Sannanir í dómsmáli? Huldufyrirtæki og huldusögur Jörgen Ingimar Hansson skrifar 28. febrúar 2025 15:01 Fyrir utan falsanir á undirritunum sem ég fjallaði um í greinum sem birtar voru í gær og fyrradag hér í Vísi voru lagðar fram fleiri svokallaðar sannanir í sama dómsmáli sem fjallað er um hér. Einkum var um að ræða þrjár: Sú fyrsta fólst í þeirri staðhæfingu De Klipper að Jónas félagi minn í rekstri C Trade og titlaður framkvæmdastjóri (en ég stjórnarformaður) hefði verið í viðskiptum við belgíska fyrirtækið De Klipper í þrjú ár sem ég hefði gengið inn í. Ég fullyrti á hinn bóginn að þessi viðskipti hefðu alls ekki átt sér stað. Ekki voru lögð fram nein gögn sem studdu þennan málflutning lögmanns De Klipper sem ég þó krafðist allan tímann. Ekki einu sinni gögn um sendingar á vörum eða reikningar og greiðslur á þeim sem hefði átt að vera hið auðveldasta mál í heiminum að leggja fram hefði reksturinn yfirleitt verið til. Dómarinn virtist bara ákveða að þetta væri rétt og að það væri staðreynd í málinu. Önnur sönnunin fólst í því að Jónas fullyrti að hann hefði verið einkaaðili sem hefði verið með viðskiptin þrátt fyrir að við hefðum gert munnlegt samkomulag um sameiginlegan rekstur utan um viðskipti við De Klipper sem ég hafði sannanlega fjármagnað umfram það sem þó höfðu komið greiðslur fyrir frá De Klipper. Forráðamenn þess fullyrtu að þeir hefðu ekki vitað betur en að svo væri þrátt fyrir aðkomu að samkomulaginu. Lögmaður þeirra vísaði til nafnsins á reikningunum. Viðskiptin hófust áður en búið var að ganga formlega frá stofnun fyrirtækisins. Jónas gerði þá reikningana og setti nafn sitt á þá meðan svo var og tókst að tefja formlega stofnun okkar fyrirtækis. Þannig liðu tveir mánuðir. Okkar fyrirtæki C Trade var síðar stofnað formlega. De Klipper lagði þá 14,7 milljónir á nafni C Trade inn á eins konar bankareikning á Fiskmarkaðnum í þremur greiðslum á um tveggja vikna tímabili. Jónas lagði inn á bankareikning þess 2,6 milljónir af rekstrarfé hins sameiginlega fyrirtækis. Úr því voru greiddir einstakir reikningar aftur í tímann allt aftur til þess tíma sem við höfðum sammælst um rekstur C Trade. Bókstaflega allt annað en nafnið á reikningunum sagði að um sameiginlegt fyrirtæki væri um að ræða. Í dómsforsendum var ekkert minnst á neitt af þessu. Forráðamenn De Klipper héldu því fram að Jónas hefði innt af hendi greiðslurnar inn á bankareikninginn á Fiskmarkaðnum í heimildarleysi. Hann var á hinn bóginn sá sem skjalfest var að þeir trúðu fyrir reikningnum. Tilgangurinn með sögunni um hin þriggja ára viðskipti virtist lögð fram í þeim tilgangi að leggja áherslu á að skipt hefði verið um kröfuhafa um leið og fyrirtækið hefði verið stofnað formlega. Það verður að tilkynna þeim sem á að greiða kröfuna með tryggum hætti, það er skriflega, samkvæmt lagaskýringum sem einn dómaranna í Hæstarétti hafði ritað. Það var auðvitað ekki gert enda var einfaldlega ekki skipt um kröfuhafa í gegnum allt málið. Það leiddi til þess að Jónas gat einnig hirt í sína vasa tekjurnar af þeim reikningum sem nafn C Trade var á. Samkvæmt dómsforsendum virtist hann eiga að geta það hvort eð var sem framkvæmdastjóri fyrirtækisins. Athyglisverð er sú þverstæða að skriflega þarf að tilkynna skipti á kröfuhöfum en ekki virðist þurfa að sanna hvort viðkomandi kröfuhafi hafi yfirleitt verið til. Þar virðist munnleg staðhæfing duga, að minnsta kosti í þessu tilfelli. Þriðja sönnunin fólst í þeirri röngu staðhæfingu De Klipper, sem ég mótmælti einnig ákaft allan tímann í rekstri málsins, að dómsmálið stafaði af deilum milli mín og Jónasar meðeiganda míns í C Trade ehf. en ekki vegna ógreiddra fjármuna. Aldrei var sýnt fram á að sú staðhæfing væri rétt. Samt varð ekki betur séð en að dómarinn ákvæði strax og hún kom fram að hún væri rétt. Ég hélt því fram að félagi minn hefði aðstoðað forráðamenn De Klipper við svikin við mig og þar með svikið mig. Þar með virtist dómarinn telja endanlega sannað að málaferlin stöfuðu af deilum milli mín og hans.Mér fannst sérkennilegt að Jónas var talinn aðalvitni í málinu, bæði vegna þess að hann var sjálfur gerandi í málinu og öllu sem það varðaði, studdi áberandi málstað De Klipper og reyndi allt sem unnt var til þess að stöðva málarekstur minn. Réð jafnvel sérstakan lögmann til þess. Eins og ofangreint ber með sér fannst mér allan tímann í rekstri málsins að ég stæði höllum fæti vegna þess að ég væri veikari aðilinn í málinu. Mér virðist ástæða þess hve yfirgnæfandi erfitt sé að vinna mál gegn ætluðum svindlurum (jafnvel eins og ætluðum nauðgurum) sé að yfirleitt sé unnt að búa til einhverja atburðarás þeim í hag. Ég held að sannleikurinn megi sín ekki mikils í íslensku dómskerfi. Mér fannst allan tímann sem rekstur málsins stóð yfir verið að tína til sannanir og lög hér og hvar til þess að gera dóminn trúverðugan en sleppa því að líta til annarra sannana og laga sem mér virtist vera að minnsta kosti jafngild. Mér fannst það til dæmis hlálegt að De Klipper hélt því fram að stóran kreditreikning vantaði í uppgjör sem ég lagði fram. Ég benti á að nákvæmlega sama reikning væri að finna í uppgjörinu. Í dómi héraðsdóms staðfestum af Hæstarétti var samt sem áður ákveðið að hann vantaði. Að mínu mati eru tök íslenska dómskerfisins á málinu dæmigerð. Á ég þá við málið í heild, einnig þátt undirritanna: Vankunnátta í þeim málefnum sem fjallað er um. Réttlæti, sanngirni og heilbrigð skynsemi koma ekki við sögu. Réttlæti hins sterka svífur yfir vötnunum. Viðmiðanir við þjóðfélagsgerð og tækni löngu úreltar. Og ekki síst. Svo virðist að gengið svo langt í að forðast að geta raka og sannana þess sem dómurinn gengur gegn og útskýra hvers vegna þær féllu í grýttan jarðveg að jafna mætti við fölsun. Ég get ekki betur séð en að þarna komi fram staða íslenska dómskerfisins um þessar mundir. Athyglisvert er að margir blaða- og fréttamenn virðast telja að ekki megi gagnrýna meðferð dómsmála og lagasetningar Alþingis og alls ekki að þar halli á litla manninn í þjóðfélaginu. Dómstólar hafa því nánast ekkert aðhald . Ég held að það sé mikilvæg ástæða fyrir því hvernig komið er fyrir þeim. Höfundur er rekstrarverkfræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jörgen Ingimar Hansson Mest lesið Hunsuðu menntamálin – en ætla nú að bjarga þeim Sigurður Kári Harðarson Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir Skoðun Húsnæðisbæturnar sem hurfu Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun Er kominn tími til að láta endurmeta brunabótamatið á þínu húsnæði? Heiðrún Jónsdóttir Skoðun Hjartans mál í kennslu Sigurður Árni Reynisson Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson Skoðun Í minningu körfuboltahetja Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Í minningu körfuboltahetja Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er kominn tími til að láta endurmeta brunabótamatið á þínu húsnæði? Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Húsnæðisbæturnar sem hurfu Ragnar Sigurður Kristjánsson skrifar Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir skrifar Skoðun Hjartans mál í kennslu Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Hunsuðu menntamálin – en ætla nú að bjarga þeim Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjallar og lyklaborðið Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar Skoðun „Stóra fallega frumvarpið“ hans Trump Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson skrifar Skoðun Gegn hernaði hvers konar Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson skrifar Skoðun Lesblindir og stuðningur í skólum Snævar Ívarsson skrifar Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar Skoðun Rýnt í stöðu kvenna með örorkulífeyri Huld Magnúsdóttir skrifar Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir skrifar Skoðun Olíuleit á Drekasvæði - tilvistarleit Halldór Reynisson skrifar Skoðun Kosningar í september Guðveig Lind Eyglóardóttir skrifar Skoðun Þegar orkuöflun er sett á ís - dæmið frá Suður-Afríku Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Framtíð nemenda í Kópavogi í fyrsta sæti Halla Björg Evans skrifar Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson skrifar Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir skrifar Skoðun Munar þig um 5-7 milljónir árlega? Jón Pétur Zimzen skrifar Skoðun Keldnaland – fjölmenn hverfi í mótun Þorsteinn R. Hermannsson skrifar Skoðun Eflum traustið Helgi Áss Grétarsson,Marta Guðjónsdóttir skrifar Sjá meira
Fyrir utan falsanir á undirritunum sem ég fjallaði um í greinum sem birtar voru í gær og fyrradag hér í Vísi voru lagðar fram fleiri svokallaðar sannanir í sama dómsmáli sem fjallað er um hér. Einkum var um að ræða þrjár: Sú fyrsta fólst í þeirri staðhæfingu De Klipper að Jónas félagi minn í rekstri C Trade og titlaður framkvæmdastjóri (en ég stjórnarformaður) hefði verið í viðskiptum við belgíska fyrirtækið De Klipper í þrjú ár sem ég hefði gengið inn í. Ég fullyrti á hinn bóginn að þessi viðskipti hefðu alls ekki átt sér stað. Ekki voru lögð fram nein gögn sem studdu þennan málflutning lögmanns De Klipper sem ég þó krafðist allan tímann. Ekki einu sinni gögn um sendingar á vörum eða reikningar og greiðslur á þeim sem hefði átt að vera hið auðveldasta mál í heiminum að leggja fram hefði reksturinn yfirleitt verið til. Dómarinn virtist bara ákveða að þetta væri rétt og að það væri staðreynd í málinu. Önnur sönnunin fólst í því að Jónas fullyrti að hann hefði verið einkaaðili sem hefði verið með viðskiptin þrátt fyrir að við hefðum gert munnlegt samkomulag um sameiginlegan rekstur utan um viðskipti við De Klipper sem ég hafði sannanlega fjármagnað umfram það sem þó höfðu komið greiðslur fyrir frá De Klipper. Forráðamenn þess fullyrtu að þeir hefðu ekki vitað betur en að svo væri þrátt fyrir aðkomu að samkomulaginu. Lögmaður þeirra vísaði til nafnsins á reikningunum. Viðskiptin hófust áður en búið var að ganga formlega frá stofnun fyrirtækisins. Jónas gerði þá reikningana og setti nafn sitt á þá meðan svo var og tókst að tefja formlega stofnun okkar fyrirtækis. Þannig liðu tveir mánuðir. Okkar fyrirtæki C Trade var síðar stofnað formlega. De Klipper lagði þá 14,7 milljónir á nafni C Trade inn á eins konar bankareikning á Fiskmarkaðnum í þremur greiðslum á um tveggja vikna tímabili. Jónas lagði inn á bankareikning þess 2,6 milljónir af rekstrarfé hins sameiginlega fyrirtækis. Úr því voru greiddir einstakir reikningar aftur í tímann allt aftur til þess tíma sem við höfðum sammælst um rekstur C Trade. Bókstaflega allt annað en nafnið á reikningunum sagði að um sameiginlegt fyrirtæki væri um að ræða. Í dómsforsendum var ekkert minnst á neitt af þessu. Forráðamenn De Klipper héldu því fram að Jónas hefði innt af hendi greiðslurnar inn á bankareikninginn á Fiskmarkaðnum í heimildarleysi. Hann var á hinn bóginn sá sem skjalfest var að þeir trúðu fyrir reikningnum. Tilgangurinn með sögunni um hin þriggja ára viðskipti virtist lögð fram í þeim tilgangi að leggja áherslu á að skipt hefði verið um kröfuhafa um leið og fyrirtækið hefði verið stofnað formlega. Það verður að tilkynna þeim sem á að greiða kröfuna með tryggum hætti, það er skriflega, samkvæmt lagaskýringum sem einn dómaranna í Hæstarétti hafði ritað. Það var auðvitað ekki gert enda var einfaldlega ekki skipt um kröfuhafa í gegnum allt málið. Það leiddi til þess að Jónas gat einnig hirt í sína vasa tekjurnar af þeim reikningum sem nafn C Trade var á. Samkvæmt dómsforsendum virtist hann eiga að geta það hvort eð var sem framkvæmdastjóri fyrirtækisins. Athyglisverð er sú þverstæða að skriflega þarf að tilkynna skipti á kröfuhöfum en ekki virðist þurfa að sanna hvort viðkomandi kröfuhafi hafi yfirleitt verið til. Þar virðist munnleg staðhæfing duga, að minnsta kosti í þessu tilfelli. Þriðja sönnunin fólst í þeirri röngu staðhæfingu De Klipper, sem ég mótmælti einnig ákaft allan tímann í rekstri málsins, að dómsmálið stafaði af deilum milli mín og Jónasar meðeiganda míns í C Trade ehf. en ekki vegna ógreiddra fjármuna. Aldrei var sýnt fram á að sú staðhæfing væri rétt. Samt varð ekki betur séð en að dómarinn ákvæði strax og hún kom fram að hún væri rétt. Ég hélt því fram að félagi minn hefði aðstoðað forráðamenn De Klipper við svikin við mig og þar með svikið mig. Þar með virtist dómarinn telja endanlega sannað að málaferlin stöfuðu af deilum milli mín og hans.Mér fannst sérkennilegt að Jónas var talinn aðalvitni í málinu, bæði vegna þess að hann var sjálfur gerandi í málinu og öllu sem það varðaði, studdi áberandi málstað De Klipper og reyndi allt sem unnt var til þess að stöðva málarekstur minn. Réð jafnvel sérstakan lögmann til þess. Eins og ofangreint ber með sér fannst mér allan tímann í rekstri málsins að ég stæði höllum fæti vegna þess að ég væri veikari aðilinn í málinu. Mér virðist ástæða þess hve yfirgnæfandi erfitt sé að vinna mál gegn ætluðum svindlurum (jafnvel eins og ætluðum nauðgurum) sé að yfirleitt sé unnt að búa til einhverja atburðarás þeim í hag. Ég held að sannleikurinn megi sín ekki mikils í íslensku dómskerfi. Mér fannst allan tímann sem rekstur málsins stóð yfir verið að tína til sannanir og lög hér og hvar til þess að gera dóminn trúverðugan en sleppa því að líta til annarra sannana og laga sem mér virtist vera að minnsta kosti jafngild. Mér fannst það til dæmis hlálegt að De Klipper hélt því fram að stóran kreditreikning vantaði í uppgjör sem ég lagði fram. Ég benti á að nákvæmlega sama reikning væri að finna í uppgjörinu. Í dómi héraðsdóms staðfestum af Hæstarétti var samt sem áður ákveðið að hann vantaði. Að mínu mati eru tök íslenska dómskerfisins á málinu dæmigerð. Á ég þá við málið í heild, einnig þátt undirritanna: Vankunnátta í þeim málefnum sem fjallað er um. Réttlæti, sanngirni og heilbrigð skynsemi koma ekki við sögu. Réttlæti hins sterka svífur yfir vötnunum. Viðmiðanir við þjóðfélagsgerð og tækni löngu úreltar. Og ekki síst. Svo virðist að gengið svo langt í að forðast að geta raka og sannana þess sem dómurinn gengur gegn og útskýra hvers vegna þær féllu í grýttan jarðveg að jafna mætti við fölsun. Ég get ekki betur séð en að þarna komi fram staða íslenska dómskerfisins um þessar mundir. Athyglisvert er að margir blaða- og fréttamenn virðast telja að ekki megi gagnrýna meðferð dómsmála og lagasetningar Alþingis og alls ekki að þar halli á litla manninn í þjóðfélaginu. Dómstólar hafa því nánast ekkert aðhald . Ég held að það sé mikilvæg ástæða fyrir því hvernig komið er fyrir þeim. Höfundur er rekstrarverkfræðingur.
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun
Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun
Skoðun Er kominn tími til að láta endurmeta brunabótamatið á þínu húsnæði? Heiðrún Jónsdóttir skrifar
Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir skrifar
Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson skrifar
Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar
Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar
Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir skrifar
Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir skrifar
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun
Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun