Góðan dag Reykvíkingar 18. ágúst 2007 07:00 Hugmyndin um menningarnótt var innflutt eins og margt annað, reyndar dönsk. Hugmyndin var góð og hún hefur á liðnum árum veitt Reykvíkingum og nærsveitamönnum gleymda vissu sem var þarna undir að þeir búi í borgarsamfélagi, eigi miðbæ, eitthvert hjarta í byggðinni milli holta, mela og hálsa. Við viljum svo oft gleyma því hvernig landið var sem undir borgina fór. Er raunar hollt að rifja það upp - hvernig var þetta land þar sem við reistum okkur borg. Því menningarnótt hefur umfram allt skapað samkennd, fært okkur nær hvert öðru, hún er einn þessara fáu hátíðisdaga sem megna það: Þorláksmessan, gamlárskvöld, fyrsti maí, sautjándinn. Okkur veitir ekki af að eiga daga sem þessa þar sem þúsundir hópast á fáar slóðir í borgarlandinu og við gerum raunar ekkert annað en lalla um og hitta fólk. Því það er að mestu leyti liðin tíð. Bærinn var svo smár að hér hittust allir á daglegri göngu til og frá vinnu. Aldurssamsetning hverfa í nýbyggingu sá til þess að á upphafsárum þeirra voru börnin mörg, gatan og skólinn sá til þess að allir þekktu sína heimamenn. Það var gengið til búða og öll þjónusta var hverfislæg. Það var á þeim árum sem Reykjavík var að breytast í úthverfaborg og um leið að tapa þeirri nálægð sem hafði verið sterkasta einkenni smábæjarins. Farartækjunum fjölgaði, strætisvagninn tapaði fyrir einkabílnum og á endanum sátum við uppi með ameríska úthverfaborg sem heimtar bíla og er fíkill á bensín og viðhald á umferðaræðum. Þetta bara gerðist - ekki vegna þess að við vildum það, ekki vegna þess að við vorum spurð. Nú búum við í borg sem er þannig að við keyrum til að fara í göngutúr, keyrum til að versla í nokkrum búðum sem liggja hver í sínu hverfinu, keyrum í skóla, keyrum til kirkju, keyrum og keyrum. Verst að það er bæði óhollt og dýrt. Og þrátt fyrir fornan lofsöng um bílismann sem frelsistæki þá er ekki til frekara ok á háttu manna. Við verðum að keyra, en þurfum þess í raun ekki. Í dag keyrum við og finnum stæði sem næst miðjunni gömlu. Skipuleggjendur menningarhátíðarinnar hafa góðu heilli stækkað athafnasvæði hátíðahaldanna, út á Granda, suður í Vatnsmýri, alla leið upp á Klambra og út í Laugarnes. Við göngumst undir próf í dag, kvöld og nótt um það að við kunnum að halda fagnað án láta, getum ölvast smánarlaust, mæst með opnu geði og björtum svip. Gerum daginn góðan. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Páll Baldvin Baldvinsson Mest lesið Fara mínir kennarar að vinna í Kópavogslaug? Opið bréf til bæjarstjóra Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir Skoðun Óásættanleg meðferð á fjármunum félagsfólks VR – Hvar var stjórn VR? Þorsteinn Skúli Sveinsson Skoðun Hvert fer kílómetragjaldið mitt? Jokka G Birnudóttir, #2459 Skoðun Donald Trump Jovana Pavlović Skoðun Nýtt húsnæðiskerfi á Íslandi: Norrænar hugmyndir opna dyrnar fyrir fyrstu kaupendur! Bjarni Þór Sigurðsson Skoðun Opið bréf til Nannýjar Örnu Guðmundsdóttir fulltrúa í stjórn Sambands íslenskra sveitarfélaga Jóhanna Ása Einarsdóttir,Gerður Einarsdóttir,Helga Björk Jóhannsdóttir,Margrét Skúladóttir,Bjarney Ingibjörg Gunnlaugsdóttir Skoðun Það er samkeppni innan opinbera geirans um starfskrafta kennara Davíð Már Sigurðsson Skoðun Aðför að menntakerfinu Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Fjórföldun á stuðningi við Guðrúnu Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Sósíalistaflokkurinn styður Úkraínu Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun
Hugmyndin um menningarnótt var innflutt eins og margt annað, reyndar dönsk. Hugmyndin var góð og hún hefur á liðnum árum veitt Reykvíkingum og nærsveitamönnum gleymda vissu sem var þarna undir að þeir búi í borgarsamfélagi, eigi miðbæ, eitthvert hjarta í byggðinni milli holta, mela og hálsa. Við viljum svo oft gleyma því hvernig landið var sem undir borgina fór. Er raunar hollt að rifja það upp - hvernig var þetta land þar sem við reistum okkur borg. Því menningarnótt hefur umfram allt skapað samkennd, fært okkur nær hvert öðru, hún er einn þessara fáu hátíðisdaga sem megna það: Þorláksmessan, gamlárskvöld, fyrsti maí, sautjándinn. Okkur veitir ekki af að eiga daga sem þessa þar sem þúsundir hópast á fáar slóðir í borgarlandinu og við gerum raunar ekkert annað en lalla um og hitta fólk. Því það er að mestu leyti liðin tíð. Bærinn var svo smár að hér hittust allir á daglegri göngu til og frá vinnu. Aldurssamsetning hverfa í nýbyggingu sá til þess að á upphafsárum þeirra voru börnin mörg, gatan og skólinn sá til þess að allir þekktu sína heimamenn. Það var gengið til búða og öll þjónusta var hverfislæg. Það var á þeim árum sem Reykjavík var að breytast í úthverfaborg og um leið að tapa þeirri nálægð sem hafði verið sterkasta einkenni smábæjarins. Farartækjunum fjölgaði, strætisvagninn tapaði fyrir einkabílnum og á endanum sátum við uppi með ameríska úthverfaborg sem heimtar bíla og er fíkill á bensín og viðhald á umferðaræðum. Þetta bara gerðist - ekki vegna þess að við vildum það, ekki vegna þess að við vorum spurð. Nú búum við í borg sem er þannig að við keyrum til að fara í göngutúr, keyrum til að versla í nokkrum búðum sem liggja hver í sínu hverfinu, keyrum í skóla, keyrum til kirkju, keyrum og keyrum. Verst að það er bæði óhollt og dýrt. Og þrátt fyrir fornan lofsöng um bílismann sem frelsistæki þá er ekki til frekara ok á háttu manna. Við verðum að keyra, en þurfum þess í raun ekki. Í dag keyrum við og finnum stæði sem næst miðjunni gömlu. Skipuleggjendur menningarhátíðarinnar hafa góðu heilli stækkað athafnasvæði hátíðahaldanna, út á Granda, suður í Vatnsmýri, alla leið upp á Klambra og út í Laugarnes. Við göngumst undir próf í dag, kvöld og nótt um það að við kunnum að halda fagnað án láta, getum ölvast smánarlaust, mæst með opnu geði og björtum svip. Gerum daginn góðan.
Fara mínir kennarar að vinna í Kópavogslaug? Opið bréf til bæjarstjóra Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir Skoðun
Óásættanleg meðferð á fjármunum félagsfólks VR – Hvar var stjórn VR? Þorsteinn Skúli Sveinsson Skoðun
Nýtt húsnæðiskerfi á Íslandi: Norrænar hugmyndir opna dyrnar fyrir fyrstu kaupendur! Bjarni Þór Sigurðsson Skoðun
Opið bréf til Nannýjar Örnu Guðmundsdóttir fulltrúa í stjórn Sambands íslenskra sveitarfélaga Jóhanna Ása Einarsdóttir,Gerður Einarsdóttir,Helga Björk Jóhannsdóttir,Margrét Skúladóttir,Bjarney Ingibjörg Gunnlaugsdóttir Skoðun
Fara mínir kennarar að vinna í Kópavogslaug? Opið bréf til bæjarstjóra Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir Skoðun
Óásættanleg meðferð á fjármunum félagsfólks VR – Hvar var stjórn VR? Þorsteinn Skúli Sveinsson Skoðun
Nýtt húsnæðiskerfi á Íslandi: Norrænar hugmyndir opna dyrnar fyrir fyrstu kaupendur! Bjarni Þór Sigurðsson Skoðun
Opið bréf til Nannýjar Örnu Guðmundsdóttir fulltrúa í stjórn Sambands íslenskra sveitarfélaga Jóhanna Ása Einarsdóttir,Gerður Einarsdóttir,Helga Björk Jóhannsdóttir,Margrét Skúladóttir,Bjarney Ingibjörg Gunnlaugsdóttir Skoðun