Hver vill heyra um eitthvað jákvætt sem er gert í skólunum? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar 31. ágúst 2025 14:01 Ég held að ég sé ekki sú eina sem er orðin þreytt á því að sjá bara neikvæðar fréttir af skólastarfi núna í skólabyrjun. Það er erfitt fyrir alla sem koma að skólastarfi að fá að heyra það þegar þeir hefja nýtt skólaár að það sem þeir hafa verið að gera sé ekki nógu gott. Ég er ekki að segja að það megi ekki tala um hlutina heldur vil ég benda á að það skiptir máli hvernig það er gert. Núna koma jákvæðar fréttir af frábærri vinnu nemenda. Nemendur í Klébergsskóla eru svo sannarlega riddarar kærleikans en þann 30. ágúst var opnuð ljósmyndasýningin „Kærleikurinn í anda Bryndísar Klöru“ í skólanum í samvinnu við Minningarsjóð Bryndísar Klöru. Á sýningunni eru sautján ljósmyndir eftir nemendur. Fjöldi myndanna túlkar þann árafjölda sem Bryndís Klara fékk að lifa og markmið sýningarinnar er að sýna mikilvægi þess að sýna kærleik og samkennd og vera í góðri samvinnu við aðra. Ljósmyndasýningin verður farandsýning sem fer á milli skóla. Hver skóli mun síðan setja sitt mark á vinnuna samhliða sýningunni. Frá því að fræðast um það að ofbeldi getur verið dauðans alvara og að við útrýmum ekki ofbeldi með illsku heldur kærleik alveg til þess að vinna frekar með efnið. Sem kennari greip ég boltann eins og kennarar gera. Fráfall Bryndísar Klöru sló samfélagið okkar og harmur fjölskyldu hennar og vina er mikill. Bakland Bryndísar Klöru ákvað að halda minningu hennar á lofti með því að stofna minningarsjóð um hana. Markmið sjóðsins er að styðja við almannaheillaverkefni sem miða að því að vernda börn gegn ofbeldi og efla samfélag þar sem samkennd og samvinna er í forgrunni. Kjörorð sjóðsins eru „Látum kærleikinn sigra“. Þegar sjóðurinn auglýsti eftir verkefnum til að styrkja þá sótti ég um styrk til að vinna að ljósmyndasýningu með nemendum mínum. Ég var svo lánsöm að fá styrkinn því að fleiri sóttu um en fengu sem segir til um hversu margir vilja leggja málefninu lið. Áður en ég sótti um styrkinn þá átti ég samtal við nemendur mína á unglingastigi um það hvort að þeir væru til í að vinna að þessu verkefni með mér. Þeim fannst öllum mikilvægt að breiða út kærleiksboðskapinn. Í byrjun þá ætlaði ég aðeins að vinna verkefnið með unglingunum í Klébergsskóla en þegar ég áttaði mig á því hversu margar spurningar höfðu vaknað hjá yngri nemendum líka við fráfall Bryndísar Klöru þá fékk ég leyfi til að vinna verkefnið með öllum nemendum skólans á þemadögum núna í vor. Þetta verkefni kenndi mér það hversu mikilvægt það er að eiga samtal við börn um það sem er að gerast í samfélaginu í kringum þau og í heiminum sem þau búa í þó svo um harmsögu sé að ræða. Samtalið þarf auðvitað að vera á þeirra forsendum og í takt við aldur. Sum börn sem ég ræddi við voru reið yfir örlögum Bryndísar Klöru og fannst að gerandi hennar ætti að fá makleg málagjöld. Það var gott að geta átt spjall við þessi börn um það að maður eyðir ekki ofbeldi með illsku heldur kærleik. Svo gat ég sagt þeim frá því hvernig foreldrar Bryndísar Klöru og aðrir aðstandendur hennar ákváðu að vinna sig út úr sorginni og minnast hennar með kærleikinn að vopni. Sem sáttamiðlari veit ég að maður nær ekki til allra. Sumir vilja ekki hlusta og fara sínar eigin leiðir og geta margvíslegar ástæður legið þar að baki. En við megum ekki gefast upp. Þegar ég vinn með svona viðkvæmt málefni þá er ég búin að vinna með samskipti almennt, virðingu og það að setja mörk. Börn og jafnvel margir fullorðnir þurfa endurtekna upprifjun á því að við erum allskonar og eigum að vera það en við megum ekki ganga á rétt annarra né láta öðrum líða illa og alls ekki beita ofbeldi til að ná okkar fram. Við þurfum öll að hafa í huga að við getum breytt okkur sjálfum en ekki öðrum. Þó að við séum ekki alltaf sammála þá eigum við að geta virt skoðanir annarra og átt samtal um málefni án þess að hjóla í manneskjuna eða reyna að breyta henni. Mín skoðun er sú og rannsóknir styðja það að forsendur þess að börn geti blómstrað á sinn hátt séu að þeim þurfi að líða vel. Mér finnst ég sjá allt of mörg börn í mikilli vanlíðan sem bitnar ekki bara á þeim sjálfum heldur líka öðrum sem eru í kringum þau. Þessi börn verða svo fullorðnar manneskjur og fiðrildaáhrifin segja sitt. Við sem samfélag þurfum að gera betur og við getum öll gert eitthvað. Aðstandendur Bryndísar Klöru ákváðu að láta fráfall hennar leiða til góðs. Leyfum bleiku bylgjunni að blómstra og dreifum kærleiknum sem víðast. Ég skora á stjórnvöld að sinna málaflokkum barna betur en gert er í dag. Gerum heiminn betri saman. Höfundur er kennari í stjórn KFR og sáttamiðlari hjá Sátt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla- og menntamál Rakel Linda Kristjánsdóttir Mest lesið Eingreiðsla til öryrkja í desember bundin við lögheimili á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir Skoðun Er Hvammsvirkjun virkilega þess virði? Ólafur Margeirsson Skoðun Þröng Sýn Hallmundur Albertsson Skoðun Leikskólar sem virka: Garðabær í fremstu röð Almar Guðmundsson,Margrét Bjarnadóttir Skoðun Útvarp sumra landsmanna Ingvar S. Birgisson Skoðun Siðlaus markaðsvæðing í heilbrigðisþjónustu Davíð Aron Routley Skoðun Þegar útborgunin hverfur: Svona geta fjölskyldur tapað öllu Már Wolfgang Mixa Skoðun Háskóli sem griðastaður Bryndís Björnsdóttir Skoðun Skattar lækka um 3,7 milljarða en fötluð börn bíða áfram eftir þjónustu Sigurbjörg Erla Egilsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þegar útborgunin hverfur: Svona geta fjölskyldur tapað öllu Már Wolfgang Mixa skrifar Skoðun Skattar lækka um 3,7 milljarða en fötluð börn bíða áfram eftir þjónustu Sigurbjörg Erla Egilsdóttir skrifar Skoðun Hugleiðingar um Sundabraut Kristín Helga Birgisdóttir skrifar Skoðun Leikskólar sem virka: Garðabær í fremstu röð Almar Guðmundsson,Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Að búa við öryggi – ekki óvissu og skuldir Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Þröng Sýn Hallmundur Albertsson skrifar Skoðun Er Hvammsvirkjun virkilega þess virði? Ólafur Margeirsson skrifar Skoðun Á íslensku má alltaf finna svar Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir skrifar Skoðun Útvarp sumra landsmanna Ingvar S. Birgisson skrifar Skoðun Háskóli sem griðastaður Bryndís Björnsdóttir skrifar Skoðun Hvað er mikilvægara en frelsið til að velja eigin lífslok? Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Eingreiðsla til öryrkja í desember bundin við lögheimili á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Siðlaus markaðsvæðing í heilbrigðisþjónustu Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Rangar fullyrðingar um erlenda háskólanema við íslenska háskóla Ólafur Páll Jónsson,Brynja Elísabeth Halldórsdóttir,Jón Ingvar Kjaran,Susan Elizabeth Gollifer skrifar Skoðun Sameining Almenna og Lífsverks Jón Ævar Pálmason skrifar Skoðun Hvenær verður aðgerðaleysi að refsiverðu broti? Elías Blöndal Guðjónsson skrifar Skoðun Leikskólagjöld áfram lægst í Mosfellsbæ Halla Karen Kristjánsdóttir,Anna Sigríður Guðnadóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Nýja vaxtaviðmiðið: Lausn eða gildra fyrir heimilin? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Snorri, þú færð ekki að segja „Great Replacement“ og þykjast saklaus Ian McDonald skrifar Skoðun Frelsi til að taka góðar skipulagsákvarðanir Róbert Ragnarsson skrifar Skoðun Með eða á móti neyðarkalli? Helga Birgisdóttir skrifar Skoðun Þegar ráðin eru einföld – en raunveruleikinn ekki Karen Einarsdóttir skrifar Skoðun Er kominn skrekkur í fullorðna fólkið? Steinar Bragi Sigurjónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk en ekki fjárfesta Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Manstu eftir Nagorno-Karabakh? Birgir Þórarinsson skrifar Skoðun 96,7 prósent spila án vandkvæða Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Smiðurinn, spegillinn og brunarústirnar Davíð Bergmann skrifar Skoðun 109 milljarða kostnaður sem fyrirtækin greiða ekki Sigurpáll Ingibergsson skrifar Skoðun Hver ákveður hver tilheyrir – og hvenær? Jasmina Vajzović skrifar Sjá meira
Ég held að ég sé ekki sú eina sem er orðin þreytt á því að sjá bara neikvæðar fréttir af skólastarfi núna í skólabyrjun. Það er erfitt fyrir alla sem koma að skólastarfi að fá að heyra það þegar þeir hefja nýtt skólaár að það sem þeir hafa verið að gera sé ekki nógu gott. Ég er ekki að segja að það megi ekki tala um hlutina heldur vil ég benda á að það skiptir máli hvernig það er gert. Núna koma jákvæðar fréttir af frábærri vinnu nemenda. Nemendur í Klébergsskóla eru svo sannarlega riddarar kærleikans en þann 30. ágúst var opnuð ljósmyndasýningin „Kærleikurinn í anda Bryndísar Klöru“ í skólanum í samvinnu við Minningarsjóð Bryndísar Klöru. Á sýningunni eru sautján ljósmyndir eftir nemendur. Fjöldi myndanna túlkar þann árafjölda sem Bryndís Klara fékk að lifa og markmið sýningarinnar er að sýna mikilvægi þess að sýna kærleik og samkennd og vera í góðri samvinnu við aðra. Ljósmyndasýningin verður farandsýning sem fer á milli skóla. Hver skóli mun síðan setja sitt mark á vinnuna samhliða sýningunni. Frá því að fræðast um það að ofbeldi getur verið dauðans alvara og að við útrýmum ekki ofbeldi með illsku heldur kærleik alveg til þess að vinna frekar með efnið. Sem kennari greip ég boltann eins og kennarar gera. Fráfall Bryndísar Klöru sló samfélagið okkar og harmur fjölskyldu hennar og vina er mikill. Bakland Bryndísar Klöru ákvað að halda minningu hennar á lofti með því að stofna minningarsjóð um hana. Markmið sjóðsins er að styðja við almannaheillaverkefni sem miða að því að vernda börn gegn ofbeldi og efla samfélag þar sem samkennd og samvinna er í forgrunni. Kjörorð sjóðsins eru „Látum kærleikinn sigra“. Þegar sjóðurinn auglýsti eftir verkefnum til að styrkja þá sótti ég um styrk til að vinna að ljósmyndasýningu með nemendum mínum. Ég var svo lánsöm að fá styrkinn því að fleiri sóttu um en fengu sem segir til um hversu margir vilja leggja málefninu lið. Áður en ég sótti um styrkinn þá átti ég samtal við nemendur mína á unglingastigi um það hvort að þeir væru til í að vinna að þessu verkefni með mér. Þeim fannst öllum mikilvægt að breiða út kærleiksboðskapinn. Í byrjun þá ætlaði ég aðeins að vinna verkefnið með unglingunum í Klébergsskóla en þegar ég áttaði mig á því hversu margar spurningar höfðu vaknað hjá yngri nemendum líka við fráfall Bryndísar Klöru þá fékk ég leyfi til að vinna verkefnið með öllum nemendum skólans á þemadögum núna í vor. Þetta verkefni kenndi mér það hversu mikilvægt það er að eiga samtal við börn um það sem er að gerast í samfélaginu í kringum þau og í heiminum sem þau búa í þó svo um harmsögu sé að ræða. Samtalið þarf auðvitað að vera á þeirra forsendum og í takt við aldur. Sum börn sem ég ræddi við voru reið yfir örlögum Bryndísar Klöru og fannst að gerandi hennar ætti að fá makleg málagjöld. Það var gott að geta átt spjall við þessi börn um það að maður eyðir ekki ofbeldi með illsku heldur kærleik. Svo gat ég sagt þeim frá því hvernig foreldrar Bryndísar Klöru og aðrir aðstandendur hennar ákváðu að vinna sig út úr sorginni og minnast hennar með kærleikinn að vopni. Sem sáttamiðlari veit ég að maður nær ekki til allra. Sumir vilja ekki hlusta og fara sínar eigin leiðir og geta margvíslegar ástæður legið þar að baki. En við megum ekki gefast upp. Þegar ég vinn með svona viðkvæmt málefni þá er ég búin að vinna með samskipti almennt, virðingu og það að setja mörk. Börn og jafnvel margir fullorðnir þurfa endurtekna upprifjun á því að við erum allskonar og eigum að vera það en við megum ekki ganga á rétt annarra né láta öðrum líða illa og alls ekki beita ofbeldi til að ná okkar fram. Við þurfum öll að hafa í huga að við getum breytt okkur sjálfum en ekki öðrum. Þó að við séum ekki alltaf sammála þá eigum við að geta virt skoðanir annarra og átt samtal um málefni án þess að hjóla í manneskjuna eða reyna að breyta henni. Mín skoðun er sú og rannsóknir styðja það að forsendur þess að börn geti blómstrað á sinn hátt séu að þeim þurfi að líða vel. Mér finnst ég sjá allt of mörg börn í mikilli vanlíðan sem bitnar ekki bara á þeim sjálfum heldur líka öðrum sem eru í kringum þau. Þessi börn verða svo fullorðnar manneskjur og fiðrildaáhrifin segja sitt. Við sem samfélag þurfum að gera betur og við getum öll gert eitthvað. Aðstandendur Bryndísar Klöru ákváðu að láta fráfall hennar leiða til góðs. Leyfum bleiku bylgjunni að blómstra og dreifum kærleiknum sem víðast. Ég skora á stjórnvöld að sinna málaflokkum barna betur en gert er í dag. Gerum heiminn betri saman. Höfundur er kennari í stjórn KFR og sáttamiðlari hjá Sátt.
Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir Skoðun
Skattar lækka um 3,7 milljarða en fötluð börn bíða áfram eftir þjónustu Sigurbjörg Erla Egilsdóttir Skoðun
Skoðun Skattar lækka um 3,7 milljarða en fötluð börn bíða áfram eftir þjónustu Sigurbjörg Erla Egilsdóttir skrifar
Skoðun Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Eingreiðsla til öryrkja í desember bundin við lögheimili á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar
Skoðun Rangar fullyrðingar um erlenda háskólanema við íslenska háskóla Ólafur Páll Jónsson,Brynja Elísabeth Halldórsdóttir,Jón Ingvar Kjaran,Susan Elizabeth Gollifer skrifar
Skoðun Leikskólagjöld áfram lægst í Mosfellsbæ Halla Karen Kristjánsdóttir,Anna Sigríður Guðnadóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir Skoðun
Skattar lækka um 3,7 milljarða en fötluð börn bíða áfram eftir þjónustu Sigurbjörg Erla Egilsdóttir Skoðun