Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar 10. október 2025 14:16 Leikskólar eru ekki aðeins þjónusta fyrir vinnandi foreldra — þeir eru samfélagslegar stofnanir þar sem börn okkar dvelja á viðkvæmum mótunarárum. Þess vegna verðum við að ræða leikskólamál út frá velferð barna og starfsfólks, ekki eingöngu út frá hagkvæmni eða hugmyndafræði Ég er algjörlega sammála því að í umræðum um leikskólamál gleymist of oft að við erum að tala um stofnanir þar sem börn okkar dvelja — börn sem eiga rétt á öryggi, umhyggju og menntun. Í öllum samtölum um leikskóla eiga börnin að vera í forgrunni. Í leikskólum Reykjavíkur, vegna manneklu og stöðugra starfsmannabreytinga, fá börnin ekki þá umönnun sem þau eiga skilið. Þetta hefur áhrif á líðan þeirra — og einnig á foreldra. Þess vegna fagna ég breytingatillögum Reykjavíkurborgar. Þær eru kannski ekki fullkomnar, en þær eru skref í rétta átt. Fyrst og fremst fyrir börnin, en líka fyrir starfsfólkið sem mun mæta til vinnu með meiri gleði og áhuga. Við megum ekki missa sjónar á kjarnanum í málinu með því að draga inn hugmyndafræðilegar deilur. Margt starfsfólk leikskóla hefur engan áhuga á slíku — það vill einfaldlega vinna vel og nýta tímann með börnunum af heilindum. Það eru oft erlendar konur á lágum launum sem sinna þessum mikilvæga starfi. Við verðum að muna að við erum foreldrar og getum ekki lengur lokað augunum fyrir vandanum í leikskólunum. Samfélagið á Íslandi er að breytast hratt — og við verðum að standa vörð um velferð barna okkar. Ég styð Reykjavíkurmódelið. Ég hef það lán að vinna á einkareknum leikskóla þar sem stjórnandinn sýndi strax ábyrgð þegar stytting vinnuvikunnar var innleidd. Hún réði strax aukið starfsfólk — því án þess hefði breytingin ekki gengið upp. Hún horfði ekki aðeins til þarfa starfsfólksins, heldur fyrst og fremst til þarfa barnanna. Við sem störfum í leikskólum vitum hversu dýrmæt hver stund með börnunum er. Með réttum skilyrðum og virðingu fyrir starfinu getum við skapað umhverfi þar sem börn blómstra og starfsfólk finnur tilgang og gleði í því sem það gerir. Það er sú framtíð sem við eigum að stefna að — saman. Höfundur er deildarstjóri á leikskóla. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Leikskólar Mest lesið Þetta er ekki gervigreind Sigríður Hagalín Björnsdóttir Skoðun Er það þjóðremba að vilja tala sama tungumál? Jasmina Vajzović Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson Skoðun Frostaveturinn mikli Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir Skoðun Annarlegar hvatir og óæskilegt fólk Gauti Kristmannsson Skoðun Þegar veikindi mæta vantrú Ingibjörg Isaksen Skoðun Krónan úthlutar ekki byggingalóðum Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Óður til frábæra fólksins Jón Pétur Zimsen Skoðun Öll börn eiga að geta tekið þátt Þorvaldur Davíð Kristjánsson Skoðun Djíbútí norðursins Sæunn Gísladóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn – Látum verkin tala Karl Gauti Hjaltason skrifar Skoðun Lánið löglega Breki Karlsson skrifar Skoðun Annarlegar hvatir og óæskilegt fólk Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Frostaveturinn mikli Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Allir eru að gera það gott…. Margrét Júlía Rafnsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki gervigreind Sigríður Hagalín Björnsdóttir skrifar Skoðun Að taka á móti börnum á forsendum þeirra Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ofbeldislaust ævikvöld Gestur Pálsson skrifar Skoðun Er það þjóðremba að vilja tala sama tungumál? Jasmina Vajzović skrifar Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson skrifar Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Óður til frábæra fólksins Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Djíbútí norðursins Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Þegar veikindi mæta vantrú Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Öll börn eiga að geta tekið þátt Þorvaldur Davíð Kristjánsson skrifar Skoðun Krónan úthlutar ekki byggingalóðum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar sannleikurinn krefst vísinda – ekki tilfinninga Liv Åse Skarstad skrifar Skoðun Fimm skipstjórar en engin við stýrið Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Fermingarbörn, sjálfsfróun og frjálslyndisfíkn Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Ekki framfærsla í skilningi laga Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Evra vs. króna. Áhugaverð viðbrögð við ótrúlegum vaxtamun Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Hverjar eru hinar raunverulegu afætur? Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vændi og opin umræða Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Jesú er hot! Þorsteinn Jakob Klemenzson skrifar Skoðun Kíkt í húsnæðispakkann Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Óbærilegur ómöguleiki íslenskrar krónu Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Íslenskir Trumpistar Andri Þorvarðarson skrifar Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar Skoðun Í hvað á orkan að fara? Hallgrímur Óskarsson skrifar Sjá meira
Leikskólar eru ekki aðeins þjónusta fyrir vinnandi foreldra — þeir eru samfélagslegar stofnanir þar sem börn okkar dvelja á viðkvæmum mótunarárum. Þess vegna verðum við að ræða leikskólamál út frá velferð barna og starfsfólks, ekki eingöngu út frá hagkvæmni eða hugmyndafræði Ég er algjörlega sammála því að í umræðum um leikskólamál gleymist of oft að við erum að tala um stofnanir þar sem börn okkar dvelja — börn sem eiga rétt á öryggi, umhyggju og menntun. Í öllum samtölum um leikskóla eiga börnin að vera í forgrunni. Í leikskólum Reykjavíkur, vegna manneklu og stöðugra starfsmannabreytinga, fá börnin ekki þá umönnun sem þau eiga skilið. Þetta hefur áhrif á líðan þeirra — og einnig á foreldra. Þess vegna fagna ég breytingatillögum Reykjavíkurborgar. Þær eru kannski ekki fullkomnar, en þær eru skref í rétta átt. Fyrst og fremst fyrir börnin, en líka fyrir starfsfólkið sem mun mæta til vinnu með meiri gleði og áhuga. Við megum ekki missa sjónar á kjarnanum í málinu með því að draga inn hugmyndafræðilegar deilur. Margt starfsfólk leikskóla hefur engan áhuga á slíku — það vill einfaldlega vinna vel og nýta tímann með börnunum af heilindum. Það eru oft erlendar konur á lágum launum sem sinna þessum mikilvæga starfi. Við verðum að muna að við erum foreldrar og getum ekki lengur lokað augunum fyrir vandanum í leikskólunum. Samfélagið á Íslandi er að breytast hratt — og við verðum að standa vörð um velferð barna okkar. Ég styð Reykjavíkurmódelið. Ég hef það lán að vinna á einkareknum leikskóla þar sem stjórnandinn sýndi strax ábyrgð þegar stytting vinnuvikunnar var innleidd. Hún réði strax aukið starfsfólk — því án þess hefði breytingin ekki gengið upp. Hún horfði ekki aðeins til þarfa starfsfólksins, heldur fyrst og fremst til þarfa barnanna. Við sem störfum í leikskólum vitum hversu dýrmæt hver stund með börnunum er. Með réttum skilyrðum og virðingu fyrir starfinu getum við skapað umhverfi þar sem börn blómstra og starfsfólk finnur tilgang og gleði í því sem það gerir. Það er sú framtíð sem við eigum að stefna að — saman. Höfundur er deildarstjóri á leikskóla.
Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson skrifar
Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar