Þarf að endur­greiða móður vegna ofrukkunar í for­ræðis­máli

Þetta var niðurstaða Héraðsdóms Reykjaness, sem kvað upp dóm í máli Ómars á hendur konunni á miðvikudaginn. Ómar stefndi konunni til þess að fá úrskurði Úrskurðarnefndarinnar frá 3. desember í fyrra hnekkt.

3,3 milljónir króna

Í dóminum segir að Ómar hafi tekið að sér hagsmunagæslu fyrir konuna sem laut að forsjá með barni hennar, umgengni og meðlagsgreiðslum árið 2022.

Hún hafi í upphafi greitt honum 250 þúsund krónur til tryggingar fyrir kostnað vegna vinnu hans. Nokkrum mánuðum síðar hafi Ómar sett sig í samband við hana farið fram á að hún reiddi fram 346.219 krónur vegna vinnu lögmannsstofu hans við málið. Hún hafi farið fram á greiðsludreifingu vegna reikningsins, sem hann hafi samþykkt, og hún hafi greitt fyrrgreindan reikning í samræmi við samkomulag þar um.

„Að sögn [konunnar] mun [Ómar] hafa sett sig í samband við hana að kvöldi 21. júní 2023 og tjáð henni að hún þyrfti að greiða sér 1.000.000 króna fyrir klukkan 12 á hádegi næsta dag, að öðrum kosti myndi hann láta af hagsmunagæslu í málinu, sem hann gerði svo með tilkynningu, sem meðal annars var send dómara framangreinds máls. Gaf [Ómar] út reikning til [konunnar] að fjárhæð 2.723.133 krónur, sem hún greiddi 28. júní sama ár. Verður því ráðið að [konan] hafi alls greitt [Ómari] 3.319.352 krónur að meðtöldum virðisaukaskatti.“

Þurfti að endurgreiða ofrukkunina og gjafsóknarkostnaðinn

Úrskurðarnefn lögmanna hafi kveðið upp úrskurð vegna kvörtunar konunnar á hendur Ómari í byrjun desember árið 2024. Niðurstaða nefndarinnar hafi verið sú að áskilið endurgjald Ómars sætti lækkun og teldist hæfilega ákveðið 2.480.000 krónur að meðtöldum virðisaukaskatti og honum hafi jafnframt verið gert að endurgreiða konunni 2.173.821 krónu.

Ástæðan fyrir því að endurgreiðslan nemur hærri fjárhæð en mismuni á innheimtri þóknun og hæfilegri er sú að konan fékk samþykkta gjafsókn í málinu og 1,2 milljónir króna af þóknun Ómars greiddist úr ríkissjóði. Innheimta gjafsóknarkostnaðar er á forræði lögmanns og því bar Ómari að endurgreiða konunni gjafsóknarkostnaðinn sem hún hafði þegar greitt honum.

Í dóminum segir að Ómar hafi tilkynnt við aðalmeðferð málsins, en hann flutti mál sitt sjálfur, að hann hefði þegar greitt konunni að fullu gjafsóknarkostnað málsins sem hann hefði þegar fengið greiddan úr ríkissjóði, auk innlánsvaxta af þeirri fjárhæð, 96.699 krónur, eða alls 1.584.699 krónur.

Hafði sambandi við föður konunnar

Þá segir í dóminum að Ómar hafi einnig sætt áminningu vegna þeirrar háttsemi sinnar að setja sig sjálfur, eða með atbeina starfsmanna sinna, í samband við sameiginlega kunningjakonu hans og konunnar og föður konunnar, varðandi mál þeirra, án sérstaks tilefnis, sem ekki hafi verið fyrir hendi.

Með því hafi hann verið talinn hafa brotið gegn þremur tilgreindum greinum siðareglna lögmanna.

Ekki umfangsmeira en gengur og gerist

Í niðurstöðukafla dómsins segir að að fyrir liggi ágreiningsefni það sem konan fól Ómari að annast hafi lotið að ágreiningi hennar og barnsföður hennar um forsjá og umgengni með syni þeirra. 

Að mati dómsins verði ekki talið að sú hagsmunagæsla hafi verið flóknari eða umfangsmeiri en gengur og gerist í málum af þeim toga, auk þess sem ekki verði fram hjá því horft að störfum lögmannsins lauk við málflutning um bráðabirgðakröfu konunnar í málinu. Verði því allt að einu tekið undir mat úrskurðarnefndarinnar bæði hvað varðar áskilinn tímafjölda og tímagjald, en nefndin hafi metið hæfilegt endurgjald að álitum vera 2.000.000 króna auk virðisaukaskatts, það er 2.480.000 krónur.

Engin ástæða til að hafa samband

Þá segir að dómurinn taki undir með nefndinni um að Ómari hafi sjálfum eða fyrir hans tilstuðlan verið óheimilt að setja sig í samand við sameiginlega kunningja aðila og föður konunnar varðandi mál það sem hún rak fyrir nefndinni, enda hafi ekki verið sýnt fram á að sérstök nauðsyn hafi staðið til þess. 

Samræmist sú háttsemi Ómars meðal annars ekki ákvæði laga um lögmenn og ákvæðum siðareglna lögmanna.

„Er það mat dómsins að úrskurðarnefndin hafi rökstutt niðurstöðu sína með fullnægjandi hætti og er tekið undir með nefndinni að framangreind háttsemi [Ómars] hafi ekki verið í samræmi við góða lögmannshætti, samanber framangreind ákvæði siðareglna lögmanna. Að sama skapi er ekki fallist á þau sjónarmið [Ómars] að sú háttsemi lögmannsins sem talin var ámælisverð sé ósönnuð eða að hún feli ekki í sér brot á framangreindum ákvæðum laga og siðareglna lögmanna. Þá er ekki fallist á að úrskurðarnefndin hafi við meðferð málsins hjá nefndinni eða í úrskurði sínum farið á svig við málsmeðferðarreglur stjórnsýsluréttar. Var úrskurðarnefndinni samkvæmt öllu framansögðu því rétt að áminna [Ómar].“

Konan var því sýknuð af öllum kröfum Ómars. Gjafsóknarkostnaður konunnar, 1,6 milljón króna, greiðist úr ríkissjóði og Ómar greiði sömu upphæð í ríkissjóð.