Fordómar og ótti stjórna ferðinni

Deus Ex: MankindDivided er hinn fínasti framhaldsleikur. Nýjasti leikurinn í Deus Ex seríunni er skemmtilegur, lítur vel út og sagan er stórgóð, en mögulega of stutt.

MD bætir mögulega ekki nægilega mikið við forvera sinn Human Revolution, en það er ekki hægt að segja að leikurinn sé ekki skemmtilegur. Ég var lengi á því að gefa honum fjórar stjörnur, en sætti mig við þrjár þar sem ég vildi fá meiri framþróun á milli leikja.

Vert er að taka það fram að undirritaður er mikill aðdáandi Deus Ex söguheimsins, þar sem samsæriskenningar okkar tíma hafa reynst sannar. Stór fyrirtæki og leynisamtökin Illuminati stjórna heiminum á bak við tjöldin og fjölmiðlarisar dreifa áróðri þeirra til íbúa heimsins. Jaðarmiðlar berjast við að reyna að dreifa sannleikanum um stjórn hinna ríku.

Upprunalegi leikurinn sem kom út árið 2000 er enn einn af bestu leikjum sögunnar í mínum huga. Síðan kom út leikurinn Invisible War árið 2003 (ég held ég eigi hann enn inn í skáp einhvers staðar) en hann gerði ekki mikið fyrir mig, eins og svo marga aðra.

Svo kom árið 2011 og með því Deus Ex: Human Revolution. Hann fjallaði um forsögu tæknibyltingarinnar sem JC Denton og bróðir hans Paul hámörkuðu í upprunalega leiknum sem átti að gerast árið 2052. HR fjallaði um upphafið af því þegar maðurinn fór að stjórna eigin framþróun árið 2027. Að bæta og breyta líkamanum með tækjum, tólum og tölvum.

Breyttu fólki (Augs) fór sífellt fjölgandi og án þess að skemma eitthvað voru einhverjir sem settu sig gegn því að mankynið færi að leika guð. Ákveðinn milljarðamæringur tók upp á því að hakka alla þá sem höfðu látið breyta sér sem olli því að þeir urðu kolbrjálaðir um stund og réðust á alla sem í urðu á vegi þeirra. Þar til söguhetjan Adam Jensen stöðvaði það.

Hér að neðan má sjá leikið myndband um forsögu Mankind Divided en það gæti vakið óhug meðal viðkvæmra.

Í Mankind Divided eru tvö ár liðin frá þeim örlagaríka degi og fordómar og ótti gagnvart Augs ræður ferðinni í heiminum. Það er auðvelt að sjá ákveðin líkindi í þessum heimi og í raunheimi.

Adam Jensen starfar fyrir Sameinuðu þjóðirnar við að elta uppi hryðjuverkamenn, en það er þó ekki hans eina starf.

Þá þarf hann að ákveða í hvoru liðinu hann er.

Eidos Montreal tókst aftur að skapa einstakan söguheim, eins og þeim tókst með HR. Andrúmsloft leiksins er frábært, á mjög slæman hátt, þar sem angist og reiði skín af öllum persónum leiksins.

Búið er að bæta nokkrum uppfærslum við Adam Jensen en hann hefur ekki hugmynd um hvar, hvernig né hver bætti þeim við. Nýju uppfærslurnar gera honum kleift að hægja á tímanum til að ná betri skotum á óvini sína, verða að nokkurs konar skriðdreka og margt fleira.

Eins og ég nefni hér að ofan, bætir leikurinn mögulega ekki nóg við fyrri leikinn. Að mörgu leyti virkar MD sem sami leikur og HR, þrátt fyrir að fimm ár eru liðin frá því að fyrri leikurinn kom út.

Hann er aðeins styttri og sagan er grynnri, ef svo má að orði komast.

Sem áður er uppfærslum Jensen í raun skipt niður í þrjá hluta. Það eru uppfærslur sem gera hann betri í bardögum, betri í að laumast óséður á milli óvina og uppfærslur sem gera hann betri í því að brjóta sér leið inn í tölvukerfi, vélmenni og annað. Það er þó í raun ekki hægt að einblína á eina leið þar sem þær haldast allar í hendur.

Leikurinn gerist að mestu leyti í Prag og er fjölmargir möguleikar á því hvernig spilarar geta leyst verkefni og þrautir leiksins. Hvort sem þeir vilja fara “guns blazing”, skríða um loftræstikerfi eða hvað sem er.

Viðbætur Jensen gera spilurum kleift að byggja þá persónu sem þeir vilja og sem hentar þeirra leikstíl. Í rauninni er hægt að fara í gegnum leikinn án þess að drepa nokkurn mann eða þá með því að drepa alla

Grafík leiksins er fín. Hún er ekkert framúrskarandi og það er hægt að rekast á glitcha og annað reglulega en undirritaður spilaði leikinn í PS4. Yfir heildina séð er Deus Ex: Mankind Divided flottur og skemmtilegur leikur. Sérstaklega ef maður er aðdáandi söguheimsins fyrir.