Heilnæm fæða – íslenskur landbúnaður er grunnur öryggis okkar Ragnar Rögnvaldsson skrifar 1. nóvember 2025 07:30 Það gleymist stundum í umræðunni að íslenskur landbúnaður er ekki bara atvinnugrein. Hann er hluti af sjálfstæði okkar, öryggi og menningu. Hann tryggir okkur hreina, heilnæma og rekjanlega fæðu á tímum þegar mörg lönd glíma við mengun, ofnotkun sýklalyfja og óljósar upprunamerkingar. Á Íslandi búum við yfir náttúrulegum gæðum sem fáar þjóðir geta státað af: vatnið okkar er hreint, jarðvegurinn ósnortinn og loftið tært. Þess vegna eru íslenskar matvörur ekki aðeins bragðgóðar, heldur líka heilnæmar. Kjöt, mjólk og grænmeti sem framleitt er hér heima inniheldur ekki þau aukaefni og varnarefni sem víða erlendis eru í heilsuspillandi magni. Það er hluti af því sem gerir íslenskan landbúnað einstakan – hann framleiðir mat sem styður við góða heilsu, en ýtir ekki undir niðurbrot. Þetta er líka öryggismál. Þjóð sem ræktar ekki eigin mat er háð öðrum. Ef birgðakeðjur rofna eða alþjóðlegar kreppur skella á, þá kemur fljótt í ljós hversu dýrmætt það er að geta staðið á eigin fótum. Íslensk framleiðsla er því ekki aðeins spurning um atvinnu eða hagvöxt – hún er trygging fyrir sjálfstæði og fæðuöryggi þjóðarinnar. En við getum gert enn betur. Tækifærin eru víða: – Aukin grænmetisrækt með nýtingu jarðvarma og endurnýjanlegrar orku. – Úrvinnsla og verðmætasköpun úr íslenskum hráefnum: ostar, olíur, náttúruleg efni í snyrtivörur, próteinframleiðsla og heilsuvörur, svo má lengi telja. – Markaðssetning á íslenskum gæðum sem heimsútflutningsmerki: hreinleiki, uppruni og ábyrg framleiðsla. Við eigum allt sem þarf til að gera íslenskan landbúnað að einni traustustu og sjálfbærustu grein þjóðarinnar. En það krefst þess að stjórnvöld standi með bændum – ekki gegn þeim – og að stefna stjórnvalda tryggi íslenskt fæðuöryggi og jafna samkeppni við innfluttar, ódýrar og oft verri vörur. Að hlúa að landbúnaðinum er að hlúa að sjálfum okkur. Það er ekki spurning um fortíðarþrá heldur framtíðarsýn – því þjóð sem ræktar sinn eigin mat ræktar líka sjálfstæði sitt. Höfundur er formaður kjördæmafelags Miðflokksins í Norðvesturkjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Miðflokkurinn Matvælaframleiðsla Landbúnaður Mest lesið Mamma fékk fjórar milljónir fyrir að eignast þig í apríl Guðfinna Kristín Björnsdóttir Skoðun Kynjuð vísindi, leikskólaráð á villigötum, klámsýki, svipmyndir frá Norður-Kóreu Fastir pennar Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun 34 milljónir fyrir póstnúmerið Elliði Vignisson Skoðun Þorgerður í sömu vörn og varðstjórinn Tómas Þór Þórðarson Skoðun Erum ekki mætt í biðsal elliáranna Ragnheiður K. Guðmundsdóttir Skoðun Virðingarleysið meiðir Sigurbjörg Ottesen Skoðun Horfir barnið þitt á klám? Lísa Margrét Gunnarsdóttir Skoðun Barnaskattur Vilhjálms Árnasonar Þórður Snær Júlíusson Skoðun Þungaflutningar og vegakerfið okkar Haraldur Þór Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Erum ekki mætt í biðsal elliáranna Ragnheiður K. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Jákvæð áhrif millilandaflugs til Akureyrar eru miklu meiri en þú heldur Lára Halldóra Eiríksdóttir skrifar Skoðun Fögnum degi sjúkraliða og störfum þeirra alla daga Alma D. Möller skrifar Skoðun Þegar stórútgerðin gleypir allt – er kominn tími á norskar lausnir? Kjartan Sveinsson skrifar Skoðun Óstaðsettir í hús Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins hefur bætt hag aldraðra og öryrkja Sigurður Helgi Pálmason skrifar Skoðun Láttu ekki svindla á þér við jólainnkaupin Inga María Backman skrifar Skoðun Duga aðgerðir ríkistjórnarinnar til að rífa fjölda eldri borgara úr fátæktargildrunni? Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Túlkun gagna er ábyrgð Joanna Marcinkowska skrifar Skoðun Lífsstílshljómkviðan: öndun í köldum potti Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Bandaríkjaher, upphaf og innleiðing vatnsúðakerfa Snæbjörn R Rafnsson skrifar Skoðun Sameinumst í að enda stafrænt ofbeldi gegn fötluðum konum Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Er munur á trú og trúarbrögðum? Árni Gunnarsson skrifar Skoðun Hvaða einkennir góðan stjórnmálamann? Berglind Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Samstarf og samhæfing á breiðum grunni þjóðaröryggis Víðir Reynisson skrifar Skoðun 10 tonn af textíl á dag Birgitta Stefánsdóttir,Freyja Pétursdóttir skrifar Skoðun Sjúkraliðar er fólkið sem skiptir máli Sandra B. Franks skrifar Skoðun Hversu ört getur höfuðborgin stefnt að breyttum ferðavenjum? Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Horfir barnið þitt á klám? Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Frá friðarsjálfsblekkingu til raunverulegs öryggis Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Lestrarkunnátta barna batnar ekki með einni bók á hverja fimmtán nemendur Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður í sömu vörn og varðstjórinn Tómas Þór Þórðarson skrifar Skoðun Hver er staða fæðuöryggis á Íslandi? Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun „Hugsanleg áhrif“ Íslands innan ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Frá friði til vígvæðingar: Höfnum nýrri varnar- og öryggisstefnu utanríkisráðherra Steinunn Þóra Árnadóttir,Einar Ólafsson skrifar Skoðun Þungaflutningar og vegakerfið okkar Haraldur Þór Jónsson skrifar Skoðun Stærsta öryggismál barna í dag eru samskipti, mörk og viðbrögð við grun um ofbeldi Arnrún María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum ólöglegan flutning barna Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þegar Inga Sæland sendir reikninginn á næsta borð Einar Þorsteinsson skrifar Skoðun Erlendar rætur: Hornsteinn framfara, ekki ógn Nichole Leigh Mosty skrifar Sjá meira
Það gleymist stundum í umræðunni að íslenskur landbúnaður er ekki bara atvinnugrein. Hann er hluti af sjálfstæði okkar, öryggi og menningu. Hann tryggir okkur hreina, heilnæma og rekjanlega fæðu á tímum þegar mörg lönd glíma við mengun, ofnotkun sýklalyfja og óljósar upprunamerkingar. Á Íslandi búum við yfir náttúrulegum gæðum sem fáar þjóðir geta státað af: vatnið okkar er hreint, jarðvegurinn ósnortinn og loftið tært. Þess vegna eru íslenskar matvörur ekki aðeins bragðgóðar, heldur líka heilnæmar. Kjöt, mjólk og grænmeti sem framleitt er hér heima inniheldur ekki þau aukaefni og varnarefni sem víða erlendis eru í heilsuspillandi magni. Það er hluti af því sem gerir íslenskan landbúnað einstakan – hann framleiðir mat sem styður við góða heilsu, en ýtir ekki undir niðurbrot. Þetta er líka öryggismál. Þjóð sem ræktar ekki eigin mat er háð öðrum. Ef birgðakeðjur rofna eða alþjóðlegar kreppur skella á, þá kemur fljótt í ljós hversu dýrmætt það er að geta staðið á eigin fótum. Íslensk framleiðsla er því ekki aðeins spurning um atvinnu eða hagvöxt – hún er trygging fyrir sjálfstæði og fæðuöryggi þjóðarinnar. En við getum gert enn betur. Tækifærin eru víða: – Aukin grænmetisrækt með nýtingu jarðvarma og endurnýjanlegrar orku. – Úrvinnsla og verðmætasköpun úr íslenskum hráefnum: ostar, olíur, náttúruleg efni í snyrtivörur, próteinframleiðsla og heilsuvörur, svo má lengi telja. – Markaðssetning á íslenskum gæðum sem heimsútflutningsmerki: hreinleiki, uppruni og ábyrg framleiðsla. Við eigum allt sem þarf til að gera íslenskan landbúnað að einni traustustu og sjálfbærustu grein þjóðarinnar. En það krefst þess að stjórnvöld standi með bændum – ekki gegn þeim – og að stefna stjórnvalda tryggi íslenskt fæðuöryggi og jafna samkeppni við innfluttar, ódýrar og oft verri vörur. Að hlúa að landbúnaðinum er að hlúa að sjálfum okkur. Það er ekki spurning um fortíðarþrá heldur framtíðarsýn – því þjóð sem ræktar sinn eigin mat ræktar líka sjálfstæði sitt. Höfundur er formaður kjördæmafelags Miðflokksins í Norðvesturkjördæmi.
Skoðun Jákvæð áhrif millilandaflugs til Akureyrar eru miklu meiri en þú heldur Lára Halldóra Eiríksdóttir skrifar
Skoðun Þegar stórútgerðin gleypir allt – er kominn tími á norskar lausnir? Kjartan Sveinsson skrifar
Skoðun Duga aðgerðir ríkistjórnarinnar til að rífa fjölda eldri borgara úr fátæktargildrunni? Björn Snæbjörnsson skrifar
Skoðun Lestrarkunnátta barna batnar ekki með einni bók á hverja fimmtán nemendur Eydís Inga Valsdóttir skrifar
Skoðun Frá friði til vígvæðingar: Höfnum nýrri varnar- og öryggisstefnu utanríkisráðherra Steinunn Þóra Árnadóttir,Einar Ólafsson skrifar
Skoðun Stærsta öryggismál barna í dag eru samskipti, mörk og viðbrögð við grun um ofbeldi Arnrún María Magnúsdóttir skrifar