Hvers vegna við veljum ekki „Reykjavíkurmódelið“ Meyvant Þórólfsson skrifar 29. nóvember 2024 08:42 Fyrir tæpri öld síðan gerðu tveir íslenskir stjórnmálaflokkar, Íhaldsflokkurinn og Frjálslyndi flokkurinn, með sér samkomulag er olli hér straumhvörfum. Í því fólst að Ísland tæki mál sín að fullu í eigin hendur og gæði landsins til afnota fyrir landsmenn eina, þegar tímabili sambandslaganna lyki. Auk þess skyldi unnið að víðsýnni og þjóðlegri umbótastefnu á grundvelli einstaklingsfrelsis með hag allra stétta þjóðríkisins Íslands að leiðarljósi. Reykjavíkurmódelið Liðið hátt á aðra öld og enn komið að straumhvörfum, nú miður ánægjulegum. Áþreifanleg hætta steðjar nú að hugmyndunum að baki samkomulaginu frá vordögum árið 1929. Margt bendir til að viðsnúningur muni eiga sér stað; Ísland muni með öðrum orðum missa stjórn sinna mála til annarra ásamt gæðum landsins. Hættumerkin er æpandi, einkum sú þróun að Samfylking og Viðreisn muni brátt taka við stjórn þjóðmála, hugsanlega með pírötum. Er ekki kunnuglegt mynstur þar í uppsiglingu? Erum við ekki að fá yfir okkur svipað mynstur í landsmálum og ríkt hefur í höfuðborginni á undanförnum árum? Sú fjarstæðukennda staða er að teiknast upp, að tveimur fyrrverandi borgarstjórum verði teflt fram, borgarstjórum sem eiga sameiginlegt heimsmet í hallarekstri höfuðborgar. Óhjákvæmilega hljóta slík spor að hræða. Þess vegna veljum við ekki Reykjavíkurmódelið. Regluverkið í Brussel Evrópusambandið virkar eins og segull gagnvart Reykjavíkurmódelinu og rétttrúnaðarvinstrinu. Sambandið er eitt stærsta og flóknasta stjórnsýslufyrirbæri heims. Skrifræði fer sífellt vaxandi og regluverkið verður að sama skapi flóknara og flóknara. Ákvarðanir eru teknar af her embættismanna, sem ekki voru kosnir og enginn veit deili á, og stefnumótun fer öll fram á bak við luktar dyr án þess að almenningur fái neitt um hana að segja. Ef mótmælatíst berst frá litla Íslandi, þegar regluverk Brussel fer að höggva í sjálfstæði þess, til dæmis í sjávarútvegs-, landbúnaðar- eða orkumálum, lætur embættismannaherinn það klárlega sem vind um eyrun þjóta. Eftir gildistöku Lissabon-sáttmálans hefur pólitík Evrópusambandsins færst í áttina að miðlægri forræðishyggju, þar sem fámennari sambandsríki hafa lítil sem engin áhrif. Á þessu hafa Írar fengið að kenna. Þess vegna veljum við ekki Reykjavíkurmódelið. EES-samningurinn og bókun 35 Veröldin hefur tekið breytingum þá þrjá áratugi sem liðnir eru frá undirritun EES-samningsins. Ísland getur hæglega sagt sig frá honum, ef sjálfstæði landsins er ógnað vegna óheppilegra túlkana á honum. Dyr standa eftir sem áður opnar fyrir viðskipti, menningarleg samskipti, menntun og störf. Krafan um bókun 35 er atlaga að fullveldi Íslands og mun brjóta í bága við stjórnarskrána. Þar er þess krafist að Evrópuréttur öðlist forgang fram yfir íslensk lög. Þess vegna veljum við ekki Reykjavíkurmódelið. Þátttaka í stríðsrekstri Sú afdrifaríka stefnubreyting í utanríkismálum, að taka beinan þátt í stríðsrekstri ríkis utan NATO, er líkleg til að draga dilk á eftir sér. Veröld nútímans má líkja við eitt stórt jarðsprengjusvæði í þeim efnum, svo stíga þarf varlega til jarðar þegar kemur að því að fylgja NATO og Evrópusambandinu í afstöðu til stríðsátaka og stuðnins við vopnafarmleiðendur. Þess vegna veljum við ekki Reykjavíkurmódelið. Hælisleitendakerfið Mál er að linni skollaleiknum um hælisleitendakerfið. Allt sem tengist því kerfi hefur verið eins konar tabú hjá þjóðarsálinni, upplýsingum er leynt og fáir voga sér að segja orð af hræðslu við að fá á sig stimpil rasisma, fasisma eða eitthvað þaðan af verra. Ef fjölgun erlendra brotamanna eða fylgdarlausra barna, sem oftast eru unglingsdrengir, án nokkurra bakgrunnsupplýsinga ber á góma er viðkvæðið: „Við þurfum að standa við alþjóðlegar skuldbindingar okkar“. Því er slegið fram án nánari rökstuðnings og án nokkurs tillits til djúpstæðra vandamála hér á sviðum heilbriðis- og menntamála. Þegar stjórnvöld hyggja á umbætur eins og eftirlit á landamærum fá þau umsvifalaust ávítur frá Solaris, RÚV og pírötum og hörfa eins og barðir hundar sem flaðra upp um „góða fólkið“. Sjá mátti dæmi um þetta í kappræðum formanna flokkanna 1. nóvember síðastliðinn, þegar formaður Framsóknar sýndi sitt óvænta Janusarandlit. Íslenska löggjafar- og framkvæmdavaldið má ekki láta slíkan þrælsótta ná á sér tökum. Solaris og RÚV mega ekki stjórna því hvernig framkvæmdavaldið hér hugsar og framkvæmir. Þess vegna veljum við ekki Reykjavíkurmódelið. Auðlindir landsins Í tímamótasamkomulagi flokkanna tveggja frá 1929, sem nefnt var hér á undan, fólst að Ísland tæki mál sín að fullu í eigin hendur og gæði landsins til afnota fyrir landsmenn eina, þegar tímabili sambandslaganna lyki. Illu heilli kveður nú við annan tón. Erlendir fjárfestar bjóða nú margfalt markaðsverð fyrir íslenskar jarðir af ásælni í orku- og vatnsauðlindir, en engin lög virðast geta girt fyrir þá þróun. Einhverjir muna ef til vill eftir óskiljanlegu uppþoti hér, þegar Beijing Zhongkun Investment Group var synjað leyfist til að kaupa Grímsstaði á Fjöllum fyrr á öldinni. Færri muna þó eflaust eftir viðbrögðum Samfylkingarþingmanns kjördæmisins: „Þetta eru hræðileg skilaboð til erlendra fjárfesta. Það er verið að girða fyrir landið og loka því". Þess vegna veljum við ekki Reykjavíkurmódelið. Sporin hræða Saga Reykjavíkurmódelsins og borgarstjóranna tveggja fyrrverandi er hörmungarsaga, saga skuldasöfnunar og saga óráðsíu. Hún er saga braggabygginga, höfundarréttarvarinna danskra stráa og pálmatrjáa í plasthólkum. Hún er saga baráttu gegn nauðsynlegum samgöngubótum á borð við lagningu Sundabrautar og saga markvissra tilrauna til að auka samgönguvanda miðborgarinnar. Saga Reykjavíkurmódelsins er saga fagurgala um „borgarlínu“ sem í draumum borgarstjóranna var ætlað sérrými á eins konar samgöngu- og þróunarásum í svokölluðu borgarrými nálægt svonefndum þéttingarreitum. Draumarnir um samgöngu- og þróunarása hafa vissulega ekki ræst. Miðað við lýsingar Vegagerðarinnar og verkfræðistofa sem þurfa að horfast í augu við téðan fagurgala eru óleyst vandamál óþrjótandi. Sæbrautarstokkur, Miklubrautarstokkur og aðrar framkvæmdir tengdar borgarlínu, ef af verður, munu valda feiknarlega miklu raski árum saman. Hvergi hafa sést svör við því hvernig flæði umferðar verður tryggt á meðan áralangar framkvæmdir þessa standa yfir. Kannski lýsti Reykjavíkurmódelið sjálfu sér best, eigin vitund og sjálfsmynd, með eftirfarandi orðum í samstarfssáttmálanum frá 2022: „Við ætlum að hafa viðburði og hátíðir allt árið um kring þannig að Reykvíkingar hafi alltaf eitthvað til að hlakka til.“ Jahá! Höfundur er fyrrverandi prófessor við Háskóla Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun Talið við okkur áður en þið talið um okkur Ian McDonald Skoðun Óður til Sigga sjéní Ingvi Þór Georgsson Skoðun Við erum réttindalaus Sigurlín Margrét Sigurðardóttir Skoðun Þjóð sem lætur kyrrt liggja? Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Skoðun Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Við erum réttindalaus Sigurlín Margrét Sigurðardóttir skrifar Skoðun Raunir ríka fólksins og bænir þess Jónas Yngvi Ásgrímsson skrifar Skoðun Myglaða nestisboxið og gleymda sítrónan María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Talið við okkur áður en þið talið um okkur Ian McDonald skrifar Skoðun Björgunarleiðangur fyrir Heimsmarkmiðin Antonio Guterres skrifar Skoðun Átti ekki að klára dæmið í geðheilbrigðismálum? Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar Skoðun Óður til Sigga sjéní Ingvi Þór Georgsson skrifar Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Örvæntingafullir endó-sjúklingar Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Þjóð sem lætur kyrrt liggja? Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Umbætur í innkaupum hins opinbera á upplýsingatækni Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Losar Alþingi um leyfisveitinga-flækjuna? Katrín Helga Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun Dómsdagur nálgast! Hólmgeir Baldursson skrifar Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar Skoðun Aðgengi er lykill að sjálfstæði, þátttöku og virkni Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Sjá meira
Fyrir tæpri öld síðan gerðu tveir íslenskir stjórnmálaflokkar, Íhaldsflokkurinn og Frjálslyndi flokkurinn, með sér samkomulag er olli hér straumhvörfum. Í því fólst að Ísland tæki mál sín að fullu í eigin hendur og gæði landsins til afnota fyrir landsmenn eina, þegar tímabili sambandslaganna lyki. Auk þess skyldi unnið að víðsýnni og þjóðlegri umbótastefnu á grundvelli einstaklingsfrelsis með hag allra stétta þjóðríkisins Íslands að leiðarljósi. Reykjavíkurmódelið Liðið hátt á aðra öld og enn komið að straumhvörfum, nú miður ánægjulegum. Áþreifanleg hætta steðjar nú að hugmyndunum að baki samkomulaginu frá vordögum árið 1929. Margt bendir til að viðsnúningur muni eiga sér stað; Ísland muni með öðrum orðum missa stjórn sinna mála til annarra ásamt gæðum landsins. Hættumerkin er æpandi, einkum sú þróun að Samfylking og Viðreisn muni brátt taka við stjórn þjóðmála, hugsanlega með pírötum. Er ekki kunnuglegt mynstur þar í uppsiglingu? Erum við ekki að fá yfir okkur svipað mynstur í landsmálum og ríkt hefur í höfuðborginni á undanförnum árum? Sú fjarstæðukennda staða er að teiknast upp, að tveimur fyrrverandi borgarstjórum verði teflt fram, borgarstjórum sem eiga sameiginlegt heimsmet í hallarekstri höfuðborgar. Óhjákvæmilega hljóta slík spor að hræða. Þess vegna veljum við ekki Reykjavíkurmódelið. Regluverkið í Brussel Evrópusambandið virkar eins og segull gagnvart Reykjavíkurmódelinu og rétttrúnaðarvinstrinu. Sambandið er eitt stærsta og flóknasta stjórnsýslufyrirbæri heims. Skrifræði fer sífellt vaxandi og regluverkið verður að sama skapi flóknara og flóknara. Ákvarðanir eru teknar af her embættismanna, sem ekki voru kosnir og enginn veit deili á, og stefnumótun fer öll fram á bak við luktar dyr án þess að almenningur fái neitt um hana að segja. Ef mótmælatíst berst frá litla Íslandi, þegar regluverk Brussel fer að höggva í sjálfstæði þess, til dæmis í sjávarútvegs-, landbúnaðar- eða orkumálum, lætur embættismannaherinn það klárlega sem vind um eyrun þjóta. Eftir gildistöku Lissabon-sáttmálans hefur pólitík Evrópusambandsins færst í áttina að miðlægri forræðishyggju, þar sem fámennari sambandsríki hafa lítil sem engin áhrif. Á þessu hafa Írar fengið að kenna. Þess vegna veljum við ekki Reykjavíkurmódelið. EES-samningurinn og bókun 35 Veröldin hefur tekið breytingum þá þrjá áratugi sem liðnir eru frá undirritun EES-samningsins. Ísland getur hæglega sagt sig frá honum, ef sjálfstæði landsins er ógnað vegna óheppilegra túlkana á honum. Dyr standa eftir sem áður opnar fyrir viðskipti, menningarleg samskipti, menntun og störf. Krafan um bókun 35 er atlaga að fullveldi Íslands og mun brjóta í bága við stjórnarskrána. Þar er þess krafist að Evrópuréttur öðlist forgang fram yfir íslensk lög. Þess vegna veljum við ekki Reykjavíkurmódelið. Þátttaka í stríðsrekstri Sú afdrifaríka stefnubreyting í utanríkismálum, að taka beinan þátt í stríðsrekstri ríkis utan NATO, er líkleg til að draga dilk á eftir sér. Veröld nútímans má líkja við eitt stórt jarðsprengjusvæði í þeim efnum, svo stíga þarf varlega til jarðar þegar kemur að því að fylgja NATO og Evrópusambandinu í afstöðu til stríðsátaka og stuðnins við vopnafarmleiðendur. Þess vegna veljum við ekki Reykjavíkurmódelið. Hælisleitendakerfið Mál er að linni skollaleiknum um hælisleitendakerfið. Allt sem tengist því kerfi hefur verið eins konar tabú hjá þjóðarsálinni, upplýsingum er leynt og fáir voga sér að segja orð af hræðslu við að fá á sig stimpil rasisma, fasisma eða eitthvað þaðan af verra. Ef fjölgun erlendra brotamanna eða fylgdarlausra barna, sem oftast eru unglingsdrengir, án nokkurra bakgrunnsupplýsinga ber á góma er viðkvæðið: „Við þurfum að standa við alþjóðlegar skuldbindingar okkar“. Því er slegið fram án nánari rökstuðnings og án nokkurs tillits til djúpstæðra vandamála hér á sviðum heilbriðis- og menntamála. Þegar stjórnvöld hyggja á umbætur eins og eftirlit á landamærum fá þau umsvifalaust ávítur frá Solaris, RÚV og pírötum og hörfa eins og barðir hundar sem flaðra upp um „góða fólkið“. Sjá mátti dæmi um þetta í kappræðum formanna flokkanna 1. nóvember síðastliðinn, þegar formaður Framsóknar sýndi sitt óvænta Janusarandlit. Íslenska löggjafar- og framkvæmdavaldið má ekki láta slíkan þrælsótta ná á sér tökum. Solaris og RÚV mega ekki stjórna því hvernig framkvæmdavaldið hér hugsar og framkvæmir. Þess vegna veljum við ekki Reykjavíkurmódelið. Auðlindir landsins Í tímamótasamkomulagi flokkanna tveggja frá 1929, sem nefnt var hér á undan, fólst að Ísland tæki mál sín að fullu í eigin hendur og gæði landsins til afnota fyrir landsmenn eina, þegar tímabili sambandslaganna lyki. Illu heilli kveður nú við annan tón. Erlendir fjárfestar bjóða nú margfalt markaðsverð fyrir íslenskar jarðir af ásælni í orku- og vatnsauðlindir, en engin lög virðast geta girt fyrir þá þróun. Einhverjir muna ef til vill eftir óskiljanlegu uppþoti hér, þegar Beijing Zhongkun Investment Group var synjað leyfist til að kaupa Grímsstaði á Fjöllum fyrr á öldinni. Færri muna þó eflaust eftir viðbrögðum Samfylkingarþingmanns kjördæmisins: „Þetta eru hræðileg skilaboð til erlendra fjárfesta. Það er verið að girða fyrir landið og loka því". Þess vegna veljum við ekki Reykjavíkurmódelið. Sporin hræða Saga Reykjavíkurmódelsins og borgarstjóranna tveggja fyrrverandi er hörmungarsaga, saga skuldasöfnunar og saga óráðsíu. Hún er saga braggabygginga, höfundarréttarvarinna danskra stráa og pálmatrjáa í plasthólkum. Hún er saga baráttu gegn nauðsynlegum samgöngubótum á borð við lagningu Sundabrautar og saga markvissra tilrauna til að auka samgönguvanda miðborgarinnar. Saga Reykjavíkurmódelsins er saga fagurgala um „borgarlínu“ sem í draumum borgarstjóranna var ætlað sérrými á eins konar samgöngu- og þróunarásum í svokölluðu borgarrými nálægt svonefndum þéttingarreitum. Draumarnir um samgöngu- og þróunarása hafa vissulega ekki ræst. Miðað við lýsingar Vegagerðarinnar og verkfræðistofa sem þurfa að horfast í augu við téðan fagurgala eru óleyst vandamál óþrjótandi. Sæbrautarstokkur, Miklubrautarstokkur og aðrar framkvæmdir tengdar borgarlínu, ef af verður, munu valda feiknarlega miklu raski árum saman. Hvergi hafa sést svör við því hvernig flæði umferðar verður tryggt á meðan áralangar framkvæmdir þessa standa yfir. Kannski lýsti Reykjavíkurmódelið sjálfu sér best, eigin vitund og sjálfsmynd, með eftirfarandi orðum í samstarfssáttmálanum frá 2022: „Við ætlum að hafa viðburði og hátíðir allt árið um kring þannig að Reykvíkingar hafi alltaf eitthvað til að hlakka til.“ Jahá! Höfundur er fyrrverandi prófessor við Háskóla Íslands.
,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson Skoðun
Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun
Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun
Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun
Skoðun ,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Skoðun Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ skrifar
Skoðun Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift skrifar
Skoðun Álframleiðsla á Íslandi er ekki bara mikilvæg fyrir Ísland Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar
Skoðun Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson skrifar
Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar
Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar
Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
,,Skildu rétt, hvar skórinn að þér kreppir. Skildu, hver í bönd þig hneppti og hneppir.” (EB) Þorsteinn Sæmundsson Skoðun
Tómstunda- og félagsfræðinemar harma ákvörðun Akureyrarbæjar Hópur nemenda í tómstunda- og félagsmálafræði við HÍ Skoðun
Miðjumoð í húsnæðismálum og áróður Viðskiptaráðs Jón Ferdínand Estherarson,Unnur Rán Reynisdóttir,Arnar Páll Gunnlaugsson Skoðun
Nefhjól á Austurvelli – Skiptir öryggi fólks á fjölmennasta svæði landsins ekki máli? Daði Rafnsson,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir,Martin Swift Skoðun