Ragnar Kjartansson listamaður, sem stundum kallar sig Rassa prump, hefur farið mikinn í auglýsingum VG fyrir komandi kosningar. Og hafa þær valdið nokkru uppnámi utan sem innan VG. Í auglýsingunum er stuðst við staðalímyndir, sem er nokkuð sem ýmsir innan VG hafa gagnrýnt, en það er ekki sama hver notast við slík og listamaðurinn Ragnar má ýmislegt sem annar ekki má. Þetta hefur orðið til þess að nokkur viðsnúningur hefur orðið á viðtekinni hugmyndafræði.
Dökkur dagur þegar Ísland breytist í áfengisblöndu
Símon, sem er Samfylkingarmaður, en sá flokkur vill á stundum kalla sig frjálslyndan, fordæmir þessa auglýsingu harðlega og segir það einstaklega ósmekklegt.
„Áfengi er þvílíkt böl í íslensku samfélagi og oft hefur verið talað um að við búum í alkahólíseruðu samfélagi þar sem umræða einkennist af meðvirkni. Hér vantar fé í meðferðarstofnanir sem eru fullar af fólki sem á við alvarleg fíknivandamál að stríða - áfengi er rótin í langflestum glæpamálum, kynferðisbrotum, heimilisofbeldi og ofbeldisbrotum. Vinstri grænir eru kannski komnir á fyllerí út af góðum könnunum upp á síðkastið og draumum um forsætisráðherraembættið. Mér finnst þetta ósmekklegt og sýnist Katrín Jakobsdóttir ekkert hafa sérstakan húmor fyrir þessu í myndbandinu. Dagurinn sem íslenskt samfélag verður að áfengiskokteil er dökkur dagur,“ skrifar Símon.
Símon sem húsmóðir í Vesturbænum
Símon nýtur reyndar í fyrstu stuðnings frá sjónvarpsmanninum Þorbirni Þórðarsyni sem segir þetta óskiljanlega ákvörðun að nota áfengi og mikill dómgreindarbrestur. En, þá byrjar ballið og ríður Benedikt Erlingsson leikstjóri á vaðið:
„Þetta er nú meira kellingarvælið í þér Símon Birgisson (Eða það hefði amma mín sagt enda var hún hin skemmtilegast kelling. Þú ætti að skrifa undir þennan status: "Húsmóðir í Vesturbænum" Það vantar alveg í þig bitterinn. Ég held að flestir sjá að húmorinn liggur í því hvað þetta er óviðeigandi. Og þar með skemmtilegt og óvenjulegt í kosningarbaráttu sem venju fremur er tepruleg. Og þú sem dramatúrk þjóðleikhússins. Hefðir þú kvartað yfir þessu atriði á stórasviði Þjóðleikhússins.“

„Sammála Benna, þetta er yndislega "politically incorrect", sem er skemmtilegur fleygur inní kosningabaráttu, sem á margt sameiginlegt með dauða leikhúsinu, flest er fyrirsjáanlegt, gömul trix úr gömlum kosningaleiksýningum. Mér finnst þetta vera skemmtileg dramatúrgía, jafnvel sem óvirkum, og það ætti Símon að sjá, en hann horfir e.t.v. á þetta úr herbúðum Samfylkingar.“
Samfylkingarmaðurinn vill banna áfengisauglýsingar
Símon telur afstöðu sína ekki koma starfi sínu við. Og gefur ekkert eftir:
„Ég hef hins vegar persónulega sterkar skoðanir á áfengismenningu þjóðarinnar og finnst lítill húmor í því að búa til kokteila í pólitískum auglýsingum. Hingað til hefur Sjálfstæðisflokkurinn fengið að sitja einn að daðri sínu við áfengi í matvöruverslanir og ungliðar þar haldið þeim málstað á lofti á meðan vinstri flokkar hafa predíkað meiri hófsemi og forræðishyggju í þeim málum. Þar stend ég,“ segir Símon.
„Ég er fylgjandi banni við áfengisauglýsingum og held að minni notkun sígaretta í bíómyndum stuðli með öðru að minnkandi reykingum. Vinstri grænum er auðvitað frjálst að blanda alla þá kokteila sem þeir vilja og dreifa á netinu en mér er líka frjálst að gagnrýna það án þess að starf mitt sé dregið inn í umræðuna.“
Óvenjulega ósvífið upplegg
Kolbeinn Óttarsson Proppé er í framboði fyrir VG og hann vill taka þátt í þessari athyglisverðu umræðu. „Sem óvirkur alkóhólisti sem notið hefur frábærrar þjónustu á meðferðarstofnunum og endurreist mitt líf á þeim grunni sem þar var lagður, leyfi ég mér að vera algjörlega ósammála þér,“ lýsir frambjóðandinn yfir.

Þorleifur Örn sakar Símon um pólitíska rétthugsun
En það fer fyrst að þrengjast verulega um Símon þegar félagi hans og samstarfsmaður úr leikhúsinu, Þorleifur Örn Arnarson, blandar sér í leikinn. Hann lýsir því yfir að allar VG auglýsingar „Rassa Prump“ finnist honum verulega skemmtilegar.
„Ég hef horft á menningar auglýsinguna með nöktu konuna með asna grímuna endalaust oft undanfarið og sýnt samstarfsfólki mínu ytra enda er þarna kaldhæðni og húmorískt tvist með besta móti.
Ég held að hvorki dýraverndar samtök né fórnarlömb kynferðisofbeldis hafi sett sig upp á móti þeirri auglýsingu þrátt fyrir það að augljóslega blæði nöktu konunni með asna höfuðið (sem mætti auðvitað lesa bókstaflega sem myndi náttúrlega gera þetta helmingi ósmekklegra). Og augljóslega á það sama við hér.
Við erum komin á hættulegan stað ef pólitísk rétthugsun er komin svo langt að það er bannað að grínast. Það væri að mínu viti mun svartari dagur en sá þar sem stjórnmálaflokkar ákveddu að beita húmor og stilla upp listamönnum til þess að bera það á borð.“
Látum Sjálfstæðismenn um kokteila og humar
En, Símon gefur sig hvergi þó Þorleifur Örn sé genginn í lið þeirra sem eru á öndverðum meiði.

Svalasti hipsterinn og hin meðvirka Katrín
Síðastur á mælendaskrá og síðastur í háttinn í nótt eða uppúr miðnætti, ef marka má umræðuna á Facebookvegg Símonar, reyndist svo Þorbjörn Þórðarson:
„Auðvitað skiptir þetta myndband engu máli í stóra samhengi hlutanna. Ég hef ekki sama listræna innsæi og þið hinir hérna framar. Ég er bara hissa á því að Katrín Jakobsdóttir hafi látið plata sig út í þetta rugl,“ segir Þorbjörn. Og hann heldur áfram.
„Hún lét hafa eftir sér í viðtali við Egil Helgason í útvarpsþættinum „Undir áhrifum“ (sem er nett LOL í ljósi þessa þráðar) að hennar helsti galli væri meðvirkni. Kannski liggur ákvörðunin þar. Þegar svalasti hipster landsins kemur með hugmyndina þá getur þetta ekki klikkað, kýlum á þetta!““