Leiðin til að elska mig Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar 14. ágúst 2024 14:30 Kvíði og streita er nánast orðið normið í samfélaginu í dag og það er að gera útaf við okkur manneskjurnar, bæði sem einstaklinga og pör. Við ölum börnin okkar upp þegar við erum þreytt og uppgefin og því við höfum ekki stjórn á neinu að okkur finnst. Vextir hækka og verðlag samhliða, allt verður dýrara og við eigum erfiðara með að ná endum saman. Allt þetta og uppeldi á börnum okkar vex okkur í augum og við fáum tilfinningu fyrir að við getum ekki andað og öll plönin okkar um stóra húsið, flotta bílinn, utanlandsferðirnar verða að dufti og við upplifum vonbrigði. Við upplifum að stjórnvöld eru ómöguleg, óheiðaleg, allt of mikið af innflytjendum og flóttafólki sem sprengir innviði landsins. Allt er þetta syngjandi í fréttum ásamt fréttum af stríði og þjóðarmorði og hvað allt er ómögulegt. Ekki batnar söngurinn á Facebook, þar sem fólk er að senda út allskyns bæði gott og neikvætt og fólk að rífast yfir öllu og engu. En ef þetta er það sem við ætlum að gera að okkar áhyggjum og lifa áfram í þessu styrjaldar og kvíða umhverfi, náum við aldrei að slaka á því við erum endalaust í flótta modus. En hvað gerist í líkamanum þegar við erum í flóttamódus? Einfalda útgáfan er að nýrun sendir frá sér streitu og sterahormón sem heitir Cortisol. Cortisol vekur upp heilann og skerpir sjón og athygli, öndun verður hraðari og grynnri og meltingarstarfsemin dregst saman. Við erum tilbúin að taka slaginn, hlaupa í burtu eða frjósa ef hættan nálgast(tekið af Heilsuvera.is 29.07). Í dag eru sumir fastir í þessu ástandi án þess að vita það eða geta skynjað það, því þeir þekkja ekki neitt annað. Eiga erfitt með að einbeita sér, eru óróleg, þurfa alltaf að vera að, geta ekki tekið það rólega og slakað á og leyft sér bara að vera. Oft þjáist þetta fólk af einhverskonar veikindum, gigt, astma eða verður oft veikt af umgangspestum. Lífið virðist bara einhvern veginn ekki ætla að ganga upp fyrir þetta fólk og það skilur bara ekkert hvers vegna ekki. Allt er í óreiðu, heimilið, fjármálin, hjónabandið og heilsa. Fyrir allt of marga er þetta venjulegt ástand. Sumum gengur ágætlega í þessu ástandi, en það bitnar á einhverju mikilvægu í lífinu. Gæti verið heilsan, börnin, sambandið við makann eða bara hvað sem er. Dr.Gabor Maté skrifaði bók um “Goðsögn um það sem er eðlilegt: áföll, veikindi og heilun í eitraðri menningu (mín þýðing á bókinni; The Myth of Normal: Trauma,Illness,& healing in a toxic culture). Þar talar hann um aukningu á sjálfsofnæmissjúkdómum og almennt verri heilsu, þrátt fyrir betri þekkingu í almennri læknisfræði. Ég upplifði í mörg ár að allt sem ég gerði, var ekki nóg. Ég kunni ekki að meta hver ég var og var alltaf að reyna að afsanna þá sannleika sem ég fékk á mig sem barn. Ég trúði því að ég var ljót, heimsk og gæti og kynni ekkert. Ég passaði ekki inn í kassana sem fólk hafði um “velgengni”. Ég eignaðist 5 börn, menntaði mig sem leik-og grunnskóla sérkennari. Ég hélt að ég væri að gera allt rétt en alltaf var ég í einhverjum vandræðum, ef það var ekki peningar var það heilsan mín eða hjónabandið Eftir hrunið, sem fór mjög illa með marga, ákvað ég 2015 að flytja til Noregs til að leita að betra lífi. En erfitt er að flýja erfiðleikana ef þeir eru hjá einstaklingnum. Löng saga stutt, þá missti ég húsið mitt á Íslandi, heilsuna, hjónabandið, mömmu og tengdamömmu. En ég trúi og hef alltaf trúað því að ekki sé svo með öllu illt, að það boði ekki eitthvað gott. Eftir að èg veiktist 2019 skráði ég mig í nám í EQ Institute í Osló sem EQ-þerapist, byrjaði þar í janúar 2020 og lauk náminu núna í mars s.l. EQ stendur fyrir Emotional Intelligence eða tilfinningagreind. Eftir að hafa kafað ofan í sjálfa mig og skoðað áföllin sem ég hef orðið fyrir í lífinu, skildi ég líf mitt betur. Ég flutti til baka til Íslands 30.apríl s.l. og ætla að bjóða upp á námskeið, fyrirlestra og vinnustofur fyrir félagasamtök, fyrirtæki og stofnanir. Mér þykir það mikilvægt að fræða um mikilvægi þess að þekkja og skilja sjálfan sig og núvitund. Koma með ólíkar leiðir til sjálfskoðunnar og frekari þroska. Það að vera innann þægindarammans síns án þess að upplifa nýjar áskoranir, hindrar okkur í að vaxa, læra og þroskast. Svo ég mæli sterklega með því að skoða mörkin á ykkar þægindaramma og læra að hemja streitu í amstri dagsins. Þakka ykkur sem lásuð. Höfundur er EQ-þerapisti Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Geðheilbrigði Börn og uppeldi Noregur Mest lesið Halldór 05.07.2025 Halldór Baldursson Halldór Ágætu fyrrum samstarfsaðilar á Þjóðminjasafni Íslands Uggi Jónsson Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Menntastefna 2030 Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Málþófið um veiðigjöldin vekur miskunnsama Samverja Sigurjón Þórðarson Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Málþófið um veiðigjöldin vekur miskunnsama Samverja Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Menntastefna 2030 Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Ágætu fyrrum samstarfsaðilar á Þjóðminjasafni Íslands Uggi Jónsson skrifar Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson skrifar Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson skrifar Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson skrifar Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun 5 ára vegferð að skóla framtíðarinnar – eða ekki! Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson skrifar Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson skrifar Sjá meira
Kvíði og streita er nánast orðið normið í samfélaginu í dag og það er að gera útaf við okkur manneskjurnar, bæði sem einstaklinga og pör. Við ölum börnin okkar upp þegar við erum þreytt og uppgefin og því við höfum ekki stjórn á neinu að okkur finnst. Vextir hækka og verðlag samhliða, allt verður dýrara og við eigum erfiðara með að ná endum saman. Allt þetta og uppeldi á börnum okkar vex okkur í augum og við fáum tilfinningu fyrir að við getum ekki andað og öll plönin okkar um stóra húsið, flotta bílinn, utanlandsferðirnar verða að dufti og við upplifum vonbrigði. Við upplifum að stjórnvöld eru ómöguleg, óheiðaleg, allt of mikið af innflytjendum og flóttafólki sem sprengir innviði landsins. Allt er þetta syngjandi í fréttum ásamt fréttum af stríði og þjóðarmorði og hvað allt er ómögulegt. Ekki batnar söngurinn á Facebook, þar sem fólk er að senda út allskyns bæði gott og neikvætt og fólk að rífast yfir öllu og engu. En ef þetta er það sem við ætlum að gera að okkar áhyggjum og lifa áfram í þessu styrjaldar og kvíða umhverfi, náum við aldrei að slaka á því við erum endalaust í flótta modus. En hvað gerist í líkamanum þegar við erum í flóttamódus? Einfalda útgáfan er að nýrun sendir frá sér streitu og sterahormón sem heitir Cortisol. Cortisol vekur upp heilann og skerpir sjón og athygli, öndun verður hraðari og grynnri og meltingarstarfsemin dregst saman. Við erum tilbúin að taka slaginn, hlaupa í burtu eða frjósa ef hættan nálgast(tekið af Heilsuvera.is 29.07). Í dag eru sumir fastir í þessu ástandi án þess að vita það eða geta skynjað það, því þeir þekkja ekki neitt annað. Eiga erfitt með að einbeita sér, eru óróleg, þurfa alltaf að vera að, geta ekki tekið það rólega og slakað á og leyft sér bara að vera. Oft þjáist þetta fólk af einhverskonar veikindum, gigt, astma eða verður oft veikt af umgangspestum. Lífið virðist bara einhvern veginn ekki ætla að ganga upp fyrir þetta fólk og það skilur bara ekkert hvers vegna ekki. Allt er í óreiðu, heimilið, fjármálin, hjónabandið og heilsa. Fyrir allt of marga er þetta venjulegt ástand. Sumum gengur ágætlega í þessu ástandi, en það bitnar á einhverju mikilvægu í lífinu. Gæti verið heilsan, börnin, sambandið við makann eða bara hvað sem er. Dr.Gabor Maté skrifaði bók um “Goðsögn um það sem er eðlilegt: áföll, veikindi og heilun í eitraðri menningu (mín þýðing á bókinni; The Myth of Normal: Trauma,Illness,& healing in a toxic culture). Þar talar hann um aukningu á sjálfsofnæmissjúkdómum og almennt verri heilsu, þrátt fyrir betri þekkingu í almennri læknisfræði. Ég upplifði í mörg ár að allt sem ég gerði, var ekki nóg. Ég kunni ekki að meta hver ég var og var alltaf að reyna að afsanna þá sannleika sem ég fékk á mig sem barn. Ég trúði því að ég var ljót, heimsk og gæti og kynni ekkert. Ég passaði ekki inn í kassana sem fólk hafði um “velgengni”. Ég eignaðist 5 börn, menntaði mig sem leik-og grunnskóla sérkennari. Ég hélt að ég væri að gera allt rétt en alltaf var ég í einhverjum vandræðum, ef það var ekki peningar var það heilsan mín eða hjónabandið Eftir hrunið, sem fór mjög illa með marga, ákvað ég 2015 að flytja til Noregs til að leita að betra lífi. En erfitt er að flýja erfiðleikana ef þeir eru hjá einstaklingnum. Löng saga stutt, þá missti ég húsið mitt á Íslandi, heilsuna, hjónabandið, mömmu og tengdamömmu. En ég trúi og hef alltaf trúað því að ekki sé svo með öllu illt, að það boði ekki eitthvað gott. Eftir að èg veiktist 2019 skráði ég mig í nám í EQ Institute í Osló sem EQ-þerapist, byrjaði þar í janúar 2020 og lauk náminu núna í mars s.l. EQ stendur fyrir Emotional Intelligence eða tilfinningagreind. Eftir að hafa kafað ofan í sjálfa mig og skoðað áföllin sem ég hef orðið fyrir í lífinu, skildi ég líf mitt betur. Ég flutti til baka til Íslands 30.apríl s.l. og ætla að bjóða upp á námskeið, fyrirlestra og vinnustofur fyrir félagasamtök, fyrirtæki og stofnanir. Mér þykir það mikilvægt að fræða um mikilvægi þess að þekkja og skilja sjálfan sig og núvitund. Koma með ólíkar leiðir til sjálfskoðunnar og frekari þroska. Það að vera innann þægindarammans síns án þess að upplifa nýjar áskoranir, hindrar okkur í að vaxa, læra og þroskast. Svo ég mæli sterklega með því að skoða mörkin á ykkar þægindaramma og læra að hemja streitu í amstri dagsins. Þakka ykkur sem lásuð. Höfundur er EQ-þerapisti
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar
Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar
Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun