Kennarar segja: „Nóg komið!“ – Verkfall fyrir virðingu og verðskulduð réttindi Jónas Sen skrifar 10. janúar 2025 10:45 Það er með ólíkindum að við sem kennarar finnum okkur í stöðu þar sem eina leiðin til að ná fram réttindum okkar og bættum starfsskilyrðum er að grípa til verkfalls. Verkfall, sem skellur væntanlega á um mánaðamótin, er ekki aðeins yfirlýsing um óánægju, heldur hávær krafa um skilning á því hversu mikilvægt kennarastarfið er fyrir framtíð þjóðarinnar. Stór ábyrgð og vaxandi kröfur Kennarastarfið er gríðarlega krefjandi og ábyrgðarmikið. Við erum samofin menntun og velferð næstu kynslóðar og okkar starf skiptir sköpum fyrir mótun framtíðarinnar. Með síauknum kröfum um fjölbreyttari kennsluhætti, tæknivæðingu, stjórnunarstörf, fjölmenningu í skólastofunni og ótal aðra þætti, hefur álagið á kennara aukist til muna. Engu að síður hafa laun og starfskjör verið of lág um langt skeið og ríma illa við þær menntunar- og reynslukröfur sem gerðar eru til okkar. Skólastofan sem endurspeglar samfélagið Á sama tíma hefur opinber umræða oft sniðið kennurum þröngan stakk. Okkur er ætlað að leysa ótrúlegustu samfélagsleg verkefni – allt frá forvörnum gegn einelti og vímuefnum, til kennslu nemenda með sérþarfir – oft með takmörkuðum úrræðum og óraunhæfum væntingum. Skólar eru í raun orðnir eins konar félagsmiðstöðvar samfélagsins þar sem kennarar sinna ótal hlutverkum umfram grunnkennslu. Barátta kennara snýst því ekki eingöngu um laun, heldur um bættan aðbúnað og raunhæfari kröfur sem samræmast þessari víðtæku ábyrgð. Starf sem fylgir þér heim Kennarar eiga það til að vinna langt umfram venjulegan vinnutíma, oftar en ekki án beinnar umbunar. Með verkfallinu krefjumst við þess að fá raunverulega viðurkenningu á mikilvægi starfsins. Daglega sýnum við metnað, sköpunargleði og umhyggju í starfi, enda kallar starfið ekki einungis á okkur milli klukkan átta og fjögur – eða miklu lengur fyrir okkur sem kennum tónlist; það fylgir okkur heim í undirbúning, prófalestri, foreldrasamstarfi og ráðgjöf nemenda. Síðasta úrræðið Verkfall er neyðarbrauð, síðasta leiðin sem við grípum til þegar raddir okkar heyrast ekki lengur og samningaleiðin þverr. Samstaða kennara er grundvöllur þess að knýja fram umbætur sem nýtast ekki aðeins okkur, heldur einnig menntakerfinu, nemendum og samfélaginu í heild. Þegar komið er að sjálfum hornsteini samfélagsins – menntun næstu kynslóða – verða stjórnvöld, sveitarfélög, foreldrar og aðrir að taka undir kröfur kennara og bjóða sanngjörn laun og bærilegar starfsaðstæður. Saman fyrir betra menntakerfi Við vonum að yfirvofandi verkfall veki athygli á mikilvægi kennarastarfsins og knýi fram varanlegar breytingar sem allir njóta góðs af – nemendur, kennarar og samfélagið í heild. Með sameinaðri baráttu og skýrum kröfum munum við geta byggt upp enn sterkara og réttlátara menntakerfi sem tryggir börnum og ungmennum bestu mögulegu kennslu og framtíð. Höfundur er tónlistarkennari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kennaraverkfall 2024 Skóla- og menntamál Grunnskólar Kjaramál Mest lesið Af hverju ætti Gylfi Þór Sigurðsson að fá aftur tækifæri í landsliðinu? Sölvi Breiðfjörð Skoðun Íslenskur Pútínismi Diana Burkot,Nadya Tolokonnikova Skoðun Ég þori að veðja Jóhann Karl Ásgeirsson Gígja Skoðun Þegar skynjun ráðherra verður að lögum Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Móðurást, skömm og verkjalyf Hjördís Eva Þórðardóttir Skoðun Þú hengir ekki bakara fyrir smið Davíð Bergmann Skoðun Samfélagsmiðlar og ósýnilegu börnin Ásdís Bergþórsdóttir Skoðun Að klúðra með stæl í tilefni alþjóðlega Mistakadagsins Ingrid Kuhlman Skoðun Frá lögreglunni yfir á geðdeildina Sigurður Árni Reynisson Skoðun Kvartað yfir erlendum aðilum? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Af hverju eru Íslendingar svona feitir? Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Íslenskur Pútínismi Diana Burkot,Nadya Tolokonnikova skrifar Skoðun Félagsráðgjafar lykilaðilar í stuðningi við geðheilbrigði Steinunn Bergmann skrifar Skoðun Skemmtilegri borg Skúli Helgason skrifar Skoðun Drögum úr svifryksmengun frá umferð heilsunnar vegna Þröstur Þorsteinsson skrifar Skoðun Að fara í stríð við sjálfan sig Rakel Hinriksdóttir skrifar Skoðun Þú hengir ekki bakara fyrir smið Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvaða menntakerfi kæri þingmaður? Hermann Austmar skrifar Skoðun Friðarfundur utanríkisráðherra Íslands og Palestínu og leiðtogablæti Júlíus Valsson skrifar Skoðun Nýtt Reykjavíkurmódel í leikskólamálum Andri Reyr Haraldsson,Óskar Hafnfjörð Gunnarsson skrifar Skoðun Móðurást, skömm og verkjalyf Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Framsókn sem þjónar fólki, ekki kerfum Einar Freyr Elínarson skrifar Skoðun Af hverju ætti Gylfi Þór Sigurðsson að fá aftur tækifæri í landsliðinu? Sölvi Breiðfjörð skrifar Skoðun Samfélagsmiðlar og ósýnilegu börnin Ásdís Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Ég þori að veðja Jóhann Karl Ásgeirsson Gígja skrifar Skoðun Munum eftir baráttu kvenna alltaf og alls staðar Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Verkfærið sem vantar í fjármálastjórnun sveitarfélaga Marín Rós Eyjólfsdóttir skrifar Skoðun Að klúðra með stæl í tilefni alþjóðlega Mistakadagsins Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kvartað yfir erlendum aðilum? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar skynjun ráðherra verður að lögum Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Frá torfkofum til tækifæra Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Rétthafar framtíðarinnar Erna Mist skrifar Skoðun Er íslenskt samfélag barnvænt? Salvör Nordal skrifar Skoðun Ákall til forsætisráðherra - konur í skugga heilbrigðiskerfisins Auður Gestsdóttir skrifar Skoðun Fálmandi í myrkrinu? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Milljarðar af almannafé í rekstur Fjölskyldu- og húsdýragarðsins Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Göngudeild gigtar - með þér í liði! Pétur Jónsson skrifar Skoðun Börn og steinefnadrykkir: Yfirlýsing frá næringarfræðingum Hópur næringarfræðinga skrifar Skoðun Fámenn sveitarfélög eru öflug og vel rekin sveitarfélög Haraldur Þór Jónsson skrifar Skoðun Margar íslenskur Sigurjón Njarðarson skrifar Sjá meira
Það er með ólíkindum að við sem kennarar finnum okkur í stöðu þar sem eina leiðin til að ná fram réttindum okkar og bættum starfsskilyrðum er að grípa til verkfalls. Verkfall, sem skellur væntanlega á um mánaðamótin, er ekki aðeins yfirlýsing um óánægju, heldur hávær krafa um skilning á því hversu mikilvægt kennarastarfið er fyrir framtíð þjóðarinnar. Stór ábyrgð og vaxandi kröfur Kennarastarfið er gríðarlega krefjandi og ábyrgðarmikið. Við erum samofin menntun og velferð næstu kynslóðar og okkar starf skiptir sköpum fyrir mótun framtíðarinnar. Með síauknum kröfum um fjölbreyttari kennsluhætti, tæknivæðingu, stjórnunarstörf, fjölmenningu í skólastofunni og ótal aðra þætti, hefur álagið á kennara aukist til muna. Engu að síður hafa laun og starfskjör verið of lág um langt skeið og ríma illa við þær menntunar- og reynslukröfur sem gerðar eru til okkar. Skólastofan sem endurspeglar samfélagið Á sama tíma hefur opinber umræða oft sniðið kennurum þröngan stakk. Okkur er ætlað að leysa ótrúlegustu samfélagsleg verkefni – allt frá forvörnum gegn einelti og vímuefnum, til kennslu nemenda með sérþarfir – oft með takmörkuðum úrræðum og óraunhæfum væntingum. Skólar eru í raun orðnir eins konar félagsmiðstöðvar samfélagsins þar sem kennarar sinna ótal hlutverkum umfram grunnkennslu. Barátta kennara snýst því ekki eingöngu um laun, heldur um bættan aðbúnað og raunhæfari kröfur sem samræmast þessari víðtæku ábyrgð. Starf sem fylgir þér heim Kennarar eiga það til að vinna langt umfram venjulegan vinnutíma, oftar en ekki án beinnar umbunar. Með verkfallinu krefjumst við þess að fá raunverulega viðurkenningu á mikilvægi starfsins. Daglega sýnum við metnað, sköpunargleði og umhyggju í starfi, enda kallar starfið ekki einungis á okkur milli klukkan átta og fjögur – eða miklu lengur fyrir okkur sem kennum tónlist; það fylgir okkur heim í undirbúning, prófalestri, foreldrasamstarfi og ráðgjöf nemenda. Síðasta úrræðið Verkfall er neyðarbrauð, síðasta leiðin sem við grípum til þegar raddir okkar heyrast ekki lengur og samningaleiðin þverr. Samstaða kennara er grundvöllur þess að knýja fram umbætur sem nýtast ekki aðeins okkur, heldur einnig menntakerfinu, nemendum og samfélaginu í heild. Þegar komið er að sjálfum hornsteini samfélagsins – menntun næstu kynslóða – verða stjórnvöld, sveitarfélög, foreldrar og aðrir að taka undir kröfur kennara og bjóða sanngjörn laun og bærilegar starfsaðstæður. Saman fyrir betra menntakerfi Við vonum að yfirvofandi verkfall veki athygli á mikilvægi kennarastarfsins og knýi fram varanlegar breytingar sem allir njóta góðs af – nemendur, kennarar og samfélagið í heild. Með sameinaðri baráttu og skýrum kröfum munum við geta byggt upp enn sterkara og réttlátara menntakerfi sem tryggir börnum og ungmennum bestu mögulegu kennslu og framtíð. Höfundur er tónlistarkennari.
Skoðun Friðarfundur utanríkisráðherra Íslands og Palestínu og leiðtogablæti Júlíus Valsson skrifar
Skoðun Nýtt Reykjavíkurmódel í leikskólamálum Andri Reyr Haraldsson,Óskar Hafnfjörð Gunnarsson skrifar
Skoðun Af hverju ætti Gylfi Þór Sigurðsson að fá aftur tækifæri í landsliðinu? Sölvi Breiðfjörð skrifar
Skoðun Ákall til forsætisráðherra - konur í skugga heilbrigðiskerfisins Auður Gestsdóttir skrifar
Skoðun Milljarðar af almannafé í rekstur Fjölskyldu- og húsdýragarðsins Friðjón R. Friðjónsson skrifar