Hvítþvottur skóskúrka Jakob Frímann Magnússon skrifar 19. febrúar 2015 07:00 Fram undan er Hönnunarmars með tilheyrandi tískusýningum og upplifunum í miðborginni þar sem Reykjavik Fashion Festival ber hæst. Fyrirtæki á vettvangi tísku og hönnunar hafa komið og farið í tímans rás. Nokkur hafa lifað af og dafnað frá ári til árs þrátt fyrir veikburða stoðkerfi hönnunar á Íslandi. Eitt þeirra fyrirtækja sem hafa staðið sig hvað best og náð umtalsverðum árangri á alþjóðavettvangi er fyrirtæki hjónanna Hugrúnar Árnadóttur og Magna Þorsteinssonar, KronKron. KronKron hefur starfað í miðborginni í um 15 ára skeið við vaxandi vinsældir. Vöxturinn hefur byggt á fyrirtakshönnun og gæðum, skynsamlegum og aðhaldssömum rekstri og varfærni í illfyrirsjáanlegum heimi íslenskra viðskipta. Vörur fyrirtækisins hafa verið seldar í um hundrað löndum. Á undanförnum misserum hefur fyrirtækið heldur betur vakið athygli með því að vera ítrekað boðin þátttaka í alþjóðlegum stórviðburðum á borð við Emmys, MTV Awards, American Music Awards, Hollywood Film Awards og Golden Globe.Afsláttur boðinn af ónýtri vöru Í hinum skreipa heimi árstíðabundinnar tískuvöru skiptir sköpum að varan skili sér með óaðfinnanlegum hætti á viðkomandi markað innan settra tímamarka. Samansafn vel útfærðra smáatriða og fágunar hefur einkennt tískuhönnun KronKron um árabil og hvers kyns frávik eða slökun á gæðakröfum getur hæglega orðið banabiti tískuhönnunarfyrirtækis af þessum toga. Mikilvæg sending frá spænskum skóframleiðanda KronKron reyndist alvarlega gölluð árið 2011 og gerði fyrirtækið strax athugasemdir og hafnaði umræddri pöntun. Framleiðandinn lét eins og um smámál væri að ræða, krafðist tafarlausrar greiðslu en bauð 20% afslátt í ljósi hinna augljósu galla og slufsulega frágangs. KronKron hafnaði því alfarið að taka umrædda gallagripi til sölu og dreifingar, jafnvel þótt 20% afsláttur byðist. Það er þekkt að metnaðarfullt tísku- og hönnunarfyrirtæki gefur engan afslátt af gæðakröfum sínum og metnaði og lætur ekki hyskni framleiðenda stjórna eigin för.Óprúttnir gripdeildarmenn Hinir óprúttnu spænsku skóframleiðendur og umbjóðendur þeirra þrjóskuðust við. Á svipuðum tíma tóku að berast ábendingar að utan um að skór KronKron væru til sölu hjá verslunum og keðjum sem hvergi sá stað í viðskiptamannaskrám fyrirtækisins. Eigendur KronKron neituðu lengi vel að trúa slíku upp á samstarfsaðila fyrirtækisins um margra ára skeið. Sannleikurinn kom þó um síðir í ljós: Hinir óprúttnu erlendu viðsemjendur KronKron höfðu sjálfir stundað að selja vörur undir merkjum KronKron – án minnstu vitundar fyrirtækisins og í augljósu trássi við þær sérverslanir og keðjur sem fyrirtækið hafði ræktað sambönd við um árabil. Hér má augljóst vera að framinn hefur verið alvarlegur glæpur með einbeittum brotavilja; höfundarréttur ekki virtur og vöru dreift í nafni KronKron án vitundar eða samráðs við fyrirtækið, hönnuði þess og eigendur. Vægast sagt vítaverð og refsiverð framganga, en viti menn! Þau undur og stórmerki áttu sér stað fyrir skemmstu að sjálfur Hæstiréttur Íslands dæmdi spænsku skúrkunum í vil og það með ófyrirsjáanlegum afleiðingum fyrir hið smáa en glæsilega íslenska tískufyrirtæki! Sýndi þar æðsti dómstóll landsins að hann hefur lítinn skilning á verðmæti hágæðavöru sem haldin er galla eða þá á eðli hönnunar. Meðhöndlaði Hæstiréttur því málið líkt og þar væri um að ræða hvern annan sandpoka, sem tæki verðbreytingum eftir því hversu vel heppnaður sandpokinn væri. Dómurinn undirstrikar einnig hversu lítillar verndar hönnuðir njóta og hversu takmörkuð úrræði þeirra eru þegar á þeim er brotið. Getur virkilega verið svo komið að höfundarréttur sé að engu hafður, t.a.m. sökum þess að viðvarandi höfundarréttarbrot gagnvart listafólki á netinu eru iðulega látin afskiptalaus af yfirvöldum? Hvernig getur mönnum daprast dómgreind og réttlætiskennd með svo augljósum hætti? Viljum við gera Ísland að alþjóðlegu skúrkaskjóli með blessun íslenskra dómstóla í bak og fyrir? Skyldi dómur sem þessi geta orðið fordæmisgefandi? Sé svo, ber þeim sem hér á landi starfa að sköpun að hugsa alvarlega sinn gang og hvort sætt sé lengur eða stætt á Íslandi. Í tilviki KronKron hljóta að vera hverfandi líkur á að fyrirtækið geti, eftir slíkt reiðarslag, orðið sú víðfleyga skrautfjöður á Hönnunarmars eða Reykjavík Fashion Festival sem til stóð að það yrði og maklegt var. Framtíð þessa frábæra fyrirtækis hlýtur að vera í alvarlegu uppnámi eftir kostnaðarsama réttlætis- og varnarbaráttu fyrir dómstólum – sem engu skilaði nema enn verri skaða og óvæntri sneypu. Fyrirhuguð þátttaka fyrirtækisins og eigenda þess í framtíðarþróun og markaðssetningu íslenskrar hönnunar og tísku hefur verið teflt í dapurlega tvísýnu, algjörlega að ófyrirsynju. Mikil eftirsjá yrði að jafn glæsilegu fyrirtæki og KronKron úr miðborginni. Ekki síður af akri hinna skapandi greina þar sem íslensk tískuhönnun hefur um árabil leikið veigamikið hlutverk í markaðssetningu og ímyndarsköpun Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Golden Globes HönnunarMars Jakob Frímann Magnússon RFF Mest lesið Gleðibankinn er tómur Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson Skoðun Hver ber ábyrgð á Karlanetinu? Kjartan Ragnarsson,Védísi Drótt Cortez Skoðun Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Fokk jú Austurland Kristján Ingimarsson Skoðun Ísland úr Eurovision 2026 Sædís Ósk Arnbjargardóttir Skoðun Þrjú tonn af sandi Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Ný þjóðaröryggisstefna Bandaríkjanna Arnór Sigurjónsson Skoðun Álafosskvos – verndarsvæði í byggð Regína Ásvaldsdóttir Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Brýn þörf á heildstæðum lausnum fyrir heilbrigðisþjónustu á Norðurlandi Sunna Hlín Jóhannesdóttir Skoðun Er líf karlmanns 75% af virði lífi konu? Jón Pétur Zimsen Skoðun Skoðun Skoðun Skýrslufargan: mikið skrifað, lítið lesið og lítið gert Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Brýn þörf á heildstæðum lausnum fyrir heilbrigðisþjónustu á Norðurlandi Sunna Hlín Jóhannesdóttir skrifar Skoðun Álafosskvos – verndarsvæði í byggð Regína Ásvaldsdóttir skrifar Skoðun Þrjú tonn af sandi Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ísland úr Eurovision 2026 Sædís Ósk Arnbjargardóttir skrifar Skoðun Fokk jú Austurland Kristján Ingimarsson skrifar Skoðun Ný þjóðaröryggisstefna Bandaríkjanna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Gleðibankinn er tómur Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Hver ber ábyrgð á Karlanetinu? Kjartan Ragnarsson,Védísi Drótt Cortez skrifar Skoðun Biðsalur dauðans eða aftökustaður á heiði? Davíð Bergmann skrifar Skoðun ,,Friðardúfan“ Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Nýsköpunarátak fyrir framtíð Íslands Þórarinn Ingi Pétursson skrifar Skoðun Það sem við skuldum hvort öðru Jónas Már Torfason skrifar Skoðun Fjárfestum í mannréttindafræðslu Vala Karen Viðarsdóttir,Pétur Hjörvar Þorkelsson skrifar Skoðun Sakavottorðið og ég Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Stór orð – litlar efndir Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Skattlagning mótorhjóla: Órökstudd gjaldtaka sem skapar ranglæti og hvetur til undanskota Gunnlaugur Karlsson skrifar Skoðun Netið er ekki öruggt Sunna Elvira Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Meirihluti bæjarstjórnar Hafnarfjarðar á villigötum Stefán Már Gunnlaugsson skrifar Skoðun Valkvæð tilvitnun í Feneyjanefndina Hjörtur J Guðmundsson skrifar Skoðun Mótorhjólin úti – Fjórhjólin inni Njáll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Læknar eru lífsbjörg: Tryggjum sérnám þeirra Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Fjárlögin 2026: Hvert stefnum við? Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Framtíðarsýn Anton Már Gylfason skrifar Skoðun Að deyja með reisn: hver ræður því hvað það þýðir? Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Blönduð byggð við Sundin - í boði nýrrar samgönguáætlunar Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Tómstundamenntun sem meðferðarúrræði Brynja Dögg Árnadóttir skrifar Skoðun Partíið er búið – allir þurfa að fóta sig í breyttum heimi Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun „Stuttflutt“ Auður Kjartansdóttir skrifar Sjá meira
Fram undan er Hönnunarmars með tilheyrandi tískusýningum og upplifunum í miðborginni þar sem Reykjavik Fashion Festival ber hæst. Fyrirtæki á vettvangi tísku og hönnunar hafa komið og farið í tímans rás. Nokkur hafa lifað af og dafnað frá ári til árs þrátt fyrir veikburða stoðkerfi hönnunar á Íslandi. Eitt þeirra fyrirtækja sem hafa staðið sig hvað best og náð umtalsverðum árangri á alþjóðavettvangi er fyrirtæki hjónanna Hugrúnar Árnadóttur og Magna Þorsteinssonar, KronKron. KronKron hefur starfað í miðborginni í um 15 ára skeið við vaxandi vinsældir. Vöxturinn hefur byggt á fyrirtakshönnun og gæðum, skynsamlegum og aðhaldssömum rekstri og varfærni í illfyrirsjáanlegum heimi íslenskra viðskipta. Vörur fyrirtækisins hafa verið seldar í um hundrað löndum. Á undanförnum misserum hefur fyrirtækið heldur betur vakið athygli með því að vera ítrekað boðin þátttaka í alþjóðlegum stórviðburðum á borð við Emmys, MTV Awards, American Music Awards, Hollywood Film Awards og Golden Globe.Afsláttur boðinn af ónýtri vöru Í hinum skreipa heimi árstíðabundinnar tískuvöru skiptir sköpum að varan skili sér með óaðfinnanlegum hætti á viðkomandi markað innan settra tímamarka. Samansafn vel útfærðra smáatriða og fágunar hefur einkennt tískuhönnun KronKron um árabil og hvers kyns frávik eða slökun á gæðakröfum getur hæglega orðið banabiti tískuhönnunarfyrirtækis af þessum toga. Mikilvæg sending frá spænskum skóframleiðanda KronKron reyndist alvarlega gölluð árið 2011 og gerði fyrirtækið strax athugasemdir og hafnaði umræddri pöntun. Framleiðandinn lét eins og um smámál væri að ræða, krafðist tafarlausrar greiðslu en bauð 20% afslátt í ljósi hinna augljósu galla og slufsulega frágangs. KronKron hafnaði því alfarið að taka umrædda gallagripi til sölu og dreifingar, jafnvel þótt 20% afsláttur byðist. Það er þekkt að metnaðarfullt tísku- og hönnunarfyrirtæki gefur engan afslátt af gæðakröfum sínum og metnaði og lætur ekki hyskni framleiðenda stjórna eigin för.Óprúttnir gripdeildarmenn Hinir óprúttnu spænsku skóframleiðendur og umbjóðendur þeirra þrjóskuðust við. Á svipuðum tíma tóku að berast ábendingar að utan um að skór KronKron væru til sölu hjá verslunum og keðjum sem hvergi sá stað í viðskiptamannaskrám fyrirtækisins. Eigendur KronKron neituðu lengi vel að trúa slíku upp á samstarfsaðila fyrirtækisins um margra ára skeið. Sannleikurinn kom þó um síðir í ljós: Hinir óprúttnu erlendu viðsemjendur KronKron höfðu sjálfir stundað að selja vörur undir merkjum KronKron – án minnstu vitundar fyrirtækisins og í augljósu trássi við þær sérverslanir og keðjur sem fyrirtækið hafði ræktað sambönd við um árabil. Hér má augljóst vera að framinn hefur verið alvarlegur glæpur með einbeittum brotavilja; höfundarréttur ekki virtur og vöru dreift í nafni KronKron án vitundar eða samráðs við fyrirtækið, hönnuði þess og eigendur. Vægast sagt vítaverð og refsiverð framganga, en viti menn! Þau undur og stórmerki áttu sér stað fyrir skemmstu að sjálfur Hæstiréttur Íslands dæmdi spænsku skúrkunum í vil og það með ófyrirsjáanlegum afleiðingum fyrir hið smáa en glæsilega íslenska tískufyrirtæki! Sýndi þar æðsti dómstóll landsins að hann hefur lítinn skilning á verðmæti hágæðavöru sem haldin er galla eða þá á eðli hönnunar. Meðhöndlaði Hæstiréttur því málið líkt og þar væri um að ræða hvern annan sandpoka, sem tæki verðbreytingum eftir því hversu vel heppnaður sandpokinn væri. Dómurinn undirstrikar einnig hversu lítillar verndar hönnuðir njóta og hversu takmörkuð úrræði þeirra eru þegar á þeim er brotið. Getur virkilega verið svo komið að höfundarréttur sé að engu hafður, t.a.m. sökum þess að viðvarandi höfundarréttarbrot gagnvart listafólki á netinu eru iðulega látin afskiptalaus af yfirvöldum? Hvernig getur mönnum daprast dómgreind og réttlætiskennd með svo augljósum hætti? Viljum við gera Ísland að alþjóðlegu skúrkaskjóli með blessun íslenskra dómstóla í bak og fyrir? Skyldi dómur sem þessi geta orðið fordæmisgefandi? Sé svo, ber þeim sem hér á landi starfa að sköpun að hugsa alvarlega sinn gang og hvort sætt sé lengur eða stætt á Íslandi. Í tilviki KronKron hljóta að vera hverfandi líkur á að fyrirtækið geti, eftir slíkt reiðarslag, orðið sú víðfleyga skrautfjöður á Hönnunarmars eða Reykjavík Fashion Festival sem til stóð að það yrði og maklegt var. Framtíð þessa frábæra fyrirtækis hlýtur að vera í alvarlegu uppnámi eftir kostnaðarsama réttlætis- og varnarbaráttu fyrir dómstólum – sem engu skilaði nema enn verri skaða og óvæntri sneypu. Fyrirhuguð þátttaka fyrirtækisins og eigenda þess í framtíðarþróun og markaðssetningu íslenskrar hönnunar og tísku hefur verið teflt í dapurlega tvísýnu, algjörlega að ófyrirsynju. Mikil eftirsjá yrði að jafn glæsilegu fyrirtæki og KronKron úr miðborginni. Ekki síður af akri hinna skapandi greina þar sem íslensk tískuhönnun hefur um árabil leikið veigamikið hlutverk í markaðssetningu og ímyndarsköpun Íslands.
Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Brýn þörf á heildstæðum lausnum fyrir heilbrigðisþjónustu á Norðurlandi Sunna Hlín Jóhannesdóttir Skoðun
Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Brýn þörf á heildstæðum lausnum fyrir heilbrigðisþjónustu á Norðurlandi Sunna Hlín Jóhannesdóttir skrifar
Skoðun Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Skattlagning mótorhjóla: Órökstudd gjaldtaka sem skapar ranglæti og hvetur til undanskota Gunnlaugur Karlsson skrifar
Skoðun Blönduð byggð við Sundin - í boði nýrrar samgönguáætlunar Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Brýn þörf á heildstæðum lausnum fyrir heilbrigðisþjónustu á Norðurlandi Sunna Hlín Jóhannesdóttir Skoðun