Milljónerí Hannes Örn Blandon skrifar 4. desember 2024 07:47 Ég undirritaður milljóneri og fjárfestir hef vart verið mönnum sinnandi hina síðustu mánuði. Skoðanakannanir sýndu svart á hvítu að Sjálfstæðisfálkanum hafði verulega daprast flugið. Kannanir sýndu glögglega að hann stóð lengi vel í tíu til ellefu prósentum. En nú er landið aldeilis farið að rísa víðast hvar. Í Bandaríkjunum hafa kolsvartir (Hér er of djúpt í árina tekið, eigum ekki frekar að segja helbláir) hægrimenn verið á fleygiferð og nú blasir við að ríkisstjórn milljarðamæringa og fjárfesta fái öll völd í hendur undir forsæti hins heiðgula sjarmörs (sem er sko aldeilis ekkert yellow í fasi) D. Trumps. Hann hefur lofað því að lækka skatta á stórfyrirtækjum og milljónerum, loka landamærum fyrir óþjóðalýð, og setja toll á kinverskar vörur. Þetta hefur aldeilis fallið í kramið hjá Sjálfstæðisfálkanum okkar sem og okkar ástsæla ritstjóra Morgunblaðsins. Hér heima bendir nú allt til þess að við þessi tíu prósent sem eigum nánast allt hér á landi séum að ná vopnum okkar og stefnum nú yfir tuttugu prósent kjörfylgi og skjótumst þannig framúr henni Kristrúnu og hljótum aftur forsætis- og fjármálaráðuneytið a.m.k. Við viljum benda á að fátæklingum hefur alltaf liðið vel undir okkar stjórn eins og frú Áslaug ráðfrú komst að orði um daginn. En við megum náttúrulega ekki kalla stefnu okkar helbláa. Eigum við ekki heldur að nefna hana „Bleu Royale. þ.e. kóngabláa. Með sigri okkar verður því forðað að vinstri stjórn setjist hér að völdum í herrans nafni og fjörutíu og Mammons og við fáum haldið áfram því góða starfi sem við höfum sinnt áratugum saman. Við vorum lengi vel uggandi um það að þessi tíu prósent okkar dyggu og ómissandi húskarla og griðkvenna hefðu snúið við okkur baki en þau hafa séð að sér og fylkja sér á nýja leik undir gunnfána Fálkans. En hverjir skyldu nú vera líklegir til að ganga til liðs við okkar forystu. Skyldu það það vera klaustursknaparnir knáu (þeir sem veifa hrossinu á fána sínum). Þeir eru sannir íslendingar, eldri og yngri ungmennafélagar, þ.e. Íslandi allt, Útlandi ekkert og vilja líka lækka skatta á okkur milljónerana. Við munum allvega þreifa á þeim. Þá þykir einboðið að reyna við (máski óheppilega orðað) hina glæsilegu völvu Viðreisnar, frú Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur, sem kann að hugsa í krónum en daðrar ógætilega við evrur en hún er fyrrverandi liðskona okkar sjálfstæðismanna. Það er náttúrulega umhugsunarefni hvernig kjósendur leggja flokka þá í rúst sem voga sér í samstarf við okkur en sosum ekkert skrítið því allt sem miður fer er þeim sjálfum að kenna. Svavarsdóttir lenti í þessu „hvalræði" við Gunnarsson og Loftsson og Sigurður Ingi, sem brýrnar byggir, brenndi auðvitað nokkrar að baki sér er hann gekk í eina sæng með okkur. Þá mun Fálkinn reyna að læsa klónum í frú Kristrúnu. En útá hvaða mið skal nú halda? Það er í rauninni einfalt. Við stefnum í nákvæmlega sömu átt og áður. Í fyrsta lagi munum við hlúa vel að bönkum okkar og bankastjórum sem hafa vaxið og dafnað undir okkar stjórn árum saman. Og vei þeim sem tala illa um þá og segja að þeir hafi fitnað eins og púkarnir á fjósbitunum. Og vei þeim sem halda því fram að segja að þeir hafi haft hreðjatök á íslenskri þjóð. Þeir hafa þjónað okkur dyggilega lengi og vel og gert okkur unnt að græða á háum vöxtum. Í öðru lagi munum við stuðla að því að einkavæða læknavesenið sem gerir okkur milljónerum kleift að vera framarlega í röðinni. Í þriðja lagi munum við hlúa að stórútgerð og stóriðju auðvitað, en hjala blíðlega við trillukalla og grásleppu, item garðyrkjubændur undir rós (takið eftir snilldinni). Sumsé við fjárfestar munum leggja okkur fram við sinna okkar íslensku þjóð að öllu afli. Í fjórða lagi munum við hlúa vel að tvöhundruðogfimmtíu fyrirtækjum sem díla í dollurum og evrum en ríghöldum í krónuna því hún er nógu góð fyrir pöpulinn. EN EN ALDREI MUNUM VIÐ LÁTA ESB GLEYPA OKKUR, því sá félagsskapur er vís með að setja okkur ýmsa stóla fyrir dyr. Í fimmta lagi munum láta reisa hundruði íbúða til þess að við fjárfestar getum fest kaup í þeim og selt þær svo á uppsprengdu verði. Við munum og leggja leigusölum lið í hverju máli nær þeir hyggjast hækka leiguverð Í sjetta lagi lagi er rétt að guma af handbók okkar milljónera sem ber hið hógværa heiti „Eimreiðarelítan“. Við munum hugsanlega bjóða uppá námskeið í þeirri bók ef samningar takast við dr. próf. emerítus Hannes Hólmstein, hinn rómaða læriföður í efnahags- og heimspekistefnu nýfrjálshyggjunnar, sem er eiginlega nýtt vín á gömlum belgjum en eins og áhugamenn um vínmenningu vita þá getur nýtt vín verið soldið súrt og beiskt. Í raun er þetta ævaforn speki hirðingja og safnara ef ekki frumskógarlögmál í anda Darwins (en. survival of the fittest; éta eða vera étinn) og snýst um samkeppni í nútímanum. En sá galli á samkeppni er sá að einhverjir verða láta undan sem er allt í lagi hvað pöpulinn varðar en þá bregðum hinir meiri og öflugri á það ráð að setjast niður með keppinautum og ræða saman bak við luktar dyr svona til að linna sársaukann. Að lokum þetta .Við mælum eindregið með því að áhugamenn um fjárfestingar taki sér áðurnefnda bók í hönd, semsé „Eimreiðarelítan“. Þar má t.d. sjá hvernig hægt er að halda einni þjóð í heljargreipum og græða á henni svo lítið ber á. Undirritaður er gróðafíkill og áhugamaður í póltík, Megi hinn blessaði Mammon líkna oss á Aðventu. Gjört í Upphæðum 29. nóvember 2024, Hannes Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Mest lesið Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir Skoðun Að mása sig hása til að tefja Skoðun Ríkisstjórnin ræðst gegn ferðaþjónustu bænda Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir Skoðun Hvers vegna var Úlfar rekinn? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Gangast við mistökum Júlíus Birgir Jóhannsson Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Að apa eða skapa Rósa Dögg Ægisdóttir Skoðun Lögfræðingurinn sem gleymdi tilgangi laga Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Að reyna að „tímasetja“ markaðinn - er það góð strategía? Baldvin Ingi Sigurðsson Skoðun Skoðun Skoðun Að mása sig hása til að tefja skrifar Skoðun Sjónarspil í Istanbul Gunnar Pálsson skrifar Skoðun Að vilja meira og meira, meira í dag en í gær Harpa Fönn Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Sjálfboðaliðinn er hornsteinninn Hannes S. Jónsson skrifar Skoðun Kallað eftir málefnalegri umræðu um kröfur um íslenskukunnáttu Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Gangast við mistökum Júlíus Birgir Jóhannsson skrifar Skoðun Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórnin ræðst gegn ferðaþjónustu bænda Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Að apa eða skapa Rósa Dögg Ægisdóttir skrifar Skoðun Að reyna að „tímasetja“ markaðinn - er það góð strategía? Baldvin Ingi Sigurðsson skrifar Skoðun Lífsnauðsynlegt aðgengi Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna var Úlfar rekinn? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Þegar við ætluðum að hitta Farage - Á Ísland að ganga í ESB? Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun Sama steypan Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Ofbeldi gagnvart eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Að taka ekki mark á sjálfum sér Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Betri borg Alexandra Briem skrifar Skoðun Að eiga sæti við borðið Grímur Grímsson skrifar Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Íþróttir eru lykilinn Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Framtíð safna í ferðaþjónustu Guðrún D. Whitehead skrifar Skoðun Munu Ísraelsmenn sprengja bifreið páfa í loft upp? Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Að skapa framtíð úr fortíð Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Tími til umbóta í byggingareftirliti Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Stærð er ekki mæld í sentimetrum Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Áður en íslenskan leysist upp Gamithra Marga skrifar Skoðun Lögfræðingurinn sem gleymdi tilgangi laga Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þétting byggðar – nokkur mistök gjaldfella ekki stefnuna Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson skrifar Sjá meira
Ég undirritaður milljóneri og fjárfestir hef vart verið mönnum sinnandi hina síðustu mánuði. Skoðanakannanir sýndu svart á hvítu að Sjálfstæðisfálkanum hafði verulega daprast flugið. Kannanir sýndu glögglega að hann stóð lengi vel í tíu til ellefu prósentum. En nú er landið aldeilis farið að rísa víðast hvar. Í Bandaríkjunum hafa kolsvartir (Hér er of djúpt í árina tekið, eigum ekki frekar að segja helbláir) hægrimenn verið á fleygiferð og nú blasir við að ríkisstjórn milljarðamæringa og fjárfesta fái öll völd í hendur undir forsæti hins heiðgula sjarmörs (sem er sko aldeilis ekkert yellow í fasi) D. Trumps. Hann hefur lofað því að lækka skatta á stórfyrirtækjum og milljónerum, loka landamærum fyrir óþjóðalýð, og setja toll á kinverskar vörur. Þetta hefur aldeilis fallið í kramið hjá Sjálfstæðisfálkanum okkar sem og okkar ástsæla ritstjóra Morgunblaðsins. Hér heima bendir nú allt til þess að við þessi tíu prósent sem eigum nánast allt hér á landi séum að ná vopnum okkar og stefnum nú yfir tuttugu prósent kjörfylgi og skjótumst þannig framúr henni Kristrúnu og hljótum aftur forsætis- og fjármálaráðuneytið a.m.k. Við viljum benda á að fátæklingum hefur alltaf liðið vel undir okkar stjórn eins og frú Áslaug ráðfrú komst að orði um daginn. En við megum náttúrulega ekki kalla stefnu okkar helbláa. Eigum við ekki heldur að nefna hana „Bleu Royale. þ.e. kóngabláa. Með sigri okkar verður því forðað að vinstri stjórn setjist hér að völdum í herrans nafni og fjörutíu og Mammons og við fáum haldið áfram því góða starfi sem við höfum sinnt áratugum saman. Við vorum lengi vel uggandi um það að þessi tíu prósent okkar dyggu og ómissandi húskarla og griðkvenna hefðu snúið við okkur baki en þau hafa séð að sér og fylkja sér á nýja leik undir gunnfána Fálkans. En hverjir skyldu nú vera líklegir til að ganga til liðs við okkar forystu. Skyldu það það vera klaustursknaparnir knáu (þeir sem veifa hrossinu á fána sínum). Þeir eru sannir íslendingar, eldri og yngri ungmennafélagar, þ.e. Íslandi allt, Útlandi ekkert og vilja líka lækka skatta á okkur milljónerana. Við munum allvega þreifa á þeim. Þá þykir einboðið að reyna við (máski óheppilega orðað) hina glæsilegu völvu Viðreisnar, frú Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur, sem kann að hugsa í krónum en daðrar ógætilega við evrur en hún er fyrrverandi liðskona okkar sjálfstæðismanna. Það er náttúrulega umhugsunarefni hvernig kjósendur leggja flokka þá í rúst sem voga sér í samstarf við okkur en sosum ekkert skrítið því allt sem miður fer er þeim sjálfum að kenna. Svavarsdóttir lenti í þessu „hvalræði" við Gunnarsson og Loftsson og Sigurður Ingi, sem brýrnar byggir, brenndi auðvitað nokkrar að baki sér er hann gekk í eina sæng með okkur. Þá mun Fálkinn reyna að læsa klónum í frú Kristrúnu. En útá hvaða mið skal nú halda? Það er í rauninni einfalt. Við stefnum í nákvæmlega sömu átt og áður. Í fyrsta lagi munum við hlúa vel að bönkum okkar og bankastjórum sem hafa vaxið og dafnað undir okkar stjórn árum saman. Og vei þeim sem tala illa um þá og segja að þeir hafi fitnað eins og púkarnir á fjósbitunum. Og vei þeim sem halda því fram að segja að þeir hafi haft hreðjatök á íslenskri þjóð. Þeir hafa þjónað okkur dyggilega lengi og vel og gert okkur unnt að græða á háum vöxtum. Í öðru lagi munum við stuðla að því að einkavæða læknavesenið sem gerir okkur milljónerum kleift að vera framarlega í röðinni. Í þriðja lagi munum við hlúa að stórútgerð og stóriðju auðvitað, en hjala blíðlega við trillukalla og grásleppu, item garðyrkjubændur undir rós (takið eftir snilldinni). Sumsé við fjárfestar munum leggja okkur fram við sinna okkar íslensku þjóð að öllu afli. Í fjórða lagi munum við hlúa vel að tvöhundruðogfimmtíu fyrirtækjum sem díla í dollurum og evrum en ríghöldum í krónuna því hún er nógu góð fyrir pöpulinn. EN EN ALDREI MUNUM VIÐ LÁTA ESB GLEYPA OKKUR, því sá félagsskapur er vís með að setja okkur ýmsa stóla fyrir dyr. Í fimmta lagi munum láta reisa hundruði íbúða til þess að við fjárfestar getum fest kaup í þeim og selt þær svo á uppsprengdu verði. Við munum og leggja leigusölum lið í hverju máli nær þeir hyggjast hækka leiguverð Í sjetta lagi lagi er rétt að guma af handbók okkar milljónera sem ber hið hógværa heiti „Eimreiðarelítan“. Við munum hugsanlega bjóða uppá námskeið í þeirri bók ef samningar takast við dr. próf. emerítus Hannes Hólmstein, hinn rómaða læriföður í efnahags- og heimspekistefnu nýfrjálshyggjunnar, sem er eiginlega nýtt vín á gömlum belgjum en eins og áhugamenn um vínmenningu vita þá getur nýtt vín verið soldið súrt og beiskt. Í raun er þetta ævaforn speki hirðingja og safnara ef ekki frumskógarlögmál í anda Darwins (en. survival of the fittest; éta eða vera étinn) og snýst um samkeppni í nútímanum. En sá galli á samkeppni er sá að einhverjir verða láta undan sem er allt í lagi hvað pöpulinn varðar en þá bregðum hinir meiri og öflugri á það ráð að setjast niður með keppinautum og ræða saman bak við luktar dyr svona til að linna sársaukann. Að lokum þetta .Við mælum eindregið með því að áhugamenn um fjárfestingar taki sér áðurnefnda bók í hönd, semsé „Eimreiðarelítan“. Þar má t.d. sjá hvernig hægt er að halda einni þjóð í heljargreipum og græða á henni svo lítið ber á. Undirritaður er gróðafíkill og áhugamaður í póltík, Megi hinn blessaði Mammon líkna oss á Aðventu. Gjört í Upphæðum 29. nóvember 2024, Hannes
Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir Skoðun
Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun
Skoðun Kallað eftir málefnalegri umræðu um kröfur um íslenskukunnáttu Eiríkur Rögnvaldsson skrifar
Skoðun Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir skrifar
Skoðun Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson skrifar
Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir Skoðun
Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun