Rétturinn til heilnæms umhverfis vs bæjaryfirvöld Hafnarfjarðar Björg Sveinsdóttir skrifar 14. júní 2024 12:30 Þegar ég var ung tók móðir mín okkur systkinin í ævintýraferðalög út í hraunið út frá Holtinu. Við fórum í sólbað i hraunbollum /gjótum, skoðuðum burkna og lynggróður, ræddum um álfabústaði, týndum ber og nutum okkar í heilnæmu umhverfi. Álverið í Straumsvík hóf framleiðslu áls árið 1969 þegar ég var 10 ára. Eftir að álverið fór í gang fór enginn í berjamó nálægt Straumsvík, sögur af starfsmönnum sem fengu steinlunga, lauf varð svart á trjám á Álftanesi og tannskemmdir og vanhöld í dýrum vegna flúormengunar í nágrenni álversins. Árið 2006 og 2007 voru umræður í gangi um stækkun álversins og kusu íbúar Hafnarfjarðar í atkvæðagreiðslu um hvort samþykkja ætti deiliskipulagið sem heimilaði stækkun álversins, 76,6% kusu og niðurstaðan var að stækkun var hafnað. Bæjarbúar vildu ekki meiri stóriðju í bænum. Rétturinn til heilnæms umhverfis er viðurkenndur í yfir 150 ríkjum í stjórnarskrá eða löggjöf þó það sé ekki gert hér á landi. Árið 2019 var lagt fram frumvarp til stjórnskipunarlaga um breytingu á stjórnarskrá þar sem m.a. sagði: „ Náttúra Íslands er undirstaða lífs í landinu. Ábyrgð á vernd náttúru og umhverfis hvílir sameiginlega á öllum og skal verndin grundvallast á varúðar- og langtímasjónarmiðum með sjálfbæra þróun að leiðarljósi. Stuðlað skal að því að fjölbreytni náttúrunnar sé viðhaldið og vöxtur lífríkis og viðgangur tryggður. Allir skulu njóta heilnæms umhverfis.“ Eins og allir vita hefur ekki náðst samkomulag um þetta atriði á þingi. Bæjaryfirvöld í Hafnarfirði virðast ekki enn telja að vernd náttúru og umhverfis hvíli á sér né viðhefur varúðar og langtímasjónarmið þegar kemur að þóknun við Coda Terminal verkefnið. Umhverfismatsskýrslur fyrir stækkun hafnar og Coda verkefnið er nú í Skipulagsgátt. Það er enginn sjáanlegur hagur af því fyrir bæjarbúa að fara í verkefnið. Þvert á móti, það hefur í för með sér áhættufjárfestingu við hafnargerð og margskonar röskun á náttúru, 67.000 ferðir vörubíla frá Rauðamelsnámu að hafnarsvæðinu með tilheyrandi röskun á því svæði, sóun náttúruauðlinda eins og vatns (um 2.500 l/s sem nemur þrisvar sinnum því sem Reykvíkingar nota), álag á innviði eins og hitaveitu og rafmagn, hugsanlegir jarðskjálftar í a.m.k. 2 km frá niðurdælingarstað. (Það gætu verið 700m frá borteig í íbúðabyggð á Völlunum). Grunnvatnið spillist, það hitnar væntanlega af því að hafa kraumandi koltvísýringspott undir niðurdælingarstöðum og Hafnarfjarðarbæ, (reyndar nær áhrifasvæðið undir Garðabæ og langt suður undir Kleifarvatn). Uppdælingin í þessu magni úr grunnvatnsgeyminum dregur inn saltblandað vatn innar í landið og líkanareikningar benda til þess að það taki seltu meira en 100 ár að breytist í átt að náttúrulegu ástandi eftir líftíma verkefnisins sem er 30 ár. Áhrif á Straumsvíkurtjarnirnar sem eru friðaðar og lífríki þeirra eru metin talsverð neikvæð. Einhverra hluta vegna eru möguleg áhrif af koltvísýringi í jarðlögum og grunnvatni tekin út úr umfjöllun Vatnaskila og byggir á mælingum Carbfix í umhverfismatsskýrslunni. Þar kemur þó fram að einhverjar líkur eru á að mengun berist í vatnsborholur Ríó Tintó sem eru 8 með 320 l/s og staðsettar rétt sunnan við Reykjanesbraut. Þær borholur gætu e.t.v. farið að skila volgu, söltu sódavatni en salt og sýra er e.t.v ekki það besta til að kæla vélar og nýverið óskaði Ríó Tintó eftir leyfi til að bora nýjar holur fyrir þessar sem hafa nýst vel í áratugi. Skv. umhverfismatsskýrslunni mun yfirborð grunnvatns lækka þar sem uppdælt (hefur áhrif á tjarnir í Straumsvík) en hækka yfirborð grunnvatns jafnvel um 40 cm, til austurs af svæðinu þar sem niðurdælt, og e.t.v. þar með getað haft áhrif á grunna í eldri húsum og á gegnumstreymi í vötnum eins og Hvaleyrarvatni, Ástjörn og Urriðavatni. Svo er það hættan við að vinna við koltvísýringinn. Þeir sem vinna við verkefnið þurfa að hafa gasmæla. Gasmælar út um allt. Þarna verða 11 km langar lagnir sem um renna milljón tonn af koltvísýringi á ári og lagnir geta lekið, svæðið með borteigum nær nú upp í skógrækt, það verða 30.000 rúmmetra tankar fyrir koltvísýring í fljótandi formi á hafnarsvæðinu, og þeir geta einnig lekið og fleiri hættur með það eins og snögg kæling umhverfis. Koltvísýringur er þyngri en andrúmsloft. Þrátt fyrir að gryfja verði kringum tanka eru raunverulegar hættur út um allt á svæðinu í kringum lagnir og við niðurdælingar og fer eftir hvort logn eða vindur. Ef leki í logni sígur koltvísýringurinn niður í kjallara og í lautir í landslagi. Hvern langar í lautarferð í Kapelluhraun? Frelsi frá umhverfislegum skaða og rétturinn til heilnæms umhverfis á að vera í forgangi fyrir íbúa í Hafnarfirði en er það ekki. Kolefnisbókhald við innflutning á koltvísýringi Þau milljónir tonna sem eru fönguð erlendis koma kolefnisbókhaldi hér ekki við. Mínusinn verður til í því landi sem koltvísýringurinn er fangaður í. Strangt til tekið kemur koltvísýringurinn hingað til lands sem plús við annað hér á landi uns hann er bundinn. Samkvæmt umhverfismatsskýrslunni er varlega gert ráð fyrir 1% koltvísýringsleka sem nemi 0,7milljónum tonna á 30 ára tímabili verkefnisins, sjóflutningar valdi losun sem nemur um 3,2 milljónum tonna, og þó það kolefnisspor tilheyri sjóflutningum bitnar það á Íslandi eins og öðrum löndum, auk þess sem kjarnastarfsemin losar 0,16 milljón tonn skv. umhverfismatsskýrslunni sem er í skipulagsgátt. Ekki var gerð vistferilsgreining um losun vegna föngunar koltvísýringsins erlendis en það er sagt orkukrefjandi ferli. Fyrir „Ísland“ eykst losun um nærri 1 milljón tonn af koltvísýringi á tímabilinu vegna verkefnisins og auk þess aukast sjóflutningar um 3,2 milljón tonn. Þetta er andstætt því „að draga úr losun hér á landi“, sem Ísland hefur skuldbundið sig til að gera. Það er skaðlegt náttúru að fjarlægja koltvísýring úr andrúmsloftinu með eyðileggjandi, grófum, og orkufrekum aðgerðum. Drögum fremur úr losun eins og markmið eru um. Og eins og margbent á, 3 milljónir tonna eru minna en 0,01% af þeirri losun sem verður til árlega í heiminum. Vill Ísland vera grænþvottastöð fyrir umhverfissóða? Höfundur er íbúi í Hafnarfirði. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hafnarfjörður Umhverfismál Coda Terminal í Hafnarfirði Mest lesið Halldór 4. 10. 2025 Halldór Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Sjá meira
Þegar ég var ung tók móðir mín okkur systkinin í ævintýraferðalög út í hraunið út frá Holtinu. Við fórum í sólbað i hraunbollum /gjótum, skoðuðum burkna og lynggróður, ræddum um álfabústaði, týndum ber og nutum okkar í heilnæmu umhverfi. Álverið í Straumsvík hóf framleiðslu áls árið 1969 þegar ég var 10 ára. Eftir að álverið fór í gang fór enginn í berjamó nálægt Straumsvík, sögur af starfsmönnum sem fengu steinlunga, lauf varð svart á trjám á Álftanesi og tannskemmdir og vanhöld í dýrum vegna flúormengunar í nágrenni álversins. Árið 2006 og 2007 voru umræður í gangi um stækkun álversins og kusu íbúar Hafnarfjarðar í atkvæðagreiðslu um hvort samþykkja ætti deiliskipulagið sem heimilaði stækkun álversins, 76,6% kusu og niðurstaðan var að stækkun var hafnað. Bæjarbúar vildu ekki meiri stóriðju í bænum. Rétturinn til heilnæms umhverfis er viðurkenndur í yfir 150 ríkjum í stjórnarskrá eða löggjöf þó það sé ekki gert hér á landi. Árið 2019 var lagt fram frumvarp til stjórnskipunarlaga um breytingu á stjórnarskrá þar sem m.a. sagði: „ Náttúra Íslands er undirstaða lífs í landinu. Ábyrgð á vernd náttúru og umhverfis hvílir sameiginlega á öllum og skal verndin grundvallast á varúðar- og langtímasjónarmiðum með sjálfbæra þróun að leiðarljósi. Stuðlað skal að því að fjölbreytni náttúrunnar sé viðhaldið og vöxtur lífríkis og viðgangur tryggður. Allir skulu njóta heilnæms umhverfis.“ Eins og allir vita hefur ekki náðst samkomulag um þetta atriði á þingi. Bæjaryfirvöld í Hafnarfirði virðast ekki enn telja að vernd náttúru og umhverfis hvíli á sér né viðhefur varúðar og langtímasjónarmið þegar kemur að þóknun við Coda Terminal verkefnið. Umhverfismatsskýrslur fyrir stækkun hafnar og Coda verkefnið er nú í Skipulagsgátt. Það er enginn sjáanlegur hagur af því fyrir bæjarbúa að fara í verkefnið. Þvert á móti, það hefur í för með sér áhættufjárfestingu við hafnargerð og margskonar röskun á náttúru, 67.000 ferðir vörubíla frá Rauðamelsnámu að hafnarsvæðinu með tilheyrandi röskun á því svæði, sóun náttúruauðlinda eins og vatns (um 2.500 l/s sem nemur þrisvar sinnum því sem Reykvíkingar nota), álag á innviði eins og hitaveitu og rafmagn, hugsanlegir jarðskjálftar í a.m.k. 2 km frá niðurdælingarstað. (Það gætu verið 700m frá borteig í íbúðabyggð á Völlunum). Grunnvatnið spillist, það hitnar væntanlega af því að hafa kraumandi koltvísýringspott undir niðurdælingarstöðum og Hafnarfjarðarbæ, (reyndar nær áhrifasvæðið undir Garðabæ og langt suður undir Kleifarvatn). Uppdælingin í þessu magni úr grunnvatnsgeyminum dregur inn saltblandað vatn innar í landið og líkanareikningar benda til þess að það taki seltu meira en 100 ár að breytist í átt að náttúrulegu ástandi eftir líftíma verkefnisins sem er 30 ár. Áhrif á Straumsvíkurtjarnirnar sem eru friðaðar og lífríki þeirra eru metin talsverð neikvæð. Einhverra hluta vegna eru möguleg áhrif af koltvísýringi í jarðlögum og grunnvatni tekin út úr umfjöllun Vatnaskila og byggir á mælingum Carbfix í umhverfismatsskýrslunni. Þar kemur þó fram að einhverjar líkur eru á að mengun berist í vatnsborholur Ríó Tintó sem eru 8 með 320 l/s og staðsettar rétt sunnan við Reykjanesbraut. Þær borholur gætu e.t.v. farið að skila volgu, söltu sódavatni en salt og sýra er e.t.v ekki það besta til að kæla vélar og nýverið óskaði Ríó Tintó eftir leyfi til að bora nýjar holur fyrir þessar sem hafa nýst vel í áratugi. Skv. umhverfismatsskýrslunni mun yfirborð grunnvatns lækka þar sem uppdælt (hefur áhrif á tjarnir í Straumsvík) en hækka yfirborð grunnvatns jafnvel um 40 cm, til austurs af svæðinu þar sem niðurdælt, og e.t.v. þar með getað haft áhrif á grunna í eldri húsum og á gegnumstreymi í vötnum eins og Hvaleyrarvatni, Ástjörn og Urriðavatni. Svo er það hættan við að vinna við koltvísýringinn. Þeir sem vinna við verkefnið þurfa að hafa gasmæla. Gasmælar út um allt. Þarna verða 11 km langar lagnir sem um renna milljón tonn af koltvísýringi á ári og lagnir geta lekið, svæðið með borteigum nær nú upp í skógrækt, það verða 30.000 rúmmetra tankar fyrir koltvísýring í fljótandi formi á hafnarsvæðinu, og þeir geta einnig lekið og fleiri hættur með það eins og snögg kæling umhverfis. Koltvísýringur er þyngri en andrúmsloft. Þrátt fyrir að gryfja verði kringum tanka eru raunverulegar hættur út um allt á svæðinu í kringum lagnir og við niðurdælingar og fer eftir hvort logn eða vindur. Ef leki í logni sígur koltvísýringurinn niður í kjallara og í lautir í landslagi. Hvern langar í lautarferð í Kapelluhraun? Frelsi frá umhverfislegum skaða og rétturinn til heilnæms umhverfis á að vera í forgangi fyrir íbúa í Hafnarfirði en er það ekki. Kolefnisbókhald við innflutning á koltvísýringi Þau milljónir tonna sem eru fönguð erlendis koma kolefnisbókhaldi hér ekki við. Mínusinn verður til í því landi sem koltvísýringurinn er fangaður í. Strangt til tekið kemur koltvísýringurinn hingað til lands sem plús við annað hér á landi uns hann er bundinn. Samkvæmt umhverfismatsskýrslunni er varlega gert ráð fyrir 1% koltvísýringsleka sem nemi 0,7milljónum tonna á 30 ára tímabili verkefnisins, sjóflutningar valdi losun sem nemur um 3,2 milljónum tonna, og þó það kolefnisspor tilheyri sjóflutningum bitnar það á Íslandi eins og öðrum löndum, auk þess sem kjarnastarfsemin losar 0,16 milljón tonn skv. umhverfismatsskýrslunni sem er í skipulagsgátt. Ekki var gerð vistferilsgreining um losun vegna föngunar koltvísýringsins erlendis en það er sagt orkukrefjandi ferli. Fyrir „Ísland“ eykst losun um nærri 1 milljón tonn af koltvísýringi á tímabilinu vegna verkefnisins og auk þess aukast sjóflutningar um 3,2 milljón tonn. Þetta er andstætt því „að draga úr losun hér á landi“, sem Ísland hefur skuldbundið sig til að gera. Það er skaðlegt náttúru að fjarlægja koltvísýring úr andrúmsloftinu með eyðileggjandi, grófum, og orkufrekum aðgerðum. Drögum fremur úr losun eins og markmið eru um. Og eins og margbent á, 3 milljónir tonna eru minna en 0,01% af þeirri losun sem verður til árlega í heiminum. Vill Ísland vera grænþvottastöð fyrir umhverfissóða? Höfundur er íbúi í Hafnarfirði.
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar