Morgunlatte Kristján Friðbert Friðbertsson skrifar 14. mars 2024 06:31 Ég er lítið fyrir kaffi, en í þýsku má finna orðið „morgenlatte“ (latte að morgni) notað með sama hætti og „morningwood“ (morgunviður) er notað á ensku. Vísar sumsé til þess þegar hinn hangandi húsfélagi hreðjanna reynist árrisull. Laglegur limaburður laumar sér svosem inn á áhugasvið margra, hvort sem áhuginn reynist mestur á þeim stórum eða smáum, grönnum eða breiðum. Morgunviður hefur samt aðra merkingu hjá mér. Ég tel það nánast nauðsynlega byrjun hvers dags að vakna með myndarlegan morgunvið í seilingarfjarlægð. Mæli eindregið með því fyrir alla. Já, endilega byrja daginn á því að berja beinvaxið birki augum, nú eða íturvaxna eik. Hvoru tveggja flokkast sem harðviður, hafi fólk áhuga á slíku. Sá viður er þó ekki jafn harður og hinn afríski rauði járnviður (Lophira alata). Sá er svo harður að handverksfólk sem handfjatlar hann lendir hreinlega í vandræðum. Því líklega engin tilviljun að alþjóðlega ber hann einfaldlega nafnið „ekki“. Reynir nokkur í garðinum var aldeilis ánægður að sjá mig um daginn! Blekkingar Ekki er þó allt sem sýnist í þessum málum. Munurinn á mjúkvið og harðvið snýst ekki um hversu mikla örvun tréð hefur hlotið. Ekkert tré vaknar að morgni sem harðviður, en breytist svo í mjúkvið yfir daginn. Nafnið er ekki heldur trygging á stífleika. Mjúkviður getur t.d. verið harðari en sumar harðviðartegundir. Til einföldunar köllum við lauftré harðvið og barrtré mjúkvið. Mjúkviðurinn er oft betri í að minnka svifryk og draga úr vindstyrk, sem kemur sér vel hérlendis. Algengustu tegundirnar á Íslandi eru greni, fura og lerki. Hvort sem viðurinn er harður eða mjúkur, lágvaxinn eða hávaxinn, þykkur eða þunnur bæta tré allt umhverfi. Óháð því hvort fólk kýs að hafa þau t.d. umkringd af þéttum runna, eður ei. Meira að segja fjöruferð er skemmtilegri með rekavið. Trjágróður stórbætir m.a. loftgæði og lýðheilsu. Borgarskógar, líkt og finna má t.d. í Öskjuhlíð og Elliðaárdal, eru auk þess sérlega mikilvægir fyrir fuglalíf og innihalda auðugra lífríki öllum til góða. Grænvöxtur Rannsóknir virðast sýna að græni liturinn geri okkur gott og vafalítið var það liturinn „kópavogsgrænn“ sem gerði „gott að búa í Kópavogi“. Græn svæði eru þó miklu meira en liturinn einn og mikilvægi þess að græn svæði séu ávallt skammt undan, aðgengileg öllum, verður seint ofmetið. Hvert skal halda? Hinn græni Kópavogur býður sem dæmi upp á trjásafn, rósagarð, aldingarð, o.fl. í Meltungu, Kópavogsmegin í Fossvoginum. Svæði Skógræktarfélags Kópavogs við Guðmundarlund er einnig mikið notað til útivistar. Skógræktarfélag Garðabæjar hefur m.a. ræktað upp skemmtilegt svæði í Smalaholti, rétt við Vífilsstaðavatn. Sjálf Vífilsstaðahlíðin er svo hluti af stærsta útivistarsvæði höfuðborgarsvæðisins: Heiðmörk. Heiðmörk, ásamt Esjuhlíðum o.fl., er í umsjá Skógræktarfélags Reykjavíkur. Sama áhugamannafélag og byggði upp frábært svæði við Rauðavatn. Reykjavíkurborg hefur svo aukið við útivistarmöguleikana þar. Nær miðborginni standa svo gamli góði Hljómskálagarðurinn ásamt t.d. Klambratúni alltaf fyrir sínu. Grasagarðurinn og raunar Laugardalurinn allur er líka tilvalinn til heimsókna. Í miðbæ Hafnarfjarðar gleður Hellisgerði ávallt. Nær jaðri bæjarins finnst svo Höfðaskógur, fullur af ævintýrum. Hann tilheyrir útivistarsvæðinu við Hvaleyrarvatn, sem Skógræktarfélag Hafnarfjarðar hefur sinnt af miklum dugnaði í áratugi. Þar finnum við einnig suðurenda „græna trefilsins“, sem tengir Helgafell í Hafnarfirði við Esjuhlíðar, gegnum hin ýmsu útivistarsvæði. Trefillinn liggur m.a. gegnum Hamrahlíðarskóg á Úlfarsfelli. Skemmtilegt útivistarsvæði sem Skógræktarfélag Mosfellsbæjar hefur, ásamt öðru, ræktað upp. Sama félag, auk skógræktarfélaga Kjalarness og Kjósarsýslu, sér svo um helming skógræktarsvæðisins Fossá í Hvalfirði á móti Skógræktarfélagi Kópavogs. Utan höfuðborgarsvæðisins eru svo endalausir möguleikar á ýmiss konar útivist. Áðurnefnt svæði við Fossá Í Hvalfirði auk nærliggjandi skógar í Brynjudal eru svokallaðir Opnir Skógar. Sem stendur tilheyra því fyrirkomulagi einnig 15 aðrir skógar víða um land. https://www.skog.is/opinn-skogur/ Njótum Á Íslandi búum við við stórkostlega fallega, en plöntufátæka, náttúru. Landið allt býður upp á hin ýmsu tækifæri til útivistar og á flestum þéttbýlisstöðum má finna fjöldan allan af hverfisgörðum og öðrum grænum svæðum. Einnig skal grípa hvert tækifæri til að heimsækja og minnast á Skrúð í Dýrafirði og Lystigarðinn á Akureyri. Fyrir mitt leyti langaði mig bara að hvetja alla til að njóta náttúrunnar og endilega vera dugleg að leggja rækt við hana. Sama hvaða augum við kjósum að sjá hana. Jafnt innan byggðar sem utan. Í landi með litla, oft unga, hægvaxta og viðkvæma gróðurþekju munar um allt. Hvort sem það er í húsagarði, almenningsgarði, skóglendi eða annars staðar. Höfundur er tölvunarfræðingur og plöntunörd. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skógrækt og landgræðsla Mest lesið Byggjum fyrir eldra fólk, ekki ungt Ólafur Margeirsson Skoðun Stattu vörð um launin þín Davíð Aron Routley Skoðun Hlustum í eitt skipti á foreldra Jón Pétur Zimsen Skoðun Hugleiðingar um ástandið fyrir botni Miðjarðarhafs Örn Sigurðsson Skoðun Okkar lágkúrulega illska Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Ótryggt aðgengi á Veðurstofureit Friðjón R. Friðjónsson Skoðun Skoðun Skoðun Ótryggt aðgengi á Veðurstofureit Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Stattu vörð um launin þín Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Byggjum fyrir eldra fólk, ekki ungt Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Hlustum í eitt skipti á foreldra Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Hugleiðingar um ástandið fyrir botni Miðjarðarhafs Örn Sigurðsson skrifar Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Sjá meira
Ég er lítið fyrir kaffi, en í þýsku má finna orðið „morgenlatte“ (latte að morgni) notað með sama hætti og „morningwood“ (morgunviður) er notað á ensku. Vísar sumsé til þess þegar hinn hangandi húsfélagi hreðjanna reynist árrisull. Laglegur limaburður laumar sér svosem inn á áhugasvið margra, hvort sem áhuginn reynist mestur á þeim stórum eða smáum, grönnum eða breiðum. Morgunviður hefur samt aðra merkingu hjá mér. Ég tel það nánast nauðsynlega byrjun hvers dags að vakna með myndarlegan morgunvið í seilingarfjarlægð. Mæli eindregið með því fyrir alla. Já, endilega byrja daginn á því að berja beinvaxið birki augum, nú eða íturvaxna eik. Hvoru tveggja flokkast sem harðviður, hafi fólk áhuga á slíku. Sá viður er þó ekki jafn harður og hinn afríski rauði járnviður (Lophira alata). Sá er svo harður að handverksfólk sem handfjatlar hann lendir hreinlega í vandræðum. Því líklega engin tilviljun að alþjóðlega ber hann einfaldlega nafnið „ekki“. Reynir nokkur í garðinum var aldeilis ánægður að sjá mig um daginn! Blekkingar Ekki er þó allt sem sýnist í þessum málum. Munurinn á mjúkvið og harðvið snýst ekki um hversu mikla örvun tréð hefur hlotið. Ekkert tré vaknar að morgni sem harðviður, en breytist svo í mjúkvið yfir daginn. Nafnið er ekki heldur trygging á stífleika. Mjúkviður getur t.d. verið harðari en sumar harðviðartegundir. Til einföldunar köllum við lauftré harðvið og barrtré mjúkvið. Mjúkviðurinn er oft betri í að minnka svifryk og draga úr vindstyrk, sem kemur sér vel hérlendis. Algengustu tegundirnar á Íslandi eru greni, fura og lerki. Hvort sem viðurinn er harður eða mjúkur, lágvaxinn eða hávaxinn, þykkur eða þunnur bæta tré allt umhverfi. Óháð því hvort fólk kýs að hafa þau t.d. umkringd af þéttum runna, eður ei. Meira að segja fjöruferð er skemmtilegri með rekavið. Trjágróður stórbætir m.a. loftgæði og lýðheilsu. Borgarskógar, líkt og finna má t.d. í Öskjuhlíð og Elliðaárdal, eru auk þess sérlega mikilvægir fyrir fuglalíf og innihalda auðugra lífríki öllum til góða. Grænvöxtur Rannsóknir virðast sýna að græni liturinn geri okkur gott og vafalítið var það liturinn „kópavogsgrænn“ sem gerði „gott að búa í Kópavogi“. Græn svæði eru þó miklu meira en liturinn einn og mikilvægi þess að græn svæði séu ávallt skammt undan, aðgengileg öllum, verður seint ofmetið. Hvert skal halda? Hinn græni Kópavogur býður sem dæmi upp á trjásafn, rósagarð, aldingarð, o.fl. í Meltungu, Kópavogsmegin í Fossvoginum. Svæði Skógræktarfélags Kópavogs við Guðmundarlund er einnig mikið notað til útivistar. Skógræktarfélag Garðabæjar hefur m.a. ræktað upp skemmtilegt svæði í Smalaholti, rétt við Vífilsstaðavatn. Sjálf Vífilsstaðahlíðin er svo hluti af stærsta útivistarsvæði höfuðborgarsvæðisins: Heiðmörk. Heiðmörk, ásamt Esjuhlíðum o.fl., er í umsjá Skógræktarfélags Reykjavíkur. Sama áhugamannafélag og byggði upp frábært svæði við Rauðavatn. Reykjavíkurborg hefur svo aukið við útivistarmöguleikana þar. Nær miðborginni standa svo gamli góði Hljómskálagarðurinn ásamt t.d. Klambratúni alltaf fyrir sínu. Grasagarðurinn og raunar Laugardalurinn allur er líka tilvalinn til heimsókna. Í miðbæ Hafnarfjarðar gleður Hellisgerði ávallt. Nær jaðri bæjarins finnst svo Höfðaskógur, fullur af ævintýrum. Hann tilheyrir útivistarsvæðinu við Hvaleyrarvatn, sem Skógræktarfélag Hafnarfjarðar hefur sinnt af miklum dugnaði í áratugi. Þar finnum við einnig suðurenda „græna trefilsins“, sem tengir Helgafell í Hafnarfirði við Esjuhlíðar, gegnum hin ýmsu útivistarsvæði. Trefillinn liggur m.a. gegnum Hamrahlíðarskóg á Úlfarsfelli. Skemmtilegt útivistarsvæði sem Skógræktarfélag Mosfellsbæjar hefur, ásamt öðru, ræktað upp. Sama félag, auk skógræktarfélaga Kjalarness og Kjósarsýslu, sér svo um helming skógræktarsvæðisins Fossá í Hvalfirði á móti Skógræktarfélagi Kópavogs. Utan höfuðborgarsvæðisins eru svo endalausir möguleikar á ýmiss konar útivist. Áðurnefnt svæði við Fossá Í Hvalfirði auk nærliggjandi skógar í Brynjudal eru svokallaðir Opnir Skógar. Sem stendur tilheyra því fyrirkomulagi einnig 15 aðrir skógar víða um land. https://www.skog.is/opinn-skogur/ Njótum Á Íslandi búum við við stórkostlega fallega, en plöntufátæka, náttúru. Landið allt býður upp á hin ýmsu tækifæri til útivistar og á flestum þéttbýlisstöðum má finna fjöldan allan af hverfisgörðum og öðrum grænum svæðum. Einnig skal grípa hvert tækifæri til að heimsækja og minnast á Skrúð í Dýrafirði og Lystigarðinn á Akureyri. Fyrir mitt leyti langaði mig bara að hvetja alla til að njóta náttúrunnar og endilega vera dugleg að leggja rækt við hana. Sama hvaða augum við kjósum að sjá hana. Jafnt innan byggðar sem utan. Í landi með litla, oft unga, hægvaxta og viðkvæma gróðurþekju munar um allt. Hvort sem það er í húsagarði, almenningsgarði, skóglendi eða annars staðar. Höfundur er tölvunarfræðingur og plöntunörd.
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar