Kaldhæðni Katrínar Kristján Hreinsson skrifar 29. maí 2024 12:16 Hvar í veröldinni ætli það geti gerst – annars staðar en á Íslandi – að kosningaskrifstofu forsetaframbjóðanda er stýrt af manni sem stjórnar jafnframt fyrirtæki sem sér um skoðanakannanir fyrir þær sömu kosningar? Hvar í veröldinni – annars staðar en á Íslandi – getur það gerst að gullfiskaminni þegnanna breytir slóttugu svikakvendi í draumadís glæstra vona? Hvar í veröldinni – annars staðar en á Íslandi – getur það gerst að vonarstjarna vinstrimanna nýtur stuðnings valdaelítu auðmagnsins og þiggur mannætufylgi íhaldsins? Við getum kallað það skoðanafrelsi þegar fjöldi fólks ákveður að kjósa forsetaframbjóðanda náhirðar og skrímsladeildar, frambjóðanda laxeldismanna, frambjóðanda svikinna loforða, frambjóðanda sem með svikum við kjósendur fór í eina sæng með versta andstæðingi vinstrimanna. Við getum kallað það skoðanafrelsi þegar Katrín leyfir Bjarna Ben að fara á milli ráðuneyta eins og hann sé að vinna hjá einkafyrirtæki. Lindarhvollsmálið, bankasala til ættingja, undirlægja við útgerðarglæpi og annað slíkt er aflaust bara tengt skoðanafrelsi. Við getum kallað það skoðanafrelsi þegar nær fjórðungur íslensku þjóðarinnar styður íhaldshækju sem virðist hafa það eitt að markmiði að vernda spillingu. Ég ætla að sætta mig við þetta skoðanafrelsi, samtímis ætla ég að hafa það skoðanafrelsi sem segir mér og ykkur öllum að Katrín Jakobsdóttir mun aldrei verða minn forseti. Ég mun aldrei bera virðingu fyrir Katrínu Jakobsdóttur. Í orðum mínum er engin gremja og ekkert hatur, einungis sönn og einlæg sannfæring, tilfinning sem sótt er í ljós hjartans. Það má kæra mig, sekta, fangelsa og níða. Samt mun engum manni takast að eyða stolti mínu. Ég er stoltur þegar ég segi ykkur að ég fer aldrei í lið með höfðingjasleikjum, sál mín verður aldrei til sölu og ég mun aldrei bera virðingu fyrir konunni sem núna sækir stuðning sinn til þeirra sem eru sannir óvinir skoðanafrelsis, sannir óvinir sameiningartákna þjóðarinnar og sannir óvinir lýðræðis en samtímis sannir vinir spillingar, svika og auðræðis. Ég mun aldrei bera virðingu fyrir konunni sem sagði mér í símtali árið 2017 að hún ætlaði að setja nýju stjórnarskrána í réttan farveg, að hún ætlaði að laga til í vaxtasukkinu, setja á hátekjuskatt og sanngjarna leigu fyrir kvótann, að hún ætlaði að létta byrðar lítilmagnans. Ég mun ekki bera virðingu fyrir konunni sem lofaði mér því að hún færi aldrei í stjórn með sjálfstæðismönnum. Allir sem sem nennt hafa að líta í kringum sig á síðustu árum vita að við getum treyst Katrínu til að svíkja loforð. Hún stekkur úr valdamesta embætti landsins með allt í rúst. Níðþungir baggar almennings, vaxtaokur, svindl og svínarí blasir við. Íslenska tungan hefur aldrei áður verið á slíkri vonarvöl sem nú um stundir. Bleikir akrar svikinna loforða til handa öryrkjum og ellilífeyrisþegum. Búið er að bjóða upp eigur u.þ.b. 14.000 fjölskyldna á Íslandi, elli- og örorkulífeyrir hefur lækkað um þriðjung. En áfram er mokað undir auðvaldið, áfram eru afskrifaðar skuldir auðmanna, áfram dafna skúffufyrirtæki kennitöluflakkara. Ég hef spurt að því margsinnis núna í aðdraganda forsetakosninga hvort fólk geti bent mér á allt þetta mikilfenglega sem Katrín Jakobsdóttir hefur gert fyrir íslenska þjóð. Ég hef ekki fengið svo mikið sem eitt einasta svar. Það eina sem fólk gerir er að væna mig um illmælgi og óhróður þegar ég held því réttilega fram að Katrín hafi verið einn versti og slóttugasti stjórnmálamaður Íslands. Katrín Jakobsdóttir á hauka í horni – alla sem hún hefur hjálpað við að gera Ísland að landi einkavæðingar og auðmagnseigenda. Fyrrum drottning vinstrimanna er í dag peð á vígvelli auðvaldsins. Hin siðblinda hjörð vill nú leiða til Bessastaða haltan stjórnmálamann sem áður hefur gegnt því hlutverki að vera íhaldshækja. Nú á að tryggja að bankar, Landsvirkjun og annað sem auðmenn ásælast, fari til þeirra sem auðinn hafa. Katrín mun áfram veita auðjöfrunum sitt lið. Kaldhæðni Katrínar birtist í lygavef sem er í dag orðinn að hlægilegri hetjudáð hjá klappstýrum siðleysis við skotgrafir skinhelginnar, þar sem sálir eru til sölu. Hið merkilega er þó að virðing er ekki söluvara. Þeir eru samt margir sem telja að svo sé, vegna þess að enginn þarf að hafa í sér döngun til að vera óbreytt lydda. Ríkisbubbar, laxveiðibubbar, kvótabubbar og aðrir bubbar sameinast um að gefa Katrínu lofurð um stuðning. Ef þeir ætluðu sér virkilega að fara að ráðum hennar þá myndu þeir svíkja þau loforð þegar í kjörklefann kemur. Að mati siðblindingjanna þætti það hinn besti kostur. Margur þarf að minnast á meinsemdir og fleira en sannleikurinn særir þá sem síst hann vilja heyra. Höfundur er skáld og heimspekingur sem býr í Mílanó. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2024 Skoðun: Forsetakosningar 2024 Mest lesið Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun Munar þig um 5-7 milljónir árlega? Jón Pétur Zimzen Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Kosningar í september Guðveig Lind Eyglóardóttir Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun Keldnaland – fjölmenn hverfi í mótun Þorsteinn R. Hermannsson Skoðun Olíuleit á Drekasvæði - tilvistarleit Halldór Reynisson Skoðun Eflum traustið Helgi Áss Grétarsson,Marta Guðjónsdóttir Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir Skoðun Framtíð nemenda í Kópavogi í fyrsta sæti Halla Björg Evans Skoðun Skoðun Skoðun Rýnt í stöðu kvenna með örorkulífeyri Huld Magnúsdóttir skrifar Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir skrifar Skoðun Olíuleit á Drekasvæði - tilvistarleit Halldór Reynisson skrifar Skoðun Kosningar í september Guðveig Lind Eyglóardóttir skrifar Skoðun Þegar orkuöflun er sett á ís - dæmið frá Suður-Afríku Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Framtíð nemenda í Kópavogi í fyrsta sæti Halla Björg Evans skrifar Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson skrifar Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir skrifar Skoðun Munar þig um 5-7 milljónir árlega? Jón Pétur Zimzen skrifar Skoðun Keldnaland – fjölmenn hverfi í mótun Þorsteinn R. Hermannsson skrifar Skoðun Eflum traustið Helgi Áss Grétarsson,Marta Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson skrifar Skoðun Hver er kjarninn í samfélagi sem selur hjarta sitt? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Seljum börnum nikótín! Hugi Halldórsson skrifar Skoðun Sundrung á vinstri væng Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Þegar samfélagið missir vinnuna Hrafn Splidt Þorvaldsson skrifar Skoðun Akademískt frelsi og ókurteisi Kolbeinn H. Stefánsson skrifar Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar Skoðun Yfir hverju er verið að brosa? Árni Kristjánsson skrifar Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld sem fjárfestatenglar Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Ákall til ESB-sinna: Hvar eru undanþágurnar? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Er ég ömurlegt foreldri ef ég segi nei við barnið mitt? Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun Vindorkuvæðing í skjóli nætur Kristín Helga Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Þátttökuverðlaun Þórdísar Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Fjármálaráðherra búinn að segja A Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Hagfræði-tilgáta ómeðtekin Karl Guðlaugsson skrifar Skoðun Ótryggt aðgengi á Veðurstofureit Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Stattu vörð um launin þín Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Byggjum fyrir eldra fólk, ekki ungt Ólafur Margeirsson skrifar Sjá meira
Hvar í veröldinni ætli það geti gerst – annars staðar en á Íslandi – að kosningaskrifstofu forsetaframbjóðanda er stýrt af manni sem stjórnar jafnframt fyrirtæki sem sér um skoðanakannanir fyrir þær sömu kosningar? Hvar í veröldinni – annars staðar en á Íslandi – getur það gerst að gullfiskaminni þegnanna breytir slóttugu svikakvendi í draumadís glæstra vona? Hvar í veröldinni – annars staðar en á Íslandi – getur það gerst að vonarstjarna vinstrimanna nýtur stuðnings valdaelítu auðmagnsins og þiggur mannætufylgi íhaldsins? Við getum kallað það skoðanafrelsi þegar fjöldi fólks ákveður að kjósa forsetaframbjóðanda náhirðar og skrímsladeildar, frambjóðanda laxeldismanna, frambjóðanda svikinna loforða, frambjóðanda sem með svikum við kjósendur fór í eina sæng með versta andstæðingi vinstrimanna. Við getum kallað það skoðanafrelsi þegar Katrín leyfir Bjarna Ben að fara á milli ráðuneyta eins og hann sé að vinna hjá einkafyrirtæki. Lindarhvollsmálið, bankasala til ættingja, undirlægja við útgerðarglæpi og annað slíkt er aflaust bara tengt skoðanafrelsi. Við getum kallað það skoðanafrelsi þegar nær fjórðungur íslensku þjóðarinnar styður íhaldshækju sem virðist hafa það eitt að markmiði að vernda spillingu. Ég ætla að sætta mig við þetta skoðanafrelsi, samtímis ætla ég að hafa það skoðanafrelsi sem segir mér og ykkur öllum að Katrín Jakobsdóttir mun aldrei verða minn forseti. Ég mun aldrei bera virðingu fyrir Katrínu Jakobsdóttur. Í orðum mínum er engin gremja og ekkert hatur, einungis sönn og einlæg sannfæring, tilfinning sem sótt er í ljós hjartans. Það má kæra mig, sekta, fangelsa og níða. Samt mun engum manni takast að eyða stolti mínu. Ég er stoltur þegar ég segi ykkur að ég fer aldrei í lið með höfðingjasleikjum, sál mín verður aldrei til sölu og ég mun aldrei bera virðingu fyrir konunni sem núna sækir stuðning sinn til þeirra sem eru sannir óvinir skoðanafrelsis, sannir óvinir sameiningartákna þjóðarinnar og sannir óvinir lýðræðis en samtímis sannir vinir spillingar, svika og auðræðis. Ég mun aldrei bera virðingu fyrir konunni sem sagði mér í símtali árið 2017 að hún ætlaði að setja nýju stjórnarskrána í réttan farveg, að hún ætlaði að laga til í vaxtasukkinu, setja á hátekjuskatt og sanngjarna leigu fyrir kvótann, að hún ætlaði að létta byrðar lítilmagnans. Ég mun ekki bera virðingu fyrir konunni sem lofaði mér því að hún færi aldrei í stjórn með sjálfstæðismönnum. Allir sem sem nennt hafa að líta í kringum sig á síðustu árum vita að við getum treyst Katrínu til að svíkja loforð. Hún stekkur úr valdamesta embætti landsins með allt í rúst. Níðþungir baggar almennings, vaxtaokur, svindl og svínarí blasir við. Íslenska tungan hefur aldrei áður verið á slíkri vonarvöl sem nú um stundir. Bleikir akrar svikinna loforða til handa öryrkjum og ellilífeyrisþegum. Búið er að bjóða upp eigur u.þ.b. 14.000 fjölskyldna á Íslandi, elli- og örorkulífeyrir hefur lækkað um þriðjung. En áfram er mokað undir auðvaldið, áfram eru afskrifaðar skuldir auðmanna, áfram dafna skúffufyrirtæki kennitöluflakkara. Ég hef spurt að því margsinnis núna í aðdraganda forsetakosninga hvort fólk geti bent mér á allt þetta mikilfenglega sem Katrín Jakobsdóttir hefur gert fyrir íslenska þjóð. Ég hef ekki fengið svo mikið sem eitt einasta svar. Það eina sem fólk gerir er að væna mig um illmælgi og óhróður þegar ég held því réttilega fram að Katrín hafi verið einn versti og slóttugasti stjórnmálamaður Íslands. Katrín Jakobsdóttir á hauka í horni – alla sem hún hefur hjálpað við að gera Ísland að landi einkavæðingar og auðmagnseigenda. Fyrrum drottning vinstrimanna er í dag peð á vígvelli auðvaldsins. Hin siðblinda hjörð vill nú leiða til Bessastaða haltan stjórnmálamann sem áður hefur gegnt því hlutverki að vera íhaldshækja. Nú á að tryggja að bankar, Landsvirkjun og annað sem auðmenn ásælast, fari til þeirra sem auðinn hafa. Katrín mun áfram veita auðjöfrunum sitt lið. Kaldhæðni Katrínar birtist í lygavef sem er í dag orðinn að hlægilegri hetjudáð hjá klappstýrum siðleysis við skotgrafir skinhelginnar, þar sem sálir eru til sölu. Hið merkilega er þó að virðing er ekki söluvara. Þeir eru samt margir sem telja að svo sé, vegna þess að enginn þarf að hafa í sér döngun til að vera óbreytt lydda. Ríkisbubbar, laxveiðibubbar, kvótabubbar og aðrir bubbar sameinast um að gefa Katrínu lofurð um stuðning. Ef þeir ætluðu sér virkilega að fara að ráðum hennar þá myndu þeir svíkja þau loforð þegar í kjörklefann kemur. Að mati siðblindingjanna þætti það hinn besti kostur. Margur þarf að minnast á meinsemdir og fleira en sannleikurinn særir þá sem síst hann vilja heyra. Höfundur er skáld og heimspekingur sem býr í Mílanó.
Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir Skoðun
Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir skrifar
Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir skrifar
Skoðun Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson skrifar
Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson skrifar
Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir Skoðun