„Menn halda að sér höndum og bíða með allar stórar ákvarðanir þangað til ljóst verður hvernig pólitíska landslagið mun liggja eftir kosningar,“ segir forstjóri í skráðu félagi í samtali við Markaðinn.
Stefán Broddi Guðjónsson, forstöðumaður greiningardeildar Arion banka, segir að mikill pólitískur óstöðugleiki rími illa við þá ímynd sem Ísland hefur haft gagnvart umheiminum sem stöðugt norrænt ríki.
Samkvæmt heimildum Markaðarins hafa margir verðbréfamiðlarar fengið fyrirspurnir frá erlendum fjárfestum undanfarna daga. Hafa fjárfestarnir krafist skýringa á hinu óstöðuga stjórnmálaástandi sem hér ríkir. Ekki hefur dregið úr áhuga þeirra á að fjárfesta hér á landi, en hins vegar vilja þeir bíða og sjá hvernig stjórnmálin þróast fram yfir kosningar. Á meðal verkefna sem hafa frestast er fyrirhuguð skráning Arion banka, en eins og Markaðurinn hefur greint frá stefnir Kaupþing, sem á 58 prósenta hlut í bankanum, nú að því að losa um hlut sinn í gegnum opið hlutafjárútboð á fyrsta fjórðungi næsta árs.

Þegar boðað er til kosninga með nokkurra vikna fyrirvara er ekki ólíklegt að fjárfestar og fyrirtæki haldi einfaldlega að sér höndum og bíði með allar stórar ákvarðanir þar til kosningum lýkur og málin hafa skýrst frekar. Þangað til verða mörg verkefni í biðstöðu,“ segir hún.
„Það er mjög líklegt að menn staldri nú aðeins við og bíði,“ segir Páll Harðarson, forstjóri Kauphallarinnar, „en ég efast um að við þurfum að hafa verulegar áhyggjur til lengri tíma litið. Ef það verður greitt úr þessu með eðlilegum hætti, ríkisstjórn mynduð innan eðlilegra tímamarka og hlutirnir komast aftur í samt horf hef ég ekki miklar áhyggjur af því að það dragi úr áhuga erlendra fjárfesta á landinu“.
Minni líkur á vaxtalækkun
Fjárfestar brugðust harkalega við fregnum af stjórnarslitunum. Daginn eftir, föstudaginn 15. september, gufuðu 32 milljarðar króna upp á verðbréfamörkuðum, þar af 23 milljarðar á hlutabréfamarkaði. Benti greiningardeild Aron banka á að eignir lífeyrissjóðanna, umsvifamestu fjárfesta landsins, hefðu rýrnað um að minnsta kosti 14 milljarða króna þennan eina dag. „Þetta var eins og blóðbað,“ sagði verðbréfamiðlari sem Fréttablaðið ræddi við.
Lækkanirnar hafa haldið áfram undanfarna daga, en sem dæmi hefur úrvalsvísitala Kauphallarinnar lækkað um 4,9 prósent og skuldabréfavísitala GAMMA um 1,5 prósent frá því að ríkisstjórnin féll. Einn viðmælandi Markaðarins segir sennilegt að umræddar lækkanir muni ganga til baka, í það minnsta að einhverju leyti, þegar óvissunni léttir, en enginn viti hvenær svo verður. „Markaðurinn hefur aðeins róast en óvissan hvílir samt enn eins og farg á honum. Á meðan svo er eru engar verulegar hækkanir í kortunum.“

Stefán Broddi bendir á að verðbólguálag á skuldabréfamarkaði sé einn af þeim mælikvörðum sem peningastefnunefnd Seðlabankans horfi til við vaxtaákvörðun. Álagið hafi farið hækkandi eftir að gengi krónunnar tók að veikjast í sumar en hafi rokið upp í kjölfar stjórnarslitanna. Það sé til vitnis um að fjárfestar búast við að meiri verðbólga sé í kortunum. Aukið verðbólguálag hafi lækkað raunstýrivexti og gert það að verkum að slaknað hafi á taumhaldi peningastefnunnar.

Agnar Tómas Möller, framkvæmdastjóri sjóða hjá GAMMA, segir að þrátt fyrir pólitískan óróleika sé umtalsverð hækkun verðbólguálags á skuldabréfamarkaði undanfarið aðeins að hluta til komin vegna vaxandi verðbólguvæntinga markaðarins. Óróleikinn hafi vissulega einhver áhrif á verðbólguvæntingar, en þau séu minni en margir vilji láta vera, enda séu fáar vísbendingar um að verðbólga fari vaxandi á næstu misserum og erfitt sé að tengja stjórnarslitin beint við hærri verðbólgu. „Það sem skýrir hærra verðbólguálag er fyrst og fremst ákveðin hræðsla og óvissuálag sem komið er til að miklu leyti vegna langvarandi innflæðishafta Seðlabankans sem hafa ýtt vaxtastiginu upp undanfarin misseri, einkum á óverðtryggða enda vaxtarófsins.
Innflæðishöftin hindra að mestu leyti langtíma skuldabréfafjárfestingar erlendra aðila á Íslandi og hafa þannig þurrkað upp skuldabréfamarkaðinn og gert hann mjög veikburða á sama tíma og þau ýta undir væntingar um veikari krónu horft fram á veginn en ella. Á sama tíma og fjármagn innlendra aðila leitar út úr hagkerfinu eftir langvarandi gjaldeyrishöft eiga erlendir skuldabréfafjárfestar, sem hafa mikinn áhuga á að fjárfesta í löngum innlendum vöxtum, ekki greiða leið inn á markaðinn. Þeir hafa verið nettó seljendur á skuldabréfamarkaði í ár og það sama má segja um lífeyrissjóðina sem hafa dregið sig í auknum mæli út af markaðinum.
Löng og óverðtryggð bréf eru eitt af því fyrsta sem lífeyrissjóðirnir selja þegar þeir fjárfesta erlendis eða þegar þá vantar fé til að fjármagna sjóðsfélagalán sín. Allir þessir kraftar eru til þess fallnir að þrýsta upp verðbólguálaginu, einkum til lengri tíma, og er birtingarmynd þess aukið óvissuálag og hærra vaxtastig. Kosningaskjálftinn hefur síðan leyst úr læðingi þessa hræðslutilfinningu á meðal fjárfesta á þeim tíma sem markaðurinn er mjög veikburða vegna skorts á fjármagni.“

„Til viðbótar við gengisóstöðugleika bætist nú við pólitískur óstöðugleiki. Þessi óvissa setur mörg fyrirtæki, sem hafa reynt að leggja línurnar í rekstri sínum fyrir næstu mánuði, í vonda stöðu. Þau reiða sig á að efnahagsumhverfið sé fyrirsjáanlegt. Þeir sem hyggjast fjárfesta eða auka umsvif sín vilja til að mynda vita hvernig umhverfið verður á næstu árum. Það fjárfesta fáir til eins árs í senn.“
Fréttin birtist fyrst í Markaðnum, fylgiriti Fréttablaðsins um viðskipti og efnahagsmál.