Þetta segir Hörður Felix Halldórsson, lögmaður Kolbeins, í aðsendri grein sem birtist á Vísi nú fyrir stundu. Hörður harðneitar að hafa beðið þolendurna í málinu að undirrita þagnarskyldusamning gegn greiðslu og segir Kolbein muna atvik öðruvísi en þær.
Í grein sinni rekur Hörður hvernig stjórn KSÍ ákvað að taka Kolbein úr landsliðshópnum eftir að upp komst að hann hefði greitt konum bætur fyrir atvik sem áttu sér stað á skemmtistað fyrir fjórum árum, án samráðs við þjálfara.
Umræðan hér heima hefði þó ekki aðeins haft áhrif innanlands, heldur sé víða erlendis fjallað um að Kolbeinn hafi verið ásakaður um „alvarleg ofbeldis- eða kynferðisbrot“, og að kallað hafi verið eftir því að atvinnurekandi Kolbeins, IFK Gautaborg, rifti samningnum við hann.
Þá hefði Hörður sjálfur verið sakaður um að boða konurnar á fund til að skrifa undir þagnarskyldusamning en það sé allsendis ósatt.
„Átti Kolbeinn að bregðast öðruvísi við á sínum tíma?“
Hörður segir rétt að tvær konur hefðu lagt fram kæru til lögreglu vegna „ætlaðrar“ háttsemi Kolbeins á skemmtistað. Knattspyrnumaðurinn hefði tekið kæruna alvarlega og leitað aðstoðar Harðar.
„Minni hans og upplifun af atvikum þetta kvöld var talsvert önnur en kvennanna tveggja. Hann sýndi hins vegar ábyrgð og átti fund með konunum þar sem þær lýstu sinni upplifun. Hann sýndi því skilning og baðst innilegrar afsökunar á sínum þætti í málinu. Þá varð hann við öllum kröfum kvennanna um greiðslur og málinu var lokað í sátt og samlyndi,“ segir Hörður.
Lögregla hafi fellt málin niður í kjölfarið.
Nú standi Kolbeinn hins vegar frammi fyrir því að vera útskúfaður.
„Stjórn KSÍ hefur gripið til þeirrar fordæmalausu ákvörðunar að taka fram fyrir hendur þjálfara liðsins og banna þeim að velja Kolbein til landsliðsverkefna. Á sama tíma er Kolbeinn í sínu besta formi, eftir margra ára erfið meiðsli, og var kominn hingað til lands til að leggja sitt af mörkum. Ákvörðunin hefur sem fyrr segir vakið athygli víða um heim og Kolbeinn, sem er atvinnumaður í knattspyrnu, stendur frammi fyrir því að missa hugsanlega lífsviðurværi sitt,“ segir Hörður.
„Er þetta raunverulega það þjóðfélag sem við viljum lifa í?“ spyr hann.
„Er það rétt og eðlilegt að einstaklingar séu fordæmdir og útskúfaðir með þessum hætti, án dóms og laga? Átti Kolbeinn að bregðast öðruvísi við á sínum tíma eða er það einfaldlega svo að ferill knattspyrnumanna sé á enda við hvers kyns hugsanlegar misfellur eða ásakanir? Það er mat undirritaðs að þessi ákvörðun stjórnar KSÍ hafi verið einstaklega misráðin en eflaust hefur sú geðshræring sem einkennt hefur alla umræðu í þjóðfélaginu undanfarna daga haft þar mikil áhrif.“
