Hugleiðing á útskriftardegi Sigrún Edda Eðvarðsdóttir skrifar 8. júní 2020 15:00 Þessa dagana eru skólar landsins í óðaönn að útskrifa nemendur og við foreldrar fyllumst stolti á þessum merku tímamótum í lífi barnanna okkar. Það er alveg sama hvort við erum að tala um leik- grunn-, framhalds- eða háskólanám. Á stundum sem þessum fyllumst við foreldrar, systkini, afar og ömmur sem og aðrir aðstandendur stolti yfir börnunum okkar. Þessari ungu og flottu kynslóð, enda ekki annað hægt. Við þurfum ekki annað en að líta örsnöggt í baksýnisspegilinn til að sjá hvað þau hafa þroskast og vaxið á þessum tíma. Tekist á við alls konar áskoranir þar sem sumt hefur mögulega gengið betur en annað en þannig er lífsins skóli. Við erum öll góð í einhverju og sem foreldri finnst manni það mikilvægast á tímamótum sem þessum að börnunum okkar líði vel, þau búi við ást og umhyggju, þau þekki sína styrkleika og hafi trú á sjálfum sér. Eða eins og skáldið Gunnar M. Magnúss, sagði forðum: Mundu það æska að allt þitt lánog auðlegð í sjálfri þér býr.Hver drengileg hugsun, hvert drengilegt orðtil dáðrakkra verka knýr.Vertu lifandi, vakandi, starfandi, sterkog styrktu þinn undramátt.Haldu hreinleik og dirfð, berðu höfuðið háttog horfðu í sólarátt. Í dag mun dóttir mín ásamt skólasystkinum sínum útskrifast úr grunnskóla og hefja líkt og margir aðrir framhaldsskólanám í haust. Spurningar eins og: hvert skal stefna? í hvaða skóla ætlarðu? hvað langar þig að læra? hafa dunið á henni líkt og öðrum sem eru í þessum sömu sporum. Þessi tímamót eru sveipuð ákveðinni gleði, spennu og ævintýraljóma á sama tíma og þeim fylgir sömuleiðis ákveðin dulúð og óvissa. Hlutverki okkar foreldra er hins vegar ekki lokið og skilaboðin „slaka en ekki sleppa“ frá Saman hópnum mikilvægt veganesti inn á næsta skólastig. Alveg sama hvort börnin okkar eru að byrja í leik, grunn- eða framhaldsskóla þá ætla ég að gefa mér að við hugsum mörg hver á svipuðum nótum, við viljum að þeim vegni vel, þeim líði vel, þau eignist góða vini, þeim gangi vel í skólanum og skólasamfélagið í heild sinni taki vel á móti þeim og mæti þörfum þeirra. Í gegnum árin hefur okkur foreldrum gefist einstakt tækifæri í upphafi hvers skólaárs að leggja okkar af mörkum við að gera gott skólastarf og skólasamfélag enn betra. Að virkja foreldra og fá þá til að leiða bekkjarfulltrúastarf í skólum landsins hefur sums staðar reynst vandasamt verkefni. Það er ekki það að ekki sé öfluga einstaklinga að finna innan foreldrasamfélagsins, því þar er gríðarlega mikill og öflugur mannauður sem mikilvægt er að ná til og virkja með jákvæðum og uppbyggilegum hætti. Þegar börnin okkar hefja nám í grunnskóla þá skiptir miklu máli að við áttum okkur strax á á okkar mikilvæga hlutverki sem skólaforeldrar og hvað við getum gert til að láta gott af okkur leiða. Samstarf, samtal og samstaða foreldra skiptir hér miklu máli. Það er fátt sem sameinar börnin okkar meir en grunnskólinn auk þess sem þau verja þar lengstum tíma. Það er því til mikils að vinna að vel takist til. Á fésbókinni hefur gengið færsla sem margir hafa deilt, þar sem meginboðskapurinn er að koma fram við aðra eins og við viljum að aðrir komi fram við okkur. Ekki skilja út undan, að börn vilji tilheyra og vera samþykkt og fá að vera með. Hér skiptir umgjörð leiksins meira máli en úrslitin sjálf. Hvernig samfélag viljum við skapa og hlúa að? Ef við viljum samfélag þar sem umburðarlyndi, samhugur og samstaða ríkir þá þurfum við ekkert síður að hafa hag annarra barna að leiðarljósi líkt og þau væru okkar eigin. Mögulega þurfum við sömuleiðis á hugarfarsbreytingu að halda því um leið og börnin okkar byrja í grunnskóla þá er mikilvægt að við lítum á foreldrastarfið sem samstarfsverkefni til tíu ára í stað afplánunar í eitt. Saman getum við gert góða hluti og oft þarf ekki meira en einn kraftmikinn leiðtoga innan öflugs foreldrahóps til að leiða gott og mikilvægt starf þar sem allir leggja sitt af mörkum. Þannig stuðlum við að samstöðu, samvinnu, samveru, jöfnuði og góðum samskiptum með hag barnanna okkar og samfélagsins alls að leiðarljósi. Sigrún Edda Eðvarðsdóttir, formaður Heimilis og skóla. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla - og menntamál Sigrún Edda Eðvarðsdóttir Mest lesið Verstu kennarar í heimi Gígja Bjargardóttir Skoðun Gaslýsum almenning Elínrós Erlingsdóttir Skoðun Það er ekki allt að fara til fjandans! Skúli Bragi Geirdal Skoðun Hinir vondu fjármagnseigendur! Guðmundur Ragnarsson Skoðun Stuðlar: neyðarástand í meðferðarkerfinu Böðvar Björnsson Skoðun „Að ganga á bak orða sinna“ – Hvað þýðir það eiginlega? Ragnheiður Stephensen Skoðun Óheiðarlegur óskalisti Sjálfstæðisflokksins Finnur Ricart Andrason Skoðun Vertu réttu megin við línuna Benedikta Guðrún Svavarsdóttir Skoðun „Getið þið ekki talað um eitthvað annað en þessa vegi!?“ Gerður Björk Sveinsdóttir Skoðun Kæru smiðir, hárgreiðslufólk og píparar! Víðir Reynisson Skoðun Skoðun Skoðun Eru samskiptin á milli mannvera og huldufólks kennsludæmi? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Hvatning um stuðning við strandveiðar Örn Pálsson skrifar Skoðun Verstu kennarar í heimi Gígja Bjargardóttir skrifar Skoðun Íslensku menntaverðlaunin – íslenskt skólastarf Jón Torfi Jónasson skrifar Skoðun Einstaklingur á undir högg að sækja í dómsmáli við svindlara Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameinumst, hjálpum þeim Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Hinir vondu fjármagnseigendur! Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Halló manneskja Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun „Getið þið ekki talað um eitthvað annað en þessa vegi!?“ Gerður Björk Sveinsdóttir skrifar Skoðun Gaman og gott að eldast – eflum lýðheilsu Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Svo langt frá heimsins vígaslóð - Alþjóða og öryggismál í aðdraganda kosninga Erlingur Erlingsson skrifar Skoðun Velferð fanga kemur okkur öllum við Tinna Eyberg Örlygsdóttir skrifar Skoðun Óréttlát lög sem þarf að lagfæra Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Bless Borgarlína, halló Sundabraut Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Stuðlar: neyðarástand í meðferðarkerfinu Böðvar Björnsson skrifar Skoðun Breytt heimsmynd blasir við Íslendingum Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Það er ekki allt að fara til fjandans! Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Gaslýsum almenning Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Ískaldur veruleiki, ekki skuggamyndir á vegg fræðimanna Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Er húsið tómt? Bjarni Benediktsson skrifar Skoðun Stöndum með ungu fólki Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Tölum um fólkið, ekki kerfin María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Vertu réttu megin við línuna Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun Vegur vinstrisins til áhrifa Hlynur Már Ragnheiðarson skrifar Skoðun Börnin á biðlistunum - það er ekki hægt að skálda þetta Dilja Ámundadóttir Zoega skrifar Skoðun Um hvað snýst yfirvofandi læknaverkfall - hvað ber eiginlega á milli samningsaðila? Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Lágir vextir og gott veður með draumsýn Viðreisnar um inngöngu í ESB? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun „Að ganga á bak orða sinna“ – Hvað þýðir það eiginlega? Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Hægriflokkarnir boða ójöfnuð fyrir íslenska skóla Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Opinberir starfsmenn: Bákn eða bústólpi? Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Sjá meira
Þessa dagana eru skólar landsins í óðaönn að útskrifa nemendur og við foreldrar fyllumst stolti á þessum merku tímamótum í lífi barnanna okkar. Það er alveg sama hvort við erum að tala um leik- grunn-, framhalds- eða háskólanám. Á stundum sem þessum fyllumst við foreldrar, systkini, afar og ömmur sem og aðrir aðstandendur stolti yfir börnunum okkar. Þessari ungu og flottu kynslóð, enda ekki annað hægt. Við þurfum ekki annað en að líta örsnöggt í baksýnisspegilinn til að sjá hvað þau hafa þroskast og vaxið á þessum tíma. Tekist á við alls konar áskoranir þar sem sumt hefur mögulega gengið betur en annað en þannig er lífsins skóli. Við erum öll góð í einhverju og sem foreldri finnst manni það mikilvægast á tímamótum sem þessum að börnunum okkar líði vel, þau búi við ást og umhyggju, þau þekki sína styrkleika og hafi trú á sjálfum sér. Eða eins og skáldið Gunnar M. Magnúss, sagði forðum: Mundu það æska að allt þitt lánog auðlegð í sjálfri þér býr.Hver drengileg hugsun, hvert drengilegt orðtil dáðrakkra verka knýr.Vertu lifandi, vakandi, starfandi, sterkog styrktu þinn undramátt.Haldu hreinleik og dirfð, berðu höfuðið háttog horfðu í sólarátt. Í dag mun dóttir mín ásamt skólasystkinum sínum útskrifast úr grunnskóla og hefja líkt og margir aðrir framhaldsskólanám í haust. Spurningar eins og: hvert skal stefna? í hvaða skóla ætlarðu? hvað langar þig að læra? hafa dunið á henni líkt og öðrum sem eru í þessum sömu sporum. Þessi tímamót eru sveipuð ákveðinni gleði, spennu og ævintýraljóma á sama tíma og þeim fylgir sömuleiðis ákveðin dulúð og óvissa. Hlutverki okkar foreldra er hins vegar ekki lokið og skilaboðin „slaka en ekki sleppa“ frá Saman hópnum mikilvægt veganesti inn á næsta skólastig. Alveg sama hvort börnin okkar eru að byrja í leik, grunn- eða framhaldsskóla þá ætla ég að gefa mér að við hugsum mörg hver á svipuðum nótum, við viljum að þeim vegni vel, þeim líði vel, þau eignist góða vini, þeim gangi vel í skólanum og skólasamfélagið í heild sinni taki vel á móti þeim og mæti þörfum þeirra. Í gegnum árin hefur okkur foreldrum gefist einstakt tækifæri í upphafi hvers skólaárs að leggja okkar af mörkum við að gera gott skólastarf og skólasamfélag enn betra. Að virkja foreldra og fá þá til að leiða bekkjarfulltrúastarf í skólum landsins hefur sums staðar reynst vandasamt verkefni. Það er ekki það að ekki sé öfluga einstaklinga að finna innan foreldrasamfélagsins, því þar er gríðarlega mikill og öflugur mannauður sem mikilvægt er að ná til og virkja með jákvæðum og uppbyggilegum hætti. Þegar börnin okkar hefja nám í grunnskóla þá skiptir miklu máli að við áttum okkur strax á á okkar mikilvæga hlutverki sem skólaforeldrar og hvað við getum gert til að láta gott af okkur leiða. Samstarf, samtal og samstaða foreldra skiptir hér miklu máli. Það er fátt sem sameinar börnin okkar meir en grunnskólinn auk þess sem þau verja þar lengstum tíma. Það er því til mikils að vinna að vel takist til. Á fésbókinni hefur gengið færsla sem margir hafa deilt, þar sem meginboðskapurinn er að koma fram við aðra eins og við viljum að aðrir komi fram við okkur. Ekki skilja út undan, að börn vilji tilheyra og vera samþykkt og fá að vera með. Hér skiptir umgjörð leiksins meira máli en úrslitin sjálf. Hvernig samfélag viljum við skapa og hlúa að? Ef við viljum samfélag þar sem umburðarlyndi, samhugur og samstaða ríkir þá þurfum við ekkert síður að hafa hag annarra barna að leiðarljósi líkt og þau væru okkar eigin. Mögulega þurfum við sömuleiðis á hugarfarsbreytingu að halda því um leið og börnin okkar byrja í grunnskóla þá er mikilvægt að við lítum á foreldrastarfið sem samstarfsverkefni til tíu ára í stað afplánunar í eitt. Saman getum við gert góða hluti og oft þarf ekki meira en einn kraftmikinn leiðtoga innan öflugs foreldrahóps til að leiða gott og mikilvægt starf þar sem allir leggja sitt af mörkum. Þannig stuðlum við að samstöðu, samvinnu, samveru, jöfnuði og góðum samskiptum með hag barnanna okkar og samfélagsins alls að leiðarljósi. Sigrún Edda Eðvarðsdóttir, formaður Heimilis og skóla.
Skoðun Eru samskiptin á milli mannvera og huldufólks kennsludæmi? Matthildur Björnsdóttir skrifar
Skoðun Einstaklingur á undir högg að sækja í dómsmáli við svindlara Jörgen Ingimar Hansson skrifar
Skoðun Svo langt frá heimsins vígaslóð - Alþjóða og öryggismál í aðdraganda kosninga Erlingur Erlingsson skrifar
Skoðun Um hvað snýst yfirvofandi læknaverkfall - hvað ber eiginlega á milli samningsaðila? Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Lágir vextir og gott veður með draumsýn Viðreisnar um inngöngu í ESB? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar