Stígur út fyrir ramma raun­veru­leikans

Íris er nú að vinna að búningum fyrir verkið Jónsmessunæturdraumur sem verður frumsýnt í Tjarnarbíó 26. september. Verkið er klassísk rómantísk kómedía með öflugum hópi leikara og í leikstjórn Maríu Ellingsen og Magnúsar Thorlacius en hér má kynna sér sýninguna nánar.

Hvenær kviknaði áhugi þinn á hönnun og tísku?

Ég byrjaði frekar ung að spá mikið í hverju ég klæddist og man alveg sérstaklega eftir augnablikum í svona 7. bekk þar sem ég er alveg með úthugsað outfit. 

Ég var líka snemma farin að horfa á tískusýningar á Youtube og var svo heilluð af töfraheiminum sem var skapaður fyrir eina sýningu.

Hvað er tíska fyrir þér?

Hún spilar mjög stóran part í mínu lífi til að tjá það hver ég er, sama hvort ég sé að klæða sjálfa mig eða aðra. Það er mjög mikil tenging á hvernig ég klæði mig og hvernig mér líður um daginn. 

Ég finn að ef ég er í kósí fötum og geri mig ekki almennilega til þá verð ég þreyttari og ekki jafn dugleg yfir daginn miðað við þegar ég geri mig smá til. 

Tíska við kemur okkur öllum, sama hvort fólk átti sig á því eða ekki og er svo fallegt tjáningarform á hver við viljum vera og okkar innra hugarlífi.

Hefur þú jafn gaman að því að klæða sjálfa þig upp og aðra?

Nei ég myndi ekki segja það, það  hvernig ég klæði mig og hvernig ég hanna á aðra er frekar ólíkt. Ég hef nánast aldrei klæðst því sem ég hanna því mér finnst það bara ekki beint vera minn persónulegi stíll þegar það kemur að klæðaburði. 

Ég kýs að klæða mig á frekar einfaldan hátt á meðan flíkurnar sem ég hanna eru oft stórar með mikilli áferð. 

Ég hanna yfirleitt alltaf með einhverja aðra manneskju í huga sem ég bý til í hausnum mínum en dregur innblástur af sjálfri mér og vinkonum mínum.

Hvert er þitt draumaverkefni?

Mitt draumaverkefni væri líklegast í formi viðburðar þar sem að ást mín á mörgum hlutum eins og fötum, textíl, mat og tónlist gæti einhvern veginn komið saman og skapað heildrænan heim.

Hvað finnst þér skipta mestu máli í verkefni eins og Jónsmessunæturdraumnum?

Þetta er í fyrsta sinn sem ég hanna búninga fyrir leikrit og það er búið að vera skemmtilegur heimur að stíga inn í. Það er gaman að vinna í svona stórum hóp sem ég hef ekki prófað áður því að í gegnum námið í Listaháskólanum er maður aðallega að vinna sjálfstætt. 

Það er líka áhugavert að það sé búið að ákveða sögusviðið fyrir fram þá er hægt að vinna innan þess heims en koma með sitt „touch“ á hann. Líka gaman að flíkurnar séu á mikilli hreyfingu og þurfa að pæla hvernig flíkurnar geta haft áhrif á hreyfingar leikaranna og söguna.

Mér finnst skipta mestu máli að ég nái að hjálpa áhorfandanum að átta sig betur á sögunni með því að gefa honum vísanir í fötunum um hvað er í gangi í söguþræðinum. 

Mér finnst líka mikilvægt að stíga aðeins út fyrir rammann á hvað raunveruleikinn er, því þetta er leikhús þar sem er fullt frelsi til þess að skapa draumaheim.

Ertu með einhver boð og bönn þegar það kemur að klæðaburði og hönnun?

Ég var alltaf með regluna þegar ég hanna að nota ekki gerviefni en svo er ég aðeins búin að vera að brjóta hana og átta mig á hvenær þau henta vel í notkun. 

Þá reyni ég alltaf að fá efnin í Rauða Krossinum og ekki kaupa þau glæný. En ég myndi ekki segja að ég sé með einhver svakaleg boð og bönn þegar það kemur að mínum klæðaburði nema bara að nota öll fötin mín mjög mikið og þekkja minn stíl vel svo ég fari ekki að kaupa eitthvað bull.

Hvaðan sækirðu innblástur?

Ég sæki aðallega innblástur í fólkið í kringum mig sem eru mörg miklir karakterar að gera mjög flotta hluti en líka mikið úr bíómyndum og bókum. 

Ég pæli líka mikið í áferð á hlutum, ekki bara flíkum heldur líka í tónlist og náttúrunni og það spilar alltaf stóran part í hönnunarferli hjá mér, að rannsaka áferð og textíl.