Draumalandið Björn Þorláksson skrifar 6. nóvember 2024 11:16 „Því þar er allt sem ann ég, það er mitt draumaland,“ segir í laginu góða. Ég er í hópi Íslendinga sem finn brjóstið tifa af ættjarðarást frá morgni til kvölds. Fegurð landsins fyllir mig gleði og undrun alla daga ársins. Aðra sögu er að segja af íslensku stjórnarfari. Hvað varðar efnahagsstjórnun og útdeilingu réttlætis undanfarið hafa vonbrigði með ríkisstjórnir orðið ráðandi tilfinning. Vel gæti farið þannig að Trump komi upp úr kjörkössunum í lok þessa mánaðar eins og gerðist í nótt fyrir vestan, ef við ræðum okkur ekki að skynsamlegri framtíð. Enga tvísköttun, takk Þegar ég hóf störf við blaðamennsku, á níunda áratug síðustu aldar, hugsaði ég iðulega: Það er nú ansi flott hve flink við erum að reka þetta samfélag. Við erum dugleg of samhent. Á þeim tíma komust nánast allir til læknis um leið og þeir þurftu og án þess að skaðaði efnahag hins sjúka. Við vorum sammála um að fyrir skattana okkar ættum við að hafa full afnot af gjaldfrjálsri heilbrigðisþjónustu. En með grægði hinna betur settu og svívirðilegum annmörkum kvótasetningar og framsals í kjölfarið, sem fylgt var eftir með gjörspilltri einkavæðingu ríkisbankanna, þeyttist ælan upp í kok hjá mörgum Íslendingnum. Ælan hefur setið föst ansi lengi. Nú þegar búið er að kjósa Trump sem valdamesta mann heims í annað skipti og hluti heimsins eins og við þekkjum hann mun líða undir lok í þeirri mynd sem við höfum þekkt hann, er ekki seinna vænna en að Íslendingar hendi nýfrjálshyggjunni á haugana, útrými mannamun eftir efnahag og setji x í kosningunum við húmanisma og jöfnuð. Útrýmum fátækt! Ísland er í hópi landa sem búa yfir verðmætustu náttúruauðlindum heims. Ef réttlát skipting verðmætanna yrði sett á dagskrá af fullri alvöru hefði hver einasta fjölskylda meira en nóg að bíta og brenna. Engin íslensk börn myndu búa við fátækt. Við fengjum öll bót okkar meina um leið og þau kæmu upp. Við þyrftum ekki að bíða fársjúk á göngum spítalanna sólahringum saman eða híma árum saman heima, bíðandi eftir sérfræðingi. Við getum útrýmt fátækt og við getum eytt öllum biðlistum. Sjálfsagðar umbætur erum við svo heppin að eiga inni sem þjóð, vegna allra náttúruauðlindanna sem Trumpistar ætla að reyna að einkavæða. Þær duga okkur vel til að brauðafæða hvert einasta íslenska mannsbarn. Auðlindirnar eru lykill okkar að samlyndi og hamingju í stað þess að almennningur sé sundraður, ófrjáls og bitur. Þar sem hluti Íslendinga býr ekki lengur yfir raunverulegu tjáningarfrelsi vegna ægimáttar ólígarkanna sem hægt og hægt eru að kaupa upp allt íslenskt fyrirtækjalíf. Hættuástand Draumar geta ræst þótt einræktaðir höfðingjar séu nú í því að tala drauma alþýðunnar niður. Ólígarkarnir og skósveinar þeirra í Hádegismóum væla og skæla og kvarta og kveina. Grátkór hinnu efnuðustu, kann það helst að öskra af frekju. Ef komið verður á móts við almenning mun landið eyðast og sökkva í sæ, segja þeir. Og vegna ofsagróðans sem skapast hefur vegna tengsla þeirra við þaulsetna stjórnmálahöfðingja ríkir hættuástand. Um það ættum við sem þjóð að tala fyrir kosningarnar. Höldum fast í draumana Við megum ekki láta spillta valdhafa hrifsa frá okkur vonina um réttlátari skiptingu gæðanna. Draumalandið Ísland hefur nógu lengi verið í skammsýnna manna höndum. Náum landinu aftur til okkar. Kjósum Flokk fólksins og hrindum af stað áætlun um nýtingu auðlinda þjóðarinnar með réttlátari og heilbrigðari dreifingu gæðanna. Við sem þjóð eigum gott skilið. Happ okkar er náttúruauðlindirnar en þá verður almenningur líka að njóta gæðanna, ekki bara örfáir menn, appelsínugulir í framan. Höfundur er þjóðfélagsfræðingur, rithöfundur og blaðamaður og skipar 3ja sætið í kosningunum 30. nóvember næstkomandi fyrir Flokk fólksins í Reykjavíkurkjördæmi norður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Flokkur fólksins Mest lesið Halldór 29.03.2025 Halldór Hugtakastríðið mikla Sigmar Guðmundsson Skoðun Forsjárhyggja Sjálfstæðis- og Framsóknarfólks í Hafnarfirði í garð fólks með fötlun Stefán Már Gunnlaugsson Skoðun Falsfréttastjóri RÚV dýpkar holuna sína Einar Steingrímsson Skoðun Ekki er allt sem sýnist Ólafur Helgi Marteinsson Skoðun Ákall um breytingar Gissur Freyr Gissurarson Skoðun Skóli án aðgreiningar: Hentar ýktasta mynd skólastefnunnar öllum börnum? Jóna Sigríður Valbergsdóttir Skoðun Hrynur sjávarútvegur? Stefán Ólafsson Skoðun Laun kvenna og karla Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Kristni og íslam: Samfélag sem hvílir á skilningi Skúli S. Ólafsson Skoðun Skoðun Skoðun Kristni og íslam: Samfélag sem hvílir á skilningi Skúli S. Ólafsson skrifar Skoðun Hugtakastríðið mikla Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Forsjárhyggja Sjálfstæðis- og Framsóknarfólks í Hafnarfirði í garð fólks með fötlun Stefán Már Gunnlaugsson skrifar Skoðun Ekki er allt sem sýnist Ólafur Helgi Marteinsson skrifar Skoðun Skóli án aðgreiningar: Hentar ýktasta mynd skólastefnunnar öllum börnum? Jóna Sigríður Valbergsdóttir skrifar Skoðun Vilji til að rjúfa kyrrstöðu í húsnæðiskreppunni Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Grænt ál frá Íslandi er mikilvægt fyrir sjálfstæða Evrópu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Þegar barn óttast önnur börn Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Falsfréttastjóri RÚV dýpkar holuna sína Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Ákall um breytingar Gissur Freyr Gissurarson skrifar Skoðun Veit sem sagt Grímur betur? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig talar maður við tölvur og hafa vélar rökhugsun? Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Laun kvenna og karla Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Verkin sem ríkisstjórnin verður dæmd af Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Open Letter to new HÍ Rector re Disability Support Hópur starfsfólks og nemenda við HÍ skrifar Skoðun Vanfjármögnun vísindanna Magnús Hallsson,Styrmir Hallsson skrifar Skoðun Kárhóll og Kína: Þegar vísindi verða pólitísk tól Davíð Michelsen skrifar Skoðun Mál Ásthildar Lóu Þórsdóttur – Hvernig manneskjur viljum við vera? Hulda Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórn gegn fjölskyldusameiningum? Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lýðræðið deyr í myrkrinu Heiðar Örn Sigurfinnsson skrifar Skoðun Færni til framtíðar Álfheiður Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Ofbeldi Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Lestu Gaza Móheiður Hlíf Geirlaugsdóttir skrifar Skoðun Ný fjármálaáætlun - tækifæri til að efna loforðin um bætt geðheilbrigði Sandra B. Franks skrifar Skoðun 10 ár og bull í lokin Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Opið bréf til atvinnuvegaráðherra: 48 daga, nei takk Gísli Gunnar Marteinsson skrifar Skoðun Á nú að opinbera það að ég veit í rauninni ekki neitt? Kristín Hrefna Halldórsdóttir skrifar Skoðun Háskóli Höfuðborgarinnar, ekki Íslands Arent Orri Claessen,Gunnar Ásgrímsson skrifar Skoðun Hrynur sjávarútvegur? Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Iftar, agape og Eid: Kristnir og múslimar við sama borð Hilal Kücükakin Kizilkaya,Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Sjá meira
„Því þar er allt sem ann ég, það er mitt draumaland,“ segir í laginu góða. Ég er í hópi Íslendinga sem finn brjóstið tifa af ættjarðarást frá morgni til kvölds. Fegurð landsins fyllir mig gleði og undrun alla daga ársins. Aðra sögu er að segja af íslensku stjórnarfari. Hvað varðar efnahagsstjórnun og útdeilingu réttlætis undanfarið hafa vonbrigði með ríkisstjórnir orðið ráðandi tilfinning. Vel gæti farið þannig að Trump komi upp úr kjörkössunum í lok þessa mánaðar eins og gerðist í nótt fyrir vestan, ef við ræðum okkur ekki að skynsamlegri framtíð. Enga tvísköttun, takk Þegar ég hóf störf við blaðamennsku, á níunda áratug síðustu aldar, hugsaði ég iðulega: Það er nú ansi flott hve flink við erum að reka þetta samfélag. Við erum dugleg of samhent. Á þeim tíma komust nánast allir til læknis um leið og þeir þurftu og án þess að skaðaði efnahag hins sjúka. Við vorum sammála um að fyrir skattana okkar ættum við að hafa full afnot af gjaldfrjálsri heilbrigðisþjónustu. En með grægði hinna betur settu og svívirðilegum annmörkum kvótasetningar og framsals í kjölfarið, sem fylgt var eftir með gjörspilltri einkavæðingu ríkisbankanna, þeyttist ælan upp í kok hjá mörgum Íslendingnum. Ælan hefur setið föst ansi lengi. Nú þegar búið er að kjósa Trump sem valdamesta mann heims í annað skipti og hluti heimsins eins og við þekkjum hann mun líða undir lok í þeirri mynd sem við höfum þekkt hann, er ekki seinna vænna en að Íslendingar hendi nýfrjálshyggjunni á haugana, útrými mannamun eftir efnahag og setji x í kosningunum við húmanisma og jöfnuð. Útrýmum fátækt! Ísland er í hópi landa sem búa yfir verðmætustu náttúruauðlindum heims. Ef réttlát skipting verðmætanna yrði sett á dagskrá af fullri alvöru hefði hver einasta fjölskylda meira en nóg að bíta og brenna. Engin íslensk börn myndu búa við fátækt. Við fengjum öll bót okkar meina um leið og þau kæmu upp. Við þyrftum ekki að bíða fársjúk á göngum spítalanna sólahringum saman eða híma árum saman heima, bíðandi eftir sérfræðingi. Við getum útrýmt fátækt og við getum eytt öllum biðlistum. Sjálfsagðar umbætur erum við svo heppin að eiga inni sem þjóð, vegna allra náttúruauðlindanna sem Trumpistar ætla að reyna að einkavæða. Þær duga okkur vel til að brauðafæða hvert einasta íslenska mannsbarn. Auðlindirnar eru lykill okkar að samlyndi og hamingju í stað þess að almennningur sé sundraður, ófrjáls og bitur. Þar sem hluti Íslendinga býr ekki lengur yfir raunverulegu tjáningarfrelsi vegna ægimáttar ólígarkanna sem hægt og hægt eru að kaupa upp allt íslenskt fyrirtækjalíf. Hættuástand Draumar geta ræst þótt einræktaðir höfðingjar séu nú í því að tala drauma alþýðunnar niður. Ólígarkarnir og skósveinar þeirra í Hádegismóum væla og skæla og kvarta og kveina. Grátkór hinnu efnuðustu, kann það helst að öskra af frekju. Ef komið verður á móts við almenning mun landið eyðast og sökkva í sæ, segja þeir. Og vegna ofsagróðans sem skapast hefur vegna tengsla þeirra við þaulsetna stjórnmálahöfðingja ríkir hættuástand. Um það ættum við sem þjóð að tala fyrir kosningarnar. Höldum fast í draumana Við megum ekki láta spillta valdhafa hrifsa frá okkur vonina um réttlátari skiptingu gæðanna. Draumalandið Ísland hefur nógu lengi verið í skammsýnna manna höndum. Náum landinu aftur til okkar. Kjósum Flokk fólksins og hrindum af stað áætlun um nýtingu auðlinda þjóðarinnar með réttlátari og heilbrigðari dreifingu gæðanna. Við sem þjóð eigum gott skilið. Happ okkar er náttúruauðlindirnar en þá verður almenningur líka að njóta gæðanna, ekki bara örfáir menn, appelsínugulir í framan. Höfundur er þjóðfélagsfræðingur, rithöfundur og blaðamaður og skipar 3ja sætið í kosningunum 30. nóvember næstkomandi fyrir Flokk fólksins í Reykjavíkurkjördæmi norður.
Forsjárhyggja Sjálfstæðis- og Framsóknarfólks í Hafnarfirði í garð fólks með fötlun Stefán Már Gunnlaugsson Skoðun
Skóli án aðgreiningar: Hentar ýktasta mynd skólastefnunnar öllum börnum? Jóna Sigríður Valbergsdóttir Skoðun
Skoðun Forsjárhyggja Sjálfstæðis- og Framsóknarfólks í Hafnarfirði í garð fólks með fötlun Stefán Már Gunnlaugsson skrifar
Skoðun Skóli án aðgreiningar: Hentar ýktasta mynd skólastefnunnar öllum börnum? Jóna Sigríður Valbergsdóttir skrifar
Skoðun Grænt ál frá Íslandi er mikilvægt fyrir sjálfstæða Evrópu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar
Skoðun Open Letter to new HÍ Rector re Disability Support Hópur starfsfólks og nemenda við HÍ skrifar
Skoðun Mál Ásthildar Lóu Þórsdóttur – Hvernig manneskjur viljum við vera? Hulda Steingrímsdóttir skrifar
Skoðun Ný fjármálaáætlun - tækifæri til að efna loforðin um bætt geðheilbrigði Sandra B. Franks skrifar
Skoðun Iftar, agape og Eid: Kristnir og múslimar við sama borð Hilal Kücükakin Kizilkaya,Sigurvin Lárus Jónsson skrifar
Forsjárhyggja Sjálfstæðis- og Framsóknarfólks í Hafnarfirði í garð fólks með fötlun Stefán Már Gunnlaugsson Skoðun
Skóli án aðgreiningar: Hentar ýktasta mynd skólastefnunnar öllum börnum? Jóna Sigríður Valbergsdóttir Skoðun