Frumkvöðlar í fimmtán ár Hanna Hilmarsdóttir skrifar 6. júní 2019 07:00 Á þessu ári fagnar Alþjóðaskólinn á Íslandi 15 ára afmæli sínu. Á tímamótum sem þessum er vert að staldra við og fara yfir það sem hefur áunnist. Ekki síður er mikilvægt að fagna þessum áfanga og í mínum huga er það ekki Alþjóðaskólinn einn sem fagnar heldur megum við sem samfélag svo sannarlega fagna með. Í byrjun var lagt af stað með þá trú að til að Ísland geti laðað að sér hæft starfsfólk og sérfræðinga yrði að vera í boði alþjóðleg menntun fyrir börnin þeirra. Lítið var vitað um hæðirnar og hindranir sem yrðu á vegi slíkrar frumkvöðlastarfsemi en jafnframt allan þann meðbyr og velvild sem verkefninu hefur fylgt. Í byrjun voru nemendur fimm, starfsmenn tveir og skrifstofan var grænn pappakassi sem létt var að ferðast með. Skólinn rúmaðist í minivan skólastjórans og lagt var af stað með bjartsýnina að vopni.Nú, fimmtán árum síðar: Eru um 100 nemendur sem stunda nám við skólann. Nemendur okkar tilheyra ýmist hóp diplómatafjölskyldna sem hafa flutt til landsins vegna atvinnu eða eru að koma til baka eftir nokkurra ára fjarveru erlendis. Okkar samfélag er fjölbreytt, tví- og margtyngdar fjölskyldur sem og íslenskar fjölskyldur sem vilja gefa börnum sínum þá gjöf að geta stundað nám á tveimur tungumálum. Við höfum öðlast tvær alþjóðlegar vottanir sem gerir okkur samkeppnishæf við aðra viðurkennda alþjóðlega skóla víðsvegar um heiminn. Það auðveldar nemendum okkar að flytja á milli landa. Niðurstöður kannana gefa til kynna að liðsandinn er góður, nemendum líður vel og foreldrar eru ánægðir með menntun barna sinna. Samstarf heimilis og skóla er öflugt og jákvætt. Við höfum bætt við okkur unglingadeild og útskrifuðum fyrsta hópinn okkar vorið 2018. Við sinnum því öllu grunnskólastiginu sem er mikilvægt. Einnig er boðið upp á sérstaka deild fyrir 5 ára börn. Skilningur á þörf fyrir alþjóðlega menntun fer vaxandi sem hefur gert skólanum kleift að stíga mikilvæg skref í faglegri uppbyggingu hans. Samfélagið tekur þátt í alþjóðlegri samvinnu á öllum sviðum atvinnulífsins sem og sköpun, listum, mannlífi og stjórnsýslu. Alls staðar eru fjölskyldur hvaðanæva úr heiminum með börn sín. Til að Ísland geti tekið þátt í slíku starfi, á alþjóðavísu, er það alger forsenda að við sem þjóðfélag getum boðið upp á hágæða alþjóðlega menntun sem nýtist barninu hvert það sem svo heldur áfram námi sínu. Slík uppbygging og árangur gerist ekki í tómarúmi. Margir hafa stutt dyggilega við hugmyndafræðina og ávallt fjölgar í þeim hópi fólks sem trúir því að Ísland þurfi að bjóða upp á samkeppnishæft alþjóðlegt nám til að geta laðað til sín fjölbreytt starfsfólk og sérfræðinga víðsvegar að. Það er mikilvægt fyrir börn sem flytja landa á milli að geta stundað nám samkvæmt alþjóðlegri námsskrá á tungumáli sem aðrir skólar víðsvegar um heiminn geta lesið. Þannig tryggjum við frekar samfellu í námi barnanna. Þetta er í raun ein forsenda þess að alþjóðlegir foreldrar eigi þess kost að starfa á Íslandi til lengri eða skemmri tíma með börn sín. Við höfum jafnframt verið svo lánsöm að til okkar hefur laðast starfsfólk sem hefur brennandi áhuga á verkefninu og hefur metnað til að vaxa faglega í starfi. Skólinn er starfræktur í sveitarfélagi sem trúir því að foreldrar séu best til þess fallnir að velja þann skóla sem hæfir barni sínu best. Því hefur Garðabær hvatt til fjölbreytni í grunnskólastarfi og stutt við uppbyggingu eina alþjóðlega grunnskólans á landinu. Lengst af hefur skólinn verið til húsa í glæsilegum húsakynnum Sjálandsskóla. Hafa báðir skólarnir vaxið og dafnað og notið góðs af ýmiskonar samstarfi í gegnum árin. Ekki síður ber að nefna umburðarlyndi og sveigjanleika sem starfsmenn beggja skóla hafa sýnt í sambýli sem þrengir orðið að. Þakklæti er mér ofarlega í huga á þessum tímamótum. Þakklæti til þeirra fjölmörgu sem hafa stutt við bakið á okkur, hvatt okkur áfram þegar á móti hefur blásið og samglaðst okkur þegar sigrar vinnast. Allir sem hafa beint eða óbeint tekið þátt í þessu uppbyggingarstarfi, hvort sem þeir koma frá erlendum ríkjum (starfsmenn sendiráða), hinu opinbera, stjórnsýslunni, einkageiranum hérlendis og erlendis, og starfsmennirnir í gegnum árin eiga þakkir skilið. Ekki síst ber að þakka foreldrasamfélaginu sem hefur stutt dyggilega við það góða starf sem hér er unnið. Við viljum halda áfram á sömu braut. Hugmyndin sem kviknaði fyrir fimmtán árum er orðin að vel reknum, samkeppnishæfum alþjóðlegum grunnskóla sem við getum öll verið stolt af. Næsta skref er að tryggja rammann utan um starfsemina og er sú vinna þegar hafin. Garðabær og Alþjóðaskólinn hafa undirritað viljayfirlýsingu þar sem Garðabær úthlutar skólanum lóð við Þórsmerkurlandið og mun Alþjóðaskólinn byggja sitt framtíðarhúsnæði þar. Undirbúningsvinna er í fullum gangi. Þetta eru spennandi tímar og við lítum björtum augum til framtíðar með jákvæðni og gleði að leiðarljósi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Þvílíkt „plan“ fyrir íslensk heimili Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Heiðursgestur Viðreisnar vill heimsveldi Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Veðmál barna – hættulegur leikur sem hægt er að stöðva Jóhann Steinar Ingimundarson Skoðun Allt leikur í umburðarlyndi – eða hvað? Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson Skoðun Háttvirta nýja þingkonan, María Rut Kristinsdóttir Ólafur Grétar Gunnarsson Skoðun Lyfjafræðingar - traustur stuðningur í flóknum heimi Sigurbjörg Sæunn Guðmundsdóttir Skoðun Ísland og móðurplanta með erindi Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Bless bless jafnlaunavottun Sigríður Margrét Oddsdóttir Skoðun Pistil eftir frétt um Davíð Tómas körfuknattleiksdómara Sigurður Ólafur Kjartansson Skoðun Miðstýrt skólakerfi eða fjölbreytni með samræmdu gæðamati? Bogi Ragnarsson Skoðun Skoðun Skoðun Sterk staða Hafnarfjarðar Orri Björnsson skrifar Skoðun Bless bless jafnlaunavottun Sigríður Margrét Oddsdóttir skrifar Skoðun Miðstýrt skólakerfi eða fjölbreytni með samræmdu gæðamati? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Heiðursgestur Viðreisnar vill heimsveldi Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Veðmál barna – hættulegur leikur sem hægt er að stöðva Jóhann Steinar Ingimundarson skrifar Skoðun Allt leikur í umburðarlyndi – eða hvað? Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson skrifar Skoðun Lyfjafræðingar - traustur stuðningur í flóknum heimi Sigurbjörg Sæunn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þvílíkt „plan“ fyrir íslensk heimili Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Ísland og móðurplanta með erindi Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háttvirta nýja þingkonan, María Rut Kristinsdóttir Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Alþjóðadagur krabbameinsrannsókna – eitthvað sem mig varðar? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Af hverju ættum við að stunda geðrækt, rétt eins og líkamsrækt? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Villa um fyrir bæjarbúum Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Olíufyrirtækin vissu Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Pistil eftir frétt um Davíð Tómas körfuknattleiksdómara Sigurður Ólafur Kjartansson skrifar Skoðun Bullandi hallarekstur í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Styrkjum stöðu leigjenda Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættulegustu tækin í umferðinni Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Hvað myndi Sesselja segja? Hallbjörn V. Fríðhólm skrifar Skoðun Vaxtastefna Seðlabankans – á kostnað launafólks Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Suður-Íslendinga sögurnar Hans Birgisson skrifar Skoðun Íhlutun Bandaríkjanna í Venesúela: Auðlindaránið í heimsvaldastefnunni og hræsnin í „stríðinu gegn fíkniefnum“ Sæþór Benjamín Randalsson skrifar Skoðun Stöndum vörð um tónlistarmenntun barna og ungmenna – opið bréf til borgarstjóra Sigrún Grendal skrifar Skoðun Hafrannsóknastofnun leggur til 95 prósent samdrátt í sjókvíaeldi á laxi Jón Kaldal skrifar Skoðun Velkomin til Helvítis Guðný Gústafsdóttir skrifar Skoðun Olíuleit við Ísland? Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Hækka launin þín þegar fasteignamatið á íbúðinni þinni hækkar? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Manneklan er víða Brynhildur Bolladóttir skrifar Skoðun Sótt að hagsmunum atvinnulausra Steinar Harðarson skrifar Sjá meira
Á þessu ári fagnar Alþjóðaskólinn á Íslandi 15 ára afmæli sínu. Á tímamótum sem þessum er vert að staldra við og fara yfir það sem hefur áunnist. Ekki síður er mikilvægt að fagna þessum áfanga og í mínum huga er það ekki Alþjóðaskólinn einn sem fagnar heldur megum við sem samfélag svo sannarlega fagna með. Í byrjun var lagt af stað með þá trú að til að Ísland geti laðað að sér hæft starfsfólk og sérfræðinga yrði að vera í boði alþjóðleg menntun fyrir börnin þeirra. Lítið var vitað um hæðirnar og hindranir sem yrðu á vegi slíkrar frumkvöðlastarfsemi en jafnframt allan þann meðbyr og velvild sem verkefninu hefur fylgt. Í byrjun voru nemendur fimm, starfsmenn tveir og skrifstofan var grænn pappakassi sem létt var að ferðast með. Skólinn rúmaðist í minivan skólastjórans og lagt var af stað með bjartsýnina að vopni.Nú, fimmtán árum síðar: Eru um 100 nemendur sem stunda nám við skólann. Nemendur okkar tilheyra ýmist hóp diplómatafjölskyldna sem hafa flutt til landsins vegna atvinnu eða eru að koma til baka eftir nokkurra ára fjarveru erlendis. Okkar samfélag er fjölbreytt, tví- og margtyngdar fjölskyldur sem og íslenskar fjölskyldur sem vilja gefa börnum sínum þá gjöf að geta stundað nám á tveimur tungumálum. Við höfum öðlast tvær alþjóðlegar vottanir sem gerir okkur samkeppnishæf við aðra viðurkennda alþjóðlega skóla víðsvegar um heiminn. Það auðveldar nemendum okkar að flytja á milli landa. Niðurstöður kannana gefa til kynna að liðsandinn er góður, nemendum líður vel og foreldrar eru ánægðir með menntun barna sinna. Samstarf heimilis og skóla er öflugt og jákvætt. Við höfum bætt við okkur unglingadeild og útskrifuðum fyrsta hópinn okkar vorið 2018. Við sinnum því öllu grunnskólastiginu sem er mikilvægt. Einnig er boðið upp á sérstaka deild fyrir 5 ára börn. Skilningur á þörf fyrir alþjóðlega menntun fer vaxandi sem hefur gert skólanum kleift að stíga mikilvæg skref í faglegri uppbyggingu hans. Samfélagið tekur þátt í alþjóðlegri samvinnu á öllum sviðum atvinnulífsins sem og sköpun, listum, mannlífi og stjórnsýslu. Alls staðar eru fjölskyldur hvaðanæva úr heiminum með börn sín. Til að Ísland geti tekið þátt í slíku starfi, á alþjóðavísu, er það alger forsenda að við sem þjóðfélag getum boðið upp á hágæða alþjóðlega menntun sem nýtist barninu hvert það sem svo heldur áfram námi sínu. Slík uppbygging og árangur gerist ekki í tómarúmi. Margir hafa stutt dyggilega við hugmyndafræðina og ávallt fjölgar í þeim hópi fólks sem trúir því að Ísland þurfi að bjóða upp á samkeppnishæft alþjóðlegt nám til að geta laðað til sín fjölbreytt starfsfólk og sérfræðinga víðsvegar að. Það er mikilvægt fyrir börn sem flytja landa á milli að geta stundað nám samkvæmt alþjóðlegri námsskrá á tungumáli sem aðrir skólar víðsvegar um heiminn geta lesið. Þannig tryggjum við frekar samfellu í námi barnanna. Þetta er í raun ein forsenda þess að alþjóðlegir foreldrar eigi þess kost að starfa á Íslandi til lengri eða skemmri tíma með börn sín. Við höfum jafnframt verið svo lánsöm að til okkar hefur laðast starfsfólk sem hefur brennandi áhuga á verkefninu og hefur metnað til að vaxa faglega í starfi. Skólinn er starfræktur í sveitarfélagi sem trúir því að foreldrar séu best til þess fallnir að velja þann skóla sem hæfir barni sínu best. Því hefur Garðabær hvatt til fjölbreytni í grunnskólastarfi og stutt við uppbyggingu eina alþjóðlega grunnskólans á landinu. Lengst af hefur skólinn verið til húsa í glæsilegum húsakynnum Sjálandsskóla. Hafa báðir skólarnir vaxið og dafnað og notið góðs af ýmiskonar samstarfi í gegnum árin. Ekki síður ber að nefna umburðarlyndi og sveigjanleika sem starfsmenn beggja skóla hafa sýnt í sambýli sem þrengir orðið að. Þakklæti er mér ofarlega í huga á þessum tímamótum. Þakklæti til þeirra fjölmörgu sem hafa stutt við bakið á okkur, hvatt okkur áfram þegar á móti hefur blásið og samglaðst okkur þegar sigrar vinnast. Allir sem hafa beint eða óbeint tekið þátt í þessu uppbyggingarstarfi, hvort sem þeir koma frá erlendum ríkjum (starfsmenn sendiráða), hinu opinbera, stjórnsýslunni, einkageiranum hérlendis og erlendis, og starfsmennirnir í gegnum árin eiga þakkir skilið. Ekki síst ber að þakka foreldrasamfélaginu sem hefur stutt dyggilega við það góða starf sem hér er unnið. Við viljum halda áfram á sömu braut. Hugmyndin sem kviknaði fyrir fimmtán árum er orðin að vel reknum, samkeppnishæfum alþjóðlegum grunnskóla sem við getum öll verið stolt af. Næsta skref er að tryggja rammann utan um starfsemina og er sú vinna þegar hafin. Garðabær og Alþjóðaskólinn hafa undirritað viljayfirlýsingu þar sem Garðabær úthlutar skólanum lóð við Þórsmerkurlandið og mun Alþjóðaskólinn byggja sitt framtíðarhúsnæði þar. Undirbúningsvinna er í fullum gangi. Þetta eru spennandi tímar og við lítum björtum augum til framtíðar með jákvæðni og gleði að leiðarljósi.
Skoðun Af hverju ættum við að stunda geðrækt, rétt eins og líkamsrækt? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Pistil eftir frétt um Davíð Tómas körfuknattleiksdómara Sigurður Ólafur Kjartansson skrifar
Skoðun Íhlutun Bandaríkjanna í Venesúela: Auðlindaránið í heimsvaldastefnunni og hræsnin í „stríðinu gegn fíkniefnum“ Sæþór Benjamín Randalsson skrifar
Skoðun Stöndum vörð um tónlistarmenntun barna og ungmenna – opið bréf til borgarstjóra Sigrún Grendal skrifar
Skoðun Hafrannsóknastofnun leggur til 95 prósent samdrátt í sjókvíaeldi á laxi Jón Kaldal skrifar
Skoðun Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa skrifar