Uppgjör Henrys: Rússneski björninn á hlaðborði strákanna okkar

Strákarnir okkur buðu til veislu í Malmö Arena í kvöld. Veisla sem verður lengi í minnum höfð. Stórkostlegur leikur hjá þeim og frábær ellefu marka sigur, 34-23, í húsi. Það voru engir aukaleikarar í kvöld. Bara stjörnur sem blómstruðu.

Það er mikið búið að hamra á því að íslenska liðið hefur misst hausinn á síðustu tveimur Evrópumótum eftir að hafa byrjað mótið með stæl. Það skal viðurkennast að spennuhnúturinn í maganum fyrir leik var mikill. Það reyndust vera óþarfa áhyggjur. Þessir töffarar í liðinu eru með þetta allt á hreinu.

Mikill andlegur styrkur

Gummi skipti um hornamenn en annars var liðið það sama og síðast. Það sást strax að menn voru vel einbeittir. Það skilaði sér því staðan var orðin 5-1 eftir átta mínútur. Strákarnir litu aldrei til baka eftir það. Þeir gáfu örsjaldan eftir en þá bara í stuttan tíma. Andlegi styrkurinn var mikill og hinn margumtalaði „slæmi kafli“ kom aldrei.

Varnarleikurinn var algjört auknakonfekt. Menn með áhuga á varnarleik fengu fyrir allan peninginn. Landsliðsþjálfarinn fékk gæsahúð og hugur minn reikaði til Peking 2008. Grimmdin, einbeitingin, aginn, vinnslan, fótavinnan og hjálparvörnin. Þetta jaðraði við að vera erótískt á köflum. Stórkostlegt á að horfa. Þar fyrir aftan var Björgvin Páll eins og við þekkjum hann best.

Þaggað niður í Koksharov og Wilbek



Þjálfari Rússa, Eduard Kosharov, talaði um að það væru bara 2-3 alvöru menn í íslenska liðinu en hinir farþegar. Sá fékk það í andlitið enda var ekki sjón að sjá svipinn á honum á blaðamannafundi eftir leik. Sá var steinrunninn. Ég gat ekki annað en glott er ég labbaði inn og sá hann.

Átta leikmenn skoruðu í leiknum og það ótrúlega er að Aron Pálmarsson komst ekki á blað. Skipti engu. Það voru allir til í að stíga upp. Aron var reyndar enginn farþegi enda með tíu stoðsendingar.

Hrokagikkurinn Ulrik Wilbek, fyrrum landsliðsþjálfari Dana sem gróf undan Guðmundi á ÓL í Ríó, var stútfullur af hroka enn eina ferðina eftir sigur Íslands á Danmörku og sagði að íslenska liðið myndi ekki spila svona vel aftur á mótinu. Það þarf einhver að fara að segja honum að „hold kjeft“.

Fullkomið kvöld



Þetta var í rauninni fullkomið kvöld hjá strákunum okkar. Stórsigur og það var hægt að rúlla á öllu liðinu og allir gripu tækifærið báðum höndum. Fyrirliðinn Guðjón Valur Sigurðsson var sé eini sem spilaði ekki sekúndu. Aron og Alexander fengu að hvíla í um 20 mínútur sem er mikilvægt upp á framhaldið.

Hornamennirnir Bjarki Már og Sigvaldi voru báðir frábærir. Mörk Sigvalda einkar glæsileg og mikil gæði í þessum drengjum. Liðið er vel mannað í hornunum.

Þvílíkur liðsandi

Viktor Gísli var æðislegur þær tíu mínútur sem hann spilaði, Viggó átti lygilegu innkomu og fintaði Rússana langleiðina yfir brúna og til Danmerkur. Svona má halda áfram. Aftur er liðsheildin frábær.

Það er undirbúningur, gott skipulag og agi sem skilar þessu fyrir liðið. Það eru allir að dansa í takt og það er ótrúlega gaman að horfa á þessa stráka á gólfinu.

Það hreinlega geislar af þeim og svo fallegt að sjá liðsheildina sem búið er að skapa. Það gleðjast allir með öllum og andinn greinilega frábær. Þetta er lið og uppáhaldsliðið mitt í augnablikinu. Ég hlakka til að sjá meira.