Leikurinn virkar þannig að 90 til 100 spilarar stökkva, einir eða í liði með vinum, úr flugvél yfir annað hvort eyjunni Erangel eða eyðimörkinni Miramar. Þar þurfa þeir að hlaupa um og finna vopn, skotheld vesti, hjálma, skotfæri og skotheldar steikingarpönnur, svo eitthvað sé nefnt, og nota þær pönnur til þess að drepa aðra spilara.
Á meðan á þessu gengur skreppur hringur saman á kortinu og ef spilarar halda sig ekki innan þess hrings munu þeir deyja. Þannig er öllum spilurunum komið saman í lok leiksins.
Ef þú deyrð þá þarftu að fara í nýjan leik. Ef þú vinnur, þá færðu líklegast þína bestu kjúklingamáltíð. Hungur hverfur eins og dögg fyrir sólu og bragðið er eitthvað sem þú munt aldrei losna við. Venjulegur kjúklingur mun aldrei bragðast eins á ný.
Það er allavega eitt sjónarmið.
Hitt sjónarmiðið er að ef þú vinnur, þá færðu ekki neitt annað en texta sem segir Winner Winner Chicken Dinner.
Það er ekkert skrítið. PUBG er stórkostlega skemmtilegur leikur og þá sérstaklega þegar hann er spilaður með vinum.
Þá er PUBG einnig fáránlega spennandi. Maður þarf alltaf að vera á tánum, horfa og hlusta eftir óvinum, velja bestu leiðina til að ferðast yfir opið tún, ákveða hvort það borgi sig að skjóta á óvini og gefa þannig upp stöðu sína, ákveða hvort maður eigi að segja „fokk it“ og reyna að drepa þungvopnaðan óvin með pönnu (Skemmtilegra en það hljómar) og margt margt fleira. Hver ákvörðun hefur afleiðingar.
Umræddar afleiðingar geta verið stórkostlega fyndnar og skemmtilegar. Það kemur reglulega fyrir að mér öskurbregður í PUBG en eitt af þeim bestu var þegar ég var að hoppa inn um glugga í Miramar. Þegar ég fór í gegnum gluggann hugsaði ég: „Hei, það er einhver búinn að brjóta glerið. Skrítið.“ Án þess að hægja á mér opnaði ég hurðina að herberginu sem ég var í og þar stóð annar spilari með haglabyssu sem hann miðaði í sirka höfuðhæð. Ég gargaði.
Annað atvik sem er svolítið lýsandi fyrir PUBG er þegar ég var að keyra inn í hringinn og þurfti að stoppa um leið og ég komst inn til þess að bæta heilsu mína. Þar sem ég stóð við bílinn minn kom annar spilari á mótorhjóli inn í hringinn. Ég gerði snöggvast útaf við drauma hans um kjúklingamáltíð.
Mótorhjólið hans hélt hins vegar áfram og klessti á bílinn minn, sem ég stóð við. Bíllinn minn færðist um nokkra sentímetra í átt að mér og einhverja hluta ákvað leikurinn að bíllinn hefði keyrt yfir mig og drap mig. Ég keypti mér fínt lyklaborð fyrir nokkrum mánuðum og svona atvik hjálpa mér ekki með að halda því í góðu standi.
Þetta er samt eitt það allra besta við PUBG. Það er þessi óreiða sem spilarar þurfa að eiga við. Allar þessar ákvarðanir sem maður þarf að taka geta alltaf endað í einhverskonar vitleysu.
Fyndnustu klúður PUBG og bestu móment á árinu
Annar algengur galli er að ósýnilegir hlutir stöðva byssukúlur. Það getur verið óþolandi og sérstaklega þegar þessi ósýnilegu hlutir virðast eingöngu stöðva kúlur í aðra áttina. Að geta ekki skotið annan spilara á meðan hann er að skjóta þig, með góðum árangri, er óþolandi.
Allt þetta kemur þó ekki það mikið niður á upplifuninni að mínu mati. Það er gífurlega gaman að spila af mikilli alvöru og spennan er áþreifanleg þegar bara nokkrir spilarar eru eftir á litlu svæði. Sömuleiðis er mjög gaman að fíflast og hoppa til dæmis upp í næsta bíl og reyna að keyra yfir alla sem á vegi þínum verða. Möguleikarnir eru miklir.
