
Leiðin er grýtt
Skoðanakannanir eru eitt – kosningar annað. Ýmislegt getur gerst á þeim tæpu sextán mánuðum sem eru í kosningar. Eru kjósendur Pírata að hóta hefðbundnu flokkunum, og kjósa svo það sem þeir þekkja þegar til kastanna kemur? Hvaða tromp draga framsóknarmenn fram úr erminni núna? Verður sjálfstæðismönnum umbunað fyrir efnahagsbatann? Er Samfylkingin virkilega bara tíu prósenta flokkur?
Fyrir Pírata er sennilega mikilvægast að halda áfram sinni vegferð. Þeir eiga góða talsmenn sem virðast geta tekið skynsamlega og ígrundaða afstöðu til einstakra mála þvert á kreddur eða gamlar flokkslínur. Flokksmenn hafa líka forðast upphrópanir, af því tagi sem sumir íslenskir stjórnmálamenn virðast telja lykilhluta af starfslýsingunni.
Ekki má heldur gleyma að Píratar hafa lagt til nokkur athyglisverð og frumleg stefnumál, til dæmis hugmyndina um borgaralaun.
Stærsta áskorunin í þessum efnum er sennilega sú staðreynd að með hverri könnuninni, og því nær sem dregur kosningum, verður líklegra að Píratabólan sé alls engin bóla, heldur nýr pólitískur veruleiki. Svo getur raunverulega farið að Píratar verði í þeirri stöðu að leiða ríkisstjórn eftir eitt og hálft ár.
Það vekur nátttröllin. Flokkurinn þarf að varast pólitíska lukkuriddara sem sjá sér leik á borði að komast til áhrifa, og telja sig sjálfkjörna til áhrifasæta á framboðslistum.
Ekki er síður mikilvægt að varast að upp úr sjóði innbyrðis. Fyrstu merkin eru komin fram. Birgitta Jónsdóttir, fyrrum kapteinn og einn stofnenda flokksins, hefur gefið út að hún hyggist gefa kost á sér áfram. Í trássi við fyrri yfirlýsingar um að átta ára seta sé algert hámark til að tryggja nauðsynlega endurnýjun og koma í veg fyrir spillingu.
Nú telur hún nauðsynlegt að sitja áfram til að tryggja hugsjónum Pírata framgang. Í sömu andrá lýsir hún því yfir að frjálshyggjufólk sé óvelkomið í Píratahreyfinguna, og hefur ýmsa tilburði í frammi á spjallþræði flokksins. Það er stílbrot hjá forystukonu í flokki sem berst fyrir óheftu tjáningarfrelsi.
Meira í anda Pírata eru yfirlýsingar hennar um stjórnarskrárvinnuna, sem nú fer fram í sérstakri þingnefnd. Birgitta neitar þátttöku í nefndinni á þeim forsendum að um tilraun til að drepa stjórnarskrármálinu á dreif sé að ræða. Þar er hún samkvæm sjálfri sér um að tillögur Stjórnlagaráðs, sem samþykktar hafa verið í þjóðaratkvæði, ættu að vera grundvöllur nýrrar stjórnarskrár. Þar greinir hana á við suma félaga sína.
Píratar eru í öfundsverðri stöðu. Leiðin framundan er hins vegar grýtt. Fyrir þá er heillavænlegast að halda sínu striki, varast lukkuriddara og passa að sundrung meðal áhafnarinnar fari ekki úr böndum.
Annars gæti stjarna Pírata hrapað jafn skyndilega og hún hefur risið.
Skoðun

Lág laun og álag í starfsumhverfi valda skorti á fagfólki
Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir skrifar

Hvað veit Hafró um verndun hafsvæða?
Kjartan Páll Sveinsson skrifar

Ógnar stjórnleysi á landamærunum íslensku samfélagi?
Þorsteinn Siglaugsson skrifar

Grímulaus aðför að landsbyggðinni
Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar

Menningarstríð í borginni
Hildur Björnsdóttir skrifar

Málfrelsið
Birgir Orri Ásgrímsson skrifar

Austurland lykilhlekkur í varnarmálum
Ragnar Sigurðsson skrifar

Áhyggjur af fyrirhugaðri sameiningu Hljóðbókasafns Íslands
Snævar Ívarsson skrifar

Fjárfesting í færni
Maj-Britt Hjördís Briem skrifar

Hvar á ég heima? Aðgengi fólks með POTS að heilbrigðisþjónustu
Hugrún Vignisdóttir skrifar

Lærum af reynslunni
Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar

Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður
Daníel Þór Bjarnason skrifar

„Við getum ekki": Þrjú orð sem svíkja börn á hverjum degi
Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar

Hróplegt óréttlæti í lífeyrismálum
Finnbjörn A. Hermansson skrifar

Tími formanns Afstöðu liðinn
Ólafur Ágúst Hraundal skrifar

Þögnin sem mótar umræðuna
Snorri Ásmundsson skrifar

Minni sóun, meiri verðmæti
Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar

Yfirborðskennd tiltekt
Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar

Konukot
Sigmar Guðmundsson skrifar

Hvers vegna ekki bókun 35?
Hjörtur J. Guðmundsson skrifar

Íslendingar – rolluþjóð með framtíð í hampi
Sigríður Ævarsdóttir skrifar

Við hvað erum við hrædd?
Ingvi Hrafn Laxdal Victorsson skrifar

Höfuðborgin eftir fimmtíu ár, hvað erum við að tala um?
Samúel Torfi Pétursson skrifar

Pólitískt ofbeldi, fasismi og tvískinnungur valdsins
Davíð Aron Routley,Karl Héðinn Kristjánsson skrifar

Örugg heilbrigðisþjónusta fyrir öll börn frá upphafi - Alþjóðlegur dagur sjúklingaöryggis 2025
María Heimisdóttir skrifar

Einn pakki á dag
Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar

Heilbrigðiskerfi Íslands - Látum verkin tala!
Victor Guðmundsson skrifar

Hörmungarnar sem heimurinn hunsar
Ragnar Schram skrifar

Dýrasti staður í heimi
Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar

Grafið undan grunnstoð ríka samfélagsins
Ragnar Þór Ingólfsson skrifar