Anton Sveinn McKee synti sig inn á leikana í Tókýó í júlí 2019. Þeim var frestað um eitt ár vegna kórónuveirufaraldursins en eiga að fara fram í sumar. Anton er fullbólusettur, hefur lagt hart að sér við æfingar og ætlar sér stóra hluti á leikunum.
Anton viðurkennir að það sé leiðinlegt að ekki skuli fleiri Íslendingar komnir með farseðil á Ólympíuleikana. Sú staða mun lagast að einhverju leyti fram að leikum en Anton kallar eftir því að íslensk stjórnvöld sýni meiri metnað til að ná árangri á íþróttasviðinu og styðji betur við sitt besta íþróttafólk.
Kröfurnar aukast með hverjum Ólympíuleikum
„Þessi staða er ekkert að fara að breytast nema að það komi meiri innspýting inn í afreksíþróttir á Íslandi. Kröfurnar aukast með hverjum Ólympíuleikum og ef við viljum skara fram úr þá þarf eitthvað að breytast varðandi aðhald og metnað sem lagður er í afreksíþróttirnar,“ segir Anton Sveinn.
„Maður hefur oft séð fólk, bæði í sundinu og öðrum íþróttum, sem hefur ekki getað komist á toppinn á sínum ferli því það getur ekki fengið dæmið til að ganga upp. Á meðan að kröfurnar í íþróttaheiminum aukast þá þarf stuðningurinn jafnframt að aukast. Það kostar peninga að búa til afreksíþróttafólk og þær þjóðir sem við berum okkur saman við leggja alvöru metnað í að gera það. Það sést í árangri,“ segir Anton.
Þarf að gera íþróttafólki kleift að leggja allt í sölurnar
Á meðal þeirra sem hafa freistað þess að komast á Ólympíuleikana er þríþrautarkonan Guðlaug Edda Hannesdóttir, kærasta Antons. Einnig má nefna júdókappann Sveinbjörn Iura, frjálsíþróttafólkið Guðna Val Guðnason, Hilmar Örn Jónsson, Guðbjörgu Jónu Bjarnadóttur og fleiri. Anton kveðst þess handviss að íslenskt íþróttafólk geti náð lengra fái það til þess stuðning.
„Það er leiðinlegt að fara einn á Ólympíuleikana en vonandi bætast fleiri við og einhverjir boðsmiðar koma. Ég er sannfærður um að ef að stuðningurinn eykst þá muni íþróttafólkið okkar svara því um leið með því að þora að stefna lengra og leggja allt í sölurnar, og þá muni árangurinn fylgja. Þetta þarf að gerast strax, því ef það gerist ekkert nýtt núna þá er mjög hætt við því að þau sem voru nálægt því að komast inn á leikana núna bara hætti og fari að gera eitthvað annað. Það er rosalega mikil vinna sem fer í þetta.
Auðvitað átta ég mig á því að við erum fámenn þjóð og höfum mikið minna fjármagn til að spila úr, en við erum líka með færra afreksíþróttafólk sem þarf að styðja við,“ segir Anton.
