Háð og holl ráð Ívar Halldórsson skrifar 23. nóvember 2015 11:44 Í kjölfar þess að um 400 saklausir borgarar hafa látið lífið á stuttum tíma í árásarhrinum Rússa í Sýrlandi er eðlilegt að líta í kringum sig og ganga úr skugga um að fólk sem fordæmir fjöldamorð sé ekki örugglega hneykslað á því að Rússar passi sig ekki betur. Að komast upp með að sprengja fjóra spítala ætti að fá fólk til að rísa upp á afturfæturna og fordæma þessi fjöldamorð af hendi Rússa. Vopnabúr Rússa er talsvert stærra en vopnabúr ISIS manna og því óeðlilegt að beita miklu herafli, þ.e. nota herflugvélar þegar hægt er að sýna hernaðarlegan skilning með því að senda inn rússneska hermenn í sjálfsmorðsvestum....eða hvað??? Ég ímynda mér til gamans að bréf frá Ísrael liggi nú á borði Frakklandsforseta, dagsett daginn eftir hryðjuverkaárásina í París. Bréf þar sem Ísrael miðlar af reynslu sinni í viðureign við öfgamenn í kjölfar Parísarárásanna. Ég gæti ímyndað mér að bréf þetta frá Ísrael til Frakka þyrfti að vera pólitískt rétt ritað – þ.e. skrifað með ráðleggingar heimsbyggðarinnar til Ísraels, til hliðsjónar. Auðvitað er pínu hæðnistónn í framsetningu bréfsins, en hæðnin getur þó stundum verið holl og hjálpleg við mat á eigin siðgæði: „Kæru Frakkar, Mig langar til að deila reynslu okkar af hryðjuverkum hér í Ísrael í kjölfar „óeirða“ og „atburða“ þeirra sem áttu sér því miður stað í landi ykkar fyrir stuttu. Þið kallið þetta hryðjuverk, en heimsbyggðin kallar þetta ekki sömu nöfnum þegar þetta gerist hér í Ísrael. Vonandi munu ráðleggingar okkar hjálpa ykkur að sætta ykkur við ástandið og koma í veg fyrir slík „atvik“ í framtíðinni – í það minnsta virðast þeir sem veita ráð, þ.m.t. ríkisfulltrúar ykkar, trúa því – ef ekki, til hvers þá að gefa ráð á annað borð? Stjórnvöld ykkar bentu okkur nýlega á, eftir „atburð“ hér í Ísrael, að lönd verði að verja sig gegn herskáum öflum, en þó halda aftur af sér til að kynda ekki undir frekari óeirðir á svæðinu. Vinir þurfa ekki að semja um frið. Það þurfa óvinir hins vegar að gera , hvort sem þeir vilja það eða ekki. Það er engin hernaðarleg lausn við hryðjuverkum og einmitt þess vegna þarf að leita diplómatískra leiða. Þið verðið að skilja þjáningar og þarfir ósáttu öfgamúslimana, sem nota sprengjur fyrir sinn málstað, og gæta þess að viðbrögð séu við hæfi þannig að ofbeldishringrásin fari nú ekki úr böndunum. Þið verðið að semja þótt að verið sé að ráðast á land ykkar. Að fara fram á að friðarumræður sem byggja á að ofbeldi taki enda, er aðferð sem ekki er vænleg til árangurs. Slíkt kallar einfaldlega á frekari blóðsúthellingar. Lykillinn er að byggja upp nýja Evrópu, Evrópu sem einbeitir sér að raunveruleikanum eins og hann er á jörðu niðri. Að loka landamærum mun aðeins leiða til frekari kúgunar og reiði – þannig að það skulið þið ekki gera. Ef þið gerið árás á þá sem standa að baki árásunum og stuðningsmenn þeirra, munuð þið aðeins framlengja ófriði og stækka hringrás ofbeldis. Þið skuluð því ekki gera það. Sprengjur ykkar sem ætlaðar eru ofbeldismönnum munu eflaust skaða saklausa borgara og börn, og það mun aðeins hvetja fórnarlömb til hefnda – þannig að gagnárás er ekki rétta leiðin. Byrjið á því að lýsa yfir alhliða vopnahléi! Takið í sama streng og Lennon er hann söng „Give peace a chance!“ Ekki láta sogast inn í svarthol ofbeldis. Bindið enda á óeirðirnar. Sýnið stillingu. Best væri kannski að skipta Frakklandi í tvennt, og París í tvær borgir fyrir tvenns konar siðmenningu. Engin Frakki vogar sér hvort eð er inn í múslimsk hverfi í París, né heldur lögreglan, þannig að borgin er nú þegar tvískipt. Hver er munurinn í ættjarðarlandi ykkar? Baráttukveðjur, Ísraelska þjóðin" Já, stundum verðum við einfaldlega að horfast í augu við hræsnina í okkur sjálfum. Við megum ekki gera mismunandi kröfur til þjóða sem glíma við öfgafullan óþjóðalýð, því að á slíkt er litið sem mismunun á grundvelli þjóðernis - kynþáttamisrétti. Að allri hæðni slepptri styð ég aðgerðir Rússa, Ísraela og Frakka í baráttu sinni við öfgaöfl. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ívar Halldórsson Mest lesið Ofurgróði sjávarútvegs? – Hættið að afvegaleiða! Elliði Vignisson Skoðun „Fáum við einkunn fyrir þetta?“ Hulda Dögg Proppé Skoðun Vorstjarnan hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson Skoðun Sakar aðra um það sem hún gerir sjálf Sigurjón Þórðarson Skoðun Hrossakjöt, hroki og hleypidómar Kristján Logason Skoðun „Þú verður aldrei nóg“ - Ástæður þess að kerfið bregst innflytjendum Ian McDonald Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Að byggja upp á Bakka Hjálmar Bogi Hafliðason Skoðun Skoðun Skoðun Hvernig er staða lesblindra á Íslandi? Guðmundur S. Johnsen skrifar Skoðun Sakar aðra um það sem hún gerir sjálf Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun „Þú verður aldrei nóg“ - Ástæður þess að kerfið bregst innflytjendum Ian McDonald skrifar Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson skrifar Skoðun Ofurgróði sjávarútvegs? – Hættið að afvegaleiða! Elliði Vignisson skrifar Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun „Fáum við einkunn fyrir þetta?“ Hulda Dögg Proppé skrifar Skoðun Hrossakjöt, hroki og hleypidómar Kristján Logason skrifar Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Að byggja upp á Bakka Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Fiskeldi og samfélagsábyrgð Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Pólitískt raunsæi og utanríkisstefna Íslands Ragnar Anthony Antonsson Gambrell skrifar Skoðun Vorstjarnan hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Fylgið fór vegna fullveldismáls Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Er Ísrael ennþá útvalin þjóð Guðs? Ómar Torfason skrifar Skoðun Flokkurinn hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Raforkuverð: Stórnotendur og almenningur Ingvar Júlíus Baldursson skrifar Skoðun Hætt við að hækka ekki skatta á almenning Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Skattafíkn í skjóli réttlætis: Tímavélin stillt á 2012 Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Hver borgar brúsann? Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvers vegna berðu kross? Hrafnhildur Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þannig gerum við þetta? Ísak Ernir Kristinsson skrifar Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Falleinkunn skólakerfis? Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Þjónusta sem gleður – skilar sér beint í kassann Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Hvar er auðlindarentan? Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Miðflokkurinn – Rödd skynseminnar í borginni Ómar Már Jónsson skrifar Skoðun Virði barna og ungmenna Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Sættir þú þig við þetta? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Alþingi gleymir aftur fötluðum börnum Lúðvík Júlíusson skrifar Sjá meira
Í kjölfar þess að um 400 saklausir borgarar hafa látið lífið á stuttum tíma í árásarhrinum Rússa í Sýrlandi er eðlilegt að líta í kringum sig og ganga úr skugga um að fólk sem fordæmir fjöldamorð sé ekki örugglega hneykslað á því að Rússar passi sig ekki betur. Að komast upp með að sprengja fjóra spítala ætti að fá fólk til að rísa upp á afturfæturna og fordæma þessi fjöldamorð af hendi Rússa. Vopnabúr Rússa er talsvert stærra en vopnabúr ISIS manna og því óeðlilegt að beita miklu herafli, þ.e. nota herflugvélar þegar hægt er að sýna hernaðarlegan skilning með því að senda inn rússneska hermenn í sjálfsmorðsvestum....eða hvað??? Ég ímynda mér til gamans að bréf frá Ísrael liggi nú á borði Frakklandsforseta, dagsett daginn eftir hryðjuverkaárásina í París. Bréf þar sem Ísrael miðlar af reynslu sinni í viðureign við öfgamenn í kjölfar Parísarárásanna. Ég gæti ímyndað mér að bréf þetta frá Ísrael til Frakka þyrfti að vera pólitískt rétt ritað – þ.e. skrifað með ráðleggingar heimsbyggðarinnar til Ísraels, til hliðsjónar. Auðvitað er pínu hæðnistónn í framsetningu bréfsins, en hæðnin getur þó stundum verið holl og hjálpleg við mat á eigin siðgæði: „Kæru Frakkar, Mig langar til að deila reynslu okkar af hryðjuverkum hér í Ísrael í kjölfar „óeirða“ og „atburða“ þeirra sem áttu sér því miður stað í landi ykkar fyrir stuttu. Þið kallið þetta hryðjuverk, en heimsbyggðin kallar þetta ekki sömu nöfnum þegar þetta gerist hér í Ísrael. Vonandi munu ráðleggingar okkar hjálpa ykkur að sætta ykkur við ástandið og koma í veg fyrir slík „atvik“ í framtíðinni – í það minnsta virðast þeir sem veita ráð, þ.m.t. ríkisfulltrúar ykkar, trúa því – ef ekki, til hvers þá að gefa ráð á annað borð? Stjórnvöld ykkar bentu okkur nýlega á, eftir „atburð“ hér í Ísrael, að lönd verði að verja sig gegn herskáum öflum, en þó halda aftur af sér til að kynda ekki undir frekari óeirðir á svæðinu. Vinir þurfa ekki að semja um frið. Það þurfa óvinir hins vegar að gera , hvort sem þeir vilja það eða ekki. Það er engin hernaðarleg lausn við hryðjuverkum og einmitt þess vegna þarf að leita diplómatískra leiða. Þið verðið að skilja þjáningar og þarfir ósáttu öfgamúslimana, sem nota sprengjur fyrir sinn málstað, og gæta þess að viðbrögð séu við hæfi þannig að ofbeldishringrásin fari nú ekki úr böndunum. Þið verðið að semja þótt að verið sé að ráðast á land ykkar. Að fara fram á að friðarumræður sem byggja á að ofbeldi taki enda, er aðferð sem ekki er vænleg til árangurs. Slíkt kallar einfaldlega á frekari blóðsúthellingar. Lykillinn er að byggja upp nýja Evrópu, Evrópu sem einbeitir sér að raunveruleikanum eins og hann er á jörðu niðri. Að loka landamærum mun aðeins leiða til frekari kúgunar og reiði – þannig að það skulið þið ekki gera. Ef þið gerið árás á þá sem standa að baki árásunum og stuðningsmenn þeirra, munuð þið aðeins framlengja ófriði og stækka hringrás ofbeldis. Þið skuluð því ekki gera það. Sprengjur ykkar sem ætlaðar eru ofbeldismönnum munu eflaust skaða saklausa borgara og börn, og það mun aðeins hvetja fórnarlömb til hefnda – þannig að gagnárás er ekki rétta leiðin. Byrjið á því að lýsa yfir alhliða vopnahléi! Takið í sama streng og Lennon er hann söng „Give peace a chance!“ Ekki láta sogast inn í svarthol ofbeldis. Bindið enda á óeirðirnar. Sýnið stillingu. Best væri kannski að skipta Frakklandi í tvennt, og París í tvær borgir fyrir tvenns konar siðmenningu. Engin Frakki vogar sér hvort eð er inn í múslimsk hverfi í París, né heldur lögreglan, þannig að borgin er nú þegar tvískipt. Hver er munurinn í ættjarðarlandi ykkar? Baráttukveðjur, Ísraelska þjóðin" Já, stundum verðum við einfaldlega að horfast í augu við hræsnina í okkur sjálfum. Við megum ekki gera mismunandi kröfur til þjóða sem glíma við öfgafullan óþjóðalýð, því að á slíkt er litið sem mismunun á grundvelli þjóðernis - kynþáttamisrétti. Að allri hæðni slepptri styð ég aðgerðir Rússa, Ísraela og Frakka í baráttu sinni við öfgaöfl.
Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun
Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson skrifar
Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun