Að læra íslensku til að finnast þú vera hluti af samfélaginu Valerio Gargiulo skrifar 17. mars 2024 09:31 Ég hef verið með fasta búsetu á Íslandi síðan 2012 (eftir að hafa verið fram og tilbaka á Íslandi frá 2001) og tekið íslenskan ríkisborgararétt árið 2021. Að koma frá Suður Evrópu og flytja til Íslands er einstök upplifun sem er full af áskorunum og umbun. Á þessum árum á hef ég fengið frábær tækifæri til að sinna margvíslegum verkefnum og kynnst fjölbreyttu fólki, hvert með ólíka reynslu og bakgrunn. Ein af einstöku minningum mínum um þetta ævintýri er fyrstu kynni mín við eldriborgara þegar ég starfaði sem sundlaugavörður í Laugardalslaug. Þau hvöttu mig eindregið til læra að tala íslensku. Í fyrstu olli þessi beiðni mér óþægindum, þar sem ég var óöruggur og hafði ekki góð tök á tungumálinu. Ég hafði heldur tilhneigingu til að tjá mig á ensku til að forðast misskilning. Mér skildist hins vegar að samfélagið mat mikils viðleitni útlendinga við að ná tökum á íslensku og aðlagast íslenskri menningu. Eins og ég nefndi í annarri færslu er samþætting persónulegur hlutur. Mig hefur alltaf langað til að upplifa íslenska menning, hef kynnt mér ýmsar þjóðsögur um álfa og huldufólk, og skrifað 9 bækur á íslensku. Sem útlendingur með íslenskan ríkisborgararétt hef ég alltaf sýnt sjálfum mér að ég vil vera hluti af þessu samfélagi, vera hluti af menningu þess og hugarfari þessa frábæra fólks sem býr hér. Á undanförnum árum hefur athyglisverð þróun myndast meðal nýrra kynslóða Íslendinga: aukin notkun ensku sem ákjósanlegs tungumáls í samskiptum við útlendinga. Þó enska sé ómissandi tungumál í nútímanum hefur þetta fyrirbæri skapað áskoranir fyrir útlendinga sem reyna að samþætta og læra tungumálið. Tungumál er grundvallarþáttur í því að koma á þroskandi samböndum og skilja að fullu menningu og hefðir lands. Umskiptin frá ensku yfir í íslensku sem samskiptatungumál urðu tímamót fyrir mig. Auk þess að bæta tungumálakunnáttu mína fann ég að þessi einfalda en þó þroskandi látbragð opnaði dyr að dýpri tengslum við fólkið sem ég kynntist. Hvert samtal á íslensku var tækifæri sem rithöfundur til að læra eitthvað nýtt um íslenska menningu, hefðir og staðbundin sjónarmið. Auk þess að veita mér betri skilning á landinu sem ég bý í, gerði þessi nálgun mér kleift að þróa ekta og innihaldsríkari tengsl við fólkið sem ég hitti á hverjum degi. Í gegnum skuldbindingu mína til að ná tökum á íslensku hef ég uppgötvað nýtt stig tengingar og þakklætis fyrir fallegu eyjuna sem ég bý á og kalla heimili mitt. Höfundur er skáld, rithöfundur og þýðandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Íslensk tunga Valerio Gargiulo Mest lesið Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun Myllan sem mala átti gull Andrés Kristjánsson Skoðun Vanhæfur Sjálfstæðisflokkur Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Pírati pissar í skóinn sinn Helgi Áss Grétarsson Skoðun Fáum presta aftur inn í skólana Rósa Guðbjartsdóttir Skoðun Fé án hirðis Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson Skoðun Sjö mýtur um loftslagsbreytingar Kristinn Már Hilmarsson,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun Mannúð og hugrekki - gegn stríðsglæpum og þjóðarmorði Ólafur Ingólfsson Skoðun Rösk og reiðubúin fyrir landsbyggðina Hópur Röskvuliða Skoðun Goðsögnin um UFS-sjóði sem róttækar „woke"- fjárfestingar Már Wolfgang Mixa Skoðun Skoðun Skoðun Ár vondra vinnubragða í Stúdentaráði HÍ Katla Ólafsdóttir,Mathias Bragi Ölvisson skrifar Skoðun Mannúð og hugrekki - gegn stríðsglæpum og þjóðarmorði Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Framtíð menntunar – byggjum á trausti, ekki tortryggni Helga Kristín Kolbeins skrifar Skoðun Fé án hirðis Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson skrifar Skoðun Gæludýr geta dimmu í dagsljós breytt Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Myllan sem mala átti gull Andrés Kristjánsson skrifar Skoðun Sjö mýtur um loftslagsbreytingar Kristinn Már Hilmarsson,Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Pírati pissar í skóinn sinn Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Fáum presta aftur inn í skólana Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Rösk og reiðubúin fyrir landsbyggðina Hópur Röskvuliða skrifar Skoðun Icelandic Learning is a Gendered Health Issue Logan Lee Sigurðsson skrifar Skoðun Goðsögnin um UFS-sjóði sem róttækar „woke"- fjárfestingar Már Wolfgang Mixa skrifar Skoðun Framtíð Öskjuhlíðar Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Vanhæfur Sjálfstæðisflokkur Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Mælt fyrir miklum kjarabótum öryrkja og aldraðra Inga Sæland skrifar Skoðun Mannréttindabrot og stríðsglæpir Rússa í Úkraínu Erlingur Erlingsson skrifar Skoðun Áskorun til Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga og Háskóla Íslands Ríkharður Ólafsson,Styrmir Hallsson skrifar Skoðun Ákvarðanir teknar í Reykjavík – afleiðingarnar skella á okkur Hópur Framsóknarmanna í sveitarstjórnum skrifar Skoðun Snjallborgin eða Skuggaborgin Reykjavík: Gervigreindarknúið höfuðborgarsvæði Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Getur Sturlunga snúið aftur? Leifur B. Dagfinnsson skrifar Skoðun Vaka stendur með Menntavísindasviði í verki Gunnar Ásgrímsson skrifar Skoðun Vorbókaleysingar Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Er þetta í alvöru umdeild skoðun fámenns hóps? Snorri Másson skrifar Skoðun Liðveisla fyrir öll Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Réttur til endurtektarprófa: Jafnræði í námi fyrir alla stúdenta Vera Mist Magnúsdóttir,Guðlaug Eva Albertsdóttir skrifar Skoðun Að standa við stóru orðin Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Aðför að landsbyggðinni – og tilraun til að slá ryki í augu almennings Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Deyr mjólkurkýrin ef eigandi hennar fær eitt viðbótar mjólkurglas? Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir skrifar Sjá meira
Ég hef verið með fasta búsetu á Íslandi síðan 2012 (eftir að hafa verið fram og tilbaka á Íslandi frá 2001) og tekið íslenskan ríkisborgararétt árið 2021. Að koma frá Suður Evrópu og flytja til Íslands er einstök upplifun sem er full af áskorunum og umbun. Á þessum árum á hef ég fengið frábær tækifæri til að sinna margvíslegum verkefnum og kynnst fjölbreyttu fólki, hvert með ólíka reynslu og bakgrunn. Ein af einstöku minningum mínum um þetta ævintýri er fyrstu kynni mín við eldriborgara þegar ég starfaði sem sundlaugavörður í Laugardalslaug. Þau hvöttu mig eindregið til læra að tala íslensku. Í fyrstu olli þessi beiðni mér óþægindum, þar sem ég var óöruggur og hafði ekki góð tök á tungumálinu. Ég hafði heldur tilhneigingu til að tjá mig á ensku til að forðast misskilning. Mér skildist hins vegar að samfélagið mat mikils viðleitni útlendinga við að ná tökum á íslensku og aðlagast íslenskri menningu. Eins og ég nefndi í annarri færslu er samþætting persónulegur hlutur. Mig hefur alltaf langað til að upplifa íslenska menning, hef kynnt mér ýmsar þjóðsögur um álfa og huldufólk, og skrifað 9 bækur á íslensku. Sem útlendingur með íslenskan ríkisborgararétt hef ég alltaf sýnt sjálfum mér að ég vil vera hluti af þessu samfélagi, vera hluti af menningu þess og hugarfari þessa frábæra fólks sem býr hér. Á undanförnum árum hefur athyglisverð þróun myndast meðal nýrra kynslóða Íslendinga: aukin notkun ensku sem ákjósanlegs tungumáls í samskiptum við útlendinga. Þó enska sé ómissandi tungumál í nútímanum hefur þetta fyrirbæri skapað áskoranir fyrir útlendinga sem reyna að samþætta og læra tungumálið. Tungumál er grundvallarþáttur í því að koma á þroskandi samböndum og skilja að fullu menningu og hefðir lands. Umskiptin frá ensku yfir í íslensku sem samskiptatungumál urðu tímamót fyrir mig. Auk þess að bæta tungumálakunnáttu mína fann ég að þessi einfalda en þó þroskandi látbragð opnaði dyr að dýpri tengslum við fólkið sem ég kynntist. Hvert samtal á íslensku var tækifæri sem rithöfundur til að læra eitthvað nýtt um íslenska menningu, hefðir og staðbundin sjónarmið. Auk þess að veita mér betri skilning á landinu sem ég bý í, gerði þessi nálgun mér kleift að þróa ekta og innihaldsríkari tengsl við fólkið sem ég hitti á hverjum degi. Í gegnum skuldbindingu mína til að ná tökum á íslensku hef ég uppgötvað nýtt stig tengingar og þakklætis fyrir fallegu eyjuna sem ég bý á og kalla heimili mitt. Höfundur er skáld, rithöfundur og þýðandi.
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun
Skoðun Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga og Háskóla Íslands Ríkharður Ólafsson,Styrmir Hallsson skrifar
Skoðun Ákvarðanir teknar í Reykjavík – afleiðingarnar skella á okkur Hópur Framsóknarmanna í sveitarstjórnum skrifar
Skoðun Snjallborgin eða Skuggaborgin Reykjavík: Gervigreindarknúið höfuðborgarsvæði Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Réttur til endurtektarprófa: Jafnræði í námi fyrir alla stúdenta Vera Mist Magnúsdóttir,Guðlaug Eva Albertsdóttir skrifar
Skoðun Aðför að landsbyggðinni – og tilraun til að slá ryki í augu almennings Ingibjörg Isaksen skrifar
Skoðun Deyr mjólkurkýrin ef eigandi hennar fær eitt viðbótar mjólkurglas? Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir skrifar
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun