Útgáfa hvalveiðileyfa er samfélagslegt mein Micah Garen skrifar 6. desember 2024 17:00 Er til betra dæmi um spillingu Bjarna Benediktssonar og misheppnaðrar ríkisstjórnar hans en þá ákvörðun hans á síðustu stundu að gefa út hvalveiðileyfi á leiðinni út um dyrnar? Það var ekki nóg að Bjarni hafi verið afhjúpaður í hneykslismáli þar sem hann skipaði Jón Gunnarsson, vin Kristjáns Loftssonar hvalveiðimanns, sem fulltrúa í ráðuneytið til að gefa út hvalveiðileyfi í skiptum fyrir sæti á lista í kosningunum. Það var ekki nóg að hann ætti í skýrum hagsmunaárekstri við fjölskyldumeðlim sem tengist Kristjáni Loftssyni. Það var ekki nóg að hann og flokkur hans biðu niðurlægjandi ósigur í þingkosningunum. Þrátt fyrir allt þetta allt saman tók Bjarni Benediktsson þá ákvörðun að gefa út hvalveiðileyfi handa vinum sínum, rétt áður en hann missir ráðherrastöðu sína. Augljósari dæmi um spillingu er erfitt að finna. Svona misferli má ekki viðgangast, annars verður það að krabbameini í íslenskum stjórnmálum og samfélagi, brýtur undan stoðum góðra stjórnarhátta og eyðileggur traust milli stjórnvalda og þjóðar. Raunar er nú þegar ástæða til að hafa áhyggjur af því að spilling Bjarna Benediktssonar hafi smitað stofnanir stjórnvalda. Í tölvupóstsamskiptum við matvælaráðuneytið í nóvember neitaði ráðuneytið því ítrekað að Jón Gunnarsson hefði nokkurn tímann haft eitthvað með hvalveiðileyfi í ráðuneytinu að gera. „Jón Gunnarson hefur ekki veitt ráðgjöf varðandi hvalveiðileyfisumsóknir í ráðuneytinu fyrir eða eftir 11. nóvember“. Íslensk náttúruverndarsamtök hafa nú þegar fordæmt útgáfu hvalveiðileyfa og segja þær ekki sýna lýðræðinu virðingu og ganga einnig gegn hagsmunum loftslags, náttúru og dýravelferðar. 113 alþjóðleg hafverndarsamtök og Jane Goodall hafa hvatt forseta Íslands og Bjarna Benediktsson til að hætta hvalveiðum. Nefnd í ráðuneytinu er að vinna skýrslu um hvalveiðar og alþjóðlegar skuldbindingar Íslands sem gefin verður út á nýju ári. Það var söguleg stund fyrir Ísland þegar kvenkynsforseti veitti þremur kvenkyns leiðtogum stjórnmálaflokka sem höfðu sigrað í kosningunum, umboð til stjórnarmyndunar. Samt ákvað Bjarni Benediktsson að það væri réttur hans, þó hann væri aðeins í tímabundinni stöðu, að gefa vinum sínum hvalveiðileyfi. Það er í höndum nýrrar ríkisstjórnar og Alþingis að grípa til aðgerða til að fella þessi ólögmætu leyfi tafarlaust niður, og landsmanna að lýsa yfir hneykslun sinni á þessu augljósa dæmi um pólitíska spillingu. Þetta snýst ekki bara um stjórnarhætti og vilja fólksins, það snýst um líf hvala, hvernig við komum fram við dýr og náttúru, hvernig við virðum alþjóðlega samninga, og framtíð jarðar fyrir okkur öll og börnin okkar. Höfundur er heimildarmyndagerðarmaður og baráttumaður fyrir hvölunum. Issuing Whaling Licenses is a Corruption and a Cancer What greater example do we need of the corruption of Bjarni Benediktsson and his failed government than his last minute decision to issue whaling licenses on his way out the door. It wasn't enough that Bjarni Benediktsson was outed in a scandal where he allegedly put Jón Gunnarsson, a friend of the whaler Kristjan Loftsson, into the ministry to issue whaling licenses in exchange for a seat in the election. It wasn't enough that he had a clear conflict of interest with a family member associated with the Kristjan Loftsson. It wasn't enough that he and his party suffered a humiliating defeat in the parliamentary elections. In the face of all of this, Bjarni Benediktsson went ahead and issued whaling licenses to his friends just before a new government is formed. There is no more naked kind of corruption than this. This kind of misconduct can not be allowed to stand or it will be a cancer in Icelandic politics and society, rotting the foundations of good governance, and destroying the bond of trust between the government and the people. In fact, there is already cause for concern that Bjarni Benediktsson's corruption has infected the institutions of government. In an email exchange in November with the Ministry of Food, Agriculture and Fisheries, the Ministry repeatedly denied that the Jón Gunnarson had ever had anything to do with whaling licenses in the ministry. "Jón Gunnarson has not advised on whaling license applications at the ministry before or after November 11." Icelandic conservation organizations have swiftly and roundly condemned the issuing of whaling licenses, saying that it does not show respect for democracy and goes against the interests of climate, nature and animal welfare. 113 International ocean conservation organizations and Jane Goodall have implored the President of Iceland and Bjarni Benediktsson to end the hunting whales. A committee in the Ministry is preparing a report on whaling and Iceland's international obligations, which will be issued in the new year. And in an historic moment for Iceland, a female president presented the mandate to form a new government to three female leaders of political parties that had won the election. And still, Bjarni Benediktsson decided it was his right, even though he was only in a caretaker position, to give his friends whaling licenses. It is up to the new Icelandic government and parliament to take action to immediately cancel these illegitimate licenses, and the people of Iceland to voice their outrage at this most blatant example of political corruption. It is not just about governance and the will of the people, it is about the lives of whales, how we treat animals and nature, how we respect international agreements, and the future of the planet for all of us and our children. The author is a filmmaker, writer and active in the effort to protect whales. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Micah Garen Hvalveiðar Ríkisstjórn Bjarna Benediktssonar Mest lesið Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun Þátttökuverðlaun Þórdísar Ragnar Þór Pétursson Skoðun Er ég ömurlegt foreldri ef ég segi nei við barnið mitt? Stefán Þorri Helgason Skoðun Ákall til ESB-sinna: Hvar eru undanþágurnar? Einar Jóhannes Guðnason Skoðun Vindorkuvæðing í skjóli nætur Kristín Helga Gunnarsdóttir Skoðun Fjármálaráðherra búinn að segja A Ögmundur Jónasson Skoðun Hagfræði-tilgáta ómeðtekin Karl Guðlaugsson Skoðun Ótryggt aðgengi á Veðurstofureit Friðjón R. Friðjónsson Skoðun Stattu vörð um launin þín Davíð Aron Routley Skoðun Byggjum fyrir eldra fólk, ekki ungt Ólafur Margeirsson Skoðun Skoðun Skoðun Akademískt frelsi og ókurteisi Kolbeinn H. Stefánsson skrifar Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar Skoðun Yfir hverju er verið að brosa? Árni Kristjánsson skrifar Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld sem fjárfestatenglar Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Ákall til ESB-sinna: Hvar eru undanþágurnar? Einar Jóhannes Guðnason skrifar Skoðun Er ég ömurlegt foreldri ef ég segi nei við barnið mitt? Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun Vindorkuvæðing í skjóli nætur Kristín Helga Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Þátttökuverðlaun Þórdísar Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Fjármálaráðherra búinn að segja A Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Hagfræði-tilgáta ómeðtekin Karl Guðlaugsson skrifar Skoðun Ótryggt aðgengi á Veðurstofureit Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Stattu vörð um launin þín Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Byggjum fyrir eldra fólk, ekki ungt Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Hlustum í eitt skipti á foreldra Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Hugleiðingar um ástandið fyrir botni Miðjarðarhafs Örn Sigurðsson skrifar Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Sjá meira
Er til betra dæmi um spillingu Bjarna Benediktssonar og misheppnaðrar ríkisstjórnar hans en þá ákvörðun hans á síðustu stundu að gefa út hvalveiðileyfi á leiðinni út um dyrnar? Það var ekki nóg að Bjarni hafi verið afhjúpaður í hneykslismáli þar sem hann skipaði Jón Gunnarsson, vin Kristjáns Loftssonar hvalveiðimanns, sem fulltrúa í ráðuneytið til að gefa út hvalveiðileyfi í skiptum fyrir sæti á lista í kosningunum. Það var ekki nóg að hann ætti í skýrum hagsmunaárekstri við fjölskyldumeðlim sem tengist Kristjáni Loftssyni. Það var ekki nóg að hann og flokkur hans biðu niðurlægjandi ósigur í þingkosningunum. Þrátt fyrir allt þetta allt saman tók Bjarni Benediktsson þá ákvörðun að gefa út hvalveiðileyfi handa vinum sínum, rétt áður en hann missir ráðherrastöðu sína. Augljósari dæmi um spillingu er erfitt að finna. Svona misferli má ekki viðgangast, annars verður það að krabbameini í íslenskum stjórnmálum og samfélagi, brýtur undan stoðum góðra stjórnarhátta og eyðileggur traust milli stjórnvalda og þjóðar. Raunar er nú þegar ástæða til að hafa áhyggjur af því að spilling Bjarna Benediktssonar hafi smitað stofnanir stjórnvalda. Í tölvupóstsamskiptum við matvælaráðuneytið í nóvember neitaði ráðuneytið því ítrekað að Jón Gunnarsson hefði nokkurn tímann haft eitthvað með hvalveiðileyfi í ráðuneytinu að gera. „Jón Gunnarson hefur ekki veitt ráðgjöf varðandi hvalveiðileyfisumsóknir í ráðuneytinu fyrir eða eftir 11. nóvember“. Íslensk náttúruverndarsamtök hafa nú þegar fordæmt útgáfu hvalveiðileyfa og segja þær ekki sýna lýðræðinu virðingu og ganga einnig gegn hagsmunum loftslags, náttúru og dýravelferðar. 113 alþjóðleg hafverndarsamtök og Jane Goodall hafa hvatt forseta Íslands og Bjarna Benediktsson til að hætta hvalveiðum. Nefnd í ráðuneytinu er að vinna skýrslu um hvalveiðar og alþjóðlegar skuldbindingar Íslands sem gefin verður út á nýju ári. Það var söguleg stund fyrir Ísland þegar kvenkynsforseti veitti þremur kvenkyns leiðtogum stjórnmálaflokka sem höfðu sigrað í kosningunum, umboð til stjórnarmyndunar. Samt ákvað Bjarni Benediktsson að það væri réttur hans, þó hann væri aðeins í tímabundinni stöðu, að gefa vinum sínum hvalveiðileyfi. Það er í höndum nýrrar ríkisstjórnar og Alþingis að grípa til aðgerða til að fella þessi ólögmætu leyfi tafarlaust niður, og landsmanna að lýsa yfir hneykslun sinni á þessu augljósa dæmi um pólitíska spillingu. Þetta snýst ekki bara um stjórnarhætti og vilja fólksins, það snýst um líf hvala, hvernig við komum fram við dýr og náttúru, hvernig við virðum alþjóðlega samninga, og framtíð jarðar fyrir okkur öll og börnin okkar. Höfundur er heimildarmyndagerðarmaður og baráttumaður fyrir hvölunum. Issuing Whaling Licenses is a Corruption and a Cancer What greater example do we need of the corruption of Bjarni Benediktsson and his failed government than his last minute decision to issue whaling licenses on his way out the door. It wasn't enough that Bjarni Benediktsson was outed in a scandal where he allegedly put Jón Gunnarsson, a friend of the whaler Kristjan Loftsson, into the ministry to issue whaling licenses in exchange for a seat in the election. It wasn't enough that he had a clear conflict of interest with a family member associated with the Kristjan Loftsson. It wasn't enough that he and his party suffered a humiliating defeat in the parliamentary elections. In the face of all of this, Bjarni Benediktsson went ahead and issued whaling licenses to his friends just before a new government is formed. There is no more naked kind of corruption than this. This kind of misconduct can not be allowed to stand or it will be a cancer in Icelandic politics and society, rotting the foundations of good governance, and destroying the bond of trust between the government and the people. In fact, there is already cause for concern that Bjarni Benediktsson's corruption has infected the institutions of government. In an email exchange in November with the Ministry of Food, Agriculture and Fisheries, the Ministry repeatedly denied that the Jón Gunnarson had ever had anything to do with whaling licenses in the ministry. "Jón Gunnarson has not advised on whaling license applications at the ministry before or after November 11." Icelandic conservation organizations have swiftly and roundly condemned the issuing of whaling licenses, saying that it does not show respect for democracy and goes against the interests of climate, nature and animal welfare. 113 International ocean conservation organizations and Jane Goodall have implored the President of Iceland and Bjarni Benediktsson to end the hunting whales. A committee in the Ministry is preparing a report on whaling and Iceland's international obligations, which will be issued in the new year. And in an historic moment for Iceland, a female president presented the mandate to form a new government to three female leaders of political parties that had won the election. And still, Bjarni Benediktsson decided it was his right, even though he was only in a caretaker position, to give his friends whaling licenses. It is up to the new Icelandic government and parliament to take action to immediately cancel these illegitimate licenses, and the people of Iceland to voice their outrage at this most blatant example of political corruption. It is not just about governance and the will of the people, it is about the lives of whales, how we treat animals and nature, how we respect international agreements, and the future of the planet for all of us and our children. The author is a filmmaker, writer and active in the effort to protect whales.
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson skrifar
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun