Sérréttindablinda BHM og BSRB Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar 17. desember 2024 07:02 Í síðustu viku birti Viðskiptaráð úttekt þar sem fram kemur að opinberir starfsmenn búa við sérréttindi umfram það sem þekkist í einkageiranum. Þeir vinna styttri vinnuviku, hafa ríkari veikindarétt, njóta aukins starfsöryggis og taka lengra orlof en starfsfólk í einkageiranum. Samanlagt jafngilda þessi sérréttindi 19% kauphækkun. Formenn tveggja stærstu hagsmunasamtaka opinberra starfsmanna á Íslandi voru ekki hrifnir af úttekt okkar. Kolbrún Halldórsdóttir, formaður BHM, sakaði Viðskiptaráð um þráhyggju og telur rétt að hugleiða hvað okkur gangi til. Þá kallaði Sonja Ýr Þorbergsdóttir, formaður BSRB, okkur „strákana hjá Viðskiptaráði“ og sagði okkur gera stöðugar árásir á kvennastéttir. Í bland við þessi viðbrögð kom einnig fram efnisleg gagnrýni. Förum yfir hana lið fyrir lið. Styttri vinnutími Kolbrún segir villandi að bera saman vinnutíma milli hins opinbera og einkageirans með þeim hætti sem Viðskiptaráð gerir. Vaktavinna, vægi hlutastarfa og ólíkt eðli starfa skýri muninn í vinnustundum. Gagnrýni Kolbrúnar er ein ástæða þess að yfirskrift úttektar okkar er „Dulbúinn kaupauki.“ Sérréttindi opinberra starfsmanna eru gjarnan falin í smáa letrinu, sem verður hér rakið m.t.t. vinnutíma. Í fyrsta lagi telur Kolbrún réttast að þeir sem eru í hlutastarfi séu undanskildir og aðeins litið til starfsmanna sem eru skilgreindir sem fullvinnandi. Sé það gert sé vinnutími í reynd lengri hjá hinu opinbera. En sú forsenda er villandi því hún dregur dul á önnur sérréttindi opinberra starfsmanna. Í einkageiranum telst aukavinna þeirra sem eru í hlutastarfi ekki til yfirvinnustunda sé hún innan hefðbundins vinnutíma. Það þekkist hins vegar hjá hinu opinbera.[1] Þess vegna getur verið hagstæðara að vinna hlutastörf hjá hinu opinbera en í einkageiranum. Sem dæmi voru greiddar yfirvinnustundir hjá þeim sem eru í hlutastarfi á Landspítalanum flestar hjá þeim sem eru í lægsta starfshlutfallinu, eða undir 20% starfshlutfalli.[2] Í öðru lagi fullyrðir Kolbrún að ef aðeins er litið til fullvinnandi einstaklinga vinni starfsmenn hins opinbera lengri vinnuviku en þeir í einkageiranum, miðað við greiddar vinnustundir. Þessi forsenda Kolbrúnar er einnig villandi því hún hylur enn önnur sérréttindi til viðbótar. Á vef Hagstofunnar segir að greiddar stundir geti falið í sér vanmat á vinnustundum vegna fastlaunasamninga en einnig ofmat á unnum stundum vegna óunninna fastra yfirvinnutíma.[3] Fastlaunasamningar eru tíðari í einkageiranum og almennt minna um yfirvinnustundir. T.d. er vægi yfirvinnugreiðslna af reglulegum launum undir 1% hjá félagsmönnum BHM í einkageiranum en 9% hjá þeim sem vinna hjá ríkinu.[4] Þá eru fastir yfirvinnutímar opinberra starfsmanna að jafnaði 17,6 klukkustundir mánaðarlega hjá þeim sem fengu greidda yfirvinnu skv. fjármálaráðuneytinu.[5] Þannig geta ómældar vinnustundir opinberra starfsmanna numið 10% af greiddum vinnustundum skv. viðmiði Kolbrúnar. Forsenda Kolbrúnar um að notast við greiddar vinnustundir við samanburð á hinu opinbera og einkageiranum gefur skakka mynd. Réttara er að styðjast við meðalfjölda vikulegra vinnustunda í aðalstarfi, líkt og Viðskiptaráð gerði. Hámarkstytting og skert þjónusta Kolbrún lítur fram hjá fleiri atriðum í okkar úttekt sem benda til styttri vinnutíma hjá hinu opinbera. Í úttekt KPMG á innleiðingu tilraunaverkefnis um styttingu vinnuvikunnar kemur fram að 77% opinberra stofnana fóru í hámarksstyttingu í einu skrefi. Slík stytting á sér enga hliðstæðu í einkageiranum. Almenningur hefur sennilega orðið áskynja áhrifa styttri vinnuviku hjá hinu opinbera í formi skertrar þjónustu. Til dæmis var nýlega ákveðið að farsælast væri að innleiða styttri vinnuviku hjá Heilsugæslunni í Borgarnesi með því að skerða þjónustuna. Héðan í frá er heilsugæslan lokuð eftir hádegi á föstudögum.[6] Þá hefur styttingin einnig valdið manneklu í skurðaðgerðum á Landspítalanum.[7] Þess vegna kemur ekki á óvart að í úttekt KPMG lækka 13 af 15 stofnunum í þjónustukönnunum á tímabilinu sem stytting vinnuvikunnar átti sér stað, þvert á yfirlýst markmið verkefnisins og fyrri fullyrðingar formanns BSRB.[8] Þreföld uppsagnavernd, ríflegri veikindaréttur og lengra orlof Lítið var um athugasemdir við önnur sérréttindi sem við lögðum mat á í úttekt okkar. Þau eru ríflegri veikindaréttur, þreföld uppsagnarvernd og lengra orlof opinberra starfsmanna. Við þetta má bæta að úttekt okkar er ekki tæmandi þegar kemur að sérréttindum. Sem dæmi um það má nefna ríflegri lífeyrisréttindi opinberra starfsmanna sem hófu störf fyrir júní 2017, en þeir njóta tæplega 5% viðbótariðgjalds frá launagreiðanda.[9] Þá myndast veikindaréttur hjá hinu opinbera um leið og tekið er til starfa, en í einkageiranum myndast rétturinn ekki fyrr en eftir fyrsta mánuðinn í starfi. Opinberir starfsmenn njóta einnig ríkari réttar til endurmenntunar- og fræðslu en starfsfólk á einkamarkaði.[10] Sérréttindi fela í sér misræmi Sérréttindi opinberra starfsmanna fela í sér misræmi gagnvart starfsfólki í einkageiranum. Þau standa hagkvæmni í opinberum rekstri fyrir þrifum, torvelda samanburð á launakjörum og skekkja umræðu um kjaramál. Viðskiptaráð leggur til að réttindi opinberra starfsmanna verði jöfnuð réttindum starfsfólks í einkageiranum. Jafnlangar vinnuvikur, jafnt starfsöryggi, jafn veikindaréttur og jafn orlofsréttur. Mikill meirihluti almennings er fylgjandi jöfnum réttindum. Í könnun Maskínu fyrir Viðskiptaráð vildu 80% að uppsagnarvernd væri sambærileg og 89% að lífeyrisréttindi væru sambærileg. Vonandi mun ný ríkisstjórn halda áfram á þeirri vegferð sem hófst með lagasetningu um jöfnun lífeyrisréttinda. Afnám eftirstandandi sérréttinda myndi bæta opinbera þjónustu, auka sátt á vinnumarkaði og tryggja að allir sitji við sama borð. Höfundur er framkvæmdastjóri Viðskiptaráðs. [1] Vinnuréttarvefur ASÍ. „Yfirvinna”. Slóð: https://asi.is/vinnurettarvefur/vinnurettur/rettindi-og-skyldur/laun-og-vinnutimi/laun/yfirvinna/ [2] RÚV. „Hjúkrunarfræðingar í hlutastarfi vinna helmingi minni yfirvinnu”. Slóð: https://www.ruv.is/frettir/innlent/2023-01-11-hjukrunarfraedingar-i-hlutastarfi-vinna-helmingi-minni-yfirvinnu [3] Sjá „greiddar stundir” í skýringum. Hagstofan. Slóð: https://px.hagstofa.is/pxis/pxweb/is/Samfelag/Samfelag__launogtekjur__1_laun__1_laun/VIN02005.px/ [4] Mynd 3.8. Haustskýrsla Kjaratölfræðinefndar 2024. Slóð: https://www.ktn.is/_files/ugd/cdf5cd_c1fd7d2aed114ce59064fe56bf3d63de.pdf [5] https://www.althingi.is/altext/154/s/1702.html [6] Heilsugæslan í Borgarnesi. „Áríðandi tilkynning til allra íbúa, og þjónustuþega Heilsugæslunnar í Borgarnesi”. https://www.facebook.com/photo?fbid=122144387024313015&set=a.122106419216313015 [7] Morgunblaðið. „Mannekla vegna styttri vinnuviku“. Slóð: https://www.mbl.is/frettir/innlent/2023/04/18/mannekla_vegna_styttri_vinnuviku/ [8] RÚV. „Stytting á ekki að draga úr þjónustu“. Slóð: https://www.ruv.is/frettir/innlent/2021-01-20-stytting-a-ekki-ad-draga-ur-thjonustu [9] LSR. „Iðgjaldaskil til A-deildar“. Slóð: https://www.lsr.is/launagreidendur/a-deild/ [10] Vinnuréttarvefur ASÍ. „Fræðslusjóðir og starfsmannamál“. Slóð: https://asi.is/vinnurettarvefur/vinnurettur/stettarfelog-og-vinnudeilur/almennur-og-opinber-vinnumarkadur-samanburdur/rettindi-launafolks/fraedslusjodir-og-starfsmenntamal/ Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Björn Brynjúlfur Björnsson Stéttarfélög Kjaramál Mest lesið Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon Skoðun Skoðun Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Fjölbreytni í endurhæfingu skiptir máli Hólmfríður Einarsdóttir skrifar Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason skrifar Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon skrifar Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon skrifar Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir skrifar Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Íslenska stóðhryssan og Evrópa Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Hvammsvirkjun – Skyldur ráðherra og réttur samfélagsins Eggert Valur Guðmundsson skrifar Skoðun Norska leiðin er fasismi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Um mýkt, menntun og von Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Höfum alla burði til þess Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Tímabær rannsókn dómsmálaráðuneytisins Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar Skoðun Umsókn krefst ákvörðunar – ekki ákalls Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hjálp, barnið mitt spilar Roblox! Kristín Magnúsdóttir skrifar Skoðun Líkindi með guðstrú og djöflatrú Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar skrifar Skoðun Vér vesalingar Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Leikrit Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson skrifar Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó skrifar Skoðun Að hlúa að foreldrum: Forvörn sem skiptir máli Áróra Huld Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Byrjað á öfugum enda! Hjálmtýr Heiðdal skrifar Sjá meira
Í síðustu viku birti Viðskiptaráð úttekt þar sem fram kemur að opinberir starfsmenn búa við sérréttindi umfram það sem þekkist í einkageiranum. Þeir vinna styttri vinnuviku, hafa ríkari veikindarétt, njóta aukins starfsöryggis og taka lengra orlof en starfsfólk í einkageiranum. Samanlagt jafngilda þessi sérréttindi 19% kauphækkun. Formenn tveggja stærstu hagsmunasamtaka opinberra starfsmanna á Íslandi voru ekki hrifnir af úttekt okkar. Kolbrún Halldórsdóttir, formaður BHM, sakaði Viðskiptaráð um þráhyggju og telur rétt að hugleiða hvað okkur gangi til. Þá kallaði Sonja Ýr Þorbergsdóttir, formaður BSRB, okkur „strákana hjá Viðskiptaráði“ og sagði okkur gera stöðugar árásir á kvennastéttir. Í bland við þessi viðbrögð kom einnig fram efnisleg gagnrýni. Förum yfir hana lið fyrir lið. Styttri vinnutími Kolbrún segir villandi að bera saman vinnutíma milli hins opinbera og einkageirans með þeim hætti sem Viðskiptaráð gerir. Vaktavinna, vægi hlutastarfa og ólíkt eðli starfa skýri muninn í vinnustundum. Gagnrýni Kolbrúnar er ein ástæða þess að yfirskrift úttektar okkar er „Dulbúinn kaupauki.“ Sérréttindi opinberra starfsmanna eru gjarnan falin í smáa letrinu, sem verður hér rakið m.t.t. vinnutíma. Í fyrsta lagi telur Kolbrún réttast að þeir sem eru í hlutastarfi séu undanskildir og aðeins litið til starfsmanna sem eru skilgreindir sem fullvinnandi. Sé það gert sé vinnutími í reynd lengri hjá hinu opinbera. En sú forsenda er villandi því hún dregur dul á önnur sérréttindi opinberra starfsmanna. Í einkageiranum telst aukavinna þeirra sem eru í hlutastarfi ekki til yfirvinnustunda sé hún innan hefðbundins vinnutíma. Það þekkist hins vegar hjá hinu opinbera.[1] Þess vegna getur verið hagstæðara að vinna hlutastörf hjá hinu opinbera en í einkageiranum. Sem dæmi voru greiddar yfirvinnustundir hjá þeim sem eru í hlutastarfi á Landspítalanum flestar hjá þeim sem eru í lægsta starfshlutfallinu, eða undir 20% starfshlutfalli.[2] Í öðru lagi fullyrðir Kolbrún að ef aðeins er litið til fullvinnandi einstaklinga vinni starfsmenn hins opinbera lengri vinnuviku en þeir í einkageiranum, miðað við greiddar vinnustundir. Þessi forsenda Kolbrúnar er einnig villandi því hún hylur enn önnur sérréttindi til viðbótar. Á vef Hagstofunnar segir að greiddar stundir geti falið í sér vanmat á vinnustundum vegna fastlaunasamninga en einnig ofmat á unnum stundum vegna óunninna fastra yfirvinnutíma.[3] Fastlaunasamningar eru tíðari í einkageiranum og almennt minna um yfirvinnustundir. T.d. er vægi yfirvinnugreiðslna af reglulegum launum undir 1% hjá félagsmönnum BHM í einkageiranum en 9% hjá þeim sem vinna hjá ríkinu.[4] Þá eru fastir yfirvinnutímar opinberra starfsmanna að jafnaði 17,6 klukkustundir mánaðarlega hjá þeim sem fengu greidda yfirvinnu skv. fjármálaráðuneytinu.[5] Þannig geta ómældar vinnustundir opinberra starfsmanna numið 10% af greiddum vinnustundum skv. viðmiði Kolbrúnar. Forsenda Kolbrúnar um að notast við greiddar vinnustundir við samanburð á hinu opinbera og einkageiranum gefur skakka mynd. Réttara er að styðjast við meðalfjölda vikulegra vinnustunda í aðalstarfi, líkt og Viðskiptaráð gerði. Hámarkstytting og skert þjónusta Kolbrún lítur fram hjá fleiri atriðum í okkar úttekt sem benda til styttri vinnutíma hjá hinu opinbera. Í úttekt KPMG á innleiðingu tilraunaverkefnis um styttingu vinnuvikunnar kemur fram að 77% opinberra stofnana fóru í hámarksstyttingu í einu skrefi. Slík stytting á sér enga hliðstæðu í einkageiranum. Almenningur hefur sennilega orðið áskynja áhrifa styttri vinnuviku hjá hinu opinbera í formi skertrar þjónustu. Til dæmis var nýlega ákveðið að farsælast væri að innleiða styttri vinnuviku hjá Heilsugæslunni í Borgarnesi með því að skerða þjónustuna. Héðan í frá er heilsugæslan lokuð eftir hádegi á föstudögum.[6] Þá hefur styttingin einnig valdið manneklu í skurðaðgerðum á Landspítalanum.[7] Þess vegna kemur ekki á óvart að í úttekt KPMG lækka 13 af 15 stofnunum í þjónustukönnunum á tímabilinu sem stytting vinnuvikunnar átti sér stað, þvert á yfirlýst markmið verkefnisins og fyrri fullyrðingar formanns BSRB.[8] Þreföld uppsagnavernd, ríflegri veikindaréttur og lengra orlof Lítið var um athugasemdir við önnur sérréttindi sem við lögðum mat á í úttekt okkar. Þau eru ríflegri veikindaréttur, þreföld uppsagnarvernd og lengra orlof opinberra starfsmanna. Við þetta má bæta að úttekt okkar er ekki tæmandi þegar kemur að sérréttindum. Sem dæmi um það má nefna ríflegri lífeyrisréttindi opinberra starfsmanna sem hófu störf fyrir júní 2017, en þeir njóta tæplega 5% viðbótariðgjalds frá launagreiðanda.[9] Þá myndast veikindaréttur hjá hinu opinbera um leið og tekið er til starfa, en í einkageiranum myndast rétturinn ekki fyrr en eftir fyrsta mánuðinn í starfi. Opinberir starfsmenn njóta einnig ríkari réttar til endurmenntunar- og fræðslu en starfsfólk á einkamarkaði.[10] Sérréttindi fela í sér misræmi Sérréttindi opinberra starfsmanna fela í sér misræmi gagnvart starfsfólki í einkageiranum. Þau standa hagkvæmni í opinberum rekstri fyrir þrifum, torvelda samanburð á launakjörum og skekkja umræðu um kjaramál. Viðskiptaráð leggur til að réttindi opinberra starfsmanna verði jöfnuð réttindum starfsfólks í einkageiranum. Jafnlangar vinnuvikur, jafnt starfsöryggi, jafn veikindaréttur og jafn orlofsréttur. Mikill meirihluti almennings er fylgjandi jöfnum réttindum. Í könnun Maskínu fyrir Viðskiptaráð vildu 80% að uppsagnarvernd væri sambærileg og 89% að lífeyrisréttindi væru sambærileg. Vonandi mun ný ríkisstjórn halda áfram á þeirri vegferð sem hófst með lagasetningu um jöfnun lífeyrisréttinda. Afnám eftirstandandi sérréttinda myndi bæta opinbera þjónustu, auka sátt á vinnumarkaði og tryggja að allir sitji við sama borð. Höfundur er framkvæmdastjóri Viðskiptaráðs. [1] Vinnuréttarvefur ASÍ. „Yfirvinna”. Slóð: https://asi.is/vinnurettarvefur/vinnurettur/rettindi-og-skyldur/laun-og-vinnutimi/laun/yfirvinna/ [2] RÚV. „Hjúkrunarfræðingar í hlutastarfi vinna helmingi minni yfirvinnu”. Slóð: https://www.ruv.is/frettir/innlent/2023-01-11-hjukrunarfraedingar-i-hlutastarfi-vinna-helmingi-minni-yfirvinnu [3] Sjá „greiddar stundir” í skýringum. Hagstofan. Slóð: https://px.hagstofa.is/pxis/pxweb/is/Samfelag/Samfelag__launogtekjur__1_laun__1_laun/VIN02005.px/ [4] Mynd 3.8. Haustskýrsla Kjaratölfræðinefndar 2024. Slóð: https://www.ktn.is/_files/ugd/cdf5cd_c1fd7d2aed114ce59064fe56bf3d63de.pdf [5] https://www.althingi.is/altext/154/s/1702.html [6] Heilsugæslan í Borgarnesi. „Áríðandi tilkynning til allra íbúa, og þjónustuþega Heilsugæslunnar í Borgarnesi”. https://www.facebook.com/photo?fbid=122144387024313015&set=a.122106419216313015 [7] Morgunblaðið. „Mannekla vegna styttri vinnuviku“. Slóð: https://www.mbl.is/frettir/innlent/2023/04/18/mannekla_vegna_styttri_vinnuviku/ [8] RÚV. „Stytting á ekki að draga úr þjónustu“. Slóð: https://www.ruv.is/frettir/innlent/2021-01-20-stytting-a-ekki-ad-draga-ur-thjonustu [9] LSR. „Iðgjaldaskil til A-deildar“. Slóð: https://www.lsr.is/launagreidendur/a-deild/ [10] Vinnuréttarvefur ASÍ. „Fræðslusjóðir og starfsmannamál“. Slóð: https://asi.is/vinnurettarvefur/vinnurettur/stettarfelog-og-vinnudeilur/almennur-og-opinber-vinnumarkadur-samanburdur/rettindi-launafolks/fraedslusjodir-og-starfsmenntamal/
Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar