
Ekki of mikið skraut
„Ég held að það sé ágætt húsráð að skreyta með nokkrum fallegum hlutum, það þarf ekki að vera mikið skraut eða úti um allt. Nokkrir fallegir handgerðir hlutir eða lifandi blóm. Ég nota mikið köngla en þeir eru aukaafurð í plöntuframleiðslunni, en þegar búið er að hrista fræið úr þeim fæ ég þá í hendur. Einnig nota ég mikið alls kyns greinar aðallega sígrænar eins og furu, þin, og eini,“ segir Steinar.

Uppistaðan í jólaskreytingum Steinars er efni úr náttúrunni og garðinum. „Í raun er það alltaf náttúran sem er fyrirmynd að þeim skreytingum sem ég geri á einn eða annan hátt,“ segir hann.
Í bæði blómapottunum og körfunum er blómafrauð (oasis). Það drekkur í sig vatn, það er skorið til og stungið í það greinum, blöðum, blómum og öðru því sem fólki dettur í hug. Svo þarf að vökva reglulega. Greinarnar og annað grænt efni geta þannig lifað vikum saman og jafnvel lengur. Svo má skipta blómum út ef fólk vill hafa þau með. Uppistaðan í mörgum náttúruskreytingum eru könglar, mosi, og sígrænar greinar, sérstaklega í krönsunum.
„Í borðskreytingarnar nota ég mikið eini og sortulyng sem vex villt í íslenskri náttúru, einnig víði, hyrni (Cornus), furu, kristþyrni, mosa og alls kyns laufblöð. Svo er gaman að hafa smá glingur með til að fá glans en mikið af náttúruefninu er matt,“ segir Steinar. Hann biður fólk um að muna að ganga vel um náttúruna og taka bara hóflega af hverri plöntu og á hverjum stað.