„Það er dapurlegt að sjá stjórnmálamann í valdastöðu ráðast gegn blaðamönnum fjölmiðils sem fjallað hefur á gagnrýninn hátt um opinbera styrki til flokks hennar,“ segir Sigríður Dögg í samtali við Vísi.
Blaðamaður Morgunblaðsins upplýsti nýlega um bresti í umsýslu flokksins, sem hefur þegið á þriðja hundruð milljóna króna úr sjóðum skattgreiðenda á undanförnum árum. Vísir spurði Ingu út í málið á Landsfundi Flokks fólksins um helgina og þá svaraði Inga fullum hálsi sem fyrr. Svo virðist sem hún sé búin að lýsa yfir heilögu stríði á hendur Morgunblaðinu.
Að sögn Sigríðar Daggar gerði blaðamaður Morgunblaðsins það sem blaðamönnum beri að gera í störfum sínum: varpaði ljósi á upplýsingar sem almenningur hefur fullan rétt á að fá og veitti þannig valdhöfum nauðsynlegt aðhald. Upplýsingarnar urðu til þess að flokkurinn mun nú leiðrétta hina röngu skráningu - líkt og aðrir flokkar hafa þegar gert og fjallað hefur verið um. Hvort sem málinu er þá þar með lokið, líkt og talsmenn Flokks fólksins hafa gefið út, eða ekki.
Enginn pólitíkus gengið eins langt í fúkyrðaflaumi og Inga
„Enginn annar stjórnmálaflokkur hefur hins vegar brugðist við fréttaflutningnum af jafnmiklu offorsi og formaður Flokks fólksins. Hún hefur sakað blaðamenn Morgunblaðsins, sem hún kallar „málgagn auðmanna“, um „óhróður og illmælgi“, „dylgjur“, „útúrsnúninga og hálfsannleik“ í garð flokksins. Hún segir að blaðamenn hafi sakað flokkinn um „þjófnað og óheiðarleika og vísvitandi blekkingar,“ segir Sigríður Dögg forviða.
Hún bendir á að sannarlega hafi valdafólk, rétt eins og allir aðrir, fullan rétt á að gagnrýna blaðamenn eða fjölmiðla. Reyndar sé gagnrýni nauðsynlegt aðhald fyrir blaðamenn og fjölmiðla sem tryggir að þeir ræki hlutverk sitt með fullnægjandi hætti.
„Það má hins vegar gera eðlilega kröfu á að gagnrýnin sé að minnsta kosti málefnaleg, sem erfitt er að sjá að eigi við í þessu tilfelli.
Hvergi hefur Inga Sæland bent á rangindi, rangfærslur eða staðreyndavillur í fréttaflutningi blaðsins um styrkjamálið heldur hefur hún gripið til orðfæris í garð blaðamanna sem engum stjórnmálamanni er sæmandi.“
Ráðist að fjölmiðlafólki með tilhæfulausum ásökunum
Sigríður Dögg heldur áfram, en Blaðamannafélag Íslands hefur efnt til sérstaks átaks sem miðar að því að leiðrétta ýmsar ranghugmyndir um fjölmiðla. Hún segir þetta því miður ekkert einsdæmi, að stjórnmálamenn ráðist gegn fjölmiðlum sem þeim eru ekki þóknanlegir.
„Donald Trump Bandaríkjaforseti hefur um árabil markvisst grafið undan fjölmiðlum sem honum mislíkar. Afleiðingarnar eru grafalvarlegar fyrir fjölmiðlafrelsi og lýðræðið, ekki einungis í Bandaríkjunum, heldur heiminum öllum, því valdamenn í öðrum löndum hafa, bæði meðvitað og ómeðvitað, tekið upp orðræðu Trump heima fyrir með misalvarlegum afleiðingum.“
Með því að kalla ákveðna blaðamenn „óvini fólksins“ hefur Trump gefið valdamönnum skotleyfi sem vilja þagga niður í fjölmiðlum sem þóknast þeim ekki.
„Orðræðan, fyrirlitningin og árásirnar sem heimurinn hefur orðið vitni að af hálfu Trump í garð tiltekinna fjölmiðla hafa orðið til þess að stjórnmálamenn, og fleiri, leyfa sér í mun meira mæli en áður að ráðast að fjölmiðlafólki með tilhæfulausum ásökunum. Mörkin hafa færst til. Blaðamönnum eru gerðar upp sakir um hlutdrægni, að baki fréttum þeirra séu annarlegar hvatir, það sé handbendi eigenda fjölmiðlafyrirtækjanna, stjórnmálafla, hagsmuna og þar fram eftir götunum.“
Grafa markvisst undan fjölmiðlafrelsinu
Og þessar árásir virka að sögn formanns BÍ:
„Eftir því sem almenningur heyrir oftar í kjörnum fulltrúum sem úthúða blaðamönnum og fjölmiðlum, því líklegra er að fólk missi trú á fjölmiðlum og blaðamennsku. Sérstaklega í ljósi þess að árásirnar eru einhliða.
Fjölmiðlar og blaðamenn geta alla jafna ekki með góðu móti varið sig gegn tilteknum stjórnmálamönnum, þótt verið sé jafnvel að ráðast á þá beint.“
Sigríður Dögg segir Ingu sjálfa hafa, í viðtali við Vísi, bent á að fjölmiðar eigi að spyrja gagnrýnna spurninga.
„Þá er hún varla að meina að þeir eigi eingöngu að spyrja gagnrýnna spurninga sem henni eru þóknanlegar? Er hún þá ekki um leið að grafa undan fjölmiðlafrelsinu - sem er nú þegar mun lakara á Íslandi en hinum Norðurlöndunum?“ spyr Sigríður Dögg.
