Sunginn Gyrðir Elíasson Jónas Sen skrifar 20. janúar 2016 13:30 Orri Huginn Ágústsson leikari las ljóð Gyrðis á tónleikunum. Visir/Valli Tónlist Söngtónleikar Caput hópurinn ásamt Kristni Sigmundssyni Tónlist eftir Hauk Tómasson við ljóð eftir Gyrði Elíasson Breiðholtskirkja Laugardaginn 16. Janúar Talan sextán var í aðalhlutverki á tónleikum Caput hópsins á laugardaginn. Það var sextándi janúar árið tvö þúsund og sextán og klukkan var fjögur. Í tarotspilunum er trompspil númer sextán turninn sem er lostinn eldingu. Ef hann kemur upp í lögn þá er ekki von á góðu. Tónleikar Caput hópsins á laugardaginn lofuðu samt ágætu. Á dagskránni var nýtt verk eftir Hauk Tómasson við ljóð hins virta og marglofaða Gyrðis Elíassonar. Og ekki bara það: Kristinn Sigmundsson söng einsöng. Tónlistin lét lítið yfir sér. Fámennur hópur hljóðfæraleikara lék á veikradda hljóðfæri, þ.?á?m. langspil og stofuorgel. Tónavefurinn var fíngerður. Hann byggðist oft á einföldum hendingum sem voru endurteknar í ýmsum myndum og með mismunandi blæbrigðum. Hljómarnir voru skrýtnir og skuggalegir. Þetta kom ekki illa út í fyrstu. En þegar á leið fór gamanið að kárna. Ljóð Gyrðis eru innhverf og tvíræð, þau eru stutt en undir niðri er heilmikið drama. Það er stundum reiði í þeim og stíllinn getur verið hvass. Þetta skilaði sér ekki í tónlistinni. Hún var svo ládeyðukennd og sviplaus að maður þurfti að hafa sig allan við til að halda sér vakandi. Kristinn fór þó ágætlega með hlutverk sitt. En hann hafði bara ekki úr bitastæðu hlutverki að moða. Laglínurnar voru ómstríðar og torræðar, en að sama skapi sérkennilega andlausar. Þær fóru ljóðunum ekki vel. Hljóðfæraleikararnir voru fagmannlegir. Þetta voru þeir Guðni Franzson, Örn Magnússon, Steef van Oosterhout og Sigurður Halldórsson. Spilamennskan var fáguð og prýðilega ígrunduð. Því miður var það ekki nóg. Á undan tónverkinu las Orri Huginn Ágústsson upp þrettán ljóð eftir Gyrði við sveimkennda tónlist Hauks sem var á mörkum hins heyranlega. Það kom miklu betur út. Orri las skýrt og með hæfilega leikrænum tilþrifum. Og bakgrunnstónlistin truflaði ekki, heldur rammaði ljóðin fallega inn. Af hverju gat ekki allt verið svona? Niðurstaða: Falleg ljóð en rislítil tónlist. Menning Mest lesið Fékk útskýringu frá ChatGPT eftir áratugaleit að svörum Lífið Sópa til sín verðlaunum um heim allan Bíó og sjónvarp Strákarnir úr Benjamín dúfu sameinuðust á ný Lífið Mótorhjólaði aftur í kringum hnöttinn: „Fólk er gott“ Lífið Tvö ár í stofufangelsi Lífið Fékk gula spjaldið frá lækninum og reimaði á sig hlaupaskóna Lífið Krakkatían: Skrímslasveitin, söngleikur og framhaldsmynd Lífið „Innsýn í djammlífið og hvernig Gugga í gúmmíbát djammar“ Lífið „Rosalega stórt“ að fá aftur tilnefningu Lífið Hættir við keppni í Ungfrú alheimi Lífið Fleiri fréttir Bragðlaust eins og skyr með sykri Sambandslaus Hamlet Meðalmennskan plagar Brján Furðuleg forréttindablinda Slappur smassborgari Shine on, you crazy Íslendingar! Skömminni skilað Friðrik Ómar bauð upp á sveppi – og Villi hefði elskað það! Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Sjá meira
Tónlist Söngtónleikar Caput hópurinn ásamt Kristni Sigmundssyni Tónlist eftir Hauk Tómasson við ljóð eftir Gyrði Elíasson Breiðholtskirkja Laugardaginn 16. Janúar Talan sextán var í aðalhlutverki á tónleikum Caput hópsins á laugardaginn. Það var sextándi janúar árið tvö þúsund og sextán og klukkan var fjögur. Í tarotspilunum er trompspil númer sextán turninn sem er lostinn eldingu. Ef hann kemur upp í lögn þá er ekki von á góðu. Tónleikar Caput hópsins á laugardaginn lofuðu samt ágætu. Á dagskránni var nýtt verk eftir Hauk Tómasson við ljóð hins virta og marglofaða Gyrðis Elíassonar. Og ekki bara það: Kristinn Sigmundsson söng einsöng. Tónlistin lét lítið yfir sér. Fámennur hópur hljóðfæraleikara lék á veikradda hljóðfæri, þ.?á?m. langspil og stofuorgel. Tónavefurinn var fíngerður. Hann byggðist oft á einföldum hendingum sem voru endurteknar í ýmsum myndum og með mismunandi blæbrigðum. Hljómarnir voru skrýtnir og skuggalegir. Þetta kom ekki illa út í fyrstu. En þegar á leið fór gamanið að kárna. Ljóð Gyrðis eru innhverf og tvíræð, þau eru stutt en undir niðri er heilmikið drama. Það er stundum reiði í þeim og stíllinn getur verið hvass. Þetta skilaði sér ekki í tónlistinni. Hún var svo ládeyðukennd og sviplaus að maður þurfti að hafa sig allan við til að halda sér vakandi. Kristinn fór þó ágætlega með hlutverk sitt. En hann hafði bara ekki úr bitastæðu hlutverki að moða. Laglínurnar voru ómstríðar og torræðar, en að sama skapi sérkennilega andlausar. Þær fóru ljóðunum ekki vel. Hljóðfæraleikararnir voru fagmannlegir. Þetta voru þeir Guðni Franzson, Örn Magnússon, Steef van Oosterhout og Sigurður Halldórsson. Spilamennskan var fáguð og prýðilega ígrunduð. Því miður var það ekki nóg. Á undan tónverkinu las Orri Huginn Ágústsson upp þrettán ljóð eftir Gyrði við sveimkennda tónlist Hauks sem var á mörkum hins heyranlega. Það kom miklu betur út. Orri las skýrt og með hæfilega leikrænum tilþrifum. Og bakgrunnstónlistin truflaði ekki, heldur rammaði ljóðin fallega inn. Af hverju gat ekki allt verið svona? Niðurstaða: Falleg ljóð en rislítil tónlist.
Menning Mest lesið Fékk útskýringu frá ChatGPT eftir áratugaleit að svörum Lífið Sópa til sín verðlaunum um heim allan Bíó og sjónvarp Strákarnir úr Benjamín dúfu sameinuðust á ný Lífið Mótorhjólaði aftur í kringum hnöttinn: „Fólk er gott“ Lífið Tvö ár í stofufangelsi Lífið Fékk gula spjaldið frá lækninum og reimaði á sig hlaupaskóna Lífið Krakkatían: Skrímslasveitin, söngleikur og framhaldsmynd Lífið „Innsýn í djammlífið og hvernig Gugga í gúmmíbát djammar“ Lífið „Rosalega stórt“ að fá aftur tilnefningu Lífið Hættir við keppni í Ungfrú alheimi Lífið Fleiri fréttir Bragðlaust eins og skyr með sykri Sambandslaus Hamlet Meðalmennskan plagar Brján Furðuleg forréttindablinda Slappur smassborgari Shine on, you crazy Íslendingar! Skömminni skilað Friðrik Ómar bauð upp á sveppi – og Villi hefði elskað það! Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Sjá meira