Í örugga höfn! Örlygur Hnefill Örlygsson og Bergur Elías Ágústsson skrifa 10. október 2025 15:01 Eldsnemma á sólríkum morgni leggur skip að höfn á Húsavík. Þetta er ekki risaskip. Þetta skip er passlegt fyrir lítinn bæ eins og okkar. Um borð er 250 farþegar sem taka daginn snemma. Það er margt að sjá og skoða. Einhver rölta í Hvalasafnið, önnur í verslunina Ísfell. Sum byrja daginn í Sjóböðunum og einhver fara á RIB bát með Gentle Giants til að komast í návígi við hina stórkostlegu hvali Skjálfandaflóa. Flest koma þau við í handverkshúsinu Kaðlín áður en dagurinn er liðinn, því þau vilja koma heim með handverk sem hin mannlega hönd hefur ofið og segir í fínum þráðum sínum margra kynslóða sögu svæðisins. Hver gestur hefur í lok dags lagt um 28 þúsund krónur inn í hagkerfi Húsavíkur, samkvæmt efnahagsgreiningu Rannsóknamiðstöðvar ferðamála. Það munar um minna. Hringferðir skemmtiferðaskipa eru ein af burðarstoðum ferðaþjónustu um allt land. Þessar komur styrkja innviði sem nýtast svo öðru ferðafólki, en ekki síður því fólki sem byggir strandlengju Íslands. Skipakomur efla alla byggð. Gestir skipanna greiða sig inn í náttúruböð, fara í verslanir og handverksbrugghús. Þau nota apótek og pósthús. Þau fara í söfn. Gestirnir eru í sinni eigin landkönnun að leita að sögu til að segja sínu fólki þegar þau koma aftur heim, og sögurnar finna þau í þorpum og bæjum og í fólkinu sem tekur á móti þeim. Þessir gestir ætluðu aldrei að fljúga til Íslands. Þau höfðu ekki skoðað hótel og bílaleigubíl en svo ákveðið að fara í siglingu. Nei - þau höfðu fyrir löngu valið sitt skipafélag, og þau bókuðu Íslandsferðina líklega um borð í öðru skipi sama félags fyrir 2 árum síðan. Þetta er þeirra ferðamáti, þeirra lífsstíll. Svona virkar þessi hluti ferðaþjónustunnar. Gestir skipanna skilja mikið eftir sig í staðbundnum hagkerfum. Fyrir hafnarsjóði og sveitarfélög skipta tekjur af þessum skipum miklu máli. Þessir gestir setja lítið álag á viðkvæmt vegakerfi landsins, enda ferðast þau oftast saman í hóp á rútu í stað þeirra 20-30 bíla sem þyrfti til að keyra sama fjölda að Dettifossi, í Ásbyrgi, eða að Mývatni. Þetta er ákveðin tegund ferðaþjónustu sem er okkur mikilvæg og skilur mikið eftir. Undir lok síðasta árs setti þáverandi ríkisstjórn í gang stórfelldar skattkerfisbreytingar sem ógna þessari verðmætu stoð ferðaþjónustunnar. Ferðaþjónusta á að leggja vel til samfélagsins - um það er ekki deilt - en breytingar sem gerðar eru á skattkerfum þarf að útfærðar með fyrirsjáanleika og vega þarf alla þætti. Róttækar skattahækkanir án fyrirvara hafa áður haft alvarlegar afleiðingar í löndum sem við berum okkur saman við. Í Alaska var ráðist í stórfelldar hækkanir á gjöldum á skemmtiferðaskip. Niðurstaðan varð áfall: skipafélög fluttu skip sín annað og tekjur hrundu. Þetta sama ástand er nú að verða hér. Það tók 10 ár að vinna markaðinn til baka og tekjuaukinn sem átti að ná skilaði sér aldrei í kassann og sama verður upp á teningum á Íslandi. Markaðinn þurfti Alaska að vinna til baka með ærnum tilkostnaði og sú verður einnig raunin hér. Þetta er heimatilbúið vandamál ofan í önnur áföll sem nú dynja yfir ferðaþjónustuna. Á Húsavík og Raufarhöfn höfum við undanfarið unnið markvisst starf í að sækja viðskipti frá skipafélögum sem hafa raunhæfa umhverfisstefnu sem þau fylgja eftir. Við höfum horft til skipafélaga sem vilja skipta beint við staðbundna þjónustuaðila. Við erum að sækjast eftir viðskiptum við félög sem deila okkar sýn á samfélagið. Við hafnir okkar starfar fólk með mikla reynslu og þekkingu sem tekur á móti skipunum af fagmennsku og með bros á vör. Mikið er lagt í öryggismál, miðlun upplýsinga og vandaða upplifun gesta. Fyrirsjáanleiki í gjaldtöku og skattlagningu er lykilatriði þess að við byggjum þessa grein upp. Fyrri ríkisstjórn setti sitt skip á fulla ferð frá Íslandi, og með algjöru skilningsleysi á greininni kom sú stjórn okkur langt út á ballarhaf. Ef við viljum halda áfram að njóta þeirra verðmæta sem skemmtiferðaskip færa landsbyggðunum, verðum við að tryggja skynsamlega og sanngjarna skattheimtu. Við skorum á núverandi ríkisstjórn að koma þessum málum aftur í örugga höfn. Örlygur Hnefill Örlygsson, markaðsstjóri Hafna Norðurþings Bergur Elías Ágústsson, rekstrarstjóri Hafna Norðurþings Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Norðurþing Skemmtiferðaskip á Íslandi Hafnarmál Mest lesið Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Flækjustig í skjóli einföldunar Kolbrún Georgsdóttir Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir Skoðun Lausnir í leikskólamálum Kristín Thoroddsen Skoðun Hvetjandi refsing Reykjavíkurborgar Halla Gunnarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Drifkraftur bata – Alþjóðlegi geðheilbrigðisdagurinn Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar Skoðun Lordinn lýgur! Andrés Pétursson skrifar Skoðun Það er ekki hægt að þykjast með líf barnanna okkar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Í örugga höfn! Örlygur Hnefill Örlygsson,Bergur Elías Ágústsson skrifar Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar Skoðun Varasjóður eða hefðbundið styrkjakerfi? Birgitta Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Geðheilsa á tímum óvissu og áskorana María Heimisdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir skrifar Skoðun Villta vestur ólöglegra veðmálaauglýsinga á Íslandi Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon skrifar Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson skrifar Skoðun Að gera ráð fyrir frelsi Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að þekkja sín takmörk Heiðar Guðjónsson skrifar Skoðun Gervigreind og dómgreind Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Fjárfesting í réttindum barna bætir fjárhag sveitarfélaga Marín Rós Eyjólfsdóttir skrifar Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Á að takmarka samfélagsmiðlanotkun barna? María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson skrifar Skoðun Hvað er í gangi? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Lausnir í leikskólamálum Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun Hjálpum fólki að eignast börn Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Hvetjandi refsing Reykjavíkurborgar Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Flækjustig í skjóli einföldunar Kolbrún Georgsdóttir skrifar Skoðun Lýst eftir afstöðu Viðreisnar til ríkisstyrkja Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Vegferð menntunar Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Almenningssamgöngur fyrir útvalda: Áskorun til stjórnar Strætó bs. og Reykjavíkurborgar Þorsteinn Árnason Sürmeli: skrifar Sjá meira
Eldsnemma á sólríkum morgni leggur skip að höfn á Húsavík. Þetta er ekki risaskip. Þetta skip er passlegt fyrir lítinn bæ eins og okkar. Um borð er 250 farþegar sem taka daginn snemma. Það er margt að sjá og skoða. Einhver rölta í Hvalasafnið, önnur í verslunina Ísfell. Sum byrja daginn í Sjóböðunum og einhver fara á RIB bát með Gentle Giants til að komast í návígi við hina stórkostlegu hvali Skjálfandaflóa. Flest koma þau við í handverkshúsinu Kaðlín áður en dagurinn er liðinn, því þau vilja koma heim með handverk sem hin mannlega hönd hefur ofið og segir í fínum þráðum sínum margra kynslóða sögu svæðisins. Hver gestur hefur í lok dags lagt um 28 þúsund krónur inn í hagkerfi Húsavíkur, samkvæmt efnahagsgreiningu Rannsóknamiðstöðvar ferðamála. Það munar um minna. Hringferðir skemmtiferðaskipa eru ein af burðarstoðum ferðaþjónustu um allt land. Þessar komur styrkja innviði sem nýtast svo öðru ferðafólki, en ekki síður því fólki sem byggir strandlengju Íslands. Skipakomur efla alla byggð. Gestir skipanna greiða sig inn í náttúruböð, fara í verslanir og handverksbrugghús. Þau nota apótek og pósthús. Þau fara í söfn. Gestirnir eru í sinni eigin landkönnun að leita að sögu til að segja sínu fólki þegar þau koma aftur heim, og sögurnar finna þau í þorpum og bæjum og í fólkinu sem tekur á móti þeim. Þessir gestir ætluðu aldrei að fljúga til Íslands. Þau höfðu ekki skoðað hótel og bílaleigubíl en svo ákveðið að fara í siglingu. Nei - þau höfðu fyrir löngu valið sitt skipafélag, og þau bókuðu Íslandsferðina líklega um borð í öðru skipi sama félags fyrir 2 árum síðan. Þetta er þeirra ferðamáti, þeirra lífsstíll. Svona virkar þessi hluti ferðaþjónustunnar. Gestir skipanna skilja mikið eftir sig í staðbundnum hagkerfum. Fyrir hafnarsjóði og sveitarfélög skipta tekjur af þessum skipum miklu máli. Þessir gestir setja lítið álag á viðkvæmt vegakerfi landsins, enda ferðast þau oftast saman í hóp á rútu í stað þeirra 20-30 bíla sem þyrfti til að keyra sama fjölda að Dettifossi, í Ásbyrgi, eða að Mývatni. Þetta er ákveðin tegund ferðaþjónustu sem er okkur mikilvæg og skilur mikið eftir. Undir lok síðasta árs setti þáverandi ríkisstjórn í gang stórfelldar skattkerfisbreytingar sem ógna þessari verðmætu stoð ferðaþjónustunnar. Ferðaþjónusta á að leggja vel til samfélagsins - um það er ekki deilt - en breytingar sem gerðar eru á skattkerfum þarf að útfærðar með fyrirsjáanleika og vega þarf alla þætti. Róttækar skattahækkanir án fyrirvara hafa áður haft alvarlegar afleiðingar í löndum sem við berum okkur saman við. Í Alaska var ráðist í stórfelldar hækkanir á gjöldum á skemmtiferðaskip. Niðurstaðan varð áfall: skipafélög fluttu skip sín annað og tekjur hrundu. Þetta sama ástand er nú að verða hér. Það tók 10 ár að vinna markaðinn til baka og tekjuaukinn sem átti að ná skilaði sér aldrei í kassann og sama verður upp á teningum á Íslandi. Markaðinn þurfti Alaska að vinna til baka með ærnum tilkostnaði og sú verður einnig raunin hér. Þetta er heimatilbúið vandamál ofan í önnur áföll sem nú dynja yfir ferðaþjónustuna. Á Húsavík og Raufarhöfn höfum við undanfarið unnið markvisst starf í að sækja viðskipti frá skipafélögum sem hafa raunhæfa umhverfisstefnu sem þau fylgja eftir. Við höfum horft til skipafélaga sem vilja skipta beint við staðbundna þjónustuaðila. Við erum að sækjast eftir viðskiptum við félög sem deila okkar sýn á samfélagið. Við hafnir okkar starfar fólk með mikla reynslu og þekkingu sem tekur á móti skipunum af fagmennsku og með bros á vör. Mikið er lagt í öryggismál, miðlun upplýsinga og vandaða upplifun gesta. Fyrirsjáanleiki í gjaldtöku og skattlagningu er lykilatriði þess að við byggjum þessa grein upp. Fyrri ríkisstjórn setti sitt skip á fulla ferð frá Íslandi, og með algjöru skilningsleysi á greininni kom sú stjórn okkur langt út á ballarhaf. Ef við viljum halda áfram að njóta þeirra verðmæta sem skemmtiferðaskip færa landsbyggðunum, verðum við að tryggja skynsamlega og sanngjarna skattheimtu. Við skorum á núverandi ríkisstjórn að koma þessum málum aftur í örugga höfn. Örlygur Hnefill Örlygsson, markaðsstjóri Hafna Norðurþings Bergur Elías Ágústsson, rekstrarstjóri Hafna Norðurþings
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun
Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar
Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar
Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar
Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar
Skoðun Almenningssamgöngur fyrir útvalda: Áskorun til stjórnar Strætó bs. og Reykjavíkurborgar Þorsteinn Árnason Sürmeli: skrifar
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun