Reyni aftur á morgun Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 6. júní 2012 06:00 Þjónustufulltrúar okkar aðstoða þig með ánægju eftir augnablik,“ malaði stimamjúkur símsvarinn í eyrað á mér. Ég hafði reyndar enga trú á því, enda höfðu þeir „því miður“ allir verið uppteknir í stundarfjórðung þegar þarna var komið sögu. Ég hékk enn á línunni. Sá stimamjúki hélt mér við efnið með því að gauka öðru hvoru að mér upplýsingum um heimasíðuna, hvar ég væri í röðinni og að erindi mínu yrði jú, sinnt með ánægju, bráðum. Ég var númer 7. Loks gaukaði hann því að mér að ég gæti líka lagt nafnið mitt og síma inn á símsvarann og þá yrði hringt í mig innan klukkutíma. Ég gerði það. Tveimur tímum síðar hafði enginn hringt. Ég náði engu sambandi þennan daginn. Þetta var í fyrradag, síðasta sólardaginn í átta daga hitabylgjunni en það kólnaði hressilega í gær. Ég giskaði á að þjónustufulltrúarnir hefðu allir verið uppteknir við annað, borða ís og safna freknum kannski! Nema það hafi sérstaklega margir átt erindi, einmitt þennan dag svo þeir hreinlega komust ekki í símann vegna anna. Ég varð svo sem ekkert súr yfir þessu. Svoleiðis. Teygði sjálf á kaffitímanum mínum eins og ég þorði þennan dag og sat úti í sólinni. Gott ef ég notaði ekki drjúgan hluta biðtímans í símanum einmitt til að safna freknum. Ég gat ekki farið að fjargviðrast úr af því þó gráguggnar skrifstofublækurnar sæktu í sólina, þá loksins hún skein. Við eigum nefnilega ekki að venjast svona tíð í maí eða yfirleitt bara. Það eru meira að segja gefin „sólarfrí“ sums staðar á Íslandi þegar svona einstaklega vel viðrar. Kannski höfðu þjónustufulltrúarnir fengið eitt slíkt þennan dag og bara gleymst að lesa þær upplýsingar inn á símsvarann. „Þjónustufulltrúar okkar eru í sólarfríi, hringdu á morgun!“ Ekkert mál. Erindi mitt var ekki það brýnt að það gæti ekki beðið yfir nótt eða þar til það kólnaði í veðri. Ég hringdi því bara aftur í gær og valdi samviskusamlega þá hnappa sem símsvarinn bauð mér til að komast í samband við réttan aðila: „Veldu einn fyrir þjónustufulltrúa, tvo fyrir skiptiborð … Þjónustufulltrúar okkar aðstoða þig með ánægju eftir augnablik … Þú ert númer 7 í röðinni … Þú getur einnig lesið inn nafn þitt og síma og við hringjum í þig innan klukkutíma … … Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Ísland úr Eurovision 2026 Sædís Ósk Arnbjargardóttir Skoðun Gleðibankinn er tómur Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson Skoðun Biðsalur dauðans eða aftökustaður á heiði? Davíð Bergmann Skoðun Fokk jú Austurland Kristján Ingimarsson Skoðun Ísland hafnar mótorhjólum Arnar Þór Hafsteinsson Skoðun Læknar eru lífsbjörg: Tryggjum sérnám þeirra Halla Hrund Logadóttir Skoðun Hver ber ábyrgð á Karlanetinu? Kjartan Ragnarsson,Védís Drótt Cortez Skoðun Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Það sem við skuldum hvort öðru Jónas Már Torfason Skoðun Halldór 06.12.25 Halldór Baldursson Halldór
Þjónustufulltrúar okkar aðstoða þig með ánægju eftir augnablik,“ malaði stimamjúkur símsvarinn í eyrað á mér. Ég hafði reyndar enga trú á því, enda höfðu þeir „því miður“ allir verið uppteknir í stundarfjórðung þegar þarna var komið sögu. Ég hékk enn á línunni. Sá stimamjúki hélt mér við efnið með því að gauka öðru hvoru að mér upplýsingum um heimasíðuna, hvar ég væri í röðinni og að erindi mínu yrði jú, sinnt með ánægju, bráðum. Ég var númer 7. Loks gaukaði hann því að mér að ég gæti líka lagt nafnið mitt og síma inn á símsvarann og þá yrði hringt í mig innan klukkutíma. Ég gerði það. Tveimur tímum síðar hafði enginn hringt. Ég náði engu sambandi þennan daginn. Þetta var í fyrradag, síðasta sólardaginn í átta daga hitabylgjunni en það kólnaði hressilega í gær. Ég giskaði á að þjónustufulltrúarnir hefðu allir verið uppteknir við annað, borða ís og safna freknum kannski! Nema það hafi sérstaklega margir átt erindi, einmitt þennan dag svo þeir hreinlega komust ekki í símann vegna anna. Ég varð svo sem ekkert súr yfir þessu. Svoleiðis. Teygði sjálf á kaffitímanum mínum eins og ég þorði þennan dag og sat úti í sólinni. Gott ef ég notaði ekki drjúgan hluta biðtímans í símanum einmitt til að safna freknum. Ég gat ekki farið að fjargviðrast úr af því þó gráguggnar skrifstofublækurnar sæktu í sólina, þá loksins hún skein. Við eigum nefnilega ekki að venjast svona tíð í maí eða yfirleitt bara. Það eru meira að segja gefin „sólarfrí“ sums staðar á Íslandi þegar svona einstaklega vel viðrar. Kannski höfðu þjónustufulltrúarnir fengið eitt slíkt þennan dag og bara gleymst að lesa þær upplýsingar inn á símsvarann. „Þjónustufulltrúar okkar eru í sólarfríi, hringdu á morgun!“ Ekkert mál. Erindi mitt var ekki það brýnt að það gæti ekki beðið yfir nótt eða þar til það kólnaði í veðri. Ég hringdi því bara aftur í gær og valdi samviskusamlega þá hnappa sem símsvarinn bauð mér til að komast í samband við réttan aðila: „Veldu einn fyrir þjónustufulltrúa, tvo fyrir skiptiborð … Þjónustufulltrúar okkar aðstoða þig með ánægju eftir augnablik … Þú ert númer 7 í röðinni … Þú getur einnig lesið inn nafn þitt og síma og við hringjum í þig innan klukkutíma … …
Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun