Ætlar vinstri meirihlutinn að skila auðu? Þórdís Lóa Þórhalldóttir skrifar 4. júní 2025 09:02 Sundsprettinum lauk eins og venjulega í heita pottinum. Breiðholtslauginn skartaði sínu fegursta í vorsólinni þar sem ég sat í von um nýjar freknur og sólkysstar kinnar. Eftir stutta stund birtist eldri fastagestur. Fyrr en varði erum við dottin í spjall, þarna er ég ekki Þórdís Lóa borgarfulltrúi, heldur Lóa, dóttir Dísu og Tóta sem mörg í lauginni þekkja eftir áratuga búsetu í Breiðholti. Eftir samtalið um hvað er að frétta í pólitíkinni, hvernig væri að vera í minnihluta eftir sjö ár við stjórnvölinn og hvað þessi vinstri meirihluti væri að vilja uppá dekk þá barst talið að foreldrum mínum og þjónustu við aldrað fólk í borginni. Uppúr sauð í pottinum Nú fjölgaði skyndilega í samtalinu og fleiri pottormar tóku þátt. Þegar leið á samtalið spurði ég út í húsnæðismál eldri borgara og þá fyrst fór nú allt á flug svo uppúr sauð. Við vorum öll sammála um mikilvægi virkni, heilsueflingar og þátttöku aldraðs fólks í samfélaginu en þegar talið barst að húsnæði þá birtust allskonar skoðanir. Í raun vildi ekkert þeirra það sama. Sum vildu bara fá að vera í friði á sínu heimili og fá þangað góða þjónustu. Alls ekkert svona “gamalmanna gettó” sögðu þau. Önnur vildu nærveru fólks af sama aldurskeiði en þó búa í nálægð við aðrar kynslóðir og nálægt sundlauginni. Svo voru þau sem fannst að byggja ætti fleiri Lífsgæðakjarna þar sem eingöngu væru eldri Reykvíkingar. Umræðan róaðist aftur þegar við fórum að ræða um að eiga þann möguleika að búa sem lengst heima hjá sér og ekkert þeirra sá fyrir sér að fara á hjúkrunarheimili en voru til í allskonar önnur úrræði. Stuðning heim, heimahjúkrun og dagdvöl var þjónusta sem flest vildu sjá vaxa og dafna. Umræðan tók svo góðan snúning þegar við fórum að ræða um aðgengi og gangstéttarnar í hverfinu en meira um það seinna í öðrum pistli. Þarna birtist svo skemmtilega sú staðreynd að við erum allskonar og viljum allskonar. Gleymdu þau eldri Reykvíkingum? Árið 2018 samþykktum við í Reykjavík stefnu í málefnum eldri borgara til ársins 2022. Stefnan var gott veganesti þar sem mikil áhersla var lögð á að stuðla að tengingu milli kynslóða, t.d. með Samfélagshúsum í hverfum borgarinnar. Farið var í átak í velferðartækni til að auka öryggi og sveigjanlega þjónustu ásamt því að draga úr félagslegri einangrun. Stefnan kom sér vel í heimsfaraldri og er ég sannfærð um að farsæl viðbrögð borgarinnar á þeim tíma var ekki síst vegna þess að borgin var þá með skýra sýn í málefnum eldra fólks í Reykjavík. Nú er hins vegar ekki svo. Í samstarfssáttmála vinstri meirihlutans segir “Við ætlum að styðja við uppbyggingu ríkisins á hjúkrunarheimilum og bæta heimaþjónustu með aukinni heimahjúkrun og dagþjálfun í samstarfi við ríkið.” Það er nú alltof sumt. Ekki orð um virkni, félagsleg einangrun, samþættingu þjónustu eða aukna og betri upplýsingagjöf sem eru lykilstef stjórnvalda í aðgerðaráætluninni “Það er gott að eldast” sem samþykkt var árið 2023. Nú fáum við fréttir að samstarfsflokkarnir ætli að byrja á því að fara á bak orða sinna og loka dagdvölinni á Þorraseli. Dagdvöl þar sem 75 skjólstæðingar fá nú dagþjálfun og nýting á þessu ári hefur verið 98%. Vinstri meirihlutinn í Reykjavík vill loka úrræði þar sem endurhæfing og viðhald á virkni og styrk einstaklinga til að búa áfram heima hjá sér er lykilþáttur. Hann vill loka úrræði sem brýtur upp félagslega einangrun og eykur virkni. Úrræði sem er forvörn og heldur öldruðu fólki frá ítrekuðum ferðum á bráðamóttöku. Og síðast en ekki síst vill hann loka úrræði sem ríkið greiðir en fellur undir samfellda þjónustukeðju hjá borginni. Ég tók málefnið upp á síðasta borgarstjórnarfundi og óskaði eftir umræðu um stöðuna í málefnum eldra fólks í Reykjavík. Hver er áhersla borgarinnar þegar það kemur að þjónustu við aldraða Reykvíkinga? Hver er staðan hvað varðar upplýsingamiðlun, samþættingu, þróun þjónustu og virkni aldraðs fólksi. Hvar stendur Reykjavíkurborg í sínum verkefnum? Hvernig er staðan á stefnumótun borgarinnar? Viti menn, vinstri meirihlutinn skilar auðu. Ætla að gera allskonar en svara litlu um framtíðarsýn og stefnu. Viðreisn í Reykjavík skilar ekki auðu Viðreisn í Reykjavík vill byggja alla þjónustu á virkni og þátttöku aldraðs fólks. Tryggja góða þjónustu fyrir einstaklinga í heimahúsum, svo sem aðgengi, hjálpartæki, endurhæfingu, hreyfingu, fæði og síðast en ekki síst afbragðs stuðningsþjónustu og heimahjúkrun. Við viljum samfellu í þjónustu við aldrað fólk og leggja sérstaka áherslu á einstaklingsmiðaða þjónustu, efla sérstaklega kvöld- og helgarþjónustu sem og sveigjanlega dagvistun. Við leggjum áherslu á blöndun kynslóða í skipulagi borgarinnar. Fjölbreytt og gott húsnæði og aðbúnaður er þar grundvallarþáttur. Við viljum halda áfram samstarfi um húsnæðisuppbyggingu í öllum hverfum og taka mið af breyttum þörfum nýrra kynslóða eldra fólks þegar kemur að félagslífi. Viðreisn skilar ekki auðu þegar það kemur að því að byggja upp borg fyrir alla, á öllum aldri, fyrir fólk með allskona skoðanir. Höfundur er oddviti Viðreisnar í Reykjavík Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Viðreisn Borgarstjórn Þórdís Lóa Þórhallsdóttir Eldri borgarar Mest lesið Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun Skoðun Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson skrifar Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson skrifar Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson skrifar Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun 5 ára vegferð að skóla framtíðarinnar – eða ekki! Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson skrifar Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson skrifar Skoðun Við þurfum nýja sýn á stjórnmál okkar - Mamdani-sýn Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Af hverju er verðbólga ennþá svona há? Ólafur Margeirsson skrifar Sjá meira
Sundsprettinum lauk eins og venjulega í heita pottinum. Breiðholtslauginn skartaði sínu fegursta í vorsólinni þar sem ég sat í von um nýjar freknur og sólkysstar kinnar. Eftir stutta stund birtist eldri fastagestur. Fyrr en varði erum við dottin í spjall, þarna er ég ekki Þórdís Lóa borgarfulltrúi, heldur Lóa, dóttir Dísu og Tóta sem mörg í lauginni þekkja eftir áratuga búsetu í Breiðholti. Eftir samtalið um hvað er að frétta í pólitíkinni, hvernig væri að vera í minnihluta eftir sjö ár við stjórnvölinn og hvað þessi vinstri meirihluti væri að vilja uppá dekk þá barst talið að foreldrum mínum og þjónustu við aldrað fólk í borginni. Uppúr sauð í pottinum Nú fjölgaði skyndilega í samtalinu og fleiri pottormar tóku þátt. Þegar leið á samtalið spurði ég út í húsnæðismál eldri borgara og þá fyrst fór nú allt á flug svo uppúr sauð. Við vorum öll sammála um mikilvægi virkni, heilsueflingar og þátttöku aldraðs fólks í samfélaginu en þegar talið barst að húsnæði þá birtust allskonar skoðanir. Í raun vildi ekkert þeirra það sama. Sum vildu bara fá að vera í friði á sínu heimili og fá þangað góða þjónustu. Alls ekkert svona “gamalmanna gettó” sögðu þau. Önnur vildu nærveru fólks af sama aldurskeiði en þó búa í nálægð við aðrar kynslóðir og nálægt sundlauginni. Svo voru þau sem fannst að byggja ætti fleiri Lífsgæðakjarna þar sem eingöngu væru eldri Reykvíkingar. Umræðan róaðist aftur þegar við fórum að ræða um að eiga þann möguleika að búa sem lengst heima hjá sér og ekkert þeirra sá fyrir sér að fara á hjúkrunarheimili en voru til í allskonar önnur úrræði. Stuðning heim, heimahjúkrun og dagdvöl var þjónusta sem flest vildu sjá vaxa og dafna. Umræðan tók svo góðan snúning þegar við fórum að ræða um aðgengi og gangstéttarnar í hverfinu en meira um það seinna í öðrum pistli. Þarna birtist svo skemmtilega sú staðreynd að við erum allskonar og viljum allskonar. Gleymdu þau eldri Reykvíkingum? Árið 2018 samþykktum við í Reykjavík stefnu í málefnum eldri borgara til ársins 2022. Stefnan var gott veganesti þar sem mikil áhersla var lögð á að stuðla að tengingu milli kynslóða, t.d. með Samfélagshúsum í hverfum borgarinnar. Farið var í átak í velferðartækni til að auka öryggi og sveigjanlega þjónustu ásamt því að draga úr félagslegri einangrun. Stefnan kom sér vel í heimsfaraldri og er ég sannfærð um að farsæl viðbrögð borgarinnar á þeim tíma var ekki síst vegna þess að borgin var þá með skýra sýn í málefnum eldra fólks í Reykjavík. Nú er hins vegar ekki svo. Í samstarfssáttmála vinstri meirihlutans segir “Við ætlum að styðja við uppbyggingu ríkisins á hjúkrunarheimilum og bæta heimaþjónustu með aukinni heimahjúkrun og dagþjálfun í samstarfi við ríkið.” Það er nú alltof sumt. Ekki orð um virkni, félagsleg einangrun, samþættingu þjónustu eða aukna og betri upplýsingagjöf sem eru lykilstef stjórnvalda í aðgerðaráætluninni “Það er gott að eldast” sem samþykkt var árið 2023. Nú fáum við fréttir að samstarfsflokkarnir ætli að byrja á því að fara á bak orða sinna og loka dagdvölinni á Þorraseli. Dagdvöl þar sem 75 skjólstæðingar fá nú dagþjálfun og nýting á þessu ári hefur verið 98%. Vinstri meirihlutinn í Reykjavík vill loka úrræði þar sem endurhæfing og viðhald á virkni og styrk einstaklinga til að búa áfram heima hjá sér er lykilþáttur. Hann vill loka úrræði sem brýtur upp félagslega einangrun og eykur virkni. Úrræði sem er forvörn og heldur öldruðu fólki frá ítrekuðum ferðum á bráðamóttöku. Og síðast en ekki síst vill hann loka úrræði sem ríkið greiðir en fellur undir samfellda þjónustukeðju hjá borginni. Ég tók málefnið upp á síðasta borgarstjórnarfundi og óskaði eftir umræðu um stöðuna í málefnum eldra fólks í Reykjavík. Hver er áhersla borgarinnar þegar það kemur að þjónustu við aldraða Reykvíkinga? Hver er staðan hvað varðar upplýsingamiðlun, samþættingu, þróun þjónustu og virkni aldraðs fólksi. Hvar stendur Reykjavíkurborg í sínum verkefnum? Hvernig er staðan á stefnumótun borgarinnar? Viti menn, vinstri meirihlutinn skilar auðu. Ætla að gera allskonar en svara litlu um framtíðarsýn og stefnu. Viðreisn í Reykjavík skilar ekki auðu Viðreisn í Reykjavík vill byggja alla þjónustu á virkni og þátttöku aldraðs fólks. Tryggja góða þjónustu fyrir einstaklinga í heimahúsum, svo sem aðgengi, hjálpartæki, endurhæfingu, hreyfingu, fæði og síðast en ekki síst afbragðs stuðningsþjónustu og heimahjúkrun. Við viljum samfellu í þjónustu við aldrað fólk og leggja sérstaka áherslu á einstaklingsmiðaða þjónustu, efla sérstaklega kvöld- og helgarþjónustu sem og sveigjanlega dagvistun. Við leggjum áherslu á blöndun kynslóða í skipulagi borgarinnar. Fjölbreytt og gott húsnæði og aðbúnaður er þar grundvallarþáttur. Við viljum halda áfram samstarfi um húsnæðisuppbyggingu í öllum hverfum og taka mið af breyttum þörfum nýrra kynslóða eldra fólks þegar kemur að félagslífi. Viðreisn skilar ekki auðu þegar það kemur að því að byggja upp borg fyrir alla, á öllum aldri, fyrir fólk með allskona skoðanir. Höfundur er oddviti Viðreisnar í Reykjavík
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar
Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar
Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun