Angist og krabbamein Auður E. Jóhannsdóttir skrifar 26. febrúar 2025 09:31 English version below Ég hef til langs tíma verið umhugað um þá djúpu angist tilfinningu sem margir upplifa við greiningu á krabbameins. Skiptir þá ekki máli hvort sjúkdómurinn er lágráðu, miðgráðu eða hágráðu, aðeins við að heyra orðið „krabbamein“ upplifa margir sterka angist sem gengur misvel að vinna sig upp úr. Hver og einn upplifir angist á sinn einstaka hátt og hún getur haft djúpstæð áhrif á líf og líðan einstaklinga og fjölskyldu þeirra. Margir ná að milda þessa upplifun af angist með tímanum, með heilbrigðu mataræði, hreyfingu, slökun, svefni og vinna með áföll sem sitja í líkamanum. En því miður getur vanlíðan sumra orðið svo yfirþyrmandi að hún fer að stjórna lífi þeirra. Hvað er angist? Angist (distress) er oft skilgreind sem djúp tilfinningaleg óþægindi, kvíði eða ótti sem getur haft líkamleg og andleg einkenni. Í rannsóknarlegum tilgangi hefur angist oft verið skilgreind sem sálrænt ástand sem kemur fram þegar einstaklingur upplifir ógn, óöryggi eða óvissu sem getur haft áhrif á líðan hans og líkamlega heilsu. Getur langvarandi angist veikt ónæmiskerfið? Til þess að ónæmiskerfið geti sinnt sínu hlutverki sem varnarkerfi líkamans og eytt því sem er ókunnugt og framandi honum, þarf „jarðvegur” líkamans að vera í jafnvægi. Sefkerfið (parasympatiska taugakerfið) er slökunar og heilunarkerfi líkamans, drifkerfið (sympatíska taugakerfið) hjálpar okkur að „bregðast við, gera og græja”. Það þarf að vera jafnvægi milli þessara tveggja kerfa, jafnvægi sem líkaminn er ávallt að leita eftir, það getur verið erfitt á tímum streitu, áreitis og efnaáreitis gegnum húð, öndun, meltingarveg o.fl. Að upplifa langvarandi angist veikir ónæmiskerfið. Einstaklingur sem er fastur í streituviðbragði, með óhóflegri framleiðslu streituhormóna, viðheldur viðvarandi bólgusvörun í líkamanum. Þetta ástand er oft til staðar án þess að einstaklingurinn geri sér grein fyrir því, hann hefur kannski verið í þessu ástandi meira og minna allt sitt líf og þekkir ekki annað. Angist tengd lífslokaferlinu og/eða dauðanum (end-of-life distress) Fjöldi rannsókna sýna fram á að kvíði og angist hjá sjúklingum með ólæknandi sjúkdóma tengd lífslokaferlinu og dauðanum hefur djúpstæð áhrif á líkamlega og sálræna heilsu. Þær sýna einnig að angist getur dregið úr virkni krabbameinslyfja og aukið bólgusvörun og þar af leiðandi haft áhrif á útkomu meðferðar. Framtíðarsýn Heilbrigðisstarfsfólk er í lykilhlutverki sem málsvarar sjúklinga og ber skylda til þess að afla sér þekkingar á nýjum gagnreyndum úrræðum. Við þurfum að opna huga okkar, leita uppi og fræðast um fleiri leiðir í meðferð við angist. Sérstaklega í þeim tilvikum þar sem sjúklingar eru að glíma við ólæknandi sjúkdóma, dauðaangist og langvarandi líkamlegan og andlegan heilsubrest. Það er mikilvægt að vinna með heilbrigðisyfirvöldum, læknum og öðru fagfólki og stuðla að því að veitt verði leyfi til að framkvæma rannsóknir og innleiða meðferðir sem gætu mögulega haft jákvæð áhrif á líf og líðan þeirra sem upplifa mikla angist. Höfundur er hjúkrunar- og áfallameðferðarfræðingur og hefur gengt starfi hjúkrunarfræðings í stuðnings- og ráðgjafarteymi fyrir krabbameinssjúklinga og aðstandenda til margra ára, ásamt spítalavinnu. Á ráðstefnunni “Psychedelics as Medicine Iceland” í Hörpu, Reykjavik 27.- 28. febrúar næstkomandi verður Dr Anthony Bossis með erindi um notkun hugvíkkandi efna við angist sem upp getur komið í lífslokaferlinu (end-of-life care). Hann hefur verið leiðandi í rannsóknum með hugvíkkandi efni í tæplega tuttugu ár með leyfi frá FDA (Food and Drug Administration). Distress and Cancer For a long time, I have been concerned about the profound distress many experience upon receiving a cancer diagnosis. It doesn’t matter whether the disease is in an early, mid, or late stage, just hearing the word “cancer” can trigger intense distress, which can be difficult to overcome. Everyone experiences distress in their unique way, and it can have deep effects on both the individual’s life and the well-being of their family. Many are able to alleviate this feeling over time through a healthy diet, exercise, relaxation, sleep, and by processing trauma that resides in the body. Unfortunately, some individuals experience such overwhelming distress that it begins to control their lives. What is distress? Distress is often defined as deep emotional discomfort, worry, or fear, which can manifest with both physical and psychological symptoms. In research contexts, distress is often defined as a psychological state that arises when an individual feels a sense of threat, insecurity, or uncertainty, which can affect both their well-being and physical health. Can chronic distress weaken the immune system? For the immune system to perform its protective role and eliminate anything unfamiliar or foreign to the body, the body must be in balance. The parasympathetic nervous system is the “rest and digest” the healing system of the body, while the sympathetic nervous system helps us to "be alert, fight and flight”. There needs to be a balance between these two systems, a balance the body constantly seeks, though it can be challenging to maintain during times of stress, stimuli, and chemical influences from the environment through skin, breath, digestion, and more.Experiencing prolonged distress weakens the immune system. An individual who is stuck in a stress response, with excessive production of stress hormones, maintains a persistent inflammatory response in the body. This state can exist without the individual being aware of it, as they may have been in this state, more or less, their entire life and do not know anything else. End-of-Life distress Numerous studies have shown that anxiety and distress in patients with terminal illnesses, related to the end-of-life process and death, have profound effects on both physical and psychological health. These studies also demonstrate that anxiety can reduce the effectiveness of cancer treatments, increase inflammation, and consequently impact treatment outcomes. Vision for the future Healthcare professionals play a key role as advocates for patients and have an obligation to educate themselves on new evidence-based solutions. We need to open our minds, seek out, and learn about alternative approaches to anxiety treatment, especially in cases where patients are dealing with terminal illnesses and chronic physical and mental health decline. It is essential to collaborate with health authorities, doctors, and other professionals to advocate for the approval of research and the implementation of treatments that could positively impact the lives and well-being of those experiencing severe distress. Auður Elísabet Jóhannsdóttir, a nurse and traumatherapist. Counseling and Support Cancer-Center for many years, alongside hospital work. At the conference “Psychedelics as Medicine Iceland,” which will be held at Harpa , Reykjavík - Iceland on February 27th-28th, Dr Anthony Bossis will give a lecture on the use of psychedelics for distress that may arise during the end-of-life process. He has been a leading figure in psychedelic research for nearly twenty years, with research approval from the FDA (Food and Drug Administration). Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hugvíkkandi efni Mest lesið Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir Skoðun „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson Skoðun Ferðalag úr fangelsi hugans Sigurður Árni Reynisson Skoðun 50 þúsund nýir íbúar – Hvernig tryggjum við samheldni? Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Umbylting ríkisfjármála á átta mánuðum Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Átta atriði sem sýna fram á vanda hávaxtastefnunnar Halla Gunnarsdóttir Skoðun Hraðahindranir fyrir strætó Sveinn Ólafsson Skoðun Að setjast í fyrsta sinn á skólabekk Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon skrifar Skoðun Umbylting ríkisfjármála á átta mánuðum Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Átta atriði sem sýna fram á vanda hávaxtastefnunnar Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun 50 þúsund nýir íbúar – Hvernig tryggjum við samheldni? Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Framtíð nemenda í fyrsta sæti í Kópavogi Ásdís Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Að setjast í fyrsta sinn á skólabekk Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ferðalag úr fangelsi hugans Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Hraðahindranir fyrir strætó Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun Íslenzkir sambandsríkissinnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Garðurinn okkar fyllist af illgresi Davíð Bergmann skrifar Skoðun Nýtt landsframlag – og hvað svo? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir skrifar Skoðun Fágætir dýrgripir í Vestmannaeyjum Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson skrifar Skoðun Gervigreind er ekki sannleiksvél – en við getum gert svörin traustari Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Er einnig von á góðakstri Strætó í ár? Stefán Hrafn Jónsson skrifar Skoðun Ferðumst saman í Reykjavík Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Þúsundir barna bætast við umferðina Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Þau sem hlaupa í átt að hættunni þegar aðrir flýja Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Öndum rólega Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Réttur barna versus veruleiki Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Framtíð villta laxins hangir á bláþræði Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson skrifar Skoðun Við lifum ekki á tíma fasisma Hjörvar Sigurðsson skrifar Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar Skoðun Ætlar ríkið að stuðla að aukinni tóbaksneyslu á Íslandi? Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Bílastæðavandi í Reykjavík – tími til aðgerða Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Þakkir til Sivjar Arnar Sigurðsson skrifar Skoðun Fráleit túlkun á fornum texta breytir ekki staðreyndum Ómar Torfason skrifar Sjá meira
English version below Ég hef til langs tíma verið umhugað um þá djúpu angist tilfinningu sem margir upplifa við greiningu á krabbameins. Skiptir þá ekki máli hvort sjúkdómurinn er lágráðu, miðgráðu eða hágráðu, aðeins við að heyra orðið „krabbamein“ upplifa margir sterka angist sem gengur misvel að vinna sig upp úr. Hver og einn upplifir angist á sinn einstaka hátt og hún getur haft djúpstæð áhrif á líf og líðan einstaklinga og fjölskyldu þeirra. Margir ná að milda þessa upplifun af angist með tímanum, með heilbrigðu mataræði, hreyfingu, slökun, svefni og vinna með áföll sem sitja í líkamanum. En því miður getur vanlíðan sumra orðið svo yfirþyrmandi að hún fer að stjórna lífi þeirra. Hvað er angist? Angist (distress) er oft skilgreind sem djúp tilfinningaleg óþægindi, kvíði eða ótti sem getur haft líkamleg og andleg einkenni. Í rannsóknarlegum tilgangi hefur angist oft verið skilgreind sem sálrænt ástand sem kemur fram þegar einstaklingur upplifir ógn, óöryggi eða óvissu sem getur haft áhrif á líðan hans og líkamlega heilsu. Getur langvarandi angist veikt ónæmiskerfið? Til þess að ónæmiskerfið geti sinnt sínu hlutverki sem varnarkerfi líkamans og eytt því sem er ókunnugt og framandi honum, þarf „jarðvegur” líkamans að vera í jafnvægi. Sefkerfið (parasympatiska taugakerfið) er slökunar og heilunarkerfi líkamans, drifkerfið (sympatíska taugakerfið) hjálpar okkur að „bregðast við, gera og græja”. Það þarf að vera jafnvægi milli þessara tveggja kerfa, jafnvægi sem líkaminn er ávallt að leita eftir, það getur verið erfitt á tímum streitu, áreitis og efnaáreitis gegnum húð, öndun, meltingarveg o.fl. Að upplifa langvarandi angist veikir ónæmiskerfið. Einstaklingur sem er fastur í streituviðbragði, með óhóflegri framleiðslu streituhormóna, viðheldur viðvarandi bólgusvörun í líkamanum. Þetta ástand er oft til staðar án þess að einstaklingurinn geri sér grein fyrir því, hann hefur kannski verið í þessu ástandi meira og minna allt sitt líf og þekkir ekki annað. Angist tengd lífslokaferlinu og/eða dauðanum (end-of-life distress) Fjöldi rannsókna sýna fram á að kvíði og angist hjá sjúklingum með ólæknandi sjúkdóma tengd lífslokaferlinu og dauðanum hefur djúpstæð áhrif á líkamlega og sálræna heilsu. Þær sýna einnig að angist getur dregið úr virkni krabbameinslyfja og aukið bólgusvörun og þar af leiðandi haft áhrif á útkomu meðferðar. Framtíðarsýn Heilbrigðisstarfsfólk er í lykilhlutverki sem málsvarar sjúklinga og ber skylda til þess að afla sér þekkingar á nýjum gagnreyndum úrræðum. Við þurfum að opna huga okkar, leita uppi og fræðast um fleiri leiðir í meðferð við angist. Sérstaklega í þeim tilvikum þar sem sjúklingar eru að glíma við ólæknandi sjúkdóma, dauðaangist og langvarandi líkamlegan og andlegan heilsubrest. Það er mikilvægt að vinna með heilbrigðisyfirvöldum, læknum og öðru fagfólki og stuðla að því að veitt verði leyfi til að framkvæma rannsóknir og innleiða meðferðir sem gætu mögulega haft jákvæð áhrif á líf og líðan þeirra sem upplifa mikla angist. Höfundur er hjúkrunar- og áfallameðferðarfræðingur og hefur gengt starfi hjúkrunarfræðings í stuðnings- og ráðgjafarteymi fyrir krabbameinssjúklinga og aðstandenda til margra ára, ásamt spítalavinnu. Á ráðstefnunni “Psychedelics as Medicine Iceland” í Hörpu, Reykjavik 27.- 28. febrúar næstkomandi verður Dr Anthony Bossis með erindi um notkun hugvíkkandi efna við angist sem upp getur komið í lífslokaferlinu (end-of-life care). Hann hefur verið leiðandi í rannsóknum með hugvíkkandi efni í tæplega tuttugu ár með leyfi frá FDA (Food and Drug Administration). Distress and Cancer For a long time, I have been concerned about the profound distress many experience upon receiving a cancer diagnosis. It doesn’t matter whether the disease is in an early, mid, or late stage, just hearing the word “cancer” can trigger intense distress, which can be difficult to overcome. Everyone experiences distress in their unique way, and it can have deep effects on both the individual’s life and the well-being of their family. Many are able to alleviate this feeling over time through a healthy diet, exercise, relaxation, sleep, and by processing trauma that resides in the body. Unfortunately, some individuals experience such overwhelming distress that it begins to control their lives. What is distress? Distress is often defined as deep emotional discomfort, worry, or fear, which can manifest with both physical and psychological symptoms. In research contexts, distress is often defined as a psychological state that arises when an individual feels a sense of threat, insecurity, or uncertainty, which can affect both their well-being and physical health. Can chronic distress weaken the immune system? For the immune system to perform its protective role and eliminate anything unfamiliar or foreign to the body, the body must be in balance. The parasympathetic nervous system is the “rest and digest” the healing system of the body, while the sympathetic nervous system helps us to "be alert, fight and flight”. There needs to be a balance between these two systems, a balance the body constantly seeks, though it can be challenging to maintain during times of stress, stimuli, and chemical influences from the environment through skin, breath, digestion, and more.Experiencing prolonged distress weakens the immune system. An individual who is stuck in a stress response, with excessive production of stress hormones, maintains a persistent inflammatory response in the body. This state can exist without the individual being aware of it, as they may have been in this state, more or less, their entire life and do not know anything else. End-of-Life distress Numerous studies have shown that anxiety and distress in patients with terminal illnesses, related to the end-of-life process and death, have profound effects on both physical and psychological health. These studies also demonstrate that anxiety can reduce the effectiveness of cancer treatments, increase inflammation, and consequently impact treatment outcomes. Vision for the future Healthcare professionals play a key role as advocates for patients and have an obligation to educate themselves on new evidence-based solutions. We need to open our minds, seek out, and learn about alternative approaches to anxiety treatment, especially in cases where patients are dealing with terminal illnesses and chronic physical and mental health decline. It is essential to collaborate with health authorities, doctors, and other professionals to advocate for the approval of research and the implementation of treatments that could positively impact the lives and well-being of those experiencing severe distress. Auður Elísabet Jóhannsdóttir, a nurse and traumatherapist. Counseling and Support Cancer-Center for many years, alongside hospital work. At the conference “Psychedelics as Medicine Iceland,” which will be held at Harpa , Reykjavík - Iceland on February 27th-28th, Dr Anthony Bossis will give a lecture on the use of psychedelics for distress that may arise during the end-of-life process. He has been a leading figure in psychedelic research for nearly twenty years, with research approval from the FDA (Food and Drug Administration).
Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson skrifar
Skoðun Gervigreind er ekki sannleiksvél – en við getum gert svörin traustari Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar