Fer langt á spilagleðinni Trausti Júlíusson skrifar 2. október 2012 00:01 Contalgen Funeral Hljómsveitin Contalgen Funeral er frá Sauðárkróki. Pretty Red Dress er hennar fyrsta plata. Hún var tekin upp í Stúdíói Benmen sem starfrækt er á staðnum. Pretty Red Dress hefur bæði augljósa kosti og galla. Hugmyndin á bak við plötuna er hæpin og textarnir er skelfilega vondir. Einhvers konar endurunnið bull um viskídrykkju, dópneyslu og heimilislausa ólánsmenn. Ég geri mér grein fyrir því að hljómsveitin er ekki að biðja um að vera tekin alvarlega fyrir textasmíðar, en þetta er samt of lélegt. Flutningurinn er ágætur. Söngurinn er samt á köflum slakur. Það kemur aldrei vel út að herma eftir Tom Waits. En Contalgen Funeral hefur líka kosti. Lagasmíðarnar eru margar ágætar, grípandi og skemmtilegar. Söngvarinn og lagasmiðurinn Andri Már Sigurðsson hefur greinilega alveg burði til að semja lög sem náð geta vinsældum. Stærsti kosturinn er svo spilagleðin. Það heyrist vel á plötunni að meðlimir Contalgen Funeral hafa skemmt sér konunglega við gerð hennar og það smitast til áheyrandans. Á heildina litið er þetta sem sagt ansi misjöfn plata. Hljómsveitin er að mörgu leyti efnileg, en Andri Már þarf að ákveða hvort hann langar til að verða alvöruhöfundur eða hvort honum nægir að skrumskæla erlenda blúsrokkara. Hann getur gert miklu betur. Það má hins vegar alveg hafa gaman af Pretty Red Dress ef manni tekst að horfa fram hjá göllunum. Mest lesið Betra að vera blankur nemi í New York Lífið Gisti hálft ár á sófum hjá bekkjarfélögum Lífið „Get ekki hætt að hugsa um bragðarefinn sem hann pantaði“ Lífið Upplifði stöðugan ótta við helvíti í samfélagi múslima í Svíþjóð Lífið Stjörnulífið: „Dagur sem mun aldrei gleymast“ Lífið Kynlífið innantómt með öðrum en fyrrverandi Lífið Samsæriskenningar notaðar sem stjórntæki Lífið „Segið að ég sé samkynhneigður en ekki ljúga með hitt“ Lífið Langþráður draumur verður að veruleika Lífið Fékk lífið til baka á korteri eftir tólf ár af sársauka Lífið Fleiri fréttir Furðuleg forréttindablinda Slappur smassborgari Shine on, you crazy Íslendingar! Skömminni skilað Friðrik Ómar bauð upp á sveppi – og Villi hefði elskað það! Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira
Hljómsveitin Contalgen Funeral er frá Sauðárkróki. Pretty Red Dress er hennar fyrsta plata. Hún var tekin upp í Stúdíói Benmen sem starfrækt er á staðnum. Pretty Red Dress hefur bæði augljósa kosti og galla. Hugmyndin á bak við plötuna er hæpin og textarnir er skelfilega vondir. Einhvers konar endurunnið bull um viskídrykkju, dópneyslu og heimilislausa ólánsmenn. Ég geri mér grein fyrir því að hljómsveitin er ekki að biðja um að vera tekin alvarlega fyrir textasmíðar, en þetta er samt of lélegt. Flutningurinn er ágætur. Söngurinn er samt á köflum slakur. Það kemur aldrei vel út að herma eftir Tom Waits. En Contalgen Funeral hefur líka kosti. Lagasmíðarnar eru margar ágætar, grípandi og skemmtilegar. Söngvarinn og lagasmiðurinn Andri Már Sigurðsson hefur greinilega alveg burði til að semja lög sem náð geta vinsældum. Stærsti kosturinn er svo spilagleðin. Það heyrist vel á plötunni að meðlimir Contalgen Funeral hafa skemmt sér konunglega við gerð hennar og það smitast til áheyrandans. Á heildina litið er þetta sem sagt ansi misjöfn plata. Hljómsveitin er að mörgu leyti efnileg, en Andri Már þarf að ákveða hvort hann langar til að verða alvöruhöfundur eða hvort honum nægir að skrumskæla erlenda blúsrokkara. Hann getur gert miklu betur. Það má hins vegar alveg hafa gaman af Pretty Red Dress ef manni tekst að horfa fram hjá göllunum.
Mest lesið Betra að vera blankur nemi í New York Lífið Gisti hálft ár á sófum hjá bekkjarfélögum Lífið „Get ekki hætt að hugsa um bragðarefinn sem hann pantaði“ Lífið Upplifði stöðugan ótta við helvíti í samfélagi múslima í Svíþjóð Lífið Stjörnulífið: „Dagur sem mun aldrei gleymast“ Lífið Kynlífið innantómt með öðrum en fyrrverandi Lífið Samsæriskenningar notaðar sem stjórntæki Lífið „Segið að ég sé samkynhneigður en ekki ljúga með hitt“ Lífið Langþráður draumur verður að veruleika Lífið Fékk lífið til baka á korteri eftir tólf ár af sársauka Lífið Fleiri fréttir Furðuleg forréttindablinda Slappur smassborgari Shine on, you crazy Íslendingar! Skömminni skilað Friðrik Ómar bauð upp á sveppi – og Villi hefði elskað það! Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira