Hvar er sómakenndin? Blakleikur Ísraels og Íslands Hrönn Guðmundsdóttir og Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifa 24. maí 2024 13:31 Helgina 17. – 19. maí fór fram mót í CEV Silver League deildinni í blaki í íþróttahúsinu í Digranesi í Kópavogi. Leikurinn vakti nokkuð umtal, m.a. í Facebook hópnum Sniðganga fyrir Palestínu, af því að í þetta sinn tók karlalandsliðið á móti landsliði Ísraels. Ástæður þess að leikur Íslands við Ísrael vekur umtal þekkjum við flest. Ísraelsríki stundar nú árásárstríð gegn Palestínufólki á Gaza. Ofan á linnulausar loftárásir á almenna borgara og innviði á Gaza hefur Ísraelsríki skorið á flutning vatns, rafmagns og hjálpargagna til Gaza og beitir palestínsku þjóðina nú manngerðri hungursneyð með því að loka landamærum og koma í veg fyrir flutning og dreifingu matvæla. Samtímis þessu fjölgar árásum ísraelska hersins á almenna borgara á Vesturbakkanum. Alþjóðadómstóllinn í Haag réttar nú yfir Ísrael fyrir þjóðarmorð á Gaza og nýlega gaf Alþjóðaglæpadómstóllinn út handtökuskipun á hendur forsætisráðherra og varnarmálaráðherra Ísraels, ásamt þremur foringjum innan Hamas fyrir árásir þeirra 7. október. Á degi hverjum hrannast upp sönnunargögn um stríðsglæpi, brot á alþjóðalögum og glæpi gegn mannkyni sem Ísraelsríki fremur á íbúum Palestínu og þessu fylgjumst við með nánast í beinni útsendingu á samfélagsmiðlum. Þetta er samhengið sem þarf að hafa í huga þegar við metum réttmæti þess að mæta fulltrúum Ísraelsríkis á íþróttavellinum. Meðvirkni með ríki sem fremur stríðsglæpi Leikur Íslands og Ísraels fór fram fyrir luktum dyrum og íþróttahúsið í Digranesi var með öllu lokað frá föstudegi til sunnudags fyrir aðra starfsemi, væntanlega að beiðni Ísraels. Leikurinn var samt ekki spilaður án áhorfenda því samkvæmt okkar upplýsingum voru um 80 áhorfendur á leiknum af sérstökum gestalista. Manneskja sem var viðstödd leikinn segir hátt spennustig hafa verið í húsinu en að gestir hafi risið úr sætum þegar þjóðsöngur Ísraels var leikinn. Hverju var Blaksamband Íslands að hlífa leikmönnum Ísraels við? Að þurfa að horfast í augu við þá staðreynd að almenningi á Íslandi og um heim allan misbýður framganga Ísraels? Að sjá palestínska fánann mögulega meðal áhorfenda? Að einhver stæði ekki upp þegar þjóðsöngur Ísraels var spilaður? Er meðvirknin með ríki sem ákært hefur verið fyrir þjóðarmorð svo mikil að allt er gert til að koma Ísraelum undan óþægindum sem glæpir ríkisins kunna að valda þeim á alþjóðavettvangi? Hver eru gildi íþróttahreyfingarinnar? Við skiljum ekki hvernig Blaksambandið ver þá ákvörðun að leika við Ísrael og halda almenningi frá leiknum. Hefur íþróttahreyfingin ekkert lært af umræðu undanfarinna ára á Íslandi um að við stöndum ekki með þeim sem beitir ofbeldinu, heldur með þeim sem verða fyrir því? Hefur íþróttahreyfingin ekki lært að meðvirkni með gerandanum veitir honum skjól til að halda áfram að beita ofbeldi? Og það sem meira er – er íþróttahreyfingin tilbúin til segja algerlega skilið við þau gildi sem hún sjálf segist vinna eftir? Á vefsíðu Blaksambands Íslands er forvitnileg yfirlýsing sem Blaksamband Íslands skrifar undir ásamt sex öðrum félögum, þ.á.m. KSÍ og HSÍ. Þar stendur: „Íþróttastarf gengur ekki bara út á að kenna börnum og unglingum iðkun íþróttagreina. Íþróttahreyfingin gegnir mikilvægu uppeldishlutverki gagnvart þessum ungu iðkendum og í starfinu er ekki síður unnið markvisst að því að kenna góð gildi sem má taka með sér út í lífið.“ Sættir Blaksamband Ísland sig við að kenna ungu íþróttafólki þau gildi að íþróttir séu undanskildar kröfum um siðferði og sómakennd? Sættir Blaksambandið sig við að kenna ungu íþróttafólki að við samþykkjum að deila íþróttavelli með fulltrúum ríkis sem hefur drepið barn á korters fresti í sjö mánuði? Sniðganga á sviði íþrótta Um tuttugu ár eru síðan borgaralegar hreyfingar í Palestínu kölluðu eftir því að efnahagslegri sniðgöngu yrði beitt gegn Ísrael ásamt sniðgöngu á sviði menningar, íþrótta og lista. Þetta ákall um sniðgöngu á fyrirmynd í þeim aðferðum sem var beitt gegn Suður Afríku á tímum aðskilnaðarstefnunnar, en Ísraelsríki rekur vægðarlausa aðskilnaðarstefnu í Ísrael og Palestínu. Þegar Rússland réðist inn í Úkraínu var Rússum umsvifalaust vísað úr keppni á alþjóðavettvangi svo fordæmin fyrir sniðgöngu í íþróttum eru fleiri í dag. Nú gætu einhverjir spurt – á ísraelskt íþróttafólk að gjalda fyrir gjörðir Ísraels? Eru þetta ekki bara íþróttir? Þessu er auðsvarað. Sniðganga á sviði íþrótta beinist ekki persónulega gegn íþróttamönnum heldur ríkinu sem þeir eru fulltrúar fyrir. Hún hefur það markmið að einangra ríki sem brjóta alþjóðalög líkt og Ísrael hefur gert og skapa bæði ytri og innri þrýsting á ríkin um að láta af óréttlætinu. Sniðganga sendir almenningi í viðkomandi ríki líka skilaboð. Skoðanakannanir í Ísrael sýna að þrátt fyrir ákæru um þjóðarmorð styður yfirgnæfandi meirihluti almennings í landinu bæði árásir og innrás á Gaza og beitingu hungurs sem vopns gegn almenningi. Þegar við keppum við ísraelsk íþróttalið þá veitum við pólitískt samþykki okkar við framferði Ísraelsríkis við Palestínu. Íþróttir eru nefnilega meira en bara íþróttir. Á vettvangi íþrótta geta ríki sem brjóta mannréttindi og alþjóðalög fegrað ímynd sína og mætt öðrum ríkjum á jafningjagrundvelli. Einmitt þess vegna eru íþróttir mikilvægur vettvangur til sniðgöngu. Þær skapa aðstæður þar sem við getum tekið afstöðu með mannréttindum og mannúð. Hvatning Daginn fyrir leikinn á sunnudaginn birti fyrrum fyrirliði karlalandsliðsins í blaki, Guðbergur Egill Eyjólfsson, opið bréf til leikmanna íslenska liðsins. Þar hvatti hann leikmenn til að „hafa áhrif til góðs á alþjóða vísu“ með því að spila ekki leikinn. Hann hvatti landsliðsmenn til að láta ekki nota sig til að fegra ímynd Ísraelsríkis á sviði íþrótta. Við trúum ekki öðru en að fjölmargt íþróttafólk – bæði í blaki og öðrum íþróttum – geti tekið undir með Guðbergi. Þó ráðamenn loki augum og eyrum fyrir hinu augljósa hefur almenningi ofboðið fyrir löngu. Íslenskt íþróttafólk er sett í erfiða stöðu þegar íþróttahreyfingin setur þeim þann afarkost að keppa við Ísrael eða bregðast liðinu sínu. Slíkan þrýsting getur verið erfitt að standast sem einstaklingur. En sem betur fer er enginn einn í þessu, við erum mörg og okkur fer fjölgandi. Við bjóðum íþróttafólk úr öllum greinum velkomið í sniðgönguhreyfinguna. Hægt er að fylgjast með Boycott, Divestment and Sanctions (BDS) Movement og BDS Ísland á öllum helstu samfélagsmiðlum og ganga í hinn öfluga umræðuhóp á Facebook: Sniðganga fyrir Palestínu. Einnig söfnum við heimildum um sniðgöngu á Ísrael á netfanginu snidgangafyrirsoguna@posteo.com. Þangað má senda afrit af tölvupóstum, skjáskot og persónulegar frásagnir sem tengjast landsleik Íslands og Ísraels í blaki og verður þeim komið til langtímavarðveislu á skjalasafni. Velkomin til liðs við sniðgönguhreyfinguna! Saman getum við haft áhrif. Hrönn er umhverfisfræðingur og í BDS sniðgönguhreyfingunni á Íslandi. Ragnhildur er sagnfræðingur og í BDS sniðgönguhreyfingunni á Íslandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Átök í Ísrael og Palestínu Palestína Ísrael Blak Mest lesið Þessir píkubörðu menn Eva Hauksdóttir Skoðun Er virkilega hvergi pláss fyrir einhverfan forritara? Elísabet Guðrúnar Jónsdóttir Skoðun Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir Skoðun Valkvæð Sýn Hallmundur Albertsson Skoðun Kæra foreldri, verður barnið þitt af verulegum árs- og ævitekjum ? Jón Pétur Zimsen Skoðun Ísland að grotna niður í fjöldaferðamennsku Eggert Sigurbergsson Skoðun Heldur málþófið áfram? Bolli Héðinsson Skoðun Betra námsumhverfi fyrir börn í Reykjavík Bjarnveig Birta Bjarnadóttir Skoðun Hvernig eigum við að mæta gervigreind í skólanum? Geir Finnsson Skoðun Skoðun Skoðun Þegar Guð breytist í ljósmóður – og þegar kvöldmáltíðin breytist í annað en borð Drottins Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Reiði og bjartsýni á COP30 Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar Skoðun Heldur málþófið áfram? Bolli Héðinsson skrifar Skoðun Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Þessir píkubörðu menn Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Tolladeilur og hagsmunavörn í alþjóðaviðskiptum Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Betra námsumhverfi fyrir börn í Reykjavík Bjarnveig Birta Bjarnadóttir skrifar Skoðun Á sjötugsaldri inn í nýja iðnbyltingu: Ferðalagið mitt og tækifæri Íslands í gervigreind Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Ísland að grotna niður í fjöldaferðamennsku Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Er virkilega hvergi pláss fyrir einhverfan forritara? Elísabet Guðrúnar Jónsdóttir skrifar Skoðun Fjárfesting til framtíðar - Fjárfestum í börnum Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun Kæra foreldri, verður barnið þitt af verulegum árs- og ævitekjum ? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Nóvember er tími netsvikara Gústaf Steingrímsson skrifar Skoðun Hvernig eigum við að mæta gervigreind í skólanum? Geir Finnsson skrifar Skoðun Valkvæð Sýn Hallmundur Albertsson skrifar Skoðun Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir skrifar Skoðun Virkjanir í byggð – er farið að lögum? Gerður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Hver vill eldast ? Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Frá stressi í sjálfstraust: Skrefin sem skipta máli á prófatíma Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Þögnin, skömmin og kerfið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Logndagur eins og þessi – hugleiðing um vindorkuna Einar Sveinbjörnsson skrifar Skoðun Er hægt að sigra frjálsan vilja? Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Það þarf bara rétta fólkið Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson skrifar Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková skrifar Skoðun Hver er uppruni íslam? Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Hvað þýðir „að vera nóg“ Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Nýjar lóðir í betri og bjartari borg Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Tími kominn til að hugsa um landið allt Ingibjörg Isaksen skrifar Sjá meira
Helgina 17. – 19. maí fór fram mót í CEV Silver League deildinni í blaki í íþróttahúsinu í Digranesi í Kópavogi. Leikurinn vakti nokkuð umtal, m.a. í Facebook hópnum Sniðganga fyrir Palestínu, af því að í þetta sinn tók karlalandsliðið á móti landsliði Ísraels. Ástæður þess að leikur Íslands við Ísrael vekur umtal þekkjum við flest. Ísraelsríki stundar nú árásárstríð gegn Palestínufólki á Gaza. Ofan á linnulausar loftárásir á almenna borgara og innviði á Gaza hefur Ísraelsríki skorið á flutning vatns, rafmagns og hjálpargagna til Gaza og beitir palestínsku þjóðina nú manngerðri hungursneyð með því að loka landamærum og koma í veg fyrir flutning og dreifingu matvæla. Samtímis þessu fjölgar árásum ísraelska hersins á almenna borgara á Vesturbakkanum. Alþjóðadómstóllinn í Haag réttar nú yfir Ísrael fyrir þjóðarmorð á Gaza og nýlega gaf Alþjóðaglæpadómstóllinn út handtökuskipun á hendur forsætisráðherra og varnarmálaráðherra Ísraels, ásamt þremur foringjum innan Hamas fyrir árásir þeirra 7. október. Á degi hverjum hrannast upp sönnunargögn um stríðsglæpi, brot á alþjóðalögum og glæpi gegn mannkyni sem Ísraelsríki fremur á íbúum Palestínu og þessu fylgjumst við með nánast í beinni útsendingu á samfélagsmiðlum. Þetta er samhengið sem þarf að hafa í huga þegar við metum réttmæti þess að mæta fulltrúum Ísraelsríkis á íþróttavellinum. Meðvirkni með ríki sem fremur stríðsglæpi Leikur Íslands og Ísraels fór fram fyrir luktum dyrum og íþróttahúsið í Digranesi var með öllu lokað frá föstudegi til sunnudags fyrir aðra starfsemi, væntanlega að beiðni Ísraels. Leikurinn var samt ekki spilaður án áhorfenda því samkvæmt okkar upplýsingum voru um 80 áhorfendur á leiknum af sérstökum gestalista. Manneskja sem var viðstödd leikinn segir hátt spennustig hafa verið í húsinu en að gestir hafi risið úr sætum þegar þjóðsöngur Ísraels var leikinn. Hverju var Blaksamband Íslands að hlífa leikmönnum Ísraels við? Að þurfa að horfast í augu við þá staðreynd að almenningi á Íslandi og um heim allan misbýður framganga Ísraels? Að sjá palestínska fánann mögulega meðal áhorfenda? Að einhver stæði ekki upp þegar þjóðsöngur Ísraels var spilaður? Er meðvirknin með ríki sem ákært hefur verið fyrir þjóðarmorð svo mikil að allt er gert til að koma Ísraelum undan óþægindum sem glæpir ríkisins kunna að valda þeim á alþjóðavettvangi? Hver eru gildi íþróttahreyfingarinnar? Við skiljum ekki hvernig Blaksambandið ver þá ákvörðun að leika við Ísrael og halda almenningi frá leiknum. Hefur íþróttahreyfingin ekkert lært af umræðu undanfarinna ára á Íslandi um að við stöndum ekki með þeim sem beitir ofbeldinu, heldur með þeim sem verða fyrir því? Hefur íþróttahreyfingin ekki lært að meðvirkni með gerandanum veitir honum skjól til að halda áfram að beita ofbeldi? Og það sem meira er – er íþróttahreyfingin tilbúin til segja algerlega skilið við þau gildi sem hún sjálf segist vinna eftir? Á vefsíðu Blaksambands Íslands er forvitnileg yfirlýsing sem Blaksamband Íslands skrifar undir ásamt sex öðrum félögum, þ.á.m. KSÍ og HSÍ. Þar stendur: „Íþróttastarf gengur ekki bara út á að kenna börnum og unglingum iðkun íþróttagreina. Íþróttahreyfingin gegnir mikilvægu uppeldishlutverki gagnvart þessum ungu iðkendum og í starfinu er ekki síður unnið markvisst að því að kenna góð gildi sem má taka með sér út í lífið.“ Sættir Blaksamband Ísland sig við að kenna ungu íþróttafólki þau gildi að íþróttir séu undanskildar kröfum um siðferði og sómakennd? Sættir Blaksambandið sig við að kenna ungu íþróttafólki að við samþykkjum að deila íþróttavelli með fulltrúum ríkis sem hefur drepið barn á korters fresti í sjö mánuði? Sniðganga á sviði íþrótta Um tuttugu ár eru síðan borgaralegar hreyfingar í Palestínu kölluðu eftir því að efnahagslegri sniðgöngu yrði beitt gegn Ísrael ásamt sniðgöngu á sviði menningar, íþrótta og lista. Þetta ákall um sniðgöngu á fyrirmynd í þeim aðferðum sem var beitt gegn Suður Afríku á tímum aðskilnaðarstefnunnar, en Ísraelsríki rekur vægðarlausa aðskilnaðarstefnu í Ísrael og Palestínu. Þegar Rússland réðist inn í Úkraínu var Rússum umsvifalaust vísað úr keppni á alþjóðavettvangi svo fordæmin fyrir sniðgöngu í íþróttum eru fleiri í dag. Nú gætu einhverjir spurt – á ísraelskt íþróttafólk að gjalda fyrir gjörðir Ísraels? Eru þetta ekki bara íþróttir? Þessu er auðsvarað. Sniðganga á sviði íþrótta beinist ekki persónulega gegn íþróttamönnum heldur ríkinu sem þeir eru fulltrúar fyrir. Hún hefur það markmið að einangra ríki sem brjóta alþjóðalög líkt og Ísrael hefur gert og skapa bæði ytri og innri þrýsting á ríkin um að láta af óréttlætinu. Sniðganga sendir almenningi í viðkomandi ríki líka skilaboð. Skoðanakannanir í Ísrael sýna að þrátt fyrir ákæru um þjóðarmorð styður yfirgnæfandi meirihluti almennings í landinu bæði árásir og innrás á Gaza og beitingu hungurs sem vopns gegn almenningi. Þegar við keppum við ísraelsk íþróttalið þá veitum við pólitískt samþykki okkar við framferði Ísraelsríkis við Palestínu. Íþróttir eru nefnilega meira en bara íþróttir. Á vettvangi íþrótta geta ríki sem brjóta mannréttindi og alþjóðalög fegrað ímynd sína og mætt öðrum ríkjum á jafningjagrundvelli. Einmitt þess vegna eru íþróttir mikilvægur vettvangur til sniðgöngu. Þær skapa aðstæður þar sem við getum tekið afstöðu með mannréttindum og mannúð. Hvatning Daginn fyrir leikinn á sunnudaginn birti fyrrum fyrirliði karlalandsliðsins í blaki, Guðbergur Egill Eyjólfsson, opið bréf til leikmanna íslenska liðsins. Þar hvatti hann leikmenn til að „hafa áhrif til góðs á alþjóða vísu“ með því að spila ekki leikinn. Hann hvatti landsliðsmenn til að láta ekki nota sig til að fegra ímynd Ísraelsríkis á sviði íþrótta. Við trúum ekki öðru en að fjölmargt íþróttafólk – bæði í blaki og öðrum íþróttum – geti tekið undir með Guðbergi. Þó ráðamenn loki augum og eyrum fyrir hinu augljósa hefur almenningi ofboðið fyrir löngu. Íslenskt íþróttafólk er sett í erfiða stöðu þegar íþróttahreyfingin setur þeim þann afarkost að keppa við Ísrael eða bregðast liðinu sínu. Slíkan þrýsting getur verið erfitt að standast sem einstaklingur. En sem betur fer er enginn einn í þessu, við erum mörg og okkur fer fjölgandi. Við bjóðum íþróttafólk úr öllum greinum velkomið í sniðgönguhreyfinguna. Hægt er að fylgjast með Boycott, Divestment and Sanctions (BDS) Movement og BDS Ísland á öllum helstu samfélagsmiðlum og ganga í hinn öfluga umræðuhóp á Facebook: Sniðganga fyrir Palestínu. Einnig söfnum við heimildum um sniðgöngu á Ísrael á netfanginu snidgangafyrirsoguna@posteo.com. Þangað má senda afrit af tölvupóstum, skjáskot og persónulegar frásagnir sem tengjast landsleik Íslands og Ísraels í blaki og verður þeim komið til langtímavarðveislu á skjalasafni. Velkomin til liðs við sniðgönguhreyfinguna! Saman getum við haft áhrif. Hrönn er umhverfisfræðingur og í BDS sniðgönguhreyfingunni á Íslandi. Ragnhildur er sagnfræðingur og í BDS sniðgönguhreyfingunni á Íslandi.
Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun
Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir Skoðun
Skoðun Þegar Guð breytist í ljósmóður – og þegar kvöldmáltíðin breytist í annað en borð Drottins Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Á sjötugsaldri inn í nýja iðnbyltingu: Ferðalagið mitt og tækifæri Íslands í gervigreind Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Kæra foreldri, verður barnið þitt af verulegum árs- og ævitekjum ? Jón Pétur Zimsen skrifar
Skoðun Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir skrifar
Skoðun Frá stressi í sjálfstraust: Skrefin sem skipta máli á prófatíma Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson skrifar
Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková skrifar
Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun
Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir Skoðun