Sjúkratryggingar útiloka nýliðun og koma í veg fyrir styttingu biðlista Hópur talmeinafræðinga skrifar 29. janúar 2021 17:00 Í rammasamningi Sjúkratrygginga Íslands (SÍ) við talmeinafræðinga frá nóvember 2017 var sett inn ákvæði varðandi skilyrði fyrir tveggja ára starfsreynslu fullgilds talmeinafræðings til að komast á samning hjá SÍ. Uppgefin ástæða fyrir þessari tveggja ára reglu samkvæmt SÍ er að auka gæðakröfur til þjónustunnar, sem þeir borga fyrir en staðreyndin er sú að hér er hvorki verið að auka við gæðakröfur þjónustunnar né heldur verið að vinna á löngum biðlistum. Á meðan SÍ setur hömlur á að fullgildur talmeinafræðingur hafi tök á að vinna fyrir stofnunina, lengjast biðlistarnir eftir þjónustu og er SÍ þannig að bregðast skyldu sinni sem þjónustustofnun í veitingu á heilbrigðisþjónustu. Framkvæmd ákvæðisins af hálfu SÍ hefur verið á þann veg að talmeinafræðingi sem er nýútskrifaður sem slíkur, og hefur fengið starfsleyfi hjá Landlækni, er meinað að vinna sem sjálfstætt starfandi talmeinafræðingur, en það sem er verra, er að honum er einnig beinlínis bannað að vinna með eða hjá öðrum reyndum sjálfstætt starfandi talmeinafræðingi. Framkvæmd SÍ vinnur þannig beinlínis gegn markmiðinu sem það á að tryggja, þ.e. að auka gæði og fagmennsku til þjónustuþega. Gæði og fagmennska verða auðvitað best tryggð á þann hátt að talmeinafræðingar með reynslu miðli sinni þekkingu og reynslu til nýliða í faginu. Frá árinu 2017 hefur það komið skýrt fram af hálfu Félags talmeinafræðinga á Íslandi (FTÍ) að þetta ákvæði væri ekki tímabært vegna fáliðunar stéttarinnar en ekki var hlustað á þau sjónarmið talmeinafræðinga. Það er sorgleg staðreynd að SÍ hefur undanfarin ár gefið sér leyfi til að setja einhliða og án raunverulegs samráðs ákvæði, orðalagsbreytingar og/eða viðauka í rammasamning við talmeinafræðinga. Slíkum vinnubrögðum verður að linna. Til að starfa sem talmeinafræðingur á Íslandi, þarf viðkomandi að hafa útskrifast frá viðurkenndum háskóla, hafa verið undir handleiðslu reyndari talmeinafræðings í sex mánuði og fengið starfsleyfi frá landlæknisembættinu. Nýtalmeinafræðingur fær ekki starfsleyfi nema handleiðari skrifi upp á það að hann sé fullfær um að sinna starfinu af þekkingu og fagmennsku. Starfsleyfið gefur til kynna að um fullgildan talmeinafræðing sé að ræða og ætti sem slíkur að geta unnið hvar sem er við sitt fag. Hins vegar virðist SÍ ekki líta svo á að fullgildur talmeinafræðingur sé fullgildur hjá SÍ nema hann hafi unnið hjá stofnun eða sveitarfélagi í tvö ár til að öðlast starfsreynslu. Stétt talmeinafræðinga á Íslandi er tiltölulega ung en FTÍ, sem telur tæplega 130 félagsmenn, mun fagna 40 ára afmæli sínu seinna á þessu ári. Nám í talmeinafræðum er þverfræðilegt nám og hófst á Íslandi árið 2010 og hafa 15 nemendur verið teknir inn í námið á tveggja ára fresti frá þeim tíma að undanskildu sl. hausti en þá var nemendum fjölgað í 18. Grunnur þessara nemenda er í flestum tilfellum kennaramenntun á leik- og/eða grunnskólastigi, þroskaþjálfar, sálfræði eða önnur uppeldisfræðileg menntun og margir hverjir með reynslu af því að vinna með börnum. Það er virkilega gleðilegt að talmeinafræðingar útskrifist hérna heima en það er ekki eins gleðilegt að vita að þeir sem útskrifast eru ekki öruggir með að fá vinnu sem talmeinafræðingar að námi loknu. Sjálfstætt starfandi talmeinafræðingar á Íslandi eru 40-50 talsins á landsvísu í mismiklu starfshlutfalli, þar af telja 12 á landsbyggðinni. Biðtími eftir talþjálfun barna á stofu er að meðaltali 17 mánuðir en getur farið lengst í 36 mánuði, skv. rannsókn sem nýútskrifaður talmeinafræðingur skrifaði sl. vor. 17-36 mánuðir er krítískur tími fyrir barn, sem er með seinkaðan málþroska, með mikil frávik í framburði eða einstakling, sem þarf aðstoð eftir heilablóðfall eða heilaskaða. Nýliðun talmeinafræðinga á landsbyggðinni hefur verið takmörkuð undanfarin ár og með framkvæmd þessarar nýju stefnu í heilbrigðisþjónustu af hálfu SÍ, hefur verið settur enn einn myllusteinninn um háls talmeinafræðinga og skjólstæðinga þeirra og þar með þeirri mikilvægu þjónustu sem talmeinafræðingar inna af hendi. Nýútskrifaðir talmeinafræðingar, með rætur út á land, vilja fara aftur í heimahagana til að vinna í sínu fagi en það er ekki hlaupið að því fyrir þessa einstaklinga eins og raun ber vitni. Á Akranesi starfar einn talmeinafræðingur á stofu þar sem m.a. er laust rými fyrir annan talmeinafræðing. Biðlistinn er 30 mánuðir en á Akranes sækja þjónustuna börn af Akranesi og úr Borgarbyggð ásamt öðrum nágrannasveitarfélögum. Á Akranesi býr nýútskrifaður talmeinafræðingur, sem ekki getur komið til starfa á stofunni og létt þannig á biðlistanum, heldur þarf hann að sækja vinnu í annað sveitarfélag. Á Selfossi / Suðurlandi starfa þrír talmeinafræðingar á stofu. Þar er 18-36 mánaða bið fyrir leik- og grunnskólabörn og er þörf á að stækka stofuna með fjölgun talmeinafræðinga. Nýtalmeinafræðingur, sem á rætur að rekja á Selfoss, vill flytja og starfa í sínum heimabæ en takmörk rammasamnings SÍ gerir honum það ekki kleift. Þrír af 18 nemum í talmeinafræðum eru frá Selfossi og munu ekki geta sótt um vinnu hjá sjálfstætt starfandi talmeinafræðingum vegna ákvæðisins. Því er fyrirséð að biðlistinn eftir talþjálfun á Suðurlandi lengist enn frekar. Í Vestmannaeyjum starfar einn talmeinafræðingur, sem hefur haft búsetu þar sl. átta ár. Fram að þeim tíma voru 2-3 talmeinafræðingar, sem komu 1-2x á ári og sinntu greiningu og ráðgjöf. Biðlisti eftir þjálfun er nú 12-14 mánuðir og það hefur tekið langan tíma að vinna upp áralangt þjálfunarleysi margra skjólstæðinga, sem fengu enga þjónustu áður en talmeinafræðingur flutti aftur ,,heim”. Þrátt fyrir það hefur ekki tekist að anna eftirspurn því þörfin er mikil og biðin löng, bæði hjá börnum og fullorðnum einstaklingum. Í Vestmannaeyjum býr talmeinafræðikandídat, sem er að ljúka meistaraprófsritgerð, sem fær ekki leyfi til að grynnka á álagi núverandi talmeinafræðings og biðlistum vegna þessa tveggja ára starfsreynsluákvæðis SÍ. Á Akureyri eru fjórir starfandi talmeinafræðingar á stofu, þar sem sá fjórði er í skertu starfshlutfalli, en þeir sinna stóru svæði á Norðausturlandi. Biðlisti eftir greiningu leik- og grunnskólabarna hefur verið 8-12 mánuðir. Tveir nýtalmeinafræðingar eru fluttir ,,heim” og eru nú að uppfylla handleiðslutímabil sitt en eru í algjörri óvissu með atvinnu í framhaldinu vegna tveggja ára ákvæðis SÍ. Þetta ákvæði kemur í veg fyrir að stofur á landsbyggðinni fá að stækka og þar með að veita betri þjónustu. Í Reykjanesbæ eru þrír talmeinafræðingar á samningi við SÍ. Biðlistinn þar er mjög langur og gengur hægt að stytta hann. Tölvupóstar frá ráðþrota foreldrum með von um þjónustu fyrir börn þeirra eru nánast daglegt brauð og aftur er það þetta íþyngjandi tveggja ára ákvæði SÍ, sem hefur þar áhrif. Skjólstæðingahópur SÍ er að stærstum hluta börn og unglingar með málþroskaraskanir, framburðarfrávik, þroskaskerðingu, og svo mætti áfram telja. Ákvæði SÍ bitnar mest á þessum skjólstæðingahópi og við sem þjónustuaðilar viljum geta sinnt þessum einstaklingum án þess að SÍ setji okkur afarkosti með það hvaðan starfsreynsla nýtalmeinafræðinga kemur. Við vitum hversu mikilvæg snemmtæk íhlutun er og þá er mjög mikilvægt að barn sé ekki á biðlista í langan tíma eftir þjálfun eða annarri íhlutun. Það hlýtur að vera hagur allra til lengri tíma litið að hægt sé að anna eftirspurn og afgreiða hvert mál á styttri og markvissari tíma en nú er. Tveggja ára ákvæði SÍ er algerlega á skjön við þá þörf sem er á þjónustu talmeinafræðinga á landinu öllu. 17-36 mánaða bið eftir þjónustu talmeinafræðings í boði SÍ er einfaldlega ekki ásættanleg! Greinarhöfundar eru sjálfstætt starfandi talmeinafræðingar á landsbyggðinni. Að henni standa: Halla Marinósdóttir Tinna Tómasdóttir Rósalind Signýjar Kristjánsdóttir Kristín María Gísladóttir Eyrún S. Ingvadóttir Hildigunnur Kristinsdóttir Anna Stefanía Vignisdóttir Berglind Jónsdóttir Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tryggingar Mest lesið Þetta er ekki gervigreind Sigríður Hagalín Björnsdóttir Skoðun Er það þjóðremba að vilja tala sama tungumál? Jasmina Vajzović Skoðun Frostaveturinn mikli Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson Skoðun Annarlegar hvatir og óæskilegt fólk Gauti Kristmannsson Skoðun Krónan úthlutar ekki byggingalóðum Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þegar veikindi mæta vantrú Ingibjörg Isaksen Skoðun Óður til frábæra fólksins Jón Pétur Zimsen Skoðun Öll börn eiga að geta tekið þátt Þorvaldur Davíð Kristjánsson Skoðun Djíbútí norðursins Sæunn Gísladóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn – Látum verkin tala Karl Gauti Hjaltason skrifar Skoðun Lánið löglega Breki Karlsson skrifar Skoðun Annarlegar hvatir og óæskilegt fólk Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Frostaveturinn mikli Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Allir eru að gera það gott…. Margrét Júlía Rafnsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki gervigreind Sigríður Hagalín Björnsdóttir skrifar Skoðun Að taka á móti börnum á forsendum þeirra Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ofbeldislaust ævikvöld Gestur Pálsson skrifar Skoðun Er það þjóðremba að vilja tala sama tungumál? Jasmina Vajzović skrifar Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson skrifar Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Óður til frábæra fólksins Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Djíbútí norðursins Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Þegar veikindi mæta vantrú Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Öll börn eiga að geta tekið þátt Þorvaldur Davíð Kristjánsson skrifar Skoðun Krónan úthlutar ekki byggingalóðum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar sannleikurinn krefst vísinda – ekki tilfinninga Liv Åse Skarstad skrifar Skoðun Fimm skipstjórar en engin við stýrið Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Fermingarbörn, sjálfsfróun og frjálslyndisfíkn Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Ekki framfærsla í skilningi laga Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Evra vs. króna. Áhugaverð viðbrögð við ótrúlegum vaxtamun Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Hverjar eru hinar raunverulegu afætur? Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vændi og opin umræða Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Jesú er hot! Þorsteinn Jakob Klemenzson skrifar Skoðun Kíkt í húsnæðispakkann Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Óbærilegur ómöguleiki íslenskrar krónu Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Íslenskir Trumpistar Andri Þorvarðarson skrifar Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar Skoðun Í hvað á orkan að fara? Hallgrímur Óskarsson skrifar Sjá meira
Í rammasamningi Sjúkratrygginga Íslands (SÍ) við talmeinafræðinga frá nóvember 2017 var sett inn ákvæði varðandi skilyrði fyrir tveggja ára starfsreynslu fullgilds talmeinafræðings til að komast á samning hjá SÍ. Uppgefin ástæða fyrir þessari tveggja ára reglu samkvæmt SÍ er að auka gæðakröfur til þjónustunnar, sem þeir borga fyrir en staðreyndin er sú að hér er hvorki verið að auka við gæðakröfur þjónustunnar né heldur verið að vinna á löngum biðlistum. Á meðan SÍ setur hömlur á að fullgildur talmeinafræðingur hafi tök á að vinna fyrir stofnunina, lengjast biðlistarnir eftir þjónustu og er SÍ þannig að bregðast skyldu sinni sem þjónustustofnun í veitingu á heilbrigðisþjónustu. Framkvæmd ákvæðisins af hálfu SÍ hefur verið á þann veg að talmeinafræðingi sem er nýútskrifaður sem slíkur, og hefur fengið starfsleyfi hjá Landlækni, er meinað að vinna sem sjálfstætt starfandi talmeinafræðingur, en það sem er verra, er að honum er einnig beinlínis bannað að vinna með eða hjá öðrum reyndum sjálfstætt starfandi talmeinafræðingi. Framkvæmd SÍ vinnur þannig beinlínis gegn markmiðinu sem það á að tryggja, þ.e. að auka gæði og fagmennsku til þjónustuþega. Gæði og fagmennska verða auðvitað best tryggð á þann hátt að talmeinafræðingar með reynslu miðli sinni þekkingu og reynslu til nýliða í faginu. Frá árinu 2017 hefur það komið skýrt fram af hálfu Félags talmeinafræðinga á Íslandi (FTÍ) að þetta ákvæði væri ekki tímabært vegna fáliðunar stéttarinnar en ekki var hlustað á þau sjónarmið talmeinafræðinga. Það er sorgleg staðreynd að SÍ hefur undanfarin ár gefið sér leyfi til að setja einhliða og án raunverulegs samráðs ákvæði, orðalagsbreytingar og/eða viðauka í rammasamning við talmeinafræðinga. Slíkum vinnubrögðum verður að linna. Til að starfa sem talmeinafræðingur á Íslandi, þarf viðkomandi að hafa útskrifast frá viðurkenndum háskóla, hafa verið undir handleiðslu reyndari talmeinafræðings í sex mánuði og fengið starfsleyfi frá landlæknisembættinu. Nýtalmeinafræðingur fær ekki starfsleyfi nema handleiðari skrifi upp á það að hann sé fullfær um að sinna starfinu af þekkingu og fagmennsku. Starfsleyfið gefur til kynna að um fullgildan talmeinafræðing sé að ræða og ætti sem slíkur að geta unnið hvar sem er við sitt fag. Hins vegar virðist SÍ ekki líta svo á að fullgildur talmeinafræðingur sé fullgildur hjá SÍ nema hann hafi unnið hjá stofnun eða sveitarfélagi í tvö ár til að öðlast starfsreynslu. Stétt talmeinafræðinga á Íslandi er tiltölulega ung en FTÍ, sem telur tæplega 130 félagsmenn, mun fagna 40 ára afmæli sínu seinna á þessu ári. Nám í talmeinafræðum er þverfræðilegt nám og hófst á Íslandi árið 2010 og hafa 15 nemendur verið teknir inn í námið á tveggja ára fresti frá þeim tíma að undanskildu sl. hausti en þá var nemendum fjölgað í 18. Grunnur þessara nemenda er í flestum tilfellum kennaramenntun á leik- og/eða grunnskólastigi, þroskaþjálfar, sálfræði eða önnur uppeldisfræðileg menntun og margir hverjir með reynslu af því að vinna með börnum. Það er virkilega gleðilegt að talmeinafræðingar útskrifist hérna heima en það er ekki eins gleðilegt að vita að þeir sem útskrifast eru ekki öruggir með að fá vinnu sem talmeinafræðingar að námi loknu. Sjálfstætt starfandi talmeinafræðingar á Íslandi eru 40-50 talsins á landsvísu í mismiklu starfshlutfalli, þar af telja 12 á landsbyggðinni. Biðtími eftir talþjálfun barna á stofu er að meðaltali 17 mánuðir en getur farið lengst í 36 mánuði, skv. rannsókn sem nýútskrifaður talmeinafræðingur skrifaði sl. vor. 17-36 mánuðir er krítískur tími fyrir barn, sem er með seinkaðan málþroska, með mikil frávik í framburði eða einstakling, sem þarf aðstoð eftir heilablóðfall eða heilaskaða. Nýliðun talmeinafræðinga á landsbyggðinni hefur verið takmörkuð undanfarin ár og með framkvæmd þessarar nýju stefnu í heilbrigðisþjónustu af hálfu SÍ, hefur verið settur enn einn myllusteinninn um háls talmeinafræðinga og skjólstæðinga þeirra og þar með þeirri mikilvægu þjónustu sem talmeinafræðingar inna af hendi. Nýútskrifaðir talmeinafræðingar, með rætur út á land, vilja fara aftur í heimahagana til að vinna í sínu fagi en það er ekki hlaupið að því fyrir þessa einstaklinga eins og raun ber vitni. Á Akranesi starfar einn talmeinafræðingur á stofu þar sem m.a. er laust rými fyrir annan talmeinafræðing. Biðlistinn er 30 mánuðir en á Akranes sækja þjónustuna börn af Akranesi og úr Borgarbyggð ásamt öðrum nágrannasveitarfélögum. Á Akranesi býr nýútskrifaður talmeinafræðingur, sem ekki getur komið til starfa á stofunni og létt þannig á biðlistanum, heldur þarf hann að sækja vinnu í annað sveitarfélag. Á Selfossi / Suðurlandi starfa þrír talmeinafræðingar á stofu. Þar er 18-36 mánaða bið fyrir leik- og grunnskólabörn og er þörf á að stækka stofuna með fjölgun talmeinafræðinga. Nýtalmeinafræðingur, sem á rætur að rekja á Selfoss, vill flytja og starfa í sínum heimabæ en takmörk rammasamnings SÍ gerir honum það ekki kleift. Þrír af 18 nemum í talmeinafræðum eru frá Selfossi og munu ekki geta sótt um vinnu hjá sjálfstætt starfandi talmeinafræðingum vegna ákvæðisins. Því er fyrirséð að biðlistinn eftir talþjálfun á Suðurlandi lengist enn frekar. Í Vestmannaeyjum starfar einn talmeinafræðingur, sem hefur haft búsetu þar sl. átta ár. Fram að þeim tíma voru 2-3 talmeinafræðingar, sem komu 1-2x á ári og sinntu greiningu og ráðgjöf. Biðlisti eftir þjálfun er nú 12-14 mánuðir og það hefur tekið langan tíma að vinna upp áralangt þjálfunarleysi margra skjólstæðinga, sem fengu enga þjónustu áður en talmeinafræðingur flutti aftur ,,heim”. Þrátt fyrir það hefur ekki tekist að anna eftirspurn því þörfin er mikil og biðin löng, bæði hjá börnum og fullorðnum einstaklingum. Í Vestmannaeyjum býr talmeinafræðikandídat, sem er að ljúka meistaraprófsritgerð, sem fær ekki leyfi til að grynnka á álagi núverandi talmeinafræðings og biðlistum vegna þessa tveggja ára starfsreynsluákvæðis SÍ. Á Akureyri eru fjórir starfandi talmeinafræðingar á stofu, þar sem sá fjórði er í skertu starfshlutfalli, en þeir sinna stóru svæði á Norðausturlandi. Biðlisti eftir greiningu leik- og grunnskólabarna hefur verið 8-12 mánuðir. Tveir nýtalmeinafræðingar eru fluttir ,,heim” og eru nú að uppfylla handleiðslutímabil sitt en eru í algjörri óvissu með atvinnu í framhaldinu vegna tveggja ára ákvæðis SÍ. Þetta ákvæði kemur í veg fyrir að stofur á landsbyggðinni fá að stækka og þar með að veita betri þjónustu. Í Reykjanesbæ eru þrír talmeinafræðingar á samningi við SÍ. Biðlistinn þar er mjög langur og gengur hægt að stytta hann. Tölvupóstar frá ráðþrota foreldrum með von um þjónustu fyrir börn þeirra eru nánast daglegt brauð og aftur er það þetta íþyngjandi tveggja ára ákvæði SÍ, sem hefur þar áhrif. Skjólstæðingahópur SÍ er að stærstum hluta börn og unglingar með málþroskaraskanir, framburðarfrávik, þroskaskerðingu, og svo mætti áfram telja. Ákvæði SÍ bitnar mest á þessum skjólstæðingahópi og við sem þjónustuaðilar viljum geta sinnt þessum einstaklingum án þess að SÍ setji okkur afarkosti með það hvaðan starfsreynsla nýtalmeinafræðinga kemur. Við vitum hversu mikilvæg snemmtæk íhlutun er og þá er mjög mikilvægt að barn sé ekki á biðlista í langan tíma eftir þjálfun eða annarri íhlutun. Það hlýtur að vera hagur allra til lengri tíma litið að hægt sé að anna eftirspurn og afgreiða hvert mál á styttri og markvissari tíma en nú er. Tveggja ára ákvæði SÍ er algerlega á skjön við þá þörf sem er á þjónustu talmeinafræðinga á landinu öllu. 17-36 mánaða bið eftir þjónustu talmeinafræðings í boði SÍ er einfaldlega ekki ásættanleg! Greinarhöfundar eru sjálfstætt starfandi talmeinafræðingar á landsbyggðinni. Að henni standa: Halla Marinósdóttir Tinna Tómasdóttir Rósalind Signýjar Kristjánsdóttir Kristín María Gísladóttir Eyrún S. Ingvadóttir Hildigunnur Kristinsdóttir Anna Stefanía Vignisdóttir Berglind Jónsdóttir
Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson skrifar
Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar