Grímur lífsins Valerio Gargiulo skrifar 21. mars 2024 09:01 Að sögn rithöfundarins Luigi Pirandello getur gríman verið sú sjálfsmynd sem hver einstaklingur velur og samsamar sig, til að túlka sitt rétta hlutverk innan samfélagsins. Í mannlegu gamanleiknum sem lífið er mætum við margvíslegum grímum, sumar heillandi, aðrar truflandi. Meðal þeirra virkar afbrýðisemi sem skuggi sem getur dregið úr björtustu samböndum. Hins vegar, innan um þessa áskorun, getur bjartsýni þjónað sem leiðarljósi, sem leiðir okkur í gegnum hið óvænta. Frá æsku kynnumst við margvíslegum grímum: þær sem við klæðumst til að aðlagast heiminum og grímur sem aðrir klæðast til að vernda eða fela varnarleysi sitt. Grímur geta verið sýnilegar eða ósýnilegar, allt eftir því hver ber þær á lofti og aðstæðum sem hinn grímuklæddi er í. Grímur lífsins fela í sér þvingaða góðvild á bak við falskt bros, sjálfstraust sem hylja óöryggi og hörku sem felur viðkvæmni. Öfund er ein ógnvænlegasta gríman sem við mætum á lífsleiðinni. Öfundin getur læðst inn í hin sterkustu sambönd með því að eitra andrúmsloftið með tortryggni og vantrausti. Afbrýðisemi stafar af ótta við að missa það sem við eigum, knúið áfram af samanburði við aðra og af skorti á trausti á okkur sjálfum og í samböndum okkar. Að takast á við afbrýðisemi krefst skammts af hugrekki og stórum skammti af trausti. Í völundarhúsi lífsins getur hið óvænta komið okkur á óvart og reynt á okkur. Hins vegar getur bjartsýni verið áttaviti okkar, leiðbeint okkur í gegnum tilfinningastorma og lýst upp veginn að voninni. Að vera bjartsýnn þýðir ekki að hunsa erfiðleika eða mistök, heldur að horfast í augu við þá af ákveðni og fullvissu um að þrátt fyrir raunir felur framtíðin enn í sér óendanlega möguleika. Í lífsins ferðalagi mætum við margs konar grímum sem sumar hverjar geta verið áskoranir til að takast á við. Öfund getur grafið undan samböndum og sjálfsvirðingu, en með trausti og opnum samskiptum getum við sigrast á því. Og þegar við stöndum frammi fyrir hinu óvænta, getur bjartsýni verið okkar besti bandamaður og lýst upp veginn jafnvel á myrkustu augnablikunum. Að lokum er það hvernig við setjum á okkur grímur og stöndum frammi fyrir áskorunum sem skilgreinir raunverulegan kjarna okkar. Amma mín var vön að segja: „Teldu blómin í garðinum þínum, aldrei laufin sem falla.“ Höfundur er skáld, rithöfundur og þýðandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Valerio Gargiulo Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal Skoðun Skoðun Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Sjá meira
Að sögn rithöfundarins Luigi Pirandello getur gríman verið sú sjálfsmynd sem hver einstaklingur velur og samsamar sig, til að túlka sitt rétta hlutverk innan samfélagsins. Í mannlegu gamanleiknum sem lífið er mætum við margvíslegum grímum, sumar heillandi, aðrar truflandi. Meðal þeirra virkar afbrýðisemi sem skuggi sem getur dregið úr björtustu samböndum. Hins vegar, innan um þessa áskorun, getur bjartsýni þjónað sem leiðarljósi, sem leiðir okkur í gegnum hið óvænta. Frá æsku kynnumst við margvíslegum grímum: þær sem við klæðumst til að aðlagast heiminum og grímur sem aðrir klæðast til að vernda eða fela varnarleysi sitt. Grímur geta verið sýnilegar eða ósýnilegar, allt eftir því hver ber þær á lofti og aðstæðum sem hinn grímuklæddi er í. Grímur lífsins fela í sér þvingaða góðvild á bak við falskt bros, sjálfstraust sem hylja óöryggi og hörku sem felur viðkvæmni. Öfund er ein ógnvænlegasta gríman sem við mætum á lífsleiðinni. Öfundin getur læðst inn í hin sterkustu sambönd með því að eitra andrúmsloftið með tortryggni og vantrausti. Afbrýðisemi stafar af ótta við að missa það sem við eigum, knúið áfram af samanburði við aðra og af skorti á trausti á okkur sjálfum og í samböndum okkar. Að takast á við afbrýðisemi krefst skammts af hugrekki og stórum skammti af trausti. Í völundarhúsi lífsins getur hið óvænta komið okkur á óvart og reynt á okkur. Hins vegar getur bjartsýni verið áttaviti okkar, leiðbeint okkur í gegnum tilfinningastorma og lýst upp veginn að voninni. Að vera bjartsýnn þýðir ekki að hunsa erfiðleika eða mistök, heldur að horfast í augu við þá af ákveðni og fullvissu um að þrátt fyrir raunir felur framtíðin enn í sér óendanlega möguleika. Í lífsins ferðalagi mætum við margs konar grímum sem sumar hverjar geta verið áskoranir til að takast á við. Öfund getur grafið undan samböndum og sjálfsvirðingu, en með trausti og opnum samskiptum getum við sigrast á því. Og þegar við stöndum frammi fyrir hinu óvænta, getur bjartsýni verið okkar besti bandamaður og lýst upp veginn jafnvel á myrkustu augnablikunum. Að lokum er það hvernig við setjum á okkur grímur og stöndum frammi fyrir áskorunum sem skilgreinir raunverulegan kjarna okkar. Amma mín var vön að segja: „Teldu blómin í garðinum þínum, aldrei laufin sem falla.“ Höfundur er skáld, rithöfundur og þýðandi.
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun