Umrædd grein Kristófers hefur vakið mikla athygli en hún birtist í gær. Þar svarar Kristófer Már grein Ragnars Þórs og Ásthildar Lóu, þingmanns Flokks fólksins og formanni Hagsmunasamtaka heimilanna. Grein þeirra var upptaktur af mótmælum í gær þar sem háum vöxtum og verðbótum var mótmælt á Austurvelli. Kristófer sagði vopnin hafa snúist illilega í höndum þeirra.
Öryrkjar og einstæðar mæður í fínum málum
Kristófer Már tekur til dæmi sem Ragnar Þór og Ásthildur Lóa lögðu út af og af því dæmi að ráða hefðu Ragnar Þór og Ásthildur Lóa tekið heldur óheppilegt dæmi, samkvæmt reiknivél Tryggingastofnunar:
„Gefum okkur að hún hafi orðið öryrki 30 ára og hafi aldrei greitt í lífeyrissjóð, eigi tvö börn í grunnskóla og hafi engar aðrar tekjur. Samkvæmt reiknivél TR eru ráðstöfunartekjur tæplega 688 þús. á mánuði eftir skatt. Við það bætast barna- og vaxtabætur, um 87 þús. á mánuði sem gera ráðstöfunartekjur heimilisins 775 þús. á mánuði. Þar af er afborgun af láni 155 þús. (20% af ráðstöfunartekjum) ef hún skiptir í verðtryggt eða 270 þús. (35%) haldi hún sig við óverðtryggða lánið. Dæmi nú hver fyrir sig um hvort þetta sé glæpsamlegt ofbeldi eins og tvímenningarnir kalla það,“ skrifar Kristófer Már. Og margir meðal hinna vinnandi stétta supu hveljur.
Ragnar Þór segir að Kristófer vilji hrekja allt sem þau lögðu upp með en útreikningar hans byggi á villu í reiknivél Tryggingastofnunar. Grein Kristófers Más sé þannig uppfull af hreinum og klárum rangfærslum. Fram kemur á vef Tryggingastofnunar að vegna tæknilegra örðugleika þá skili reiknivélin ekki réttum niðurstöðum í öllum tilfellum:
„Fyrst byrjar hann á að fullyrða að dæmið okkar um einstæða móður á örorkubótum sé rangt. Í grein sinni heldur Kristófer því fram að öryrki, einstæð móðir með tvö börn (30 ára við fyrsta mat) hafi ráðstöfunartekjur upp á tæplega 688 þús. á mánuði eftir skatt og vísað í reiknivél TR.
Þetta er að sjálfsögðu alrangt, en þetta virðist byggja á villu í reiknivél TR. Hið rétta er að framfærsluuppbótin fyrir aðila í þessari stöðu er tæpar 78 þúsund kr. en ekki 421.380 kr.“
Þá víkur Ragnar Þór að því að greinarhöfundur vilji gefa til kynna að helsti drifkraftur verðbólgu séu launahækkanir og að lönd sem hafi haft jákvæða raunvexti og lágar launahækkanir hafi gengið betur í baráttunni við verðbólgu.
Samanburðurinn við nágrannalönd sláandi
Og Ragnar Þór tekur til dæmi frá nágrannalöndunum: Í Svíþjóð séu launahækkanir til starfsfólks í verslunum hærri en kjarasamningar á íslenskum vinnumarkaði, stýrivextir fóru hæst í 4 prósent og húsnæðisvextir fóru hæst í 4,4 prósent á meðan verðbólga fór hæst í 12,3 prósent. Stýrivextir hafa lækkað í Svíþjóð tvisvar og eru komnir í 3,5 prósent.
Og í Þýskalandi séu verslunarfélögin að ganga frá kjarasamningum sem skila um 15 prósenta launahækkunum í þriggja ára samningi.
„Og hvernig hefur þeim gengið í baráttunni við verðbólguna? Og svona mætti lengi telja. Raunstýrivextir á Norðurlöndunum hafa svo verið meira og minna neikvæðir síðastliðin 10 ár,“ segir Ragnar Þór gramur og bendir á að ársverðbólga mælist um 2,2 prósent á Evrusvæðinu.
„Já bullið sem vellur upp úr þessu ágæta fólki er auðvitað ekki svaravert á köflum en stundum verður manni um og ó.“
