Er hægt að læknast af ólæknandi sjúkdómum? Hildur M. Jónsdóttir skrifar 14. febrúar 2020 11:00 Ég er búin að safna á mig sjúkdómsgreiningum allt mitt líf og verið stimpluð með alls kyns sjálfsofnæmissjúkdóma og aðra króníska kvilla sem hafa gert mér erfitt fyrir og hafa versnað með árunum. Skilaboðin sem ég fékk frá læknum og öðru heilbrigðisstarfsfólki voru að ég væri með ólæknandi sjúkdóma sem ég þyrfti að læra að lifa með, ég þyrfti að sætta mig við orðinn hlut og gera mér ekki of miklar vonir um bata. Það væri bara álag á taugakerfið sem gerði einkenni mín verri. Ég var orðin svo slæm fyrir um átta árum síðan að ég svaf ekki lengur en í klukkustund í senn, ég náði að vera á fótum að meðaltali um 2 tíma á dag, ég var undirlögð í krónískum verkjum, algjöru magnleysi, daglegum mígreniköstum og andlega heilsan var orðin mjög slæm. En sem betur fer gafst ég aldrei upp að leita að lausnum. Það var langur og strangur vegur, sem skilaði mér bættri líðan inn á milli en svo fór allt aftur á sama veg. Þar til fyrir fjórum árum síðan, þá náði ég að setja saman prógramm eftir margra mánaða rannsóknarvinnu og tilraunastarfsemi með sjálfa mig, sem skilaði því að ég varð alfarið einkennalaus af mínum sjúkdómum. Það helsta sem hrjáði mig var mjög mikil vefjagigt, síþreyta, krónískt mígreni, vanvirkur skjaldkirtill, liðagigt, slitgigt, hormónaójafnvægi, hjartsláttaróregla, lélegt ónæmiskerfi og iðraólga og á síðustu árum bættist við þunglyndi og kvíði. Mín helstu einkenni voru miklir verkir um allan líkama, þungi yfir brjóstkassanum, hraður hjartsláttur, auka slög og óreglulegur hjartsláttur, lélegur svefn, endurteknar sýkingar, nær daglegt mígreni, gríðarlegt úthaldsleysi, þreyta og orkuleysi, vöðvarýrnun og vöðvaslappleiki, þurrka- og kláðabelttir á húð, þurr augu, munnangur, exsem í hársverði, mikill verkur í hrygg eftir samfallsbrot sem ég fékk í alvarlegu bílslysi fyrir mörgum árum, verkir í og útfrá hálsi eftir hálshnykk sem ég fékk í sama bílslysi, verkir í fingrum, öxlum, hnjám og mjöðmum, auk mikilla verkja undir il. Ég var stöðugt með magakrampa, brjóstsviða, uppþembu, ristilkrampa og krónískt harðlífi, ég var með ofvirka blöðru og endurteknar þvagfærasýkingar, var alla tíð með mikla verki í kringum blæðingar, brjóstin á mér voru mjög bólgin og ég emjaði ef einhver rakst í þau, ég fékk blöðrur á eggjastokka, ég var skorin upp við blöðrumyndunum á skjaldkirtli og þá uppgötvaðist æxli á bak við skjaldkirtilinn sem var skorið burt, ég fór í keiluskurð vegna 3ja til 4ra stigs frumubreytinga, ég var með endurtekin þursabit og svona gæti ég haldið áfram lengi vel. Í dag er ég alveg einkennalaus ef ég held mig að fullu við prógrammið mitt. Þá er það spurningin, er ég læknuð eða eru sjúkdómarnir bara í dvala? Fyrir mig skiptir það í raun engu máli því ég er komin með orkuna mína, fullt starfsþrek, farin að sofa eins og engill, er verkjalaus, meltingin virkar eins og vel smurð vél, ég verð nánast aldrei veik, en ef ég fæ einhverja flensu eða pest, þá afgreiði ég hana á um sólarhring í stað þess að liggja í fleiri fleiri daga eins og venjan var hjá mér, ég er komin með þol umfram konu á mínum aldri og vöðvastyrkurinn er kominn til baka sem mér var sagt að myndi aldrei geta gerst og hamingjustigið er eðlilega á stöðugri uppleið. Í dag myndi ég ekki greinast með neinn af mínum fyrri sjúkdómum, þar sem margir eru greindir út frá einkennum sem eru ekki lengur til staðar hjá mér og bólguþætti í blóði sem ekki mælist lengur. Út frá því væri hægt að segja að ég væri ekki lengur með þessa sjúkdóma. Hins vegar veit ég að ef ég færi út af prógramminu mínu, þá færu fyrri einkenni að læðast að mér aftur og þess væri ekki lengi að bíða að ég yrði aftur jafn veik og ég var. Það sem ég finn fyrir enn í dag er að ef ég borða eitthvað sem ég ekki þoli eða streitan verður of mikil hjá mér, þá læðist mígrenið inn og ég tek ennþá í dag öðru hverju lyf við mígreni. Öll önnur lyf eru löngu dottin út hjá mér, eins og lyf við vefjagigtinni, svefnlyf, þunglyndislyf, magasýrulyf, bólguminnkandi lyf, sterk verkjalyf og fleiri og fleiri. Eins og ég lít á þetta í dag er að allir þessir sjúkdómar eiga sameiginlega orsök og leiðin til að vinna bug á þeim er að koma ákveðnum líkamskerfum aftur í jafnvægi. Með ákveðnum breytingum á mataræði og lífsstíl hef ég getað stutt líkaminn í að koma á þessu jafnvægi og stutt hann aftur til heilsu. Ég er ekki að halda því fram að þetta sé einfalt, til að ná þessu þarf að umbreyta mataræði og lífsstíl með afgerandi hætti, en ef aukinn fjöldi fólks færi þessa leið þá myndi það hafa gríðarleg áhrif á samfélagið og heilbrigðiskerfið í heild. Höfundur er heilsuráðgjafi og stofnandi Heilsubankans. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Heilsa Hildur M. Jónsdóttir Mest lesið Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson Skoðun Íslenskumælandi hjúkrunarfræðingar Guðbjörg Pálsdóttir Skoðun Verið er að umbreyta borginni en hvað viljum við? Helgi Áss Grétarsson Skoðun Í lífshættu eftir ofbeldi Jokka G Birnudóttir Skoðun Gróður, einmanaleiki og samfélagsleg samheldni Auður Kjartansdóttir Skoðun Ljúkum því sem hafið er - ný bálstofa í Gufunesi Ingvar Stefánsson Skoðun Opið bréf til stjórnmálafólks um málefni Palestínu og Ísraels Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir Skoðun Leiðrétting veiðigjalda og varðstaðan um sérhagsmuni Árni Rúnar Þorvaldsson Skoðun Kann Jón Steindór ekki að reikna? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Íbúðarhúsnæði sem heimili fólks Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Íslenskumælandi hjúkrunarfræðingar Guðbjörg Pálsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson skrifar Skoðun Leiðrétting veiðigjalda og varðstaðan um sérhagsmuni Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar Skoðun Þjóðminjasafn án fornleifafræðinga Snædís Sunna Thorlacius,Ingibjörg Áskelsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnmálafólks um málefni Palestínu og Ísraels Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Í lífshættu eftir ofbeldi Jokka G Birnudóttir skrifar Skoðun Verið er að umbreyta borginni en hvað viljum við? Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Gróður, einmanaleiki og samfélagsleg samheldni Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Ljúkum því sem hafið er - ný bálstofa í Gufunesi Ingvar Stefánsson skrifar Skoðun Raddir fanga Helgi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Kann Jón Steindór ekki að reikna? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lífið sem var – á Gaza Israa Saed,Katrín Harðardóttir skrifar Skoðun Vöxtur inn á við og blönduð borgarbyggð er málið Ásdís Hlökk Theodórsdóttir skrifar Skoðun Tilskipanafyllerí Trumps Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Öfgar á Íslandi Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Borg þarf breidd, land þarf lausnir Ásta Björg Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Framtíð safna í síbreytilegum samfélögum Dagrún Ósk Jónsdóttir skrifar Skoðun Rjúfum þögnina og tölum um dauðann Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Virðisaukaskattur í ferðaþjónustu: Skattfríðindi eða röng túlkun? Eðli virðisaukaskatts, alþjóðlegt samhengi og hlutverk ferðaþjónustunnar sem gjaldeyrisskapandi útflutningsgreinar Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Fátækt á Íslandi: Áskoranir, viðkvæmir hópar og leiðir til úrbóta Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Verndum vörumerki í tónlist Eiríkur Sigurðsson skrifar Skoðun Hann valdi sér nafnið Leó Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Misskilin sjálfsmynd Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Hvenær er nóg nóg? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Byggðalína eða Borgarlína Guðmundur Haukur Jakobsson skrifar Skoðun Úlfar sem forðast sól! Jóna Guðbjörg Árnadóttir skrifar Skoðun Aldrei aftur Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Tala ekki um lokamarkmiðið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Sjá meira
Ég er búin að safna á mig sjúkdómsgreiningum allt mitt líf og verið stimpluð með alls kyns sjálfsofnæmissjúkdóma og aðra króníska kvilla sem hafa gert mér erfitt fyrir og hafa versnað með árunum. Skilaboðin sem ég fékk frá læknum og öðru heilbrigðisstarfsfólki voru að ég væri með ólæknandi sjúkdóma sem ég þyrfti að læra að lifa með, ég þyrfti að sætta mig við orðinn hlut og gera mér ekki of miklar vonir um bata. Það væri bara álag á taugakerfið sem gerði einkenni mín verri. Ég var orðin svo slæm fyrir um átta árum síðan að ég svaf ekki lengur en í klukkustund í senn, ég náði að vera á fótum að meðaltali um 2 tíma á dag, ég var undirlögð í krónískum verkjum, algjöru magnleysi, daglegum mígreniköstum og andlega heilsan var orðin mjög slæm. En sem betur fer gafst ég aldrei upp að leita að lausnum. Það var langur og strangur vegur, sem skilaði mér bættri líðan inn á milli en svo fór allt aftur á sama veg. Þar til fyrir fjórum árum síðan, þá náði ég að setja saman prógramm eftir margra mánaða rannsóknarvinnu og tilraunastarfsemi með sjálfa mig, sem skilaði því að ég varð alfarið einkennalaus af mínum sjúkdómum. Það helsta sem hrjáði mig var mjög mikil vefjagigt, síþreyta, krónískt mígreni, vanvirkur skjaldkirtill, liðagigt, slitgigt, hormónaójafnvægi, hjartsláttaróregla, lélegt ónæmiskerfi og iðraólga og á síðustu árum bættist við þunglyndi og kvíði. Mín helstu einkenni voru miklir verkir um allan líkama, þungi yfir brjóstkassanum, hraður hjartsláttur, auka slög og óreglulegur hjartsláttur, lélegur svefn, endurteknar sýkingar, nær daglegt mígreni, gríðarlegt úthaldsleysi, þreyta og orkuleysi, vöðvarýrnun og vöðvaslappleiki, þurrka- og kláðabelttir á húð, þurr augu, munnangur, exsem í hársverði, mikill verkur í hrygg eftir samfallsbrot sem ég fékk í alvarlegu bílslysi fyrir mörgum árum, verkir í og útfrá hálsi eftir hálshnykk sem ég fékk í sama bílslysi, verkir í fingrum, öxlum, hnjám og mjöðmum, auk mikilla verkja undir il. Ég var stöðugt með magakrampa, brjóstsviða, uppþembu, ristilkrampa og krónískt harðlífi, ég var með ofvirka blöðru og endurteknar þvagfærasýkingar, var alla tíð með mikla verki í kringum blæðingar, brjóstin á mér voru mjög bólgin og ég emjaði ef einhver rakst í þau, ég fékk blöðrur á eggjastokka, ég var skorin upp við blöðrumyndunum á skjaldkirtli og þá uppgötvaðist æxli á bak við skjaldkirtilinn sem var skorið burt, ég fór í keiluskurð vegna 3ja til 4ra stigs frumubreytinga, ég var með endurtekin þursabit og svona gæti ég haldið áfram lengi vel. Í dag er ég alveg einkennalaus ef ég held mig að fullu við prógrammið mitt. Þá er það spurningin, er ég læknuð eða eru sjúkdómarnir bara í dvala? Fyrir mig skiptir það í raun engu máli því ég er komin með orkuna mína, fullt starfsþrek, farin að sofa eins og engill, er verkjalaus, meltingin virkar eins og vel smurð vél, ég verð nánast aldrei veik, en ef ég fæ einhverja flensu eða pest, þá afgreiði ég hana á um sólarhring í stað þess að liggja í fleiri fleiri daga eins og venjan var hjá mér, ég er komin með þol umfram konu á mínum aldri og vöðvastyrkurinn er kominn til baka sem mér var sagt að myndi aldrei geta gerst og hamingjustigið er eðlilega á stöðugri uppleið. Í dag myndi ég ekki greinast með neinn af mínum fyrri sjúkdómum, þar sem margir eru greindir út frá einkennum sem eru ekki lengur til staðar hjá mér og bólguþætti í blóði sem ekki mælist lengur. Út frá því væri hægt að segja að ég væri ekki lengur með þessa sjúkdóma. Hins vegar veit ég að ef ég færi út af prógramminu mínu, þá færu fyrri einkenni að læðast að mér aftur og þess væri ekki lengi að bíða að ég yrði aftur jafn veik og ég var. Það sem ég finn fyrir enn í dag er að ef ég borða eitthvað sem ég ekki þoli eða streitan verður of mikil hjá mér, þá læðist mígrenið inn og ég tek ennþá í dag öðru hverju lyf við mígreni. Öll önnur lyf eru löngu dottin út hjá mér, eins og lyf við vefjagigtinni, svefnlyf, þunglyndislyf, magasýrulyf, bólguminnkandi lyf, sterk verkjalyf og fleiri og fleiri. Eins og ég lít á þetta í dag er að allir þessir sjúkdómar eiga sameiginlega orsök og leiðin til að vinna bug á þeim er að koma ákveðnum líkamskerfum aftur í jafnvægi. Með ákveðnum breytingum á mataræði og lífsstíl hef ég getað stutt líkaminn í að koma á þessu jafnvægi og stutt hann aftur til heilsu. Ég er ekki að halda því fram að þetta sé einfalt, til að ná þessu þarf að umbreyta mataræði og lífsstíl með afgerandi hætti, en ef aukinn fjöldi fólks færi þessa leið þá myndi það hafa gríðarleg áhrif á samfélagið og heilbrigðiskerfið í heild. Höfundur er heilsuráðgjafi og stofnandi Heilsubankans.
Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson Skoðun
Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson skrifar
Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar
Skoðun Virðisaukaskattur í ferðaþjónustu: Skattfríðindi eða röng túlkun? Eðli virðisaukaskatts, alþjóðlegt samhengi og hlutverk ferðaþjónustunnar sem gjaldeyrisskapandi útflutningsgreinar Þórir Garðarsson skrifar
Skoðun Fátækt á Íslandi: Áskoranir, viðkvæmir hópar og leiðir til úrbóta Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar
Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson Skoðun