Það að þrá börn eða ekki Matthildur Björnsdóttir skrifar 2. júní 2025 18:01 er ekki réttur stjórnmála aðila að ákveða um Það var mjög ljúft að lesa grein Þorbjargar Þorvaldsdóttur 31.5.2025 um að það sé ekki rétt að ungur karlmaður vilji stjórna barneignum kvenna fyrir fjölgun þjóðarinnar. Hann hefur greinilega enga þekkingu í líðan kvenna um aldir sem voru undir ánauð kynhvatar eiginmanns eða annarra, og höfðu ekkert val um afleiðingar þess. Tilfinningin fyrir konur í dag, sem vita hverjar þær eru, og hvað þær séu hér á jörðu til að gera. Hvort sem það sé að eignast börn eða ekki, er réttur þeirra sem ekki er siðferðilega né mannúðlegt að taka af þeim. Hvað þá um tilfinningar barna sem komu í heiminn, og voru ekki þau óskabörn sem við sjáum sem betur fer minna af í dag. Slík tilfinning er erfið og þekkja margir af eldri kynslóðum þá tilfinningu sem viðkomandi einstaklingar eru ekki á að sé gert kynslóðum framtíðar. Sem betur fer hafa konur á Íslandi rétt og tækifæri til að finna innan frá í sér hvað þær séu hér til að gera við líf sitt. Hvort þær ætli að eiga börn eða ekki, og ef þá hve mörg þær geti sinnt andlega og tilfinningalega svo vel sé. Svo eru feður því miður ekki alltaf í myndinni að deila umönnun um blessuð börnin. Þá er konan ein um það og er þá auka álag í viðbót við að afla sér viðurværis. Það er líka staðreynd að það er dýrt að setja barn í heiminn peningalega og tímalega. Dýrtíðin er orðin það mikil að jafnvel þegar um báða foreldra er að ræða á heimili krefst það samt þess, að þau bæði vinni úti. Og þó að það ár fæðingar orlofs sé ljúfur tími til að byggja nánd. Þá eru ótal ár eftir þegar barnið er orðið unglingur og sem einstaklingar er í jafn mikilli ef ekki jafnvel meiri þörf fyrir foreldri varðandi leiðsögn fyrir það sem er í vændum, tjáskipti um lífið og endalausar samræður til tengingar við veruleika allra í fjölskyldunni. Mikilvæg atriði fyrir sterkar tengingar á milli fjölskyldumeðlima, sem skapar nánd og veitir sjálfs öryggi og sjálfsvirði. Atriði sem minnkar mikið ef barnið eða börnin verða að alast upp í hóp á barnaheimili og eiga á hættu að skilja ekki hver þau séu sem þau og flýji í dóp, vín til að deyfa vansælu tilfinningar, og fari svo í að trúa þeim ósýnilegu gerendum á nýju fjölmiðlunum sem tæta heilabúin í allar mögulegar slæmar áttir, og eiga ekki þá virðingu skilið. Greinar og fréttir ungmenna á blöðunum á síðustu árum um erfitt andlegt og tilfinningalegt ástand í þeim og hjá þeim af ýmsum ástæðum. Er sorgleg staðreynd. Of algengur veruleiki sem segir sína sögu um, að það sé líklega oft frá hópsálar tilveru barnaheimilis tilveru. Stofnunum þar sem miklum og mikilvægum tíma er varið án þeirrar einstaklings uppbyggingu sem þau þurfa frá foreldrum. Það viðhorf að ætla bara langtíma innfæddum þegnum Íslands að eignast fleiri börn, er líka litað því viðhorfi sem ég kalla og nota orðið húðlitarfóbíu yfir. Óttinn við eitthvað nýtt. Þörf fyrir að halda dauðahaldi í það sem einmenningin hefur lifað við um aldir. En gamla orðið er kynþáttahatur eða kynþátta mismunun. Ótti við mannverur sem hafa fæðst með annan húðlit í öðru landi og annarri menningu, viðhorfum og siðum. Jörðin getur ekki haldið áfram að skaffa allt sem þyrfti ef mannkyni fjölgi endalaust, eins og fræðingar um jörðina eru að benda okkur á. Og hlýunin ein er stórt skilaboð um of mikla steinsteypuvæðingu og töku af öllu frá jörðu er að sýna einkenni á og afleiðingar frá. Við erum þegar of mörg á jörðinni. En dreift á ójafnan hátt, á og í lönd jarðar. Það er kominn tími til að endurhugsa þau atriði og skoða mannverur af öllum húðlitum sem það, og finna út hver þau séu sem mannverur sem vilji búa á Íslandi. Nýfædd börn eru auðvitað ómótstæðileg og yndisleg krútt. Ég elska að sjá þau í verslunarmiðstöðinni sem ég fer til. Og að sjá hve vakandi þau eru um umhverfi sitt og sýna það á ýmsan hátt. Og auðvitað voru börnin sem ég fæddi í heiminn ómótstæðilega falleg börn og mikil krútt. Einstaklingar sem eru miðaldra í dag. En ungbarna og smábarna tímabil er tiltölulega stuttur tíma af ævinni sem þau eru í því ástandi. Og bara smátími af öllu æviskeiðinu sem flestar mannverur fá. Það er tal um talnafræði sem er án tillitssemi, en hana má laga með nýrri hugsun á ótal vegu um okkur mannverur á jörðu. Konur í dag skilja mun meira um atriðin um það sem er innifalið í að fæða börn í heiminn. Það er oft margbrotið langtíma ferli allskonar upplifunar með barn í þróun þarna inni. Ástand um að barnið fær það inn sem konunni sem það er inni í líður. Ástand og líðan sem ég vissi fyrir rúmri hálfri öld að væri veruleiki og heyrði svo lækni hér í Ástralíu segja að já, barn í móðurlífi upplifir það sem er í gangi tilfinningalega í þeim líkama sem það er um borð í. Ég vissi það um mig frá að hafa verið óvelkominn getnaður sjálf, og í eigin meðgöngu með mín börn. En var í umhverfi þá þar sem mér var ekki trúað. Fyrir og eftir barnsburðarþunglyndi er svo annað algengt atriði sem gerist í meðgöngu. Ástand sem þarfnast djúprar rannsóknar. Höfundur er Íslendingur sem hefur verið búsettur í Ástralíu um langt skeið. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Matthildur Björnsdóttir Mest lesið Á hvaða ári er Inga Sæland stödd? Snorri Másson Skoðun 76 dagar Erlingur Sigvaldason Skoðun Draugagangur í Alaska Hannes Pétursson Skoðun Háskólaþorpið Bifröst og fólkið sem gleymdist Margrét Jónsdóttir Njarðvík Skoðun Húsnæðisbæturnar sem hurfu Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir Skoðun Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun Hunsuðu menntamálin – en ætla nú að bjarga þeim Sigurður Kári Harðarson Skoðun Skoðun Skoðun Von í Vonarskarði Þuríður Helga Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Þjóð gegn þjóðarmorði Finnbjörn A. Hermannsson,Guðrún Margrét Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvað er eiginlega málið með þessa þéttingu?? Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Eitt próf á ári – er það snemmtæk íhlutun? Íris E. Gísladóttir skrifar Skoðun Þegar öllu er á botninn hvolft Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Kynbundin áhrif barneigna á atvinnuþátttöku og tekjur Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Viltu finna milljarð? - Frá gráu svæði í gagnsæi Gunnar Pétur Haraldsson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum – tækifæri eða hliðarskref? Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Á hvaða ári er Inga Sæland stödd? Snorri Másson skrifar Skoðun Eru börn innviðir? Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Háskólaþorpið Bifröst og fólkið sem gleymdist Margrét Jónsdóttir Njarðvík skrifar Skoðun Körfubolti á tímum þjóðarmorðs Bjarni Þór Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Draugagangur í Alaska Hannes Pétursson skrifar Skoðun Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson skrifar Skoðun Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson skrifar Skoðun 76 dagar Erlingur Sigvaldason skrifar Skoðun Í minningu körfuboltahetja Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er kominn tími til að láta endurmeta brunabótamatið á þínu húsnæði? Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Húsnæðisbæturnar sem hurfu Ragnar Sigurður Kristjánsson skrifar Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir skrifar Skoðun Hjartans mál í kennslu Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Hunsuðu menntamálin – en ætla nú að bjarga þeim Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjallar og lyklaborðið Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar Skoðun „Stóra fallega frumvarpið“ hans Trump Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson skrifar Sjá meira
er ekki réttur stjórnmála aðila að ákveða um Það var mjög ljúft að lesa grein Þorbjargar Þorvaldsdóttur 31.5.2025 um að það sé ekki rétt að ungur karlmaður vilji stjórna barneignum kvenna fyrir fjölgun þjóðarinnar. Hann hefur greinilega enga þekkingu í líðan kvenna um aldir sem voru undir ánauð kynhvatar eiginmanns eða annarra, og höfðu ekkert val um afleiðingar þess. Tilfinningin fyrir konur í dag, sem vita hverjar þær eru, og hvað þær séu hér á jörðu til að gera. Hvort sem það sé að eignast börn eða ekki, er réttur þeirra sem ekki er siðferðilega né mannúðlegt að taka af þeim. Hvað þá um tilfinningar barna sem komu í heiminn, og voru ekki þau óskabörn sem við sjáum sem betur fer minna af í dag. Slík tilfinning er erfið og þekkja margir af eldri kynslóðum þá tilfinningu sem viðkomandi einstaklingar eru ekki á að sé gert kynslóðum framtíðar. Sem betur fer hafa konur á Íslandi rétt og tækifæri til að finna innan frá í sér hvað þær séu hér til að gera við líf sitt. Hvort þær ætli að eiga börn eða ekki, og ef þá hve mörg þær geti sinnt andlega og tilfinningalega svo vel sé. Svo eru feður því miður ekki alltaf í myndinni að deila umönnun um blessuð börnin. Þá er konan ein um það og er þá auka álag í viðbót við að afla sér viðurværis. Það er líka staðreynd að það er dýrt að setja barn í heiminn peningalega og tímalega. Dýrtíðin er orðin það mikil að jafnvel þegar um báða foreldra er að ræða á heimili krefst það samt þess, að þau bæði vinni úti. Og þó að það ár fæðingar orlofs sé ljúfur tími til að byggja nánd. Þá eru ótal ár eftir þegar barnið er orðið unglingur og sem einstaklingar er í jafn mikilli ef ekki jafnvel meiri þörf fyrir foreldri varðandi leiðsögn fyrir það sem er í vændum, tjáskipti um lífið og endalausar samræður til tengingar við veruleika allra í fjölskyldunni. Mikilvæg atriði fyrir sterkar tengingar á milli fjölskyldumeðlima, sem skapar nánd og veitir sjálfs öryggi og sjálfsvirði. Atriði sem minnkar mikið ef barnið eða börnin verða að alast upp í hóp á barnaheimili og eiga á hættu að skilja ekki hver þau séu sem þau og flýji í dóp, vín til að deyfa vansælu tilfinningar, og fari svo í að trúa þeim ósýnilegu gerendum á nýju fjölmiðlunum sem tæta heilabúin í allar mögulegar slæmar áttir, og eiga ekki þá virðingu skilið. Greinar og fréttir ungmenna á blöðunum á síðustu árum um erfitt andlegt og tilfinningalegt ástand í þeim og hjá þeim af ýmsum ástæðum. Er sorgleg staðreynd. Of algengur veruleiki sem segir sína sögu um, að það sé líklega oft frá hópsálar tilveru barnaheimilis tilveru. Stofnunum þar sem miklum og mikilvægum tíma er varið án þeirrar einstaklings uppbyggingu sem þau þurfa frá foreldrum. Það viðhorf að ætla bara langtíma innfæddum þegnum Íslands að eignast fleiri börn, er líka litað því viðhorfi sem ég kalla og nota orðið húðlitarfóbíu yfir. Óttinn við eitthvað nýtt. Þörf fyrir að halda dauðahaldi í það sem einmenningin hefur lifað við um aldir. En gamla orðið er kynþáttahatur eða kynþátta mismunun. Ótti við mannverur sem hafa fæðst með annan húðlit í öðru landi og annarri menningu, viðhorfum og siðum. Jörðin getur ekki haldið áfram að skaffa allt sem þyrfti ef mannkyni fjölgi endalaust, eins og fræðingar um jörðina eru að benda okkur á. Og hlýunin ein er stórt skilaboð um of mikla steinsteypuvæðingu og töku af öllu frá jörðu er að sýna einkenni á og afleiðingar frá. Við erum þegar of mörg á jörðinni. En dreift á ójafnan hátt, á og í lönd jarðar. Það er kominn tími til að endurhugsa þau atriði og skoða mannverur af öllum húðlitum sem það, og finna út hver þau séu sem mannverur sem vilji búa á Íslandi. Nýfædd börn eru auðvitað ómótstæðileg og yndisleg krútt. Ég elska að sjá þau í verslunarmiðstöðinni sem ég fer til. Og að sjá hve vakandi þau eru um umhverfi sitt og sýna það á ýmsan hátt. Og auðvitað voru börnin sem ég fæddi í heiminn ómótstæðilega falleg börn og mikil krútt. Einstaklingar sem eru miðaldra í dag. En ungbarna og smábarna tímabil er tiltölulega stuttur tíma af ævinni sem þau eru í því ástandi. Og bara smátími af öllu æviskeiðinu sem flestar mannverur fá. Það er tal um talnafræði sem er án tillitssemi, en hana má laga með nýrri hugsun á ótal vegu um okkur mannverur á jörðu. Konur í dag skilja mun meira um atriðin um það sem er innifalið í að fæða börn í heiminn. Það er oft margbrotið langtíma ferli allskonar upplifunar með barn í þróun þarna inni. Ástand um að barnið fær það inn sem konunni sem það er inni í líður. Ástand og líðan sem ég vissi fyrir rúmri hálfri öld að væri veruleiki og heyrði svo lækni hér í Ástralíu segja að já, barn í móðurlífi upplifir það sem er í gangi tilfinningalega í þeim líkama sem það er um borð í. Ég vissi það um mig frá að hafa verið óvelkominn getnaður sjálf, og í eigin meðgöngu með mín börn. En var í umhverfi þá þar sem mér var ekki trúað. Fyrir og eftir barnsburðarþunglyndi er svo annað algengt atriði sem gerist í meðgöngu. Ástand sem þarfnast djúprar rannsóknar. Höfundur er Íslendingur sem hefur verið búsettur í Ástralíu um langt skeið.
Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun
Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson Skoðun
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun
Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður harpa Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Kynbundin áhrif barneigna á atvinnuþátttöku og tekjur Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson skrifar
Skoðun Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson skrifar
Skoðun Er kominn tími til að láta endurmeta brunabótamatið á þínu húsnæði? Heiðrún Jónsdóttir skrifar
Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir skrifar
Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson skrifar
Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar
Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun
Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson Skoðun
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun