Núna er næst! Bjarney Bjarnadóttir og Jóhanna M. Þorvaldsdóttir skrifa 15. janúar 2022 17:01 Í gegnum tíðina hafa grunnskólakennarar samþykkt samninga sem þeir voru ekki ánægðir með undir því yfirskini að gefa samninganefnd tækifæri til að ná betri samningi næst. Að samningurinn sem nú var borinn á borð hafi verið felldur með svona afgerandi hætti sýnir að hann var engan veginn nálægt kröfum grunnskólakennara og að við ætlum ekki enn eina ferðina að samþykkja lélegan samning núna til að gera betri samning næst. Núna er næst. Bauðst grunnskólakennurum í nýfelldum kjarasamningi 25.000 króna launahækkun líkt og lífskjarasamningurinn segir til um. Það er um það bil 3,5 - 4,5% launahækkun. Verðbólga stendur í 5% sem þýðir að þessi hækkun skerðist raunar um 0,5 - 1,5%. Meðal grunnlaun grunnskólakennara m.v. yngri menntunarákvæði eru 556.578 kr, sem er langt undir meðallaunum annars háskólamenntaðs starfsfólks sem voru 794.000 krónur árið 2020. Það eru launin sem grunnskólakennarar fá eftir 5 ára háskólanám, í fullu starfi með 42,86 klst. vikulegri vinnuskyldu. Það vill oft gleymast í umræðunni að tímarnir umfram þá 40 klst. eru þeir sem við vinnum af okkur fyrir vetrar-, jóla- og páskaleyfi. Þar að auki þurfa grunnskólakennarar að skila 150 klst. í starfsþróun og undirbúning ásamt 64 klst. í undirbúning utan starfstíma skóla. Grunnskólakennarar eiga að sama skapi ekki kost á yfirvinnu, bifreiða- eða símastyrkjum, hvað þá internettengingu þrátt fyrir að ætlast sé til að við sinnum fjarkennslu heiman að frá okkur ef svo ber undir. Grunnlaunin eru heildarlaunin. Stytting vinnuvikunnar á kostnað hvers? Boðin var stytting vinnuvikunnar líkt og fleiri stéttum. Styttingu sem hljóðar upp á 13 mínútur á dag án nánari útfærslu, en má þó ekki kosta launagreiðendur neitt eða bitna á starfinu. Margir kennarar vildu sjá í nýjum kjarasamning fækkun á kennslustundum í töflu, sem nú eru 26 talsins, sem varð ekki raunin. Það hlýtur að gefa auga leið að með þessari útfærslu skerðist undirbúningstími kennara sem hefði síðan áhrif á nemendur. Staðreyndin er þó sú að verkefnin fara ekkert, að fara 13 mínútum fyrr heim í dag þýðir að það þarf að vera 13 mínútum lengur á morgun. Margir grunnskólakennarar vinna nú þegar ólaunað starf utan vinnutíma. Hins vegar vilja grunnskólakennarar sjá meiri sveigjanleika í næsta kjarasamningi. Að okkur sé treyst til að vinna vinnuna okkar, hvort sem hún fer fram í skólanum eða annars staðar. Óháð heimsfaraldri er traust lagt á kennara að taka að sér umfram verkefni eins og forfallakennslu. Hvað myndi gerast ef grunnskólakennarar myndu neita því? Eða hreinlega að þeir myndu ekki vinna meira eða leggja meira á sig en þeir nauðsynlega þyrftu? Hvað þá í ástandi eins og núna? Það myndi fyrst og fremst bitna á nemendum okkar og það vill enginn, kennarar eru mjög meðvitaðir um ábyrgð sína. Væri réttlætanlegt að ekkert námsmat færi fram vegna styttingu vinnuvikunnar? Eða að kennarar myndu neita að sjá um samskipti heimilis og skóla? Fjölbreytni og áskoranir kennarastarfsins Grunnskólakennarar eru ekki eingöngu sérfræðingar í því sem þeir menntuðu sig til að starfa við. Starfið hefur á síðustu árum og áratugum tekið á sig fjölbreyttari mynd og hlutverk, m.a. vegna mun fjölbreyttari nemendahóps, skorts á fjármagni og aðkomu sérfræðinga inn í skólanna. Fyrir utan kennslu þurfa kennarar því oft að sinna hlutverki sálfræðinga, talmeinafræðinga, þroskaþjálfa, iðjuþjálfa, félagsráðgjafa eða hvers kyns sérfræðinga sem viðkomandi nemandi þarf á að halda. Þar að auki taka kennarar virkan þátt í þróunarstarfi skóla og í ýmsum nefndum og ráðum sem varða skólann eða skólamál almennt. Það er því mikið álag á kennurum í grunnskólum í dag og raunar er staðan sú að þegar gögn VIRK eru skoðuð að kennarar koma áberandi meira í starfsendurhæfingu en aðrar háskólamenntaðar stéttir. Einnig hefur komið í ljós að fleiri kennarar glíma við kvíða, andlegt álag og vefjagigt samanborið við aðra háskólamenntaða starfsmenn. Það er hávært ákall frá grunnskólakennurum að draga úr álagi og sporna þannig gegn kulnun og brotthvarfi úr stéttinni. Hvergi er þó minnst á hámarksstærð nemendahópa eða svokölluð nemendagildi í nýgerðum kjarasamningi. Einnig sagði stjórnarformaður Sambands íslenskra sveitarfélaga að lækkun kennsluskyldu komi ekki til greina. Það er því ekkert í samningnum sem lýtur að því að minnka álag á kennurum. Hvenær er næst? Grunnskólakennarar eru komnir með nóg af því að bíða eftir þessu næst. Eftir hrunið mátti ekki hækka launin því það var allt í klessu. Árið 2011 mátti ekki hækka launin því það myndi stefna efnahagsbatanum eftir hrun í hættu. Árið 2015 mátti ekki hækka launin því það myndi stefna stöðugleikanum sem var kominn eftir hrunið í hættu. Árið 2018 mátti ekki hækka launin því þá var að byrja örlítil niðursveifla og það myndi ýta henni enn neðar. Og sami söngur er byrjaður núna, það er hrun vegna Covid-19 og þá er sko alls ekki hægt að hækka launin. Ef sveitarfélögin telja sig ekki geta gert betur er þá ekki orðið útséð með að þau ráði við að reka grunnskólana og kannski tímabært að ríkið taki við þeim aftur? Það er allavega löngu orðið tímabært að grunnskólakennarar fái laun í samræmi við álag og ábyrgð, ef ekki núna, þá hvenær? Næst? Höfundar eru grunnskólakennarar Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla - og menntamál Kjaramál Grunnskólar Mest lesið Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon Skoðun Fíllinn í hjarta Reykjavíkur Hanna Katrín Friðriksson Skoðun Hvernig húsnæðismarkað vill Viðskiptaráð? Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Skoðun Skoðun Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson skrifar Skoðun Unglingar eiga skilið heildstætt mat frá framhaldsskólum Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon skrifar Skoðun Jafnlaunavottun - „Hverjir græða á jafnlaunavottun“ Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Gervigreind í skólum: Tækifæri sem fáir eru að ræða? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig húsnæðismarkað vill Viðskiptaráð? skrifar Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun Öll endurhæfing er í eðli sínu starfsendurhæfing Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Rétta leiðin til endurreisnar menntakerfisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ef það líkist þjóðarmorði – þá er það þjóðarmorð! Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Vinnustaðir fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar Skoðun Blóð, sviti og tár Jökull Jörgensen skrifar Skoðun Ertu knúin/n fram af verðugleika eða óverðugleika? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Er hægt að stjórna bæjarfélagi með óskhyggju? Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun Styrkleikar barna geta legið í öðru en að fá hæstu einkunnir Anna Maria Jónsdóttir skrifar Skoðun Listin við að fara sér hægt Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Kosningar í stjórn Visku: Þitt atkvæði skiptir máli! Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Ábyrgð yfirvalda á innra mati á skólastarfi Anna Greta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bjánarnir úti á landi Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson skrifar Skoðun Hvað kostar EES samningurinn þjóðina? Sigurbjörn Svavarsson skrifar Skoðun En hvað með loftslagið? Emma Soffía Elkjær Emilsdóttir,Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Ráðherra og valdníðsla í hans nafni Örn Pálmason skrifar Sjá meira
Í gegnum tíðina hafa grunnskólakennarar samþykkt samninga sem þeir voru ekki ánægðir með undir því yfirskini að gefa samninganefnd tækifæri til að ná betri samningi næst. Að samningurinn sem nú var borinn á borð hafi verið felldur með svona afgerandi hætti sýnir að hann var engan veginn nálægt kröfum grunnskólakennara og að við ætlum ekki enn eina ferðina að samþykkja lélegan samning núna til að gera betri samning næst. Núna er næst. Bauðst grunnskólakennurum í nýfelldum kjarasamningi 25.000 króna launahækkun líkt og lífskjarasamningurinn segir til um. Það er um það bil 3,5 - 4,5% launahækkun. Verðbólga stendur í 5% sem þýðir að þessi hækkun skerðist raunar um 0,5 - 1,5%. Meðal grunnlaun grunnskólakennara m.v. yngri menntunarákvæði eru 556.578 kr, sem er langt undir meðallaunum annars háskólamenntaðs starfsfólks sem voru 794.000 krónur árið 2020. Það eru launin sem grunnskólakennarar fá eftir 5 ára háskólanám, í fullu starfi með 42,86 klst. vikulegri vinnuskyldu. Það vill oft gleymast í umræðunni að tímarnir umfram þá 40 klst. eru þeir sem við vinnum af okkur fyrir vetrar-, jóla- og páskaleyfi. Þar að auki þurfa grunnskólakennarar að skila 150 klst. í starfsþróun og undirbúning ásamt 64 klst. í undirbúning utan starfstíma skóla. Grunnskólakennarar eiga að sama skapi ekki kost á yfirvinnu, bifreiða- eða símastyrkjum, hvað þá internettengingu þrátt fyrir að ætlast sé til að við sinnum fjarkennslu heiman að frá okkur ef svo ber undir. Grunnlaunin eru heildarlaunin. Stytting vinnuvikunnar á kostnað hvers? Boðin var stytting vinnuvikunnar líkt og fleiri stéttum. Styttingu sem hljóðar upp á 13 mínútur á dag án nánari útfærslu, en má þó ekki kosta launagreiðendur neitt eða bitna á starfinu. Margir kennarar vildu sjá í nýjum kjarasamning fækkun á kennslustundum í töflu, sem nú eru 26 talsins, sem varð ekki raunin. Það hlýtur að gefa auga leið að með þessari útfærslu skerðist undirbúningstími kennara sem hefði síðan áhrif á nemendur. Staðreyndin er þó sú að verkefnin fara ekkert, að fara 13 mínútum fyrr heim í dag þýðir að það þarf að vera 13 mínútum lengur á morgun. Margir grunnskólakennarar vinna nú þegar ólaunað starf utan vinnutíma. Hins vegar vilja grunnskólakennarar sjá meiri sveigjanleika í næsta kjarasamningi. Að okkur sé treyst til að vinna vinnuna okkar, hvort sem hún fer fram í skólanum eða annars staðar. Óháð heimsfaraldri er traust lagt á kennara að taka að sér umfram verkefni eins og forfallakennslu. Hvað myndi gerast ef grunnskólakennarar myndu neita því? Eða hreinlega að þeir myndu ekki vinna meira eða leggja meira á sig en þeir nauðsynlega þyrftu? Hvað þá í ástandi eins og núna? Það myndi fyrst og fremst bitna á nemendum okkar og það vill enginn, kennarar eru mjög meðvitaðir um ábyrgð sína. Væri réttlætanlegt að ekkert námsmat færi fram vegna styttingu vinnuvikunnar? Eða að kennarar myndu neita að sjá um samskipti heimilis og skóla? Fjölbreytni og áskoranir kennarastarfsins Grunnskólakennarar eru ekki eingöngu sérfræðingar í því sem þeir menntuðu sig til að starfa við. Starfið hefur á síðustu árum og áratugum tekið á sig fjölbreyttari mynd og hlutverk, m.a. vegna mun fjölbreyttari nemendahóps, skorts á fjármagni og aðkomu sérfræðinga inn í skólanna. Fyrir utan kennslu þurfa kennarar því oft að sinna hlutverki sálfræðinga, talmeinafræðinga, þroskaþjálfa, iðjuþjálfa, félagsráðgjafa eða hvers kyns sérfræðinga sem viðkomandi nemandi þarf á að halda. Þar að auki taka kennarar virkan þátt í þróunarstarfi skóla og í ýmsum nefndum og ráðum sem varða skólann eða skólamál almennt. Það er því mikið álag á kennurum í grunnskólum í dag og raunar er staðan sú að þegar gögn VIRK eru skoðuð að kennarar koma áberandi meira í starfsendurhæfingu en aðrar háskólamenntaðar stéttir. Einnig hefur komið í ljós að fleiri kennarar glíma við kvíða, andlegt álag og vefjagigt samanborið við aðra háskólamenntaða starfsmenn. Það er hávært ákall frá grunnskólakennurum að draga úr álagi og sporna þannig gegn kulnun og brotthvarfi úr stéttinni. Hvergi er þó minnst á hámarksstærð nemendahópa eða svokölluð nemendagildi í nýgerðum kjarasamningi. Einnig sagði stjórnarformaður Sambands íslenskra sveitarfélaga að lækkun kennsluskyldu komi ekki til greina. Það er því ekkert í samningnum sem lýtur að því að minnka álag á kennurum. Hvenær er næst? Grunnskólakennarar eru komnir með nóg af því að bíða eftir þessu næst. Eftir hrunið mátti ekki hækka launin því það var allt í klessu. Árið 2011 mátti ekki hækka launin því það myndi stefna efnahagsbatanum eftir hrun í hættu. Árið 2015 mátti ekki hækka launin því það myndi stefna stöðugleikanum sem var kominn eftir hrunið í hættu. Árið 2018 mátti ekki hækka launin því þá var að byrja örlítil niðursveifla og það myndi ýta henni enn neðar. Og sami söngur er byrjaður núna, það er hrun vegna Covid-19 og þá er sko alls ekki hægt að hækka launin. Ef sveitarfélögin telja sig ekki geta gert betur er þá ekki orðið útséð með að þau ráði við að reka grunnskólana og kannski tímabært að ríkið taki við þeim aftur? Það er allavega löngu orðið tímabært að grunnskólakennarar fái laun í samræmi við álag og ábyrgð, ef ekki núna, þá hvenær? Næst? Höfundar eru grunnskólakennarar
Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun
Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun
Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar
Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar
Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun
Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun