Skallafordómar Dr. Gunni skrifar 22. febrúar 2007 06:00 Söngkonan Britney Spears hefur verið í sviðsljósinu síðustu mánuðina. Hegðun hennar, meðal annars stíft sukk með forhertustu pjásum hins svokallaða skemmtanalífs, hefur bent til þess að ekki sé allt með felldu. Þegar nýjustu fréttirnar flæddu yfir heimsbyggðina má segja að tappann hafi fyrst tekið úr: Britney var búin að snoða sig. Ég saup hveljur eins og móðursjúk kerling og hugsaði: Æ æ, nú er Britney alveg búin að missa það. Stuttu síðar læddist sú hugsun að mér að ég væri haldinn stórfurðulegum skallafordómum sem kæmu úr hörðustu átt. Hvað er þetta eiginlega með hár og hárleysi? Almennt má segja að hár sé fullkomlega tilgangslaust fyrirbæri. Það loðir við skrokkinn og gerir ekkert nema að minna á forfeður okkar í trjánum sem voru of vitlausir til að prjóna peysur. Nú til dags er ekkert gagn að hári. Það skiptir í raun engu hvort það sé þarna eða ekki. Samt hafa myndast flóknar venjur og siðir í kringum það Afhverju er það talið merki um sturlun þegar lokkafagrar konur snoða sig? Er það ekki bara þeirra mál? Er þessi hugsun ekki bara gott dæmi um andlega hlekki kvenna? Á meðan snoðaður kvenmannshaus telst geðveila finnst velflestum gróskumiklir hárbrúskar undir höndum kvenna dæmi um slóðaskap. Órakaðir leggir fara í sama flokk og hamingjan hjálpi mér ef kona sést með loðna efrivör. Nokkuð er á huldu með samfélagslega ásættanlegan hárvöxt á V-svæði kvenna. Þar setja síbreytilegar tískubylgjur strik í reikninginn en eftir því sem ég kemst næst er retro brúskur að koma sterkur inn aftur. Karlkynið fer ekki varhluta af hárfordómunum. Skyndileg snoðun er líka talin merki um geðveiki hjá körlum. Þegar Ingvar E. Sigurðsson var endanlega búinn að missa það í Englum alheimsins snoðaði hann sig og þegar Bob Geldof átti að vera orðinn einna geðveikastur í The Wall var hann látinn raka af sér augabrúnirnar fyrir framan spegil. Það er merki um jafnvel enn meiri sturlun en að snoða sig. Þótt flest bendi til að Britney greyið sé orðin dálítið ringluð á öllu ruglinu leyfi ég mér samt að vona að skallinn sé róttæk femínísk yfirlýsing. Næst sjáum við hana vonandi með kafloðna krika á rauðsokkufundi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Dr. Gunni Mest lesið Áslaug Arna er leiðtoginn sem Sjálfstæðisflokkurinn þarf Hafrún Kristjánsdóttir Skoðun Opið bréf til Einars Þorsteinssonar og Hildar Björnsdóttur - Hafið þið enga sómakennd? Linda Ósk Sigurðardóttir Skoðun Hvort er meira í anda Sjálfstæðisflokksins? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Opið bréf til bæjarstjóra Kópavogs Ágústa Dröfn Kristleifsdóttir Skoðun Á hlóðum Mennta- og barnamálaráðuneytisins Meyvant Þórólfsson Skoðun Harka af sér og halda áfram Hulda Jónsdóttir Tölgyes Skoðun Áfastur plasttappi lýðræðisins Þórður Snær Júlíusson Skoðun Halldór 22.02.2025 Halldór Söngvakeppnin og hömlulaus áfengisdýrkun Björn Sævar Einarsson Skoðun Vegna umfjöllunar Kveiks um kynferðislega áreitni á vinnustöðum Andri Valur Ívarsson,Anna Rós Sigmundsdóttir,Dagný Aradóttir Pind,Hrannar Már Gunnarsson,Jenný Þórunn Stefánsdóttir Skoðun
Söngkonan Britney Spears hefur verið í sviðsljósinu síðustu mánuðina. Hegðun hennar, meðal annars stíft sukk með forhertustu pjásum hins svokallaða skemmtanalífs, hefur bent til þess að ekki sé allt með felldu. Þegar nýjustu fréttirnar flæddu yfir heimsbyggðina má segja að tappann hafi fyrst tekið úr: Britney var búin að snoða sig. Ég saup hveljur eins og móðursjúk kerling og hugsaði: Æ æ, nú er Britney alveg búin að missa það. Stuttu síðar læddist sú hugsun að mér að ég væri haldinn stórfurðulegum skallafordómum sem kæmu úr hörðustu átt. Hvað er þetta eiginlega með hár og hárleysi? Almennt má segja að hár sé fullkomlega tilgangslaust fyrirbæri. Það loðir við skrokkinn og gerir ekkert nema að minna á forfeður okkar í trjánum sem voru of vitlausir til að prjóna peysur. Nú til dags er ekkert gagn að hári. Það skiptir í raun engu hvort það sé þarna eða ekki. Samt hafa myndast flóknar venjur og siðir í kringum það Afhverju er það talið merki um sturlun þegar lokkafagrar konur snoða sig? Er það ekki bara þeirra mál? Er þessi hugsun ekki bara gott dæmi um andlega hlekki kvenna? Á meðan snoðaður kvenmannshaus telst geðveila finnst velflestum gróskumiklir hárbrúskar undir höndum kvenna dæmi um slóðaskap. Órakaðir leggir fara í sama flokk og hamingjan hjálpi mér ef kona sést með loðna efrivör. Nokkuð er á huldu með samfélagslega ásættanlegan hárvöxt á V-svæði kvenna. Þar setja síbreytilegar tískubylgjur strik í reikninginn en eftir því sem ég kemst næst er retro brúskur að koma sterkur inn aftur. Karlkynið fer ekki varhluta af hárfordómunum. Skyndileg snoðun er líka talin merki um geðveiki hjá körlum. Þegar Ingvar E. Sigurðsson var endanlega búinn að missa það í Englum alheimsins snoðaði hann sig og þegar Bob Geldof átti að vera orðinn einna geðveikastur í The Wall var hann látinn raka af sér augabrúnirnar fyrir framan spegil. Það er merki um jafnvel enn meiri sturlun en að snoða sig. Þótt flest bendi til að Britney greyið sé orðin dálítið ringluð á öllu ruglinu leyfi ég mér samt að vona að skallinn sé róttæk femínísk yfirlýsing. Næst sjáum við hana vonandi með kafloðna krika á rauðsokkufundi.
Opið bréf til Einars Þorsteinssonar og Hildar Björnsdóttur - Hafið þið enga sómakennd? Linda Ósk Sigurðardóttir Skoðun
Vegna umfjöllunar Kveiks um kynferðislega áreitni á vinnustöðum Andri Valur Ívarsson,Anna Rós Sigmundsdóttir,Dagný Aradóttir Pind,Hrannar Már Gunnarsson,Jenný Þórunn Stefánsdóttir Skoðun
Opið bréf til Einars Þorsteinssonar og Hildar Björnsdóttur - Hafið þið enga sómakennd? Linda Ósk Sigurðardóttir Skoðun
Vegna umfjöllunar Kveiks um kynferðislega áreitni á vinnustöðum Andri Valur Ívarsson,Anna Rós Sigmundsdóttir,Dagný Aradóttir Pind,Hrannar Már Gunnarsson,Jenný Þórunn Stefánsdóttir Skoðun