Góð rök fyrir að velja Guðrúnu Guðfinnur Sigurvinsson skrifar 9. febrúar 2025 15:31 Ég mæti að sjálfsögðu á Landsfund Sjálfstæðisflokksins sem framundan er og hafði hugsað mér að halda vali mínu á næsta formanni fyrir mig að þessu sinni, en leist vel á eina frambjóðandann sem þá var fram kominn og opinn fyrir stuðningi við hana. Svo tilkynnti Guðrún Hafsteinsdóttir framboð sitt í gær með þeim hætti að ég skipti um skoðun og lýsi nú yfir eindregnum stuðningi við hana. Meðal annars af þessum ástæðum: 1) Ég vil sjá Sjálfstæðisflokkinn hverfa skýrt, skorinort og af krafti til grunngilda sinna. Frelsishugsjóna sem fólk skilur og tengir við í daglegu lífi. Lægri skattar, einfaldara, sanngjarnara skattkerfi fyrir fólk og fyrirtæki. Skynsöm nýting á opinberu fé. Hugrekki til að segja sinn sanna hug, líka þegar það er ekki vinsælt. Við þurfum að hverfa aftur í ræturnar. Beina sjónum okkar að því athafnafólki sem er að byggja sig upp og þarf hvatann til að þora að hefja rekstur, gefast ekki upp og leita í öryggi opinberra starfa. Sjálfur er ég einyrki. Skattaumhverfið er afar íþyngjandi samhliða rekstrarkostnaði, verðteygni og samkeppni mikil. Einu svörin sem ég fæ frá mínum flokki er að hækka verð, en þegar verðlagning hefur því miður haldist lengi of lág er ekki raunhæft í mínu samkeppnisumhverfi að ríða á vaðið með hraðri verðhækkun sem nauðsynleg væri. 2) Guðrún þekkir rekstarumhverfi smærri fyrirtækja vel enda hefur hún starfað frá unga aldri hjá fjölskyldufyrirtækinu Kjörís í Hveragerði, m.a. sem stjórnandi. Hún byrjaði samt ferilinn á gólfinu og hóf sem ung kona aðfangadag jafnan á að sendast með ístertur til Reykjavíkur. Þetta þekki ég vel hafandi starfað sem unglingur í saltfiskverkun föður míns, mætti þangað í aðgerð á kvöldin og í gaggó daginn eftir. Svoleiðis mótar afstöðu allra til vinnu og velgengni, að þekkja sköpun verðmætanna með eigin höndum gefur auðmýkt fyrir því hvernig auðurinn verður til og laun verkamannsins líka sem á sömuleiðis að njóta uppskeru erfiðis síns en ekki ríkið í formi skatta. Guðrún hefur þá verið í forystu Samtaka iðnaðarins sem er minn geiri. 3) Ég er orðinn langþreyttur á togstreitu tveggja arma Sjálfstæðisflokksins sem snúast um alltaf um persónur en engin málefni. Guðrún er ómenguð af þeim og er ekki, eins og ég, týpan sem tilheyrir klíku. Í reynd eru það nefnilega bara fámennar klíkur á höfuðborgarsvæðinu sem finna sig í eitruðum leik armanna tveggja og má setja setja stórt spurningarmerki við hversu eftirsóknarverð sú manngerð er til starfa þegar hið raunverulega verkefni snýst um samfélagið allt? Þetta hefur bæði fælt frá og útilokað hæfileikafólk frá starfi Sjálfstæðisflokksins og trúnaðarstörfum fyrir hann í samræmi við getu þess og reynslu. Allt vegna þess að fólk hefur ekki þroska til að vinna saman og taka hagsmuni flokksins alls fram yfir þessi ömurlegu átök. Oftar en ekki er meira fútt í kringum prófkjör og baráttuna um yfirráð í einhverjum hverfafélögum en svo síðar birtist í almennum kosningum. Ég þekki persónulega of mörg dæmi um þetta og hef upplifað sjálfur. Að vera merktur röngum forystumanni eða að kjósa að standa utan arma og velja að standa eingöngu með sjálfstæðisstefnunni óháð persónum og leikendum þýðir jafnan að viðkomandi, þrátt fyrir góða menntun og haldbæra reynslu, fær það verkefni að sjá um kosningakaffið á kjördag eða er beðinn um að skreyta salinn fyrir samkomur í flokknum. Má gera sér það að góðu og kalla stjórnmálaþátttöku á meðan vildarvinir aðal hverju sinni, oft sóttir út í bæ, fá veigamestu verkefnin og hverfa jafnan á braut að þeim loknum þegar teitið er búið. Þetta undarlega fyrirbrigði hefur leitt til þess að gott gegnheilt sjálfstæðisfólk hefur endað á framboðslistum annarra flokka á umliðnum árum. Löngutöng á þetta! 4) Guðrún kann að vinna með, stjórna og halda saman fólki. Því hún hefur unnið í raunhagkerfinu. Enginn slíkur stjórnandi myndi láta eigið fyrirtæki molna innan frá af því að starfsfólkið er sín á milli með “issues” sem aðeins Dr. Phil og Oprah Winfrey væru í sameiningu fær um að leiða í jörð. 5) Það er tímabært að formaður Sjálfstæðisflokksins sé af landsbyggðinni. Ég er sjálfur fæddur og uppalinn í Keflavík og gekk í Menntaskólann á Akureyri. Gjáin milli höfuðborgarsvæðisins og landsbyggðar heldur áfram að breikka og félagslegur veruleiki er orðinn gjörólíkur eftir búsetu. Engu að síður er það áfram þannig að sá forystumaður sem skilur landsbyggðina skilur Ísland. Því það vill gleymast að mikill fjöldi fólks á höfuðborgarsvæðinu, sennilega meirihluti borgarbúa og Kragans, á rætur sínar þar. 6) Ég vann með Guðrúnu á Alþingi Íslendinga og kynntist henni vel. Það er festa í Guðrúnu. Hún lifir hæglátu fjölskyldulífi og gætir að virðingu sinni. Hún getur engu að síður verið flippkisi og manna skemmtilegust á góðum stundum, en hún fer vel með það. Guðrún gerir málamiðlanir en stendur föst á grundvallargildum. Það kann ég að meta. 7) Guðrún er jarðtengd, laus við sýndar- og yfirborðsmennsku og lítið gefin fyrir tildur og prjál. Hún kemur til dyranna eins og hún er klædd – gerir stundum raunar mest grín að sjálfri sér í því tilliti. Já, ég er að tala um kvartbuxurnar! Heil og sönn framganga og ásýnd Guðrúnar, sem er órjúfanlegur hluti af hennar sjarma, er hins vegar nokkuð sem Sjálfstæðisflokkurinn þarf sárlega nú. Því fólk sem gengur í kvartbuxum hefur líka kosningarétt! 8) Ég treysti Guðrúnu vel til að laða að flokknum ólíkt fólk, fela því verkefni við hæfi og stilla upp sigurliði sem byggir ekki eingöngu á hinum steríótýpíska Sjálfstæðismanni, sem er aðeins brot af okkar öflugu fjöldahreyfingu ólíkra stétta. Og sem formaður veit ég að hún myndi alltaf leggja áherslu á sterka liðsheild fremur en að láta allt snúast um sína persónu, svo jaðri við dýrkun. Það er einfaldlega ekki hennar stíll. Íhaldspönk fyrir Ísland …ég gæti rökstutt lengi áfram stuðning minn við Guðrúnu Hafsteinsdóttur til formanns Sjálfstæðisflokksins en læt staðar numið í bili. Öllum má ljóst vera þegar fylgisþróun Sjálfstæðisflokksins stöðugt niður á við síðastliðin ár er skoðuð að mikilla breytinga er þörf. Mannabreytingar í forystu flokksins duga ekki einar og sér og þar var aðalorsökina heldur aldrei að finna, þetta er mun dýpra og á sér lengri sögu en það. Kúltúrbreyting í innra starfi Sjálfstæðisflokksins og upphafning grunngilda Sjálfstæðisstefnunnar í daglegu lífi fólksins í landinu er vegvísir til nýrra, bjartari tíma. Að þessu vil ég vinna með sjálfstæðisfólki sem er sama sinnis – hver sem úrslit verða á Landsfundi nú um mánaðamótin. Þau verða alltaf góð hvernig sem fer. Ég hlakka til að taka í hönd fyrstu konunnar sem leiðir okkar bráðum aldargamla flokk, óska henni til hamingju og heita henni stuðningi mínum og bjóða fram starfskrafta mína í það sem hún óskar, komi það að gagni. Því ég vil vera góður liðsmaður. Borgaralega sinnað fólk verður áfram að eiga sína heimahöfn í Sjálfstæðisflokknum, pólitískt landleysi þessa fólks og flokkaflakk á villigötum vinnur aðeins gegn okkar sameiginlegu hugsjónum og á því töpum við öll. Við skulum miklu heldur kveðja kerfislæga ásýnd flokksins okkar sem varð til vegna þess að við vildum vera ábyrg á meðan aðrir flokkar töppuðu af stundarvinsældum hverju sinni og nutu góðs af tímabundið. Við þurfum þess ekki, stefnan okkar á sama brýna erindið við almenning nú sem fyrr. Við þurfum bara að skila henni aftur til fólksins í takti við nútímann. Að loknum Landsfundi skulum við öll sem eitt gera sannkallað íhaldspönk í íslensku samfélagi – stöndum vörð um það sem best hefur virkað og gerum róttækar breytingar á hinu. Höfundur er bæjarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins í Garðabæ, stjórnmálafræðingur og rakari á Sjoppunni hársnyrtistofu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðfinnur Sigurvinsson Sjálfstæðisflokkurinn Landsfundur Sjálfstæðisflokksins 2025 Mest lesið Halldór 31.05.2025 Halldór Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir Skoðun Er ekki tími til kominn að tengja? Kristín María Birgisdóttir Skoðun Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Carenas Skoðun Til hamingju með sjómannadaginn Sigurjón Þórðarson Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Til hamingju með sjómannadaginn Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Er ekki tími til kominn að tengja? Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Carenas skrifar Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Bensínstöðvardíll og Birkimelur Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson skrifar Skoðun Gríðarlegir hagsmunir í húfi Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Skynsamleg forgangsröðun fjár Ragnhildur Jónsdóttir skrifar Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að sameinast fjölskyldu sinni Guðrún Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson skrifar Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Erum við að lengja dauðann en ekki lífið? Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Mikill munur á aðgengi að líknarmeðferð í Evrópu Kristín Lára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Sumarið verður nýtt vel til uppbyggingar snjóflóðavarna Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson skrifar Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar Sjá meira
Ég mæti að sjálfsögðu á Landsfund Sjálfstæðisflokksins sem framundan er og hafði hugsað mér að halda vali mínu á næsta formanni fyrir mig að þessu sinni, en leist vel á eina frambjóðandann sem þá var fram kominn og opinn fyrir stuðningi við hana. Svo tilkynnti Guðrún Hafsteinsdóttir framboð sitt í gær með þeim hætti að ég skipti um skoðun og lýsi nú yfir eindregnum stuðningi við hana. Meðal annars af þessum ástæðum: 1) Ég vil sjá Sjálfstæðisflokkinn hverfa skýrt, skorinort og af krafti til grunngilda sinna. Frelsishugsjóna sem fólk skilur og tengir við í daglegu lífi. Lægri skattar, einfaldara, sanngjarnara skattkerfi fyrir fólk og fyrirtæki. Skynsöm nýting á opinberu fé. Hugrekki til að segja sinn sanna hug, líka þegar það er ekki vinsælt. Við þurfum að hverfa aftur í ræturnar. Beina sjónum okkar að því athafnafólki sem er að byggja sig upp og þarf hvatann til að þora að hefja rekstur, gefast ekki upp og leita í öryggi opinberra starfa. Sjálfur er ég einyrki. Skattaumhverfið er afar íþyngjandi samhliða rekstrarkostnaði, verðteygni og samkeppni mikil. Einu svörin sem ég fæ frá mínum flokki er að hækka verð, en þegar verðlagning hefur því miður haldist lengi of lág er ekki raunhæft í mínu samkeppnisumhverfi að ríða á vaðið með hraðri verðhækkun sem nauðsynleg væri. 2) Guðrún þekkir rekstarumhverfi smærri fyrirtækja vel enda hefur hún starfað frá unga aldri hjá fjölskyldufyrirtækinu Kjörís í Hveragerði, m.a. sem stjórnandi. Hún byrjaði samt ferilinn á gólfinu og hóf sem ung kona aðfangadag jafnan á að sendast með ístertur til Reykjavíkur. Þetta þekki ég vel hafandi starfað sem unglingur í saltfiskverkun föður míns, mætti þangað í aðgerð á kvöldin og í gaggó daginn eftir. Svoleiðis mótar afstöðu allra til vinnu og velgengni, að þekkja sköpun verðmætanna með eigin höndum gefur auðmýkt fyrir því hvernig auðurinn verður til og laun verkamannsins líka sem á sömuleiðis að njóta uppskeru erfiðis síns en ekki ríkið í formi skatta. Guðrún hefur þá verið í forystu Samtaka iðnaðarins sem er minn geiri. 3) Ég er orðinn langþreyttur á togstreitu tveggja arma Sjálfstæðisflokksins sem snúast um alltaf um persónur en engin málefni. Guðrún er ómenguð af þeim og er ekki, eins og ég, týpan sem tilheyrir klíku. Í reynd eru það nefnilega bara fámennar klíkur á höfuðborgarsvæðinu sem finna sig í eitruðum leik armanna tveggja og má setja setja stórt spurningarmerki við hversu eftirsóknarverð sú manngerð er til starfa þegar hið raunverulega verkefni snýst um samfélagið allt? Þetta hefur bæði fælt frá og útilokað hæfileikafólk frá starfi Sjálfstæðisflokksins og trúnaðarstörfum fyrir hann í samræmi við getu þess og reynslu. Allt vegna þess að fólk hefur ekki þroska til að vinna saman og taka hagsmuni flokksins alls fram yfir þessi ömurlegu átök. Oftar en ekki er meira fútt í kringum prófkjör og baráttuna um yfirráð í einhverjum hverfafélögum en svo síðar birtist í almennum kosningum. Ég þekki persónulega of mörg dæmi um þetta og hef upplifað sjálfur. Að vera merktur röngum forystumanni eða að kjósa að standa utan arma og velja að standa eingöngu með sjálfstæðisstefnunni óháð persónum og leikendum þýðir jafnan að viðkomandi, þrátt fyrir góða menntun og haldbæra reynslu, fær það verkefni að sjá um kosningakaffið á kjördag eða er beðinn um að skreyta salinn fyrir samkomur í flokknum. Má gera sér það að góðu og kalla stjórnmálaþátttöku á meðan vildarvinir aðal hverju sinni, oft sóttir út í bæ, fá veigamestu verkefnin og hverfa jafnan á braut að þeim loknum þegar teitið er búið. Þetta undarlega fyrirbrigði hefur leitt til þess að gott gegnheilt sjálfstæðisfólk hefur endað á framboðslistum annarra flokka á umliðnum árum. Löngutöng á þetta! 4) Guðrún kann að vinna með, stjórna og halda saman fólki. Því hún hefur unnið í raunhagkerfinu. Enginn slíkur stjórnandi myndi láta eigið fyrirtæki molna innan frá af því að starfsfólkið er sín á milli með “issues” sem aðeins Dr. Phil og Oprah Winfrey væru í sameiningu fær um að leiða í jörð. 5) Það er tímabært að formaður Sjálfstæðisflokksins sé af landsbyggðinni. Ég er sjálfur fæddur og uppalinn í Keflavík og gekk í Menntaskólann á Akureyri. Gjáin milli höfuðborgarsvæðisins og landsbyggðar heldur áfram að breikka og félagslegur veruleiki er orðinn gjörólíkur eftir búsetu. Engu að síður er það áfram þannig að sá forystumaður sem skilur landsbyggðina skilur Ísland. Því það vill gleymast að mikill fjöldi fólks á höfuðborgarsvæðinu, sennilega meirihluti borgarbúa og Kragans, á rætur sínar þar. 6) Ég vann með Guðrúnu á Alþingi Íslendinga og kynntist henni vel. Það er festa í Guðrúnu. Hún lifir hæglátu fjölskyldulífi og gætir að virðingu sinni. Hún getur engu að síður verið flippkisi og manna skemmtilegust á góðum stundum, en hún fer vel með það. Guðrún gerir málamiðlanir en stendur föst á grundvallargildum. Það kann ég að meta. 7) Guðrún er jarðtengd, laus við sýndar- og yfirborðsmennsku og lítið gefin fyrir tildur og prjál. Hún kemur til dyranna eins og hún er klædd – gerir stundum raunar mest grín að sjálfri sér í því tilliti. Já, ég er að tala um kvartbuxurnar! Heil og sönn framganga og ásýnd Guðrúnar, sem er órjúfanlegur hluti af hennar sjarma, er hins vegar nokkuð sem Sjálfstæðisflokkurinn þarf sárlega nú. Því fólk sem gengur í kvartbuxum hefur líka kosningarétt! 8) Ég treysti Guðrúnu vel til að laða að flokknum ólíkt fólk, fela því verkefni við hæfi og stilla upp sigurliði sem byggir ekki eingöngu á hinum steríótýpíska Sjálfstæðismanni, sem er aðeins brot af okkar öflugu fjöldahreyfingu ólíkra stétta. Og sem formaður veit ég að hún myndi alltaf leggja áherslu á sterka liðsheild fremur en að láta allt snúast um sína persónu, svo jaðri við dýrkun. Það er einfaldlega ekki hennar stíll. Íhaldspönk fyrir Ísland …ég gæti rökstutt lengi áfram stuðning minn við Guðrúnu Hafsteinsdóttur til formanns Sjálfstæðisflokksins en læt staðar numið í bili. Öllum má ljóst vera þegar fylgisþróun Sjálfstæðisflokksins stöðugt niður á við síðastliðin ár er skoðuð að mikilla breytinga er þörf. Mannabreytingar í forystu flokksins duga ekki einar og sér og þar var aðalorsökina heldur aldrei að finna, þetta er mun dýpra og á sér lengri sögu en það. Kúltúrbreyting í innra starfi Sjálfstæðisflokksins og upphafning grunngilda Sjálfstæðisstefnunnar í daglegu lífi fólksins í landinu er vegvísir til nýrra, bjartari tíma. Að þessu vil ég vinna með sjálfstæðisfólki sem er sama sinnis – hver sem úrslit verða á Landsfundi nú um mánaðamótin. Þau verða alltaf góð hvernig sem fer. Ég hlakka til að taka í hönd fyrstu konunnar sem leiðir okkar bráðum aldargamla flokk, óska henni til hamingju og heita henni stuðningi mínum og bjóða fram starfskrafta mína í það sem hún óskar, komi það að gagni. Því ég vil vera góður liðsmaður. Borgaralega sinnað fólk verður áfram að eiga sína heimahöfn í Sjálfstæðisflokknum, pólitískt landleysi þessa fólks og flokkaflakk á villigötum vinnur aðeins gegn okkar sameiginlegu hugsjónum og á því töpum við öll. Við skulum miklu heldur kveðja kerfislæga ásýnd flokksins okkar sem varð til vegna þess að við vildum vera ábyrg á meðan aðrir flokkar töppuðu af stundarvinsældum hverju sinni og nutu góðs af tímabundið. Við þurfum þess ekki, stefnan okkar á sama brýna erindið við almenning nú sem fyrr. Við þurfum bara að skila henni aftur til fólksins í takti við nútímann. Að loknum Landsfundi skulum við öll sem eitt gera sannkallað íhaldspönk í íslensku samfélagi – stöndum vörð um það sem best hefur virkað og gerum róttækar breytingar á hinu. Höfundur er bæjarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins í Garðabæ, stjórnmálafræðingur og rakari á Sjoppunni hársnyrtistofu.
Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir Skoðun
Skoðun Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar
Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir Skoðun