„Mamma, segðu lögreglunni að flýta sér. Fólk er að deyja hérna!". Svo hljóðar fyrsta sms-skeytið sem hin sextán ára gamla Julie Bremnes sendi móður sinni frá Útey síðastliðinn föstudag.
Öll sms-samskipti mæðranna hafa verið birt á vef Verdens Gang, en Julie faldi sig bak við kletta á eyjunni og komst þannig lífs af.
Julie hringdi fyrst í móður sína og sagði henni að brjálaður maður væri að hleypa skotum af byssu, en mamma hennar bað hana að senda sér sms á fimm mínútna fresti svo hún gæti vitað að hún væri enn á lífi.
Einn klukkutími og tuttugu mínútur liðu frá fyrsta skeyti Julie til mömmu sinnar, til þess síðasta.
Sms-sendingarnar í heild sinni:
Julie: „Mamma, segðu lögreglunni að flýta sér. Fólk er að deyja hérna!"
Móðir hennar: „Ég er að vinna í því, Julie. Lögreglan er á leiðinni. Þorirðu að hringja í mig?"
Julie: „Nei"
Julie: „Segðu lögreglunni að það sé brjálaður maður hérna sem hleypur um og skýtur fólk"
Julie: „Þau verða að flýta sér!"
Móðir hennar: „Lögreglan veit það og þau hafa fengið margar tilkynningar. Þetta gengur ágætlega, Julie. Lögreglan er að hringja í okkur. Láttu okkur vita að þú sért á lífi á fimm mínútna fresti, gerðu það?"
Julie: „Ok"
Julie: „Við erum dauðhrædd!"
Móðir hennar: „Ég skil það vel, stúlkan mín. Haltu þig í skjóli, ekki hreyfa þig neitt! Lögreglan er nú þegar á leiðinni, ef hún er ekki þegar komin! Sérðu slasaða eða dauða?"
Julie: „Við erum í felum í klettunum meðfram ströndinni."
Móðir hennar: „Gott! Á ég að biðja afa að koma og sækja þig þegar allt verður öruggt aftur? Við getum gert það."
Julie: „Já"
Móðir hennar: „Við höfum samband við afa undir eins."
Julie: „Ég elska þig, þó svo ég gargi kannski stundum á þig :-*"
Julie: „Og ég örvænti ekki, þó ég sé skíthrædd."
Móðir hennar: „Ég veit það, stelpan mín. Okkur þykir líka ótrúlega vænt um þig! Heyrirðu ennþá skothvelli?"
Julie: „Nei"
Móðir hennar: „Hefurðu eitthvað heyrt frá hinum frá Troms? Afi er á leiðinni suður."
Julie: „Lögreglan er hérna"
Móðir hennar: „Maðurinn sem er að skjóta er víst klæddur í lögreglubúning. Farðu varlega! Hvað verður um þig núna?"
Julie: „Við vitum það ekki"
Móðir hennar: „Geturðu talað núna?"
Julie: „Hann skýtur enn!"
Móðir hennar: „Jørgen synti í land. Ég talaði við pabba hans."
Móðir hennar: „Þetta er út um allt í fréttunum núna, öll athygli á Útey núna. Farðu varlega! Þegar þú getur, komdu þér á meginlandið og komdu með afa til Hamars."
Julie: „Ég er enn á lífi."
Móðir hennar: „Og guði sé lof fyrir það."
Julie: „Við bíðum eftir að vera sótt af lögreglunni."
Julie: „Við heyrðum skothvelli, svo við þorðum ekki að fara upp."
Móðir hennar: „Gott! Þeir segja í sjónvarpinu að verið sé að flytja fólk af eyjunni núna."
Julie: „Við vonum að við verðum sótt af einhverjum fljótt. Geta þau ekki náð honum bráðum?!!"
Móðir hennar: „Hryðjuverkalögreglan er þarna, og þeir eru að vinna að því að ná honum."
Julie: „OK"
Móðir hennar: „Eigum við að reyna að kaupa flugmiða heim á morgun?"
Julie: „Ég hef ekki tíma til að hugsa um það núna."
Móðir hennar: „Ég skil það"
Julie: „Veistu eitthvað hvort þeir hafi náð honum?"
Móðir hennar: „Ég læt þig vita, stelpan mín. Við fylgjumst stanslaust með sjónvarpinu."
Móðir hennar: „Hæ, ertu þarna?"
Julie: „Já, þyrlurnar eru að fljúga í kringum okkur."
Móðir hennar: „Hafa þeir þá komið auga á þig?"
Julie: „Þeir eru að leita að fólki í vatninu, það er ekki búið að ná í okkur ennþá!"
Julie: „Hvað segja fréttirnar?"
Móðir hennar: „Lögreglan er líka farin á bát til Úteyjar, annars ekkert nýtt. Það er ekki
komið í ljós með manninn sem skaut, svo haltu þér í ró. Bíddu eftir að einhver sækji þig."
Móðir hennar: „Nú hafa þeir tekið hann!"
Hægt er að nálgast frekari umfjöllun og lesa skeytasendingarnar á norsku á vef Verdens Gang.
