Fótbolti og forseti Tómas Ingi Tómasson skrifar 28. maí 2024 12:46 Kæri lesandi ég fæddist á Heimaey, höfuðstað Vestmannaeyja. Sem sagt Eyjapeyi. Líf mitt var og er fótbolti. Ég hef fengið þann munað að prófa margt í kringum boltann, var atvinnumaður, spilaði með landsliðinu (of fáa leiki ef ég er spurður), hef þjálfað félagslið og yngri landslið og alla grasrótina bæði stelpur og stráka. Að alast upp í Eyjum var yndislegt þar sem hægt var að fara niður á bryggju að veiða, bjarga og sleppa lundapysjum, byrjaði 11 ára að vinna í skreið í Vinnslustöðinni og spilaði fótbolta alltaf þegar vinnan var ekki að trufla mig. Mamma þurfti alltaf að hafa fyrir því að draga okkur inn í mat og svo var rokið aftur út að leika. Þetta voru dásamlegir og einfaldir tímar. Það má segja að knattspyrnan hafi alltaf átt minn hug og hjarta. Ég hef spilað með mörgum frábærum leikmönnum, miklum karakterum, góðum liðum og fengið þjálfara sem hafa kennt mér bæði að verði betri í boltanum og já, lífinu. Sumir eins og lífið kennir manni skildu meira eftir en aðrir en alltaf gat maður notað eitthvað frá þeim öllum. Ég veit hvað það skiptir miklu máli að hafa einhvern sem stýrir liðinu, leiðbeinir. Einhvern sem hefur yfirsýn og réttir okkur af ef við villumst af leið. Bestu liðin sem ég hef verið hjá voru með skýr langtímamarkmið, vissu hvert þau ætluðu og hvernig þau ætluðu að komast þangað. En það voru ekki öll lið sem skilgreindu sín gildi og unnu eftir þeim. Þau sem ekki gerðu það gátu átt góða spretti en þau entust ekki lengi. Við viljum öll vera hluti af sigurliði, eða liði sem gefur okkur góð gildi og leiðbeinir í rétta átt, hvort sem er í fótbolta eða annars staðar í lífinu. Liði sem veit hvert það ætlar sér að komast, liði sem hlúir að leikmönnum og finnur verkefni sem hæfa hverjum og einum. Það sama má segja um val okkar á næsta forseta Íslands og það skiptir máli að vanda valið. Við viljum einhvern sem hefur skýra sýn á það hvert við erum að fara sem þjóð og mun hjálpa til við að vísa veginn, innleiða réttu gildin og halda þeim að okkur hvort sem okkur gengur vel eða illa. Við þurfum nefninlega alvöru manneskju sem hjálpar okkur að horfa upp og áfram. Við búum við þingræði sem einkennist af togstreitu. Forseti á að vera yfir þessa togstreitu hafin og vinna með þjóðinni, sýna henni áhuga, virkja, vekja til umhugsunar, leiða saman og þjónusta alla hópa samfélagsins. Fyrir mér er þessi manneskja Halla Tómasdóttir. Halla býr yfir öllum þessum kostum og fleirum. Hún er fæddur leiðtogi sem dregur fólk að borðinu og vinnur með styrkleika hvers og eins og gerir þetta allt af mikilli hlýju og einlægni. Ég hef oft verið spurður að því af hverju ekki eru fleiri konur að þjálfa í efstu deildum karlafótboltans og hvort þær gætu það yfir höfuð? Mín skoðun er sú að ekki aðeins geta þær það, heldur væru margar fullkomnar í hlutverkið. Þjálfari í dag er manneskjan sem nær því besta út úr hverjum og einum leikmanni. Þjálfari er einnig með margar aðstoðarmanneskjur sem sjá um daglega þjálfun, styrkarþjálfun, sjúkraþjálfun og svona mætti lengi telja. Að mínu mati er stærsta verkefni aðalþjálfara að fá leikmenn til að trúa því að þeir geti unnið saman, leyst verkefni og sigrað. Ég mundi treysta Höllu til að þjálfa hvaða lið sem er og fá leikmenn til að trúa, vinna saman og sigra en ég treysti henni ennþá betur sem forseta Íslands að sameina, leiða saman og vera auðmjúkur þjónn þjóðarinnar. Ég mun kjósa Höllu Tómasdóttur til forseta og hvet þig kæri lesandi til að gera slíkt hið sama. Höfundur er Eyjapeyi og fyrrverandi knattspyrnumaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Forsetakosningar 2024 Forsetakosningar 2024 Mest lesið Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Munar þig um 5-7 milljónir árlega? Jón Pétur Zimzen Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun Kosningar í september Guðveig Lind Eyglóardóttir Skoðun Keldnaland – fjölmenn hverfi í mótun Þorsteinn R. Hermannsson Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir Skoðun Olíuleit á Drekasvæði - tilvistarleit Halldór Reynisson Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun Framtíð nemenda í Kópavogi í fyrsta sæti Halla Björg Evans Skoðun Skoðun Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar Skoðun Rýnt í stöðu kvenna með örorkulífeyri Huld Magnúsdóttir skrifar Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir skrifar Skoðun Olíuleit á Drekasvæði - tilvistarleit Halldór Reynisson skrifar Skoðun Kosningar í september Guðveig Lind Eyglóardóttir skrifar Skoðun Þegar orkuöflun er sett á ís - dæmið frá Suður-Afríku Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Framtíð nemenda í Kópavogi í fyrsta sæti Halla Björg Evans skrifar Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson skrifar Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir skrifar Skoðun Munar þig um 5-7 milljónir árlega? Jón Pétur Zimzen skrifar Skoðun Keldnaland – fjölmenn hverfi í mótun Þorsteinn R. Hermannsson skrifar Skoðun Eflum traustið Helgi Áss Grétarsson,Marta Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson skrifar Skoðun Hver er kjarninn í samfélagi sem selur hjarta sitt? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Seljum börnum nikótín! Hugi Halldórsson skrifar Skoðun Sundrung á vinstri væng Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Þegar samfélagið missir vinnuna Hrafn Splidt Þorvaldsson skrifar Skoðun Akademískt frelsi og ókurteisi Kolbeinn H. Stefánsson skrifar Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar Skoðun Yfir hverju er verið að brosa? Árni Kristjánsson skrifar Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld sem fjárfestatenglar Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Ákall til ESB-sinna: Hvar eru undanþágurnar? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Er ég ömurlegt foreldri ef ég segi nei við barnið mitt? Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun Vindorkuvæðing í skjóli nætur Kristín Helga Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Þátttökuverðlaun Þórdísar Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Fjármálaráðherra búinn að segja A Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Hagfræði-tilgáta ómeðtekin Karl Guðlaugsson skrifar Skoðun Ótryggt aðgengi á Veðurstofureit Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Stattu vörð um launin þín Davíð Aron Routley skrifar Sjá meira
Kæri lesandi ég fæddist á Heimaey, höfuðstað Vestmannaeyja. Sem sagt Eyjapeyi. Líf mitt var og er fótbolti. Ég hef fengið þann munað að prófa margt í kringum boltann, var atvinnumaður, spilaði með landsliðinu (of fáa leiki ef ég er spurður), hef þjálfað félagslið og yngri landslið og alla grasrótina bæði stelpur og stráka. Að alast upp í Eyjum var yndislegt þar sem hægt var að fara niður á bryggju að veiða, bjarga og sleppa lundapysjum, byrjaði 11 ára að vinna í skreið í Vinnslustöðinni og spilaði fótbolta alltaf þegar vinnan var ekki að trufla mig. Mamma þurfti alltaf að hafa fyrir því að draga okkur inn í mat og svo var rokið aftur út að leika. Þetta voru dásamlegir og einfaldir tímar. Það má segja að knattspyrnan hafi alltaf átt minn hug og hjarta. Ég hef spilað með mörgum frábærum leikmönnum, miklum karakterum, góðum liðum og fengið þjálfara sem hafa kennt mér bæði að verði betri í boltanum og já, lífinu. Sumir eins og lífið kennir manni skildu meira eftir en aðrir en alltaf gat maður notað eitthvað frá þeim öllum. Ég veit hvað það skiptir miklu máli að hafa einhvern sem stýrir liðinu, leiðbeinir. Einhvern sem hefur yfirsýn og réttir okkur af ef við villumst af leið. Bestu liðin sem ég hef verið hjá voru með skýr langtímamarkmið, vissu hvert þau ætluðu og hvernig þau ætluðu að komast þangað. En það voru ekki öll lið sem skilgreindu sín gildi og unnu eftir þeim. Þau sem ekki gerðu það gátu átt góða spretti en þau entust ekki lengi. Við viljum öll vera hluti af sigurliði, eða liði sem gefur okkur góð gildi og leiðbeinir í rétta átt, hvort sem er í fótbolta eða annars staðar í lífinu. Liði sem veit hvert það ætlar sér að komast, liði sem hlúir að leikmönnum og finnur verkefni sem hæfa hverjum og einum. Það sama má segja um val okkar á næsta forseta Íslands og það skiptir máli að vanda valið. Við viljum einhvern sem hefur skýra sýn á það hvert við erum að fara sem þjóð og mun hjálpa til við að vísa veginn, innleiða réttu gildin og halda þeim að okkur hvort sem okkur gengur vel eða illa. Við þurfum nefninlega alvöru manneskju sem hjálpar okkur að horfa upp og áfram. Við búum við þingræði sem einkennist af togstreitu. Forseti á að vera yfir þessa togstreitu hafin og vinna með þjóðinni, sýna henni áhuga, virkja, vekja til umhugsunar, leiða saman og þjónusta alla hópa samfélagsins. Fyrir mér er þessi manneskja Halla Tómasdóttir. Halla býr yfir öllum þessum kostum og fleirum. Hún er fæddur leiðtogi sem dregur fólk að borðinu og vinnur með styrkleika hvers og eins og gerir þetta allt af mikilli hlýju og einlægni. Ég hef oft verið spurður að því af hverju ekki eru fleiri konur að þjálfa í efstu deildum karlafótboltans og hvort þær gætu það yfir höfuð? Mín skoðun er sú að ekki aðeins geta þær það, heldur væru margar fullkomnar í hlutverkið. Þjálfari í dag er manneskjan sem nær því besta út úr hverjum og einum leikmanni. Þjálfari er einnig með margar aðstoðarmanneskjur sem sjá um daglega þjálfun, styrkarþjálfun, sjúkraþjálfun og svona mætti lengi telja. Að mínu mati er stærsta verkefni aðalþjálfara að fá leikmenn til að trúa því að þeir geti unnið saman, leyst verkefni og sigrað. Ég mundi treysta Höllu til að þjálfa hvaða lið sem er og fá leikmenn til að trúa, vinna saman og sigra en ég treysti henni ennþá betur sem forseta Íslands að sameina, leiða saman og vera auðmjúkur þjónn þjóðarinnar. Ég mun kjósa Höllu Tómasdóttur til forseta og hvet þig kæri lesandi til að gera slíkt hið sama. Höfundur er Eyjapeyi og fyrrverandi knattspyrnumaður.
Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir Skoðun
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun
Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar
Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir skrifar
Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir skrifar
Skoðun Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson skrifar
Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson skrifar
Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir Skoðun
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun