„Una er höfundur tónlistarinnar og ég skrifa leikritið,“ segir Unnur Ösp í samtali við Vísi. „Svo vinnum við þetta saman. Ég hef áhrif á textann hennar og hún á dramatúrgíuna mína. Svo vonandi rennum við bara saman í eitt.“
Innblástur, pressa og ást
Sagan fjallar um vinahóp sem er að útskrifast úr menntaskóla og stendur á stærstu tímamótum lífs síns. Um sýninguna segir á vef Þjóðleikhússins:
„Aðalpersónan, Elísabet, er ung tónlistarkona sem er að reyna að ljúka við sína fyrstu plötu eftir að hafa gefið út vinsælasta lag ársins. Kröfurnar frá umhverfinu eru miklar, innblásturinn óáreiðanlegur og hún er hrædd um að hún nái ekki að standast pressuna. Hluti vinahópsins er með henni í hljómsveit, vinirnir leigja saman æfingahúsnæði sumarið eftir útskriftina til að klára plötuna og fíflast saman í síðasta sinn áður en alvara lífsins tekur við.
Á þessum örlagaríku tímamótum rennur upp fyrir Elísabetu að hún elskar Helgu vinkonu sína ekki einungis sem vinkonu. Við tekur átakamikið ferðalag þar Elísabet þarf að ákveða hvort hún eigi að þora að segja Helgu hug sinn og hætta á að missa hana fyrir fullt og allt. Hryllilegur atburður verður svo til þess að þau sjá öll líf sitt í nýju ljósi, allt er breytt og ekki um annað að ræða en að þora, lifa og elska, núna!“
Kolféll fyrir Unu
Unnur Ösp kynntist Unu við uppsetningu á leikritinu Framúrskarandi vinkonu í Þjóðleikhúsinu, þar sem Unnur fór með eitt aðalhlutverka. Þar vann Una baksviðs við búningaskiptingar, var svokallaður „dresser“.
„Við tengjumst strax vinnáttuböndum en ég vissi ekkert að hún væri tónlistarkona. Svo mætir hún eitt kvöldið í Vikuna hjá Gísla Marteini og frumflytur fyrsta lagið sitt Ekkert að og ég kolfell fyrir henni, það var ekki flóknara en það.“
Unnur segir að hugmynd hennar að sögu hafi einmitt sprottið út frá laginu Ekkert að.
„Ég byrja að móta einhverja hugmynd í hausnum, maður er alltaf að leita að efni fyrir leikhúsið. Mér finnst líka allt of lítið um að konur séu að semja tónlist í leikhúsi, þar á meðal söngleikjum. Þarna sprettur fram kornung stelpa sem kemur eins og stormsveipur inn í tónlistarlífið, hefur ótrúlega hæfileika til að gera laglínur sem festast í huga manns og texta sem ná til hjarta manns,“ segir Unnur Ösp.
Draumur að semja söngleik
Hugmyndinni að söngleiknum var vel tekið innan leikhússins.
„Við erum alltaf að leita að efni fyrir unga fólkið okkar. Sagan sprettur út frá textunum í lögum Unu en verkið er samt ekki um Unu. Það fjallar um unga tónlistarkonu sem er að útskrifast úr menntaskóla og er að leggja lokahönd á fyrstu plötuna sína. Þetta eru svo tilfinningaríkir og örlagaríkir tímar að mér fannst þetta ótrúlega djúsí efni í söngleik.“
Unnur hafði samt sem áður áhyggjur af því að Una væri ekki jafn áhugasöm. Þær áhyggjur reyndust óþarfar.
„Tónlistarfólk er kannski að gera svona seinna á lífsleiðinni, þegar það er komið með einhvern rosa katalóg. En Una bara hoppar á þetta, elskar leikhúsið og var á sviðshöfundabraut í Listaháskólanum. Og hefur átt þann draum, hvorki meira né minna, að búa til söngleik.“
Góður „strúktúr“ er kominn á verkið, að sögn Unnar. Áætlað er að lögin í söngleiknum verði í bland lög sem Una hefur þegar samið auk sérstaklega frumsaminna laga fyrir söngleikinn. Ungir leikarar munu síðan bera verkið uppi.
Tala beint inn í íslenskt samfélag
Unnur segir mikilvægt að hefja samtal um áskoranir ungs fólks.
„Maður er oft að lesa um krakka sem fara út í neyslu, upplifa meiri kvíða, vanlíðan er að aukast hjá þessari kynslóð. Ef við búum til áhrifaríka sögu sem heillar ungt fólk getum við líka hafið samtal um þessa líðan og hvað hægt sé að gera.
Að standa með sjálfum sér og þora að vera maður sjálfur, vera ekki upptekin af þessari ytri ímynd sem við erum öll á kafi í. Þessi pressa og endalausi samanburður er að sliga þessa kynslóð, held ég. Þannig mér fannst ótrúlega spennandi að byrja frá grunni, út frá okkar heimi og okkur sjálfum og tala beint inn í íslenskt samfélag.“
